ลำดับตอนที่ #4
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #4 : อิยะฮ่าฮ่าๆ มันออกมาแล้วธาตุแท้ของ...
3เดือนที่แล้ว ณ ห้องบรรทมของจุนซู
ร่างเล็กที่กำลังกลิ้งทะไหลไทเทือกกับเจ้าบู้บี้ตุ๊กตาบาร์บี้อยุ่บนเตียงเป็นต้องหยุดกลิ้งเมื่อมีเสียงเรียก
"จุนซูหลานร้ากกก^o^"เสียงสดใสไม่เหมาะกับวัยเอาสะเล้ยยยย=0=
"ท่านปู้!!!!^0^"จุนซูเด้งดึ้งดั้งขึ้นมาจ้องคนที่เรียกตัวเองว่าปู่แล้วปรี่ไปหาทันที
"พวกเจ้า..ออกไปไป๊!"ท่านปู่ไล่พวกคนใช้ออกไป...
ทันทีที่ประตูปิดลงแววตาอันบ้องแบ๊วของจุนซูก้เปลี่ยนไป!!! เป็นแววตาอันจริงจัง!!!
"ท่านปู่.."ผู้สูงอายุ<เฮ้ย!!ผู้มีประสบกามเว้ย55+>ยกมือขึ้นห้าม
"ท่านทิมทิมบอกมาว่า..."
"ว่า?..."
"อีก3เดือน..."
"..."
"แก..จะเจอเนื้อคุ่!!!!"
"...!!!!"แววตาจริงจังเปลี่ยนเป็นตกใจก่อนจะเปลี่ยนเป็น...>>ระริกระรี้เต็มที่!!!=0=
"กีซซซซซ!!!..ในที่สุด*-*"จุนซูปล่อยพลังเสียงก่อนจะเต้นรำท่าโลมาน้อยหลั่นล้าๆไปรอบๆห้อง=0= โดยมีท่านปู่รำมวยเก๊กอยู่ข้างๆ-_-
"อ้อ..จริงสิจุนซู.."
"..?"
"..การมาของเค้าคนนั้นเกิดจากอุบัติเหตุและจะทำให้เจ้าเสียของสำคัญไป...แต่เจ้าจะได้รับของๆเค้าคนนั้นกลับมา..ถ้าได้มาเจ้าจะได้พบเค้าอีก.."แล้วความเงียบก็เกิดขึ้น
"...."
"..."
"ท่านปู่.."
"..?"
"คือว่า.."
"..."
"ผมน่ะ..."
"..."
"เป็น.."
"..."
"...ฝ่ายรับใช่มั้ยครับ.."
"..O.o"
"^^"
" ^..^ "
"อิยะฮ่าฮ่าๆๆๆๆๆๆๆๆๆอุวะฮ่าฮ่าๆๆๆๆๆๆๆ"แล้วสองเสียงก้ประสานกันลั่นห้อง-0-
ย้อนไปเมื่อ30นาทีที่แล้ว
"โอ้หลั่นล้าๆๆๆๆๆๆๆ~"เสียงอันสดใสร่าเริง<เกินเหตุ>ของจุนซูดังขึ้นขณะที่เจ้าตัวกำลังหลั่นล้า
ปึ่ก!!...
ด้วยนิสัยเดินไม่มองทางพ่วงกะความซุ่มซ่ามแต่กำเนิดทำให้คิม จุนซุ ผู้นี้เดินชนเหล่าชายตัวใหญ่4-5คนส่งผลให้เจ้าตัวลงไปจุ้มปุ๊กอยุ่กะพื้นและบู้บี้ตัวโปรด..หัวหลุด!!ด้วยความสะเทือนใจจุนซูจึงก้มหน้าก้มตาแปล่งเสียงไว้อาลัย
"ฮึก..ฮะ..ฮืออออออออออออออออออออออออออออออออออ!!!!!"
"จุนซู!!!"เสียงใครสักคนเรียกแต่จุนซูไม่สนใจร้องต่อไป..จนกระทั่งมีใครคนหนึ่งนั่งข้างๆจุนซูจึงช้อนตาขึ้นไปก่อนจะตกตะลึง!!!
ร่างสูงส่งยิ้มอ่อนโยนผมสีน้ำตาลอ่อนๆสยายไปตามลมดวงตาสีเดียวกันฉายแววอ่อนโยนมองมาที่เค้าหน้าผากก้เถิกด้ายจายยยยย~ปากก้ห้อยกำลังดี
มองมาที่เค้าและยื่นผ้าเช็ดหน้ามาให้เค้าในใจงี้แทบจะตะครุบเอาไว้เลยทีเดียว=0=แต่ต้องรักษาภาพลักษณ์เลยค่อยหยิบมาแต่ก่อนจะได้ทำอะไรก้โดนพี่สาวกระชากกลับมาวังซะก่อน...
ปัจจุบัน
อ้า~คนอะร้ายหน้าตาดี๊ดีได้ใจจุนซูคนนี้เจงๆ>_<~คิดแล้วร่างเล็กก้หน้าแดงสะบัดครีบพั่บๆ กำผ้าเช็ดหน้าแน่น..
...หุหุ..ถ้าหล่อขนาดเนี้ย...
...ต่อให้เสียตัว..จุนซูคนนี้ก้ยอม!!!!*-*....
----------------------------------------
เปนไงบ้างทู้กคนบทนี้โอมั้ยอ่ะ...
โทดทีน้าที่อัพช้า..
