คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : เมื่อแรกเจอ
ต่อจากตอนแรกจ้า.......
“อะไรกัน เนี่ย ป้า ป้า เค้ากรี๊ดอะไรกัน พวกผู้หญิงกลุ่มนั้นเค้าเป็นอะไรกันเหรอค่ะ”
“ดารา เห็นเค้าว่ากันว่าเป็นนักร้องบอยแบนด์ชื่อดังมากเกาหลี ความจริงน่าจะมากันเป็นกลุ่มนะ แต่ทำไมป้าเห็นแค่คนเดียวก็ไม่รู้ นิ นิ หนู ป้าฝากร้านหน่อยนะ เด่วป้าว่าจะไปขอลายเซ็นเหมือนกัน กรี๊ดดดดด ยูโน ขอลายเซ็นป้าหน่อยนะ”
ฉันได้แต่ทำหน้างง กับคุณป้าคนนั้น ก่อนจะหันหน้าไปมองกลุ่มผู้หญิงที่ยืนลุมล้อมผู้ชายหน้าตาดีคนหนึ่งเอาไว้ เท่าที่ฉันสังเกตุดูสีหน้าหมอนั้นดูเหมือนเค้าจะโดนพวกผู้หญิงขมขืนยังไงอย่างงั้นแหละ เอาเถอะ ฉันไม่รู้จักนิ ให้ทำไงได้ ขืนเข้าไปมีหวังโดนเหยียบตาย เอาละ นั่งเฝ้าร้านให้ป้าตรงเนี่ยแหละว่ะ
“เออ จิงสิ ทำส้มตำเองเลยดีกว่า ว่าแต่ว่า มันทำไงละเนี่ย”
ฉันได้แต่เอามือเกาหัวตัวเองเกร็ก ๆ เพราะตั้งแต่เกิดมายังไม่เคยทำส้มตำเองเลย ถ้าให้รอป้าคนนั้นมันก็นานแสนนาน นี้ปาเข้าไปเกือบชั่วโมงแล้ว ป้าขายส้มตำก็ยังไม่กลับมา แล้วที่สำคัญผู้หญิงกลุ่มนั้นก็ยังไม่มีทีท่าว่าจะเลิกจากการวิ่งตามหนุ่มเกาหลีหน้าตาดีที่เค้าบอกว่าเป็นดารานักร้องนั่นอีก โหยยย เอาแรงที่ไหนมาวิ่งกันเนี่ย ดูสิ ฉันนั่งหลับรอไปหลายตื่นแล้วนะเนี่ย
“เอะ แต่นี่มันนานแล้วนะเนี่ย ยังไม่เหยุดวิ่งตามอีกเหรอ แล้วเมื่อไหร่ฉันจะได้กลับบ้านไปกินส้มตำละเนี่ย ไม่ได้แหละ”
และแล้ว ขาทั้งสองข้างของฉัน ซอนยอ นางผ้าเฮ้ย นางฟ้าคนสวยกำลังจะไปช่วยนายแล้วววว
“นี่ พวกเธอหยุดเดี๋ยวนี้นะ ทำไรอะไรกันนะ แม่ไม่ว่าเหรอทำตัวแบบนี้นะฮะ ไป ไ ป กลับ ๆ ไปได้แล้ว ดูสิ ผู้หญิงสมัยนี้ใช่ไม่ได้จริงๆ เอาอย่างที่ไหนวิ่งตามผู้ชาย”
ดูสิฉันเอาความกล้ามาจากไหนเนี่ย
“นิ คุณ คุณ อะไรกันเนี่ย เสียการเสียงานหมดเลย โธ่เว้ย”
อ่ะ อ่ะ จะเป็นไงต่อติดตามได้ในตอนที่ 3 นะค่ะ
ความคิดเห็น