[ Fic naruto ] Love Island เกาะร้าง พิสูจน์รัก♥

ตอนที่ 10 : Chapter 8 : ความรุ้สึกที่เปลี่ยน

writer Talk        

                                                                                                                                                                            
‘’ อากาศเย็นจังเลย !!!!!!!!!!!!! >O<  ‘’

 ซากุระที่ตะโกนอยู่หน้าบ้าน เช้าวันใหม่ที่เย็นสบายเพราะผ่านมรสุมลมผ่านไป ทำให้วันนี้อากาศดีมาก !!!

‘’ บ้าไปแล้วรึยังไง เออว่ะ !  เกิดมาเคยเจอคนแบบนี้ ฮะๆ ‘’

‘’อิทาจิบ้า !!! = _ = !! ก็อากาศมันดีนี่นา แถมทำแบบนี้คลายเครียดได้ด้วยนะ ลองสิ’’

‘’ไม่เอาหรอก ไม่อยากบ้าเหมือนเธอ’’

‘’โธ่ !! นายนี่นะ =)3=’’

อิทาจิที่เดินเข้ามาคุย ? มาพูดแกล้งเธอมากกกว่า  พอคุยไม่กี่คำเขาก็เดินเข้าบ้านไป ปล่อยให้ซากุระงงกับการการกระทำของเขา บ้า!!

ตึกตึกตึกตึก !!!!

‘’ คุณ ซากุระครับ !!! ได้โปรดหลบไปด้วยครับ กาอาระครับ ไปดักข้างหน้ากันเลย >O< ‘’

‘’.รับทราบ !!! ‘’

‘’ O[] O กรี๊ดดดดดดด !!!! ปู… ปูมันวิ่งมาได้ไง อยะ อย่ามาทางนี้ กรี๊ดด !!!!! =[]= ‘’

เสียงฝีเท้าดังมาแต่ไกลก่อนจะมีเสียงซาโซริตะโกนขึ้นมา ตามด้วยกาอาระถือไม้ พวกเขากำลัง วิ่งจับปู !!!!! ที่มาจากไหนไม่รู้ ตัวใหญ่มาก กำลังวิ่งหนีพวกเขาอยู่ ส่วนซากุระก็โดดไปยืนบนโซฟา เพราะความกลัว

‘’แฮ่ก แฮ่ก. ซากุระ ไม่เป็นอะไรนะ ‘’

 ซาสึเกะที่ใส่ผ้ากันเปื้อนวิ่งมาที่ซากุระอย่างเหนื่อยหอบ

‘’ตาบ้า !  นี่นายเลี้ยงแมงมุมไม่พอ ยังจะเลี้ยงปูอีกแล้วใช่ไหม T[]T’’

‘’ไม่ใช่ !!! ตอนทำอาหารอยู่ดีๆ ไอ้ปูตัวนั้นมันก็เข้ามาพอดี ไอ้พวกนั้นมันก็อยากกินปูนึ่งทันที เลยวิ่งไล่จับเลยไงล่ะ ! ‘’

‘’พวกบ้า T[]T วุ่นวายชะมัด ‘’

‘’คุณซากุระครับ !!! >O<  ผมได้ปูมาแล้วนะครับ  ผมจะทำปูนึ่งให้คุณซากุระกินนะครับ’’

เสียงซาโซริดังขึ้นพร้อมกาอาระที่จับปูมา เข้ายื่นใส่ซากุระ โดยหารู้ไม่ว่าเธอกลัวตัวอะไรแบบนี้ที่สุด

‘’ อยะ อย่าเข้ามานะ =[]= กรี๊ดดด !!! อ๊ะ  !!! ‘’

‘’ เฮ้ย !!! =[]=  ‘’

ปึก ตุ่บ !!!!

‘’โนวววววว !!! =  [   ]  = คุณซากุระ’’

‘’…………………………’’

‘’…………..’’

