คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : CHAPTER 2 ย่างเข้าสู่โรงเรียน 100%
"ไอแพรโว้ยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย!!!"
"เฮ้ย อย่ายุ่งดิ คนจะหลับจะนอน"ฉันพูดเสียงดังพร้อมปัดมือไอเหมี่ยวออกไป
"เอออ ก็ได้ แกจะไม่ไปโรงเรียนใช่ม้ายยยยย งั้นฉันไปนะ วันนี้ชั่วโมงแรก เป็นของอาจารย์สมเจิด ขอให้แกโชคดีนะ บ๊ายบาย"
"ฮะ อาจารย์ กระเจิดหรอ O_o"เมื่อฉันได้ยินชื่ออาจารย์กระเจิด(สมเจิด)ฉันก็รู้สึกเหมือนมีแรงเคลื่อนไหวสปริงกิ้งที่ตัวฉันทันที
"ไอเหมี่ยวววว รอฉ้านนนนด้วยยยยยยย"
ณ โรงเรียน PrIVaTE Of ScHOol
"เร็วสิ ไอแพร ชักช้าอยู่ได้ เดี๋ยวประตูโรงเรียนก็ปิดหรอก"เหมี่ยวพูดพร้อมกระชากฉันเข้าโรงเรียนไป
"เออๆ มันไม่ปิดง่ายๆหรอกน่า เฮ่อ"
"อ้ากกกกก ไอแพรเร็วๆๆๆ ประตูใกล้ปิดแล้ว"
"หอบๆ แฮ่กๆ"
และในที่สุดฉันกับยัยเหมี่ยวก็เข้ามาอยู่ในโรงเรียนแห่งนี้จนสำเร็จ ^^!
"เฮ่อ ทำไมการเข้าโรงเรียนมันช่างเหมือนกับการวิ่งขึ้นภูเขาเช่นนี้"
"เออไปๆ"ไอเหมี่ยวพูดพร้อมลากฉันไปยังห้องเรียน
"เอ๊ะ! ไอเหมี่ยว แกดูนั่นดิ ใช่ไอผัวชะนีปล่าววะ"ฉันพูดพร้อมชี้ไปทางห้องธุรการ
"เออ จริงด้วยว่ะ ใช่ชัวร์ ฉันมั่นใจ"
"ว่าแต่ทำไม อีชะนีมันแก่จังเลยวะ แถมหัวฟูๆด้วย"
"เฮ้ยย ไอบ้า นั่นมันไม่ใช่นังชะนีเฟ้ย"
"แล้วใครอะ"
"ฉันว่า ต้องเป็นกิ๊กของมันแน่ๆ"(- -*)
"หืมมม อีเหมี่ยว"ฉันพูดพร้อมเขกหัวมันแรงๆ
"โอ้ย เจ็บนะ ไอแพร แกมาเขกหัวฉันทำไมเนี่ย"
"อีบ้า นั่นมันจะเป็นกิ๊กได้ยังไง ดูจากหน้าดิ มันฟ้องอายุแล้ว"
"งั้นก็คงเป็นแม่ ใช่มั้ย"
"ฉันก็ว่าอย่างงั้นแหละ"
**ฟลุค
"ยังไงก็ขอฝากลูกดิฉันด้วยนะคะ ท่าน ผ.อ."
"ครับ พรุ่งนี้ก็เริ่มมาเรียนได้เลยนะครับ"
"ค่ะ เอ้า ตาฟลุค ไหว้ท่าน ผ.อ.ซะสิลูก"
"ครับ"ผมตอบแม่แล้วหันไปไหว้ ผ.อ. ที่โชว์ศีรษะอันโล้นล้านอยู่
วันรุ่งขึ้น
"ผมเดินเข้ามาพร้อมโชว์ความหล่อให้นักเรียนสาวได้กรี๊ดกร๊าดกัน"
"กรี๊ดดดดดด เธอดูผู้ชายคนนั้นสิ หล่อเป็นบ้าเลย กรี๊ดดดดดดด"
"กรี๊ดดดดด เธอดูคนนั้นสิ อยากจะจับเอามาฟัดซะจริงๆ"
บ้างก็ว่า
"นี่เธอ คนนั้นหล๊อ หล่อเนอะ ฉันได้ยินข่าวมาว่า เค้าจะมาเป็นนักเรียน
ใหม่ที่นี่แหละเธอ"
"ฟลุคคคค"แองจี้ตะโกนเสียงดังเพื่อแสดงความเป็นเจ้าของแล้วเข้ามา
เกาะแขนของผม
ชะนีทั้งหลายต่างมองผมตาเป็นมัน ยังกับจะดูดกลืนรังสีความหล่อของ
