ตอนที่ 12 : Chapter 10 : ฝันร้ายหรือฝันดี (?)
Sakura Talk
ฉันอยู่ในอกซาสึเกะมานานแค่ไหนแล้วนะ กี่ทุ่มแล้ว ทำไมซาสึเกะยังกอดเราไว้แบบนี้นะ.////. ฉันที่ซุกอยู่ตรงอกของเขา ค่อยๆเงยหน้ามองซาสึเกะที่อยู่ในระยะประชิด
หลับ ZZzzz
เขาหลับ !!! ให้ตายสิ กอดผู้หญิงแบบไหนหลับนะเนี่ย !!!
‘’……….’’
ฉันค่อยๆขยับตัวออกจากอ้อมกอดของเขาอย่างเขินๆ ให้ตายสิ อิทาจิก็กอดมาแล้ว กาอาระก็กอดมาแล้ว หมอนี่ก็ด้วย ซาโซริก็เคย ฉันจะสะสมคลอเลคชั่นผู้ชายหรือยังไงเนี่ย !!!
‘’ซาสึเกะ’’
ฉันลองเรียกชื่อหมอนี่ดูเบาๆ ทำไมไม่ตื่นล่ะ แต่ฝนยังไม่หยุดตกเลย..หวังว่าจะไม่มีฟ้าผ่ามาอีกนะ
‘’ซาสึเกะ..ตื่นสิ’’
‘’Zzzz’’
หลับลึกเกินแล้ว !!!! นี่กอดฉันมันน่าเบื่อขนาดต้องหลับเลยหรือไงเนี่ย ! -_-
‘’..อืมม’’
หมอนั่นพลิกตัวนิดๆหน่อยๆก่อนจะพิงโซฟาแล้วห่อตัว ด้วยความหนาว จริงสิ อากาศฝนตกแบบนี้ใครมันเปิดแอร์วะ สุดท้ายก็ต้องเป็นฉันที่เดินไปหยิบผ้าห่มมาจากตู้ข้างๆแล้วมาห่มให้ซาสึเกะ เฮ้อ ทำไมมันเหนื่อยแบบนี้นะ ไม่น่าเกิดมากลัวฟ้าร้องแบบนี้เลย
ฉึบ!~
ฉันเดินเข้าไปนั่งข้างๆซาสึเกะที่หลับไม่รู้เรื่องอะไรเลย พรางลูบหัวเขาเบาๆ ไม่รู้ทำไมฉันต้องทำอย่างนี้เหมือนกันนะ..แต่..///////// ก็รู้สึกดี…
‘’ไปดีกว่า หลับฝันดีนะ ซาสึเกะ ขอบคุณนะ’’
ฉันเดินออกไปจากห้องโถงทันที ไม่รู้ว่าหูฝาดหรือเปล่านะ ได้ยินเสียง อืม ก่อนจะออกด้วย สงสัยเราหูฝาดไปเอง
ตึก ตึก ตึก
จะ 4 ทุ่มแล้วสินะ เวลานี่ก็ไวจัง ฝนยังพรำๆอยู่เลย และทางเดินนี่ก็มืดเช่นดี…
ตึก ตึก ตึก !!
‘’.!!!!’’
ใครเดินตามมาน่ะ ไม่นะ…คงไม่ใช่…..ไม่ได้ๆ ยัยซากุระ เราจะอ่านหนังสือผีมากไปหน่อยแล้ว!!
ตึกตึก!!
‘’.!!!!!’’
ฉันตัดสินใจวิ่งสุดชีวิต แต่ฝีเท้าที่อยู่ด้านหลังมันก็ตามมาติดๆอ่ะ แง้ !!! T[]T ช่วยหนูด้วย ผีหลอก
ฉึบ พรึ่บ !!!
‘’คุณซากุระ !!!’’