‘’………’’

‘’……’’

ซากุระที่ยืนอยู่บนโซฟา กาอาระที่ยื่นปูใส่เธอ ด้วยความกลัวเธอจึงโดดไปอีกโซฟาหนึ่งแต่สะดุด ทำให้หน้าคว่ำไปพร้อมกับซาสึเกะที่อยู่ตรงนั้นพอดี

‘’ซา..ซากุระ !!!//////’’

ซาสึเกะที่โอบตัวเธอ เอาไว้พร้อมกับซากุระที่ค่อมอยู่บนตัวของเขา

‘’ซา…ซาสึเกะ อ๊ะ ขอโทษ …!!! ละ..ลื่น !!!! ‘’

‘’………!!!!!!!!!’’

‘’โนวววววว คุณซากุระ = [  ]= อั๊ก !!! ผมสลบดีกว่า !!! ‘’

ซากุระที่ยันตัวจะลุกเธอจึงท้าวแขนกับพื้นแต่กลับลื่นอีกรอบ..ทำให้ เธอก้มไปจุ๊บตรงหน้าผากของซาสึเกะ…

‘’อะไรกันวะ!!! เฮ้ย ยัยบ้า ‘’

‘’…!!!! ‘’

 กาอาระที่ได้สติเขาวางปู ที่ตายด้วยน้ำมือของเขาไว้กับโต๊ะก่อนจะเข้าไปพยุงซากุระที่ ตอนนี้ไม่มีสติเท่าไหร่…

‘’เอ่อ ขอโทษซาสึเกะ =A= ฉะ..ฉันขอโทษนะๆๆ’’

‘’////////// เอ่อ อืมๆ’’

ซาสึเกะลูบหน้าผากตัวเองเบาๆ..

‘’คุณซากุระ ไม่นะ คุณเสียจูบไปแล้ว @_@’’ ซาโซริที่ตกอยู่ในห้วง……

‘’จะบ้าหรอ?  จะ..จูบอะไรล่ะ !! >O< อยะ..อย่าพูดบ้าๆสิ= = ///’’

 ซากุระแก้เหตุการณ์ทันที ก็แค่ไปจูบตรงหน้าผากหมอนั่นเอง..

‘’ช่างเถอะ มันเป็นอุบัติเหตุ…..’’ ซาสึเกะพูดเบาๆ

‘’ตกใจหมด ให้ตายสิ !!  เธอนี่มันซุ่มซ่ามจริงๆ’’ อิทาจิหันไปโวยซากุระที่ไม่ดูตาม้าตาเรือให้ดี

‘’นายจะด่าฉันทำไมเนี่ย อิทาจิบ้า !!..... ‘’

‘’.ชิ !!! ‘’

‘’ วันนี้ทำปูนึ่งกัน มาช่วยกันหน่อยนะ’’

กาอาระเดินไปหยิบปู ก่อนจะเดินเข้าไปดึงแขนซากุระให้เดินตามเขาไป ท่ามกลางสายตาของทุกๆคน

‘’กาอาระ!!! เอ่อ..แบบว่านายลากฉันมาทำไม …’’

ซากุระถามกาอาระอย่างแปลกใจ

‘’ช่วย ทำอาหาร ไง’’

‘’อ่อๆ งี้นี่เอง แต่ ฉันไม่จับปูนะ L กลัว’’

‘’อืม’’

‘’เฮ้ยๆ  มาทำอาหารสองคนแบบนี้จะสวีทอะไรกันหรือเปล่า….’’

 เสียงอิทาจิดังขึ้น ตามด้วยซาสึเกะที่เดินตามมาและซาโซริที่เดินคอตกเข้ามา…

‘’อะไรล่ะ อิทาจิ !!! นายนี่นะ L ‘’ ซากุระหันไปแว๊ด..

