[ Fic naruto ] Love Island เกาะร้าง พิสูจน์รัก♥

ตอนที่ 7 : Chapter 5 : เหตุเกิดเมื่อกลางดึก XD

 

Writer Talk
กลางดึกคืนหนึ่ง ห้องของซาสึเกะ

‘’เอาจริงดิ ที่เธอจะค้างที่นี่’’

 อิทาจิถามซากุระที่หอบฟูกเข้ามา แต่มันคงใหญ่กว่าตัวเธอ เลยขนมาอย่างทุลักทุเล..

‘’ตาบ้า!! ถ้ามัวแต่ถามฉัน ฉันว่านายเอาเวลามาช่วยฉันหน่อยได้ไหม ฟูกมันใหญ่เกินบังหน้าฉันไม่เห็นทางแล้ว’’
 ซากุระที่อยู่หลังฟูกเดินมา พรางชนขอบประตูอย่างช่วยไม่ได้ ซาโซริไปอาบน้ำ กาอาระกำลังเก็บของอยู่… เหลือเพียงอิทาจิที่ว่างงาน นั่งเฝ้าซาสึเกะอยู่ในห้อง

‘’ชิ !!!  เป็นผู้หญิงที่น่าเบื่อจริงๆ ’’

อิทาจิพูดก่อนจะลุกจากเก้าอี้ แล้วเดินไปช่วยซากุระขนแต่ว่า

ฉึ่บ !!!.

ปรื๊ดด  !!!

‘’ เฮ้ย !!!! =[]= … ยัยบ้า !!!’’

ซากุระที่เผลอไปเหยียบฟูกเพราะมันยาวกว่าเธอ ทำให้เธอล้มลงไปแต่มีอิทาจิลองรับอยู่

‘’!! ว๊าย !!! อิทาจิ !!! =[] =////////’’

เสียงซากุระร้องดังขึ้น เมื่อเธอ ล้มทับ อิทาจิโดยมีฟูกกันเอาไว้ระหว่างเขาทั้งสอง ซาสึเกะที่นอนอยู่สะดุ้งตื่นทันที….

‘’ตะ ตะ..ตาบ้า !!! เอามือออกไปจากก้นฉันเลยนะ !!! >O< ////////’’

ซากุระโวยวาย ทันทีเมื่ออิทาจิเอามือมาคลำก้นของเธอ

‘’ดะ/////..มันมองไม่เห็น !!!!  ยัยบ้า เอ้ยยย !!!! ‘’

 อิทาจิโวยวายทันทีเมื่อเขาเผลอทำอะไรลงไปก่อนจะ ผลักซากุระออกห่างตัวไปแล้วก็เอาฟูกที่บังหน้าเขาออก ///////

‘’T___T ไอ้ลามก ไอ้ทะลึ่ง นายมันบ้าที่สุดมาจับก้นฉันได้ยังไง แถม แถม จับไม่พอทำไมต้องคลำๆด้วยเล่า !!! >O< ‘’

ซากุระเมื่อลุกออกาแล้วก็ยกฟูกฟาดหน้าเขาทันที

‘’อะ..อะไร !!!  เธอนั่นแหล่ะบ้าเอง มาขอให้ฉันช่วยทำไมล่ะ !!!’’

‘’ก็ นายไม่มาช่วยฉันยกตั้งแต่แรกต่างหากเล่าตาบ้า !!! T____T /////’’

‘’เทอนั่นแหล่ะผิด .!!!!! //////’’

‘’นายนั่นแหล่ะ !!! ‘’

‘’เทอ นั่นแหล่ะ !!!’’

‘’นาย ต่างหาก !!!! ‘’

‘’เอ่อ เกิดอะไรหรอครับ คุณทั้งสองคน…..’’

ซาโซริเดินเข้ามาพอดีเห็นอิทาจิกับซากุระถกเถียงกัน จึงถามไปด้วยความสงสัย ทั้งสองมองหน้ากันและมองหน้าซาโซริ แต่ก็ไม่ได้พูดอะไรอีกเลย

‘’อ้าว  คุณซาสึเกะครับ ตื่นแล้วหรอครับ พอดีเลย กินยาก่อนนะครับ’’

‘’…….!!!!!!!’’

เสียงซาโซริพูดอีกรอบ อิทาจิกับซากุระหันไปมองซาสึเกะพร้อมกัน เขานั่งอยู่บนเตียง ตอนไหนเมื่อไหร่กัน..งั้นเหตุการณ์เมื่อกี้ ซาสึเกะเอง ก็ต้องเห็นด้วยสิ

บึ้ม !!!!
‘’ ///////////////’’

ซากุระหน้าแดงขึ้นมาทันทีให้ตายสิ อับอายกับอิทาจิพอแล้ว ยังต้องมาอายซาสึเกะอีกหรอ

‘’……!!!!///////’’

อิทาจิเองก็หน้าแดงขึ้นมา  ถ้าไอ้บ้านั่นเอาเรื่องที่เราไป จับก้นยัยนั่น ไปบอกคนอื่นจะว่ายังไงเนี่ย  แต่ว่า..เราไม่ได้ตั้งใจจับซักหน่อย ยัยนั่นเอง..ก้นใหญ่ ชะมัด//// เห้ย !!.คิดบ้าอะไรวะ

‘’………….’’