‘’ว้าย !!!!! =[]= อย่านะ อย่าหลอกหนู หนูไม่อร่อย !!!! >[]< ‘’
‘’เอ่อ เป็นอะไรเหรอครับ ผมแค่วิ่งตามคุณมาเท่านั้นเอง’’
ฉันลืมตาขึ้นมาเมื่อถูกจับไหล่ ก็เห็นซาโซรินั่งยองๆมองหน้าแล้วยิ้มให้อย่างหวานๆ ตกใจหมดไอ้บ้าเอ้ย !!!
‘’ไม่เป็นอะไรไหมครับ ผมแค่สงสัย เห็นคุณซากุระดูกลัวๆ..’’
‘’ปะ..เปล่าๆ แค่ตกใจนิดหน่อย’’
‘’ยื่นมือมาสิครับ ผมจะช่วยพยุง’’
ซาโซริยื่นมือมาให้ฉันด้วยท่าทีอารมณ์ดี ฉันก็ยิ้มให้เขานิดๆแล้วจับมือเขาไว้ก่อนจะพยุงตัวเองลุกขึ้น
‘’ผมไปส่งห้องนะ’’
‘’เอ่อ ตามใจ แล้วนายทำไมยังไม่นอนอีกล่ะ’’
‘’……..’’
‘’ซาโซริ ?’’
ฉันเอียงคอมองซาโซริที่ดูนิ่งปกติ เป็นบ้าอะไรของเขาเนี่ย
‘’อ๋อ เปล่าครับ J ผมแค่เป็นห่วงคุณก็เท่านั้น แต่ว่า ได้คนกอดแบบนั้นแล้ว….’’
หมอนั่นพูดคำหลังเบามากจนฉันไม่ได้ยิน ตาที่สั่นไหวของเขาภายใต้ความมืดมันจ้องมาที่ตาฉันอย่างหวั่นไหว ทำไมล่ะ ? ทำไมทำหน้าแบบนั้น..
‘’ไม่เป็นอะไรแน่เหรอ? สีหน้าดูไม่ดีเลยนะ’’
‘’………..’’
‘’ไม่ต้องไปส่งฉันที่ห้องหรอกนะนายกลับไปนะ นอ…………!!!!!!’’
พรึ่บ!?! ตึ้ง !!!!
ซาโซริดึงข้อมือฉันก่อนจะผลักให้ฉันตัวติดกำแพงแล้วค่อมฉันไว้ให้ติดอยู่ตรงกลางไม่ให้ออกไปไหน !!!!
‘’คุณซากุระ’’
‘’ดะ เดี๋ยวสิ !!!? นายจะทำอะไรน่ะ’’
‘’ก็ไม่ได้ทำอะไรหรอกครับ…..’’
‘’ซาโซริ !!!!!’’
‘’ผมก็แค่……………’’
.
.
.
.
.
.
.
ซาโซริฉีกยิ้มออกมาพร้อม เลือดไหลออกมาตั้งแต่หัวลงมาที่มุมปาก….ลิ้นก็ยาวออกมาจนเท่าแขนก่อนจะเลียหน้าฉัน..ตาที่อยู่ในลุกตานั้น เด้งออกมาใส่หน้าซากุระและแตกกลายเป็นเลือด
.
.
.
.
.
.
.
‘’.กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดด !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!’’
‘’!!!! คุณซากุระครับ !!!!!!! เป็นอะไรไปครับ ‘’
‘’ไม่เอาๆๆๆๆ อย่าหลอกหลอนฉันเลย T[]T’’
‘’.คุณซากุระครับ !!!!!!!’’
ซาโซริเขย่าไหล่ซากุระอย่างแรงพรางเรียกให้เธอมีสติ
‘’ ซาโซริ!? ไม่นะ อย่าหลอกฉันเลย ฉันยอมแล้ว อย่าทำฉันแบบนั้น T[]T’’
‘’.คุณซากุระพูดเรื่องอะไรครับ !!!!....’’
‘’ก็นายหลอกฉัน..เอ๋? ทำไมล่ะ ? ทำไม เลือดไม่ไหล ???’’