‘’เอาเถอะๆ ฉันจะทำไข่เจียวต่อล่ะ เฮ้ย  ซาโซริ แกจะทำคอตกอีกนานไหมวะ ‘’ ซาสึเกะพูด

‘’จูบของคุณซากุระ จูบของคุณซากุระ จูบของคุณซากุระ….’’

‘’ไอ้นี้มันบ้าไปแล้วล่ะ ช่างมันเถอะ มาทำอาหารกันดีกว่า’’

 อิทาจิเดินไปทำส่วนของตัวเอง….

ผ่านไปเกือบครึ่งชั่วโมง หลังจากทานอาหารกันเสร็จแล้ว  ซาโซริคอตกยืนล้างจานอยู่ เพราะวันนี้เป็นเวรล้างจานของเขา

‘’…………..’’

‘’เดี๋ยวสิ ซาโซริ จะล้างจานทำไมไม่พับแขนเสื้อขึ้นล่ะ…. ‘’

ซากุระเดินเอาจานมาวางให้เขาล้างก่อนจะสังเกตเห็นความผิดปกติ..

‘’…………..’’

‘’นายนี่นะ ใส่เสื้อแขนสั้นมาสิ ใส่แขนยาวมาทำไม เวลาล้างจานมันลำบากนะรู้ไหม..’’

ซากุระบ่นๆ แล้วเข้าไปดึงแขนเสื้อของซาโซริพับขึ้นให้อย่างเบามือ

‘’//////// คุณซากุระ ’’

‘’ แปปนึงนะ จะเสร็จแล้วล่ะ ‘’

‘’….///////’’

 หน้าของซากุระอยู่ใกล้ๆกับซาโซริเพียงไม่กี่คืบ ลมหายใจของเธอจึงรดอยู่ตรงไหล่เขา..

‘’เสร็จแล้ว!!! J ทีนี้ก็ล้างได้แล้วนะ ‘’

ซากุระยิ้มกับผลงานตัวเอง ?

‘’////////// คุณซากุระ !!! >O< ‘’

พรึ่บ !!!

‘’ว้าย !!! ตาบ้า !!! = [] =/////// ‘’

ซาโซริอาศัยจังหวะนั้นเข้าไปกอดเธอไว้

‘’ขออยู่แบบนี้เถอะครับ ผมคิดถึงมะม๊า L’’

‘’เอ๋???? /////’’

‘’…………’’

 ซาโซริก้มหน้าซบลงอย่างแน่น มือของเขาไม่ได้กอดเธอเอาไว้เพราะเปื้อนทั้งสองข้าง..เขาจึงเอาหัวซบลงอย่างเดียว….

‘’……….’’

ซากุระทั้งเขินทั้งอาย แต่โดนเขาพูดแบบนั้นนี่มันยังไงอยู่นะ…!!!/////

‘’กลิ่นคุณซากุระ หอมจังนะครับ เหอๆ >__< ‘’

‘’ตะ..ตาบ้า !!!! =[]= ออกไปเลย ทะลึ่ง !!!! ‘’

โป๊ก !!!

 ‘’ เจ็บนะครับ T_T..หัวผมนะไม่ใช่กลอง มาเคาะกันแบบนี้’’

‘’เฮอะ นายนี่นะ รีบล้างจานไปเลย ทะลึ่งจริงตาบ้า’’

 ซากุระบ่นๆพรางเดินออกจากห้องครัวไป

ตกช่วงบ่ายๆ ซากุระ เดินมานั่งเล่นที่ชายหาดเพียงลำพัง โดยมีเสื่อมานั่งปูรองนั่ง..