 ซาสึเกะมองหน้าทั้งสองคนก่อนจะนอนลงไปอีก ทำให้พวกเขาโล่งอกอย่างบอกไม่ถูก

หลังจากนั้นกาอาระก็เข้ามาสมทบ…ตอนนี้พวกเขากำลังจัดที่นอนอยู่

‘’นี่…ตกลงเธอจะนอนจริงๆ ใช่ไหมเนี่ย !!!’’

อิทาจิถามซากุระอีกครั้ง เขานอนบนโซฟา  ซาโซรินอนโซฟาอีกอัน. กาอาระนอนฟูกริมสุดห้องฝั่งโซฟา..ส่วนซากุระนอนตรงข้ามกับฝั่งโซฟาติดห้องเลย

‘’ทำไมล่ะ !  ซาสึเกะเป็นไข้อยู่นะ ตอนแรกว่าจะไม่มานอนหรอก แต่ให้เดาพวกนายคงไม่ลุกมาดูเขาตอนดึกแน่ๆ = = .ถ้าเกิดซาสึเกะช็อคตาย ขึ้นมาทำไงล่ะ !! ‘’

 ซากุระพูดแล้ว จัดที่นอนต่อ

‘’ไม่กลัวหรือยังไง.. ‘’

‘’ฝันไปเหอะ เห็นแบบนี้ฉันก็ตื่นตัวอยู่ตลอดเวลา แล้วก็นะ ฉันใส่ชุดมาหลายชุดย่ะ !  กว่าจะถอดจะทำอะไรฉันรู้สึกตัวก่อนแล้วกัน ‘’

‘’เว้ย ! ฉันไม่คิดอะไรต่ำๆหรอก =  =!! มีแต่เธอแหล่ะ !!’’

‘’ตาบ้า !!  ชิ ว่าแต่ซาสึเกะนายเป็นยังไงมั่ง.. ‘’

 ซากุระพูดปัดก่อนจะเดินไปหาซาสึเกะ

‘’ อืม ก็ดีขึ้นมาก แต่ไม่ค่อยมีแรง..’’

ซาสึเกะตอบพรางๆ

‘’นี่ ไข้ป่า จริงๆเหรอ? ’’

กาอาระเดินมาและหันถาม ซาโซริ

‘’ครับ ก็อาการมันตรงกันนี่นา ไข้ป่าครับ ’’  ซาโซริตอบ กาอาระเงียบ

‘’แต่ว่า ไม่คิดไม่ฝันว่า คุณซากุระจะได้มานอนร่วมห้องกับผมด้วย *O* ‘’

ซาโซริเปลี่ยนท่าทีทันที

‘’ = =  มันจำเป็นย่ะ!! ถ้าไม่จำเป็น  ฉันไม่นอนหรอก ‘’

ซากุระพูดพรางเดินไปนอน นี่ก็ประมาณ 4 ทุ่มกว่าแล้ว ทุกคนเห็นซากุระ ดังนั้นก็พากันไปนอน ตามที่เตรียมกันไว้ แน่นอนว่า ซากุระห่างจากพวกผู้ชายที่สุด……

กลางดึกคืนนั้น เวลา ประมาณ ตี 3

‘’แฮ่ก แฮ่ก แฮ่ก  ซาสึเกะ ทำกันได้นะ…’’

‘’…….’’

‘’คนบ้า ไอ้บ้า แฮ่ก..แฮ่ก’’

‘’……..’’

‘’ไม่คิดว่าจะเป็นคนแบบนี้ ซาสึเกะ แฮ่ก แฮ่ก…’’

ซากุระที่ค่อมตัวของซาสึเกะอยู่พูดขึ้นด้วยความเหนื่อย ก้มมองหน้าซาสึเกะ อย่างไม่วางตา….

‘’ ซา…กุระ!!!!’’

‘’ซาสึ….เกะ คนแบบนาย ทำไม…’’

‘’เธอ…////////’’

‘’นายมัน แฮ่ก แฮ่ก ’’

‘’…….///////////’’

‘’…….’’

‘’…….///////////’’

‘’ไอ้บ้าเอ้ย !!!!  แอบเลี้ยงแมงมุมไว้ในห้องนี้ใช่ไหม !!!!! T[]T !!!!!’’ 

