คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #9 : ตอนที่ 2/2
ชนารดีเดินออกมาจากห้องและเดินไปยังลิฟต์ทันที
เพราะเธอต้องการกลับบ้านให้เร็วที่สุดเพราะวันนี้เธอทำตามที่ตั้งใจไว้เรียบร้อยแล้ว
เธอรีบเดินทางกลับบ้านที่อยู่ชานเมืองเพราะต้องการกลับไปช่วยมารดาของเธอขายอาหารที่ตลาดแถวบ้าน
“แม่คะรดีกลับมาแล้วค่ะ”
เธอส่งเสียงร้องบอกมารดาออกไปเมื่อเดินมาถึงแผงขายข้าวแกงของมารดา และเข้าสวมกอดมารดาทันที
“กลับมาแล้วหรือลูก เหนื่อยมั้ย”
นางดวงฤดี ถามลูกสาวออกไปทันที
“ไม่เหนื่อยเลยจ๊ะ”
เธอตอบก่อนจะยื่นมือมาแย่งทัพพีในมือมารดาไปตักกับข้าวใส่ถุง
“มาจ๊ะเดี๋ยวรดีช่วยจ๊ะแม่”
“ไม่เป็นไรลูก
รดีมาเหนื่อยๆนั่งพักไปก่อนเถอะ”
“รดีไม่เหนื่อยเลยจ๊ะแม่ มาค่ะรดีช่วยตักนะ”
เธอบอกพร้อมกับหยิบถุงร้อนมาตักกับข้าวที่อยู่ในถาดเพื่อรอขายให้ลูกค้าที่จะมาซื้อ
เธอตักไปเรื่อยๆจนมากพอสมควรจึงหยุดและหันไปตักข้าวสวยร้อนๆในหม้อใส่ถุงแทน
ไม่นานก็หยุด
“วันนี้แม่ทำกับข้าวตั้งหลายอย่าง
เหนื่อยมั้ยจ๊ะ” หญิงสาวหันไปถามมารดาที่นั่งพักอยู่ด้านหลังแผงขายอาหารของเธอ
“ไม่เหนื่อยเลยลูก แล้วหนูล่ะ
ไปสมัครงานเป็นยังไงบ้าง” นางดวงฤดีถามลูกสาวออกไป
“ก็ดีจ๊ะแม่ เหลือรอสัมภาษณ์จ๊ะ
ไม่รู้ว่าจะได้หรือเปล่านะจ๊ะแม่ แต่รดีไม่กลัวหรอก
ไม่ได้ตรงนี้รดีก็ไปหาใหม่เนาะ” เธอบอกมารดาออกไปด้วยใบหน้าระรื่น แม้ในใจจะอยากได้งานทั้งสองที่นี้มาก
แต่ก็ไม่ได้คาดหวังว่าบริษัทใหญ่ๆอย่างนั้นจะเลือกเธอให้ทำงานในตำแน่งสำคัญขนาดนั้น
“ลูกแม่เก่งขนาดนี้
ต้องได้อยู่แล้วละลูก” นางบอกและส่งรอยยิ้มเป็นกำลังใจให้ลูกสาว
ชนารดีเป็นหญิงสาวที่แม้จะไม่ได้สวยสะดุดตา แต่ก็เป็นผู้หญิงที่มองได้ไม่เบื่อ
จึงถูกเจ้านายเก่าลวนลามจึงจำเป็นต้องลาออก
นางรู้ดีว่าลูกสาวอยากจะได้งานใหม่เร็วๆเพื่อช่วยหาเงินมาค้ำจุนครอบครัว
เธอจึงคอยให้กำลังใจลูกสาวอยู่ตลอด
“จ๊ะแม่” สองแม่ลูกพูดคุยกันไปเรื่อยๆ
จนมีลูกค้าเข้ามาซื้อกับข้าวจึงหยุดและมาช่วยกันขายของ เมื่อลูกค้าเริ่มทยอยมาเรื่อยๆ
สองแม่ลูกช่วยกันตัก ช่วยกันหยิบ ช่วยกันขาย ราวๆหนึ่งชั่วโมงต่อมาของทุกอย่างก็หมดลง
ทั้งสองจึงช่วยกันเก็บของและยกไปใส่รถเข็นเพื่อเตรียมเอากลับไปล้างทำความสะอาดที่บ้าน
ทางด้านพันแสนและกริชชัย
เขาเดินทางมาถึงอังกฤษช้ากว่ากำหนด เพราะเครื่องเกิดดีเลย์ไปกว่าสามชั่วโมงจึงทำให้เขาต้องพลาดการนัดพบกับมิสเตอร์โรดิโก้
จึงจำเป็นต้องรออีกสี่วันเพราะโรดิโก้มีกำหนดการเดินทางไปอเมริกาเป็นเวลาสามวันและจะเดินทางกลับมา
เขาจึงจำเป็นต้องรออย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้
เขาและกริชชัยใช้เวลาในแต่ละวันเดินท่องเที่ยวไปตามสถานที่ต่างๆ
เพื่อมองหาสิ่งน่าสนใจเพื่อนำไปวางขายที่ห้าง หรือ นำไปใช้ในโรงแรมของเขาเอง
“กริช
นายว่าถ้าฉันจะเอาของนี่ไปใช้ในโรงแรมของเรา นายว่าไงบ้าง” เขาหันมาถามเลขาคนสนิท
เมื่อเขาถูกใจกลิ่นน้ำหอมที่ถืออยู่ในมือ
“ถ้าเป็นสำหรับวางขายในห้างผมก็ว่าดีนะครับ
แต่ถ้าจะนำไปใช้ในโรงแรม ผมว่ามันจะเพิ่มต้นทุนนะครับ” กริชชัยตอบตามตรง
“จริงของนายนะ
งั้นลองซื้อกลับไปแจกพวกเพื่อนๆฉันกับนายกันดีกว่า ราคาไม่แพงมาก
ถ้าทุกคนว่าดีฉันจะนำไปวางขายในห้างของเรา”
“ครับคุณแสน” จากนั้นทั้งสองก็พากันเลือกน้ำหอมที่คิดว่าเหมาะกับเพื่อนและคนในครอบครัวของตนก่อนที่จะเดินทางกลับโรงแรม
 |
|
 |
|
 |
|
 |
|
 |
|
ความคิดเห็น