‘’ไง มานั่งทำบ้าอะไรตรงนี้ ’’

เสียงอิทาจิดังขึ้นด้านหลังของเธอ ก่อนจะมานั่งที่เสื่อของเธอด้วย

‘’ใครบอกให้นั่ง - - ‘’

‘’.!! .เออ ไม่นั่งก็ได้วะ !! ชิ’’

‘’ล้อเล่นนา ฮะๆ  J ‘’

‘’.ยัยบ้านิ !! ‘’

‘’.ทำไม ทำไมนายไม่บอกคนอื่นล่ะ ว่าฉันกลัวฟ้าร้องน่ะ’’

 ซากุระมองหน้าอิทาจิแวบหนึ่งก่อนจะมองไปตรงทะเล

‘’//ก็ บอกคนอื่นไปมันจะอะไรได้ล่ะ ! แล้วอีกอย่าง ’’

‘’อีกอย่าง……..’’

‘’………….’’

 อิทาจิไม่พูดก่อนจะยื่นหน้าเข้ามาหาซากุระ จนเธอผละหนีอย่างตกใจ

‘’ดะ..เดี๋ยวสิ..!!!/////////// ‘’

‘’อีกอย่าง หน้าเธอตอนหลับ มันฮามากเลยว่ะ !!! ฮ่าๆๆๆ >O< นอนแบบน้ำตาไหลน้ำมูกไหลย้อยไป ฮะๆๆๆ’’

‘’ กรี๊ด !!! ไอ้บ้า !!! =[]= ‘’

‘’ฮะๆ เหวอไปเลยรึไง ฮะๆ อุตส่าห์ใจดีเอาผ้าขนหนูไปเช็ดให้นะน่ะ ‘’

‘’กรี๊ดดดดด !!!! นายมันมันบ้าที่สุด !!! นี่แหน่ะ !!! J ‘’

ซากุระกำทรายในมือแล้วปาใส่ที่หน้าของอิทาจิ

‘’เฮ้ย !!. อยากตายหรอไงวะ !!! L ยัยบ้า !!! มานี่เลยนะ ‘’

ฉึบ !!!

ตึก ตึก ตึก !!!!

 อิทาจิที่ไล่ตามซากุระอย่างเป็นเอาตาย…

‘’.อย่าเข้ามานะ !!!! ตาบ้า !! >O< ฉันจะกระโดดลงทะเลจริงๆ’’

ซากุระยังคงวิ่งหนีเขามองไกลๆ เหมือนหนุ่มสาวคู่รักวิ่งจู๋จี๋กัน แต่ไม่ใช่….

‘’.เฮ้ยย !!! กล้าเอาทรายมาปาใส่ฉัน ตายซะเถอะหล่อนน่ะ !! ‘’

ฉึบ !!!! ปลื๊ดด !!!! แปะ !!!

‘’.!!!!!!///////////////////’’

‘’ อิทาจิ////////////////’’

อิทาจิที่คว้าคอเสื้อซากุระไว้ แต่ซากุระสะดุดบางอย่างทำให้เธอเสียหลักล้มลงไปตามด้วยอิทาจิที่ล้มตามไปอีกคน หน้าของอิทาจิก้มลงไปจุ๊บแก้มของซากุระอย่างพอดีเหมาะๆ

‘’กะ…กรี๊ดดดดดดด !!!!!!!!!’’

‘’เฮ้ย !!! แสบหูยัยบ้าเอ้ย !!!!’’

‘’นาย…นายจุ๊บแก้มฉันอ่ะ แง้ๆ  L ‘’

‘’เรื่องแค่นี้เองน่า !!!/////// ทำเป็นกุลสตรีไปได้ !!’’

‘’.ตาบ้า !!! วันนี้มันซวยอะไรเนี่ย..!!! ทำไม ไม่รู้แล้ว ‘’

 ซากุระวิ่งออกไปจากตรงนั้น ปล่อยอิทาจิยืนหน้าแดงอย่าง งงๆ

Sakura Talk

ตาบ้าเอ้ย !!!  มิน่าทำไมตื่นมามีผ้าขนหนูวางอยู่ข้างๆ เอ๊ะ!  หมอนั่นเช็ดให้เราเหรอ?  L ไม่สิ อย่าคิดแบบนั้น ให้ตายสิ ไอ้พวกบ้าเนี่ย โอ้ยย !!! ปวดสมอง แถมโดนจุ๊บแก้มอีก ทำไม !!!