 สิ้นเสียงซากุระนั้น ทุกคนในห้องก็พากันตื่นเพราะเธอโวยวายดังลั่น

กริ๊ก !!
‘’ ……!?! ‘’

กาอาระเดินไปเปิดไฟก็พบว่า ซากุระนั้นค่อมอยู่บนตัวซาสึเกะ

‘’เฮ้ย !!. เกิดอะไรขึ้น..!!! ทำไมเธอถึง!!!’’

‘’โนวววววววว !!! คุณซากุระ  T[]T ‘’

อิทาจิที่งุนงงตามด้วย ซาโซริร้องอย่างใจจะขาด

‘’ไม่ใช่ มีตัวอะไรบางอย่างอยู่ในห้องนี้……’’

 กาอาระพูดแล้วเหล่ตามอง ก่อนจะหันไปหันมา

‘’ซาสึเกะ !!. ไอ้บ้า บอกให้เอาแมงมุมไปทิ้ง !!  เอามันมาเก็บไว้ที่นี่ทำไม !!! =[]= ….’’

‘’………..’’

 ซาสึเกะนิ่งเงียบ

‘’นี่มันอะไรกันวะ !!!’’

อิทาจิบ่น ง่วงก็ง่วง

‘’ก็ตอนนั้น ฉันได้ยินเสียงเหมือนคนเดิน พอลืมตามา รู้ไหม ฉันเจออะไร  TOT เจอไอ้แมงมุมมันเดินวนไปวนมาทั่วห้องไงเล่า!!  ฉันเลยต้องกระโดดตัว ขึ้นมาหาไอ้บ้านี่ไงล่ะ !! ซาสึเกะ นายเลี้ยงมันทำไม นายกับกาอาระเอาไปทิ้งแล้วไม่ใช่หรือไง’’

ซากุระ ผละออกมาจากตัวซาสึเกะ แต่ก็ไม่ได้ลงจากเตียง

‘’ไม่ ซาสึเกะบอกว่า เขาจะเอาไปทิ้งเอง..’’กาอาระตอบ

‘’ให้ตายสิ แค่แมงมุมตัวเดียว ที่แกเป็นไข้เพราะไอ้แมงมุมนี้ใช่ไหมเนี่ย !!!’’

 อิทาจิกุมหัวอย่างปวดหัว

กึก กึก !! เสียงอะไรบางอย่างสั่นอยู่ตรงกล่องมุมห้อง

‘’กรี๊ด !!!!! =[]= .แมงมุมแน่ๆ พวกนายฆ่ามันเลยนะฆ่ามันเลย !!! T{}T’’

ซากุระโวยวายพรางลุกยืนบนเตียง แถมเผลอเหยียบเท่าซาสึเกะที่นอนอยู่ไปอีก

‘’ อย่านะ อย่าฆ่ามัน เอาไปปล่อยก็ได้…’’

 ซาสึเกะยันตัวลุกขึ้นนั่ง แต่เขาไม่ค่อยมีแรงจึงต้องแหกปากพูดอยู่บนเตียง

‘’ชิ เรื่องมากจริงๆ ’’

อิทาจิพูดก่อนจะลงมือไปจับด้วยตัวเอง

‘’งั้นผมช่วยด้วยแล้วกัน ทำเพื่อคุณซากุระนะเนี่ย ><’’

 ซาโซริพูดก่อนจะเดินตามอิทาจิไป กาอาระด้วย

‘’เฮ้ย!! มันไปทางนั้นแล้ว……’’

‘’รับทราบ กาอาระคุง !!!.จับมัน เข้าทางแล้ว ‘’

‘’โอเค.’’ 

อิทาจิพูด ตามด้วยซาโซริสั่งการ กาอาระทำหน้าที่ต่อไป….

‘’ไอ้พวกบ้า !! T[]T อย่ามาทางนี้ซี่ !! ’’

ซากุระโวยวายทันทีเมื่อพวกนั้นไล่แมงมุมมาทางเธอ

‘’ปกป้อง ซากุระไว้ด้วย นะซาสึเกะ !! กาอาระบุกเลย >O<’’ ซาโซริพูด

‘’รับทราบ’’

‘’ตาบ้าซาสึเกะ นี่นายจะเล่นกับพวกนั้นด้วยรึไงเนี่ย ให้ตายสิ พวกบ้าเอ้ย !! กรี๊ด !!! กาอาระเอามันออกไป ไปลอยทะเลเลยนะ.. >O<’’

 ซากุระที่หันไปบ่นกับซาสึเกะ ก่อนจะโวยวายเมื่อเห็นกาอาระจับแมงมุมนั้นได้ด้วยถุงมือ…

‘’ไม่ได้นะ แมงมุมตัวนั้นอยู่ในน้ำแล้วจะตาย อย่างน้ำทะเล น่ะไม่ได้เลย  ต้องเอาไปปล่อยป่า..’’