คือว่ากดอัพไปหลายรอบแล้วแต่อัพไม่ได้ง่ะTT^TT
ยังไงก้เม้นๆโหวตๆน้า..
ร่างเล็กที่กำลังกลิ้งทะไหลไทเทือกกับเจ้าบู้บี้ตุ๊กตาบาร์บี้อยุ่บนเตียงเป็นต้องหยุดกลิ้งเมื่อมีเสียงเรียก
"จุนซูหลานร้ากกก^o^"เสียงสดใสไม่เหมาะกับวัยเอาสะเล้ยยยย=0=
"ท่านปู้!!!!^0^"จุนซูเด้งดึ้งดั้งขึ้นมาจ้องคนที่เรียกตัวเองว่าปู่แล้วปรี่ไปหาทันที
"พวกเจ้า..ออกไปไป๊!"ท่านปู่ไล่พวกคนใช้ออกไป...
ทันทีที่ประตูปิดลงแววตาอันบ้องแบ๊วของจุนซูก้เปลี่ยนไป!!! เป็นแววตาอันจริงจัง!!!
"ท่านปู่.."ผู้สูงอายุ<เฮ้ย!!ผู้มีประสบกามเว้ย55+>ยกมือขึ้นห้าม
"ท่านทิมทิมบอกมาว่า..."
"ว่า?..."
"อีก3เดือน..."
"..."
"แก..จะเจอเนื้อคุ่!!!!"
"...!!!!"แววตาจริงจังเปลี่ยนเป็นตกใจก่อนจะเปลี่ยนเป็น...>>ระริกระรี้เต็มที่!!!=0=
"กีซซซซซ!!!..ในที่สุด*-*"จุนซูปล่อยพลังเสียงก่อนจะเต้นรำท่าโลมาน้อยหลั่นล้าๆไปรอบๆห้อง=0= โดยมีท่านปู่รำมวยเก๊กอยู่ข้างๆ-_-
"อ้อ..จริงสิจุนซู.."
"..?"
"..การมาของเค้าคนนั้นเกิดจากอุบัติเหตุและจะทำให้เจ้าเสียของสำคัญไป...แต่เจ้าจะได้รับของๆเค้าคนนั้นกลับมา..ถ้าได้มาเจ้าจะได้พบเค้าอีก.."แล้วความเงียบก็เกิดขึ้น
"...."
"..."
"ท่านปู่.."
"..?"
"คือว่า.."
"..."
"ผมน่ะ..."
"..."
"เป็น.."
"..."
"...ฝ่ายรับใช่มั้ยครับ.."
"..O.o"
"^^"
" ^..^ "
"อิยะฮ่าฮ่าๆๆๆๆๆๆๆๆๆอุวะฮ่าฮ่าๆๆๆๆๆๆๆ"แล้วสองเสียงก้ประสานกันลั่นห้อง-0-
ย้อนไปเมื่อ30นาทีที่แล้ว
"โอ้หลั่นล้าๆๆๆๆๆๆๆ~"เสียงอันสดใสร่าเริง<เกินเหตุ>ของจุนซูดังขึ้นขณะที่เจ้าตัวกำลังหลั่นล้า
ปึ่ก!!...
ด้วยนิสัยเดินไม่มองทางพ่วงกะความซุ่มซ่ามแต่กำเนิดทำให้คิม จุนซุ ผู้นี้เดินชนเหล่าชายตัวใหญ่4-5คนส่งผลให้เจ้าตัวลงไปจุ้มปุ๊กอยุ่กะพื้นและบู้บี้ตัวโปรด..หัวหลุด!!ด้วยความสะเทือนใจจุนซูจึงก้มหน้าก้มตาแปล่งเสียงไว้อาลัย
"ฮึก..ฮะ..ฮืออออออออออออออออออออออออออออออออออ!!!!!"
"จุนซู!!!"เสียงใครสักคนเรียกแต่จุนซูไม่สนใจร้องต่อไป..จนกระทั่งมีใครคนหนึ่งนั่งข้างๆจุนซูจึงช้อนตาขึ้นไปก่อนจะตกตะลึง!!!
ร่างสูงส่งยิ้มอ่อนโยนผมสีน้ำตาลอ่อนๆสยายไปตามลมดวงตาสีเดียวกันฉายแววอ่อนโยนมองมาที่เค้าหน้าผากก้เถิกด้ายจายยยยย~ปากก้ห้อยกำลังดี
มองมาที่เค้าและยื่นผ้าเช็ดหน้ามาให้เค้าในใจงี้แทบจะตะครุบเอาไว้เลยทีเดียว=0=แต่ต้องรักษาภาพลักษณ์เลยค่อยหยิบมาแต่ก่อนจะได้ทำอะไรก้โดนพี่สาวกระชากกลับมาวังซะก่อน...
ปัจจุบัน
อ้า~คนอะร้ายหน้าตาดี๊ดีได้ใจจุนซูคนนี้เจงๆ>_<~คิดแล้วร่างเล็กก้หน้าแดงสะบัดครีบพั่บๆ กำผ้าเช็ดหน้าแน่น..
...หุหุ..ถ้าหล่อขนาดเนี้ย...
...ต่อให้เสียตัว..จุนซูคนนี้ก้ยอม!!!!*-*....
----------------------------------------
เปนไงบ้างทู้กคนบทนี้โอมั้ยอ่ะ...
โทดทีน้าที่อัพช้า..
คือว่ากดอัพไปหลายรอบแล้วแต่อัพไม่ได้ง่ะTT^TT
ยังไงก้เม้นๆโหวตๆน้า..
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น