‘’คุณซากุระพูดเรื่องอะไรครับเนี่ย !!?...’’
พรึ่บ !!
ซากุระเด้งตัวออกมาหาซาโซริ พร้อมจับหน้าเขาด้วยสีหน้าแตกตื่นไม่หาย เหงื่อของเธอไหลลงไม่อย่างอาบน้ำ ก่อนจะจับตา จับแขน และจับหน้าซาโซริโยกไปมาอย่างไม่เข้าใจ
‘’ คุณซากุระครับ!////////..ผมก็เขินเป็นนะ’’
‘’เดี๋ยวนะ ทำไมเลือดไม่ไหล ลิ้นไม่ยาว ตาไม่ถลนออกมา O-O’’
‘’ฝันร้ายสินะครับ’’
‘’เอ๊ะ ! ฝัน!? แล้วฉันมาอยู่ห้องตัวเองได้ไหงเนี่ย !!!’’
ซากุระมองไปรอบๆห้องก็พบว่าเธออยู่ในห้องตัวเอง เธอมองซาโซริด้วยสีหน้า อย่างไม่เข้าใจ
‘’ตอนแรกผมตามคุณซากุระที่เดินออกมาจากห้องน่ะครับ แล้วคุณซากุระเหมือนจะวิ่งหนีผม แล้วจู่ๆ คุณซากุระก็นอนกองอยู่กับพื้น.อยากจะบอกว่าผมตกใจมากเลย จึงอุ้มคุณซากุระมาที่ห้องนี้’’
‘’.!!!!? เฮ้อ ให้ตายสิ’’
ซากุระล้มลงทรุดอยู่ที่พื้น ก่อนจะเงยมองหน้าซาโซริอย่างเหนื่อยๆ
‘’ไม่คิดว่าคุณจะฝันร้ายแบบนั้น แถมถึงผมด้วยนะ ฝันถึงผมทั้งที ฝันดีๆหน่อยก็ไม่ได้นะครับ T^T’’
‘’ให้ตายสิ ฉันตกใจหมด คิดว่านายเป็นผี ในฝันน่ากลัวเกินไปแล้ว’’
ฉึบ!..
ซาโซรินั่งยองๆมองหน้าซากุระแล้วยิ้มออกมา
‘’แล้วตอนนี้ผมเป็นเหมือนในฝัน ไหมล่ะครับ ? ‘’
‘’อื้อ ไม่เลย ’’ ซากุระส่ายหัวเบาๆ
‘’คุณซากุระไม่ต้องกลัวนะครับ ถึงผมจะเป็นปีศาจหรือผี ไม่ว่าเป็นอะไรที่น่าเกียจน่ากลัว..ผมก็ไม่ทำร้ายคุณซากุระหรอกนะครับ’’
‘’ซาโซริ ’’
ซากุระยิ้มออกมานิดๆ ก่อนจะเอ่ยชื่อเขาออกมาเบาๆ….
‘’ต้องกอดอ้อมอกผมไหม? ถึงจะไม่อุ่น แต่ก็ช่วยปลอบโยนคุณได้ เมื่อคุณฝันร้ายนะครับ’’
‘’ // ’’
ซาโซริยิ้มออกมาเบาๆเมื่อซากุระไม่ตอบเขาเอื้อมมือไปหาเธอแล้วโอบซากุระเข้ามาในอ้อมแขนอย่างเบามือ
‘’ดีจัง.//// ดีแล้ว ที่กลับมาเป็นเหมือนเดิมนะ ซาโซริ’’
‘’ครับ ดีแล้ว’’
ซากุระกอดซาโซริแน่น เขาเองก็ยิ้มอย่างอบอุ่นก่อนจะผละมามองหน้าเธอ
‘’คุณซากุระ.’’
‘’.////ซาโซริ’’
‘’บรรยากาศดีว่าไหมครับ’’
‘’อืม///’’
‘’ชอบไหม .’’
‘’ชอบสิ//’’
‘’แต่กลัวฟ้าร้องใช่ไหม วันหลัง ถ้ากลัว มากอดผมได้นะ ผมจะให้ยืมอ้อมอก’’
‘’ อือ/////’’
ซากุระมองหน้าซาโซริด้วยสีหน้าแดงแจ๋..ซาโซริยิ้มออกมาเบาๆ พรางเลื่อนหน้าเข้าไปหาซากุระอย่างประชิด ลมหายใจรดกันเบาๆ ริมฝีปากของซาโซริมุ่งตรงไปที่ริมฝีปากอันนุ่มนิ่มของซากุระ เพียงไม่กี่เซน..ที่จะแนบชิดกัน
‘’……///////’’
โป๊ก !!!!
‘’ตาบ้า !!! เห็นบรรยากาศเป็นใจนี่ เอาใหญ่เลยนะ !! -_-‘’
‘’.โอ้ย !!! คุณซากุระใจร้าย ทำไมเขกผมหัวแบบนี้..T^T’’
‘’ นายมันลามกที่สุด ! คิดเหรอว่า จะฉวยโอกาสกับฉันได้น่ะ -_-‘’
‘’ผมเปล่าน้า T^T ก็แค่ ร่างกายมันไปเอง’’
‘’ให้ตายสิ เฮ้อ ดึกแล้วไปนอนซะ..’’
‘’ผมห่วงนี่นา’’
‘’ไม่ต้องห่วง ฟ้าคงไม่ร้องแล้วล่ะ แค่ฝนตกรินๆ เอง ไปนอนซะ’’
‘’แต่ว่า ก็ได้ครับ งั้น ก่อนไปจุ๊บที >3<’’
‘’.!!!!////////// อยากโดนเขกอีกรอบหรือยังไงยะ !! ‘’
ซากุระชูมือข้นพร้อมกำปั้นทำเอาซากุระหลบไปอย่างกลัวๆ..
‘’เฮ้อ เอาเถอะ ไปซะ -_- ฝันดีล่ะ’’
‘’ครับ ก่อนไปนะ’’
พรึ่บ !!!!
‘’ว้าย !!!//////O////////////O’’
ซาโซริกระโดดกอดซากุระแล้วหอมที่แก้มเธออย่างเร็วก่อนจะวิ่งออกไปนอกห้องอย่างกลัวตาย
‘’ซา../////..ซา….ซา..////…ซาโซริ !!!!!! =///////////////= เอาแก้มฉันคืนมาไอ้บ้า !!!!! =[]=’’
ซากุระชักดินชักงออยู่กลางห้องพร้อมกุมแก้มที่โดนจุ๊บไปอย่างรวดเร็ว ซาโซริที่วิ่งหนีไปแอบยิ้มอย่างมีความสุข
‘’คืนนี้ คงหลับฝันดีล่ะนะ ^O^’’
เช้าวันรุ่งขึ้น
‘’ไง อรุณสวัสดิ์ หน้าบูดแต่เช้าเชียวนะเธอน่ะ =_=’’
‘’.!!!!/////////..อิทาจิบ้า !! อย่ามาเงียบๆได้ไหมฮะ’’
ซากุระนั่งอยู่ตรงโต๊ะทานข้าวด้วยอารมณ์หลากหลายก่อนจะมีเสียงอิทาจิดังแทรกเข้ามาทำให้เธอทั้งตกใจทั้งอะไรหลายๆอย่าง
‘’มาเงียบๆบ้านเธอ ก็ทักดีๆ ฟ้าร้องเมื่อคืนทำผีเข้าหรือยังไงวะ’’
‘’ชิ////..ตาบ้า’’
‘’นี่ เมื่อคืนตอนฟ้าร้องไปอยู่ไหนมา……’’
‘’ฮะ? อะไรของนาย ก็ อยู่/////////////////’’
‘’อยู่อะไร ?’’
‘’ห้องสิ -_-////’’
‘’กับใคร ล่ะ?’’