ซาสึเกะพูดขึ้น

‘’เข้าใจแล้ว ’’

กาอาระพูดก่อนจะวิ่งออกนอกห้องไป

10 นาทีต่อมา

‘’ให้ตายสินี่มันจะเช้าแล้วนะเว้ย = = .’’

 อิทาจินั่งบ่น ตอนแรกเขาง่วงๆตอนนี้ตาสว่างเต็มที่แล้ว

‘’เดี๋ยวสิๆ ซาสึเกะทำไมนายถึง เก็บแมงมุมไว้ล่ะ !! T__T’’

ซากุระนั่งอยู่บนโต๊ะที่ตั้งอยู่ในห้องของซาสึเกะแถมนั่งไม่ปล่อยขาลงเพราะยังระแวงอยู่

‘’ นั่นสิครับ ผมก็อยากรู้’

’ ซาโซริพูด กาอาระเองก็พยักหน้าเห็นด้วย

‘’……….’’

‘’……….’’

‘’ ก็มัน น่ารักนิ///’’

‘’หา !!! = [] = ‘’

ทุกคนต่างพา กัน เงิบ .!!!

‘’ ทำไมล่ะ ฉันชอบมันผิดนักหรือไง /////’’

ซาสึเกะหันหน้าหนี

‘’ก็ไม่แปลกนะ ไม่สิ ไม่ใช่ไม่แปลก นี่มันแปลกสุดๆเลยไม่ใช่หรอ =[]= ‘’ ซากุระพูด

‘’เอาเหอะๆ หวังว่าแกจะไม่ได้เก็บซ่อนพวกมันไว้แล้วใช่ไหม’’ อิทาจิพูด

‘’เออ ไม่มีแล้ว….’’

‘’ แล้วไข้ ติดจากแมงมุมตัวนั้นหรอ?’’

 กาอาระหันไปถามซาโซริ

‘’อ่อ น่าจะใช่ครับ คุณซาสึเกะน่าจะรู้ดีนะครับ   ว่าแมงมุม ตัวนั้น ไม่มีพิษแต่ว่า…’’

‘’อืม แมงมุมตัวนี้น่ะ จับด้วยมือเปล่าไม่ได้ มันปล่อยพิษหน่อยๆ ทำให้ไม่สบายได้ ฉันเองเผลอไปจับตัวมันนิดหน่อยน่ะ’’

ไร้เสียงตอบรับ

‘’อะไรเล่า! งานอดิเรกน่ะ เข้าใจไหม? งานอดิเรก !!! ‘’

 ซาสึเกะบ่น…

‘’เอาเหอะๆ ดูนายยังจะดีขึ้นหน่อยแบบนี้ ก็ดีแล้ว เฮ้อ ตกใจแทบแย่.. T__T นอนไม่หลับเลยอ่ะ..นี่มันกี่ทุ่มกี่ยามแล้วล่ะเนี่ย’’

‘’ใกล้เช้าแล้วล่ะ .’’ กาอาระตอบ

‘’ เฮ้อ นอนไม่หลับแล้ว ไม่ง่วงด้วย  ฉันไปอาบน้ำดีกว่า จะเช้าแล้วใช่ไหม จะได้กะเวลา ลงไปทำอาหารด้วย ‘’ ซากุระพูด

‘’งั้น ผมไปอาบน้ำเหมือนกัน  จะได้ช่วยคุณซากุระทำอาหารด้วยไง  ^^ ส่วนคุณอิทาจิ เฝ้า คุณซาสึเกะต่อไปนะครับ  J ‘’  ซาโซริพูด

‘’งั้น ฉัน ทำอาหาร ’’

กาอาระชี้มาที่ตัวเอง ซาโซริพยักหน้ารับ ก่อนจะเดินออกไปกัน 3 คน

‘’.เฮ้ย !!!  .เดี๋ยวสิๆ ทำไมฉันต้องเป้นพี่เลี้ยงไอ้นี่ด้วย…….ชิ!!!’’

อิทาจิบ่นนิดๆหน่อยๆ ก่อนจะมองหน้าซาสึเกะที่นอนอยู่ .เขาถอนหายใจนิดหน่อย จากนั้นก็นั่งโต๊ะเหมือนเดิม ส่วนซาสึเกะก็หลับไปเพราะพิษไข้

 _________________________________________________________________________________________________
 

ส้มอัพเเล้วนะ เม้ลให้หน่อยนะคะ......... จะได้มีกำลังอัพต่อ >O<
จะเปิดเทอมเเล้ว ส้มจะหาเวลามาอักนะคะ เรื่องอื่นด้วย
ขอแค่เม้ลให้ส้ม ก็พอ อย่าลืมติดตามด้วยนะ ><