คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : Silent Night.
“พระจันทร์เต็มดวง ดาวเต็มฟ้า ไร้ซึ่งสิ่งใดมาบทบัง”
ตึก ตึก ตึก เสียงฝีเท้ากำลังวิ่งด้วยความเร็ว เหมือนหลีกหนีบางสิ่งบางอย่าง ซึ่งมันคงเป็นเช่นนั้นจริงๆ เพราะร่างกายของเจ้าของฝีเท้าเปียกชุ่มไปด้วยเลือด เขาพยายามก้าวฝีเท้าอย่างรวดเร็วและเร็วขึ้น เร็วขึ้น
กลางดึกที่เงียบสงัดนี้ บวกกับสถานที่ที่เขาอยู่ในตอนนี้ เขาชะงัก ฝีเท้าลง พร้อมมองไปรอบๆสถานที่ สถานที่แห่งนั้นสภาพทรุดโทรมเหมือนตึกที่กำลังก่อสร้างแต่ก็ยังไม่เสร็จดีเท่าไหร่ คิดว่าคงถูกปล่อยให้ทิ้งร้างเพราะงบประมาณไม่เพียงพอเสียมากกว่า
ถึงเขาจะรู้ตัวดีว่า ยิ่งย่ำกายเข้ามาในที่แห่งนี้ เหมือนกับหนังฆาตกรในโทรทัศน์ไม่ผิด คงไม่มีทางรอดไปแน่ๆหากสิ่งที่เขาหนีตามมาเจอ
“จะรอดมั้ยนะเรา ขอแค่เช้าก็พอ” เขาพูดกับตัวเองเบาๆ ก่อนพยายามพาตัวเองไปหาที่หลบซ้อนหลังจากที่วิ่งจนแทบจะไม่มีแรงอยู่แล้ว
เขาเลือกที่ซ้อนกายเป็นซอกตึก ซึ่งหากตาไม่ดี สภาพของซอกลึกที่มืดมิดจะเป็นที่หลบซ้อนได้ดีเลยทีเดียว แต่ถ้าหากถูกจับได้ล่ะ เขาก็คงได้แต่ภาวนาให้ฆาตกรไว้ชีวิตเขาก็แค่นั้น
“เจอตัวแล้วล่ะ ยอมให้ฆ่าซะดีๆนะ” ไม่ทันที่เขาจะรู้ตัว จู่ๆ คนที่เขาวิ่งหนีก็มาเจอเขาเข้าจนได้
Finished
จบแล้วล่ะ สำหรับบทนำอันแสนสั้น แต่ว่าก็ต้องลุ้นนะค่ะ ว่าใครคือผู้โชคดีได้มารับบทข้างต้นนี้ แต่ว่าเรายังรับสมัครไปเรื่อยๆจนกว่าจะเลิกรับสมัครกันเลยนะค่ะ ไม่ต้องห่วงว่าตัวเองจะไม่ติด ห่วงเรื่องที่ว่าตัวเองต้องเป็นตัวอะไรจะดีกว่านะเธอนะ บาย
ความคิดเห็น