‘’ถามอะไรนักหนาฮะ !!! /////// ไม่ใช่เรื่องของนายนะ’’
‘’……….’’
อิทาจิไม่ตอบแต่มองหน้าซากุระด้วยท่าทีบูดบึ้ง ก่อนจะมีเสียงเจี้ยวจ้าวดังมาแต่ไกล นั่นทำให้ซากุระหน้าแดงหนักกว่าเดิมอีก
‘’คุณซากุระครับ !!!! >O<////////.. คิดถึงจัง’’
‘’.!!!!/// ตาบ้า !!!!’’
ซาโซริกระโจนเข้ามาหาเธอใกล้ๆ ซาสึเกะและกาอาระเดินตามหลังมาติดๆ
‘’รู้ไหมครับ เมื่อคืนผมฝันดีมากเลยล่ะ !!! >W< ฟินทั้งคืนเลย’’
‘’นาย!!! อยากโดนนักใช่ไหม !!////////’’
‘’ไม่เห็นเป็นอะไรเลยนี่ ผมว่า น่ารักดีออก’’
บึ้ม !!!! ‘’.!!!!!///////////////’’
‘’เฮ้ยๆ สองคนนี้ มีอะไรกันวะ -_-*’’ อิทาจิพูดอย่างหงุดหงิด
‘’นั่นสิ แกดูอารมณ์ดีเป็นพิเศษนะ..ซาโซริ -_-‘’ ซาสึเกะเสริม
‘’ก็นะ คือว่า อุ้บ !!! อุนอาอุอะ !!!’’
ระหว่างที่ซาโซริจะพูดออกมาด้วยท่าทียิ้มแย้มแจ่มใส..ซากุระก็ลุกไปเอามืออุดปากไว้ก่อน
‘’อ๋อๆ ไม่มีอะไรหรอก พอดี หมอนี่มันฝันลามกใส่ฉันน่ะ แล้วคิดว่าเรื่องจริง ก็อารมณ์ดีแบบนี้ไง ฮ่าๆ..หิวข้าวแล้ว กาอาระวันนี้เวรนายกับฉันสินะ ไปทำกันเถอะ..ฮ่าๆ’’
ซากุระพูดกลบเกลื่อนก่อนจะดึงมือกาอาระเข้าไปในครัว เหลือเพียงแต่คนที่งงอยู่
‘’ตกลงมีอะไรกันวะ ’’ อิทาจิถามซาโซริย้ำ
‘’ ฮึ J ไม่มีอะไรหรอกครับ..มันก็แค่ เรื่องดีๆ เท่านั้น….’’
ซาโซริพูดแล้วอมยิ้มก่อนจะเดินเลี่ยงไปทางอื่น..ปล่อยให้อิทาจิทำหน้าอึน..ต่อไป..และซาสึเกะที่ทำหน้างงด้วยเช่นกัน
ณ ห้องครัว
ตึก !! ตึก !! ตึก !!
ซากุระยืนสับหมูอยู่ด้วยท่าทีเคร่งเครียดหน่อยๆ ถ้าซาโซริพูดไปจะเกิดอะไรขึ้นบ้างนะ แล้วเธอจะไปแคร์อะไรพวกที่เหลือเนี่ย
‘’เป็นอะไรไป สีหน้าดูไม่ดี…..’’
‘’? อ่อ ฮ่าๆ..ก็ดีนี่..กาอาระล่ะก็’’
‘’เธอโกหกไม่เก่ง…นะ’’
‘’.!!/////// ไม่มีอะไรหรอกน่า’’
‘’…’’
กาอาระไม่พูดอะไรก่อนจะหันไปทำกับข้าวต่อ ซากุระแอบมองอย่างรู้สึกผิดนิดๆ..พูดแรงไปหรือเปล่านะ ?...กาอาระชอบเงียบ..อาจจะคิดมากก็ได้./..
‘’กาอาระ ’’
‘’……’’
‘’กาอาระ เอ่อ คือ ขอโทษนะ ที่เมื่อกี้พูด..ตะคอกใส่นายไปนิด’’
‘’ฉันไม่คิดมากหรอก’’
‘’ไม่จริงหรอก นายเงียบนี่นา..’’
‘’คนที่เงียบ จำเป็นต้องคิดมากทุกคนงั้นเหรอ?.......’’
‘’……..’’
ซากุระเงียบทันที..มันก็ใช่..กาอาระเวลาพูดทีนี่ทำเอาเธอเจ็บแป๊ปๆเหมือนกัน =[]=
‘’แค่เป็นห่วง..ก็เท่านั้น’’
‘’////////// อื้ม ขอบใจนะ กาอาระ..ฉันดีใจมากเลย’’
‘’…..’’
กาอาระไม่ตอบแต่ก็หยักหน้ารับรู้..และรับความรู้สึกของเธอไว้ ก่อนจะทำกับข้าวต่อไป
‘’แหม ตั้งแต่มานี่..รู้สึกจะทำอะไรได้เยอะเลยแฮะ:) ถ้าไม่ได้ หนังสือเล่มนั้นเราก็ไม่ได้ทำอาหารหลายๆอย่างไว้กินหรอกเนอะ ^O^’’
‘’นั่นสิ’’
‘’เอาล่ะเสร็จแล้ว ทางนายเสร็จหรือยังล่ะ? หวังว่า คงจะถูกปากบ้างนะ..’’
‘’พวกนั้นไม่ว่าอะไรเธอหรอก..’’
‘’ว่าสิ !! อิทาจิน่ะตัวดีเลย..=^= ปากร้าย ชิๆ’’
‘’ปากแข็งล่ะนะ..หมอนั่น’’
‘’กาอาระก็รู้เหรอ?!!..ใช่ๆ หมอนั่นปากแข๋ง =__= มากๆเลยล่ะ..’’
‘’อืม’’
ซากุระยิ้มให้เขาก่อนจะยกถ้วยไปวางไว้ในห้องอาหาร กาอาระเองก็ช่วยจัดโต๊ะอาหารด้วยเช่นกันก่อนจะมายืนพักและเก็บของในห้องครัว
‘’เธอไปตามพวกมันไปกินข้าว..ก่อนไป’’
‘’เอ๋ ทำไมอ่ะ ?? ไม่เอาหรอก ฉันจะช่วยนายนะให้นายทำคนเดียวมันเห็นแก่ตัวนี่’’
‘’แต่….’’
‘’ไม่มีแต่นะกาอาระนายนี่มันใจดีจังนะ L เป็นผู้รับซะบ้าง..อย่างเป็นแต่ผู้ให้…’’
‘’เข้าใจแล้ว’’
‘’ฮิ เด็กดีจัง… J ‘’
‘’………’’
กาอาระมองตามซากุระไป พรางหรี่ตามองอย่างอบอุ่น และไม่เคยมีสีหน้าแบบนี้เท่าไหร่..ก่อนทั้งสองคนจะตามทุกคนมากินข้าวกัน
__________________________________________________________________________________________________
เม้ลให้หน่อยนะคะ !! ฟินกับซาโซริ >_______< 55555
มันน่ารักไป มั้ง 555
เม้ลด้วยนะคะ ถ้าอยากให้อัพต่อ !! ><
นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ

มีหนุ่มหล่อรั่วน่ารักมารุมมาตุ้มแบบนี้ อิอิ
ซาโซริเป็นพระเอกและก้บทเยอะๆก็คงดี T///////T
มากกกกกกก
เป็นเราก็เลือกไม่ถูก -///- 5555+
>////////< น่ารักเว่อร์ค่ะ สนุกมากมาย
เลือกพระเอกไม่ถูกแล้วนะเนี่ย
(แต่เราชอบเกะกุ อิอิอิ)
ซาโซซากุ >
ซาโซริ!!!!!!!!~
อัพต่อนะ ค้าาาาา
สนุกค้ราาาาาาาาาาาา อัพอีกน๊คร้าาาาา