ผม ส่วนบางคนก็ส่งสายตาอาฆาตมาให้แองจี้ ผู้ที่อยู่ข้างๆลำตัวของผม
"มองไรยะ จะไปทำอะไรก็ไปทำสิยะ มามองอยู่ได้"แองจี้หวีดเสียงดัง ตะเพิดพวกผู้หญิงออกไป
"ฟลุคคะ เข้าห้องธุรการกันเถอะค่ะ เผื่อว่าแองจี้อาจจะได้อยู่ห้องเดียวกับฟลุคก็ได้นะคะ ^^"แองจี้เกาะแขนผมเข้าไปในห้องธุรการ
"เอ่อ คือ ฉันจะมาสอบถามเกี่ยวกับห้องเรียนน่ะ ช่วยเช็คให้หน่อยนะ"
"กรุณาใช้ถ้อยคำให้สุภาพหน่อยนะคะ ดิฉันเป็นครูฝ่ายห้องธุรการ กรุณาให้ความเคารพกันด้วย"
"เรื่องมากจริงๆเลย ครูกับนักเรียนมันก็เหมือนกันละย่ะ"
"แองจี้! ครับคุณครู"ผมดุแองจี้แล้วหันไปตอบครูฝ่ายธุรการ
"วาสินี อยู่ห้อง 5 ส่วน ภูรไณ อยู่ห้อง 2 จ่ะ"
"นี่! เธอดูผิดรึเปล่า ฉันต้องอยู่ห้องเดียวกับฟลุคสิ"แองจี้แว้ดเสียงดัง
"ฉันว่าฉันดูไม่ผิดหรอกนะ แต่ที่รู้ๆ ฉันว่าเธอน่าจะ เข้าห้องเรียนไปสงบปากสงบคำซะ"
"กรี๊ดดดดดดดด นี่แก แกด่าฉันหรอ"แองจี้เต้นไปมาเหมือนโดนน้ำร้อนลวกพร้อมชี้หน้าครูฝ่ายธุรการ (น่าสงสารครูเค้าจริง จริ๊ง)
ผมเดินออกจาห้องธุรการ ปล่อยให้แองจี้เป็นอย่างงั้นอยู่คนเดียว
"ฟลุคคะ มันด่าแองจะ…"แองจี้พูดไม่ทันขาดคำก็เสียหน้าเพราะ ผมออกจากห้องธุรการไปแล้ว
"ฮึ่ยยย ฝากไว้ก่อนเถอะ ยัยครูบ้า"
"ขอโทษนะครับ ไม่ทราบว่า ห้อง สอง อยู่ไหนครับ" ผมถามคนที่เดินผ่านมาในอาคารเรียน
"อ่อ เดิน ตรงไปแล้วเลี้ยวซ้ายแล้วเลี้ยขวา แล้วตรงไป เลี้ยวซ้าย เลี้ยวซ้าย แล้วก็เลี้ยวขวา ตรงไป อยู่ที่มุมห้องน้ำเลยครับ"(โรงเรียนมันใหญ่ขนาดนั้นเลยหรอฟะ อธิบายซะ - -*)
"ครับๆ ขอบคุณครับ"ผมตอบอย่างไม่ค่อยจะยินดีด้วย
ผมเดินหาห้องไปเรื่อยๆและในที่สุดผมก็เจอห้องแล้วเดินเข้าไปในห้องของผม
"เห้ย! ไอเหมี่ยว"
"อะไร ยัยแพร"
"นั่นมัน ผะ ผะ ผัวชะนี"
"O_o จริงด้วย ผัวชะนีจริงๆด้วย"
"กรี๊ดดดดดดดดดดดดดด ชื่อพี่ฟลุคใช่มั้ยคะ"หญิงสาวคนหนึ่งพูดขึ้น
"อ่อ คะ ครับ"
"กรี๊ดดดดดดดด พวกเรา พี่ฟลุคที่มาใหม่จริงๆด้วยยย กรี๊ดดดดดด"(มึงจะกรี๊ดไปถึงไหนวะ ระวังปากฉีกนะเฟ้ย)
และทันใดนั้นเองผมก็ถูกสะกดสายตาไปที่โต๊ะๆหนึ่ง
"นะ นั้นมัน คนที่ด่าแองจี้หนิ"ผมคิดในใจ
"พี่ฟลุคคะ เดี๋ยวเชอร์รี่พาพี่ฟลุคไปดูห้องนะคะ ไปกันเถอะค่ะ "ผู้หญิงที่ชื่อว่าเชอร์รี่ลากผมเข้าไปในห้องเรียน
กริ๊งงงง เสียงออดเรียกให้รู้ว่าถึงเวลาเข้าแถว
"พี่ฟลุคคะ ไปเข้าแถวกันเถอะค่ะ เดี๋ยวเชอร์รี่พาไป"
"ผมมองหญิงสาวที่อยู่ข้างๆผมอย่างงงๆแล้วหันไปมองโต๊ะด้านหลัง"
"มองทำไมไม่ทราบ ไปมองกิ๊กนายเถอะ"ฉันพูดอย่างหมั่นไส้นายนั่น
คนอะไร๊ ชอบทำตัวป๊อป หมาที่บ้านเห็นยังไม่เอาเล๊ย
"พี่ฟลุคขา อย่าไปยุ่งกะ นังแพรมันเลย มันปากสว่างมากค่ะ อย่าไปยุ่ง
กับมันนะคะ"
"เห้ย ไอสตรอเบอรี่ แกอ้าปากหน่อยซิ"ฉันพูดพร้อมเปลี่ยนสรรพนามให้มันเป็น สตรอเบอรี่ เรียบร้อย
"ทำไมยะ ปากฉันมันทำไม"
"เถอะน่า อ้าปากเหอะ"
"อ้า"ยัยเชอร์รี่มันอ้าปากกว้างๆของมัน(ไม่เคยเจอใครโง่เท่านี้มาก่อนเลยอะ)
"1…2…3…4… โอ้ยยย นับไม่ถ้วนอะ"
"นี่แก แกนับอะไรของแกเนี่ย"
"นับหมาในปากแกไง 55+"
"นะ นะ นังแพร แกกล้าด่าฉันหรอ"
"โอ้ยๆ เล็กน้อยน่ะ ไปเข้าแถวก่อนนะจ๊ะ ก่อนที่หมาในปากเธอจะออกมาสวัสดีชาวโลก"ฉันพูดพร้อมเมินหน้าหนีไป
"กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด"
"ฟลุคคะ ไปเถอะค่ะ เชอร์รี่รับไม่ได้"
ประเทศไทยรวมเลือดเนื้อชาติเชื้อไทย……..
"เข้าห้องเรียนได้"เสียงครูสมเจิดดังขึ้น
"เห้ย ไอแพร วันนี้ต้องส่งการบ้านด้วยนะ แกทำการบ้านยัง"
"เฮ้ย! พูดเป็นเล่นน่ะ การบ้ง การบ้านอะไร มีที่ไหน ไอเหมี่ยวแกนี่ชักกวนเบื้องล่างแล้วนะ"
"ฉันไม่ได้กวนตีนนะ วันนี้มีส่งการบ้านจริงๆ"
"ไอเหมี่ยว แกอย่าล้อเล่นเลย ฉันรู้นะ"
"เออ ช่างแกเหอะ โดนทำโทษไม่รู้ด้วย"
"ไม่มีทางย่ะ แบร่"
"เอาล่ะนักเรียน ส่งการบ้านได้"
วินาทีนั้นฉันรู้สึกเหมือนสิ่งรอบตัวหยุดหมุน พร้อมมีเสียงดังก้องว่า ยัยแพรวา ไปขัดส้วมเดี๋ยวนี้
"O_o อ้ากกก"
"เห็นมั้ย ฉันบอกแกแล้ว ไม่เชื่อเอง เชอะ"
"เหมี่ยวสุดสวยจ๊ะ เดี๋ยวไปช่วยฉันขัดส้วมหน่อยนะจ๊ะ นะจ๊ะ นะจ๊ะ"
"ไม่!"
"ส่งการบ้านที่หัวหน้าห้อง ใครไม่ส่ง ขัดส้วม ทั้งสองห้อง!"
"ฮะ ขัดส้วมทั้งสองห้อง หมายความว่าอย่างไร หมายความว่างาย
ยยยยยยยยยย"
+++++++++++++++++++++++
สวัสดีก๊าบบบ เย้ วันนี้อัพเสดจนได้ เย้ๆ
ครบ 100% แล้ว >w<
เสดสมบูรณื กรี๊ดดดดดดดด ดีใจโว้ยยย
ยังไงช่วยกันอ่านช่วยกันเม้นด้วยนะ
อะไรดีไม่ดีก้ติ ชม
กันด้วยเน้อ พยายามทำให้ดีที่ซู๊ดแล้วจ้า
ช่วงนี้ปิเทอม ไม่มีไรทำ
เบื่อจัง ถ้าใครเบื่อ หันมาอ่านนิยายก้ดีนะ ^^
โดยเฉพาะนิยายของเรานี่ล่ะ
ฮิฮิ ช่วยกันอ่านด้วย
ไม่มีคนเม้นเลย เส้าง่ะ แงแง T^T
เม้นครบยี่สิบจาอัพตอนต่อไปนะจ๊ะ รักนะ จุ๊ฟๆ
รักคนเม้นนนน
ความคิดเห็น