‘’มาทำอะไรตรงนี้’’

‘’กาอาระเหรอ?  กาอาระ !!! TOT ‘’

‘’มะ..มีอะไรเหรอ?’’

เสียงกาอาระดังขึ้นก่อนจะ มองฉันที่เต็มไปด้วยทรายเกาะเต็มตัว

ฉึบ !

‘’.มีแผลไหม ? ล้มมาหรอ? ‘’

 กาอาระเดินไปจูงมือฉันไปนั่งที่โซฟา ก่อนจะมานั่งสำรวจร่างกายของฉันที่เปื้อนมอมแมม //// เขินชะมัด !!!

‘’อือ ไม่มีหรอก แค่สะดุดล้มมา…/////////’’

‘’ งั้นเหรอ? ’’

‘’…./////////’’

 โอ้ย !!! ทำไงดีเนี่ยทั้งเขินทั้งอาย

‘’มีอะไรกันซากุระ? ตัวเธอไปโดนอะไรมาน่ะ - - ‘’

 ซาสึเกะเดินมาอีกคน ให้ตายสิ ทำไมวันนี้ฉันซวยแบบนี้

‘’คุณซากุระ !!!!! =[]= ใครทำครับ ใครทำคุณซากุระ ทำไมคุณถึงเปื้อนแบบนี้ ไม่นะ !! ‘’

ซาโซริเดินตามาอีก ให้ตายสิ..

‘’เกิดอะไรขึ้นเหรอกาอาระ  ‘’

ฉันเงียบพวกนั้นเลยสงสัยมั้ง ซาสึเกะจึงถามกาอาระ

‘’เห็นว่าล้ม น่ะ’’

‘’ทายาหรือยังครับ !! ล้มตรงไหนเจ็บตรงไหนหรือเปล่าครับ คุณซากุระ O_O ‘’

ตาบ้าซาโซริจะทำหน้าตาตื่นใส่ฉันทำไมเนี่ย

‘’ไม่หรอกๆ แค่ล้มตรงทรายพอดีน่ะ..ไม่มีอะไรหรอก ^^ ‘’

‘’แน่นะ…’’ ซาสึเกะย้ำ

‘’อืมๆ ขอตัวไปอาบน้ำก่อนนะ….’’

‘’ให้ผมไปส่งไหมครับ ’’

 ซาโซริเดินมาถามด้วยความเป็นห่วง…แอบเขินแฮะ

‘’/// ไม่เป็นไรหรอก...’’

‘’เอาพลาสเตอร์ติดตัวไปด้วยไหม ?..’’ กาอาระยืนมาให้ฉัน

‘’ไม่หรอก ไม่เป็นอะไรมากหรอกๆ ..^^ ‘’

‘’อืม’’ กาอาระพูดเบาๆ

‘’ว่าแต่อิทาจิล่ะ ?? ‘’ ซาสึเกะถาม

‘’อ่อ.///////////..อยู่ข้างนอกมั้ง’’

‘’เธอไปอยู่กับมันมาเหรอ?’’

‘’ไม่ได้อยู่ซักหน่อย !! แค่เจอโดยบังเอิญ..’’

‘’เหรอ?’’

‘’อะไรของนายเนี่ยซาสึเกะ -_- ‘’

‘’ก็เปล่านิ ถามเฉยๆ’’  หมอนี่มันเป็นอะไรเนี่ย !!!

‘’คุณซากุระไปอาบน้ำเถอะครับ ตัวมอมแมมหมดแล้ว’’ซาโซริพูด

‘’อ่อ โอเค ไปล่ะ’’

ฉันเดินแล้วรีบวิ่งออกไปจากตรงนั้นทันที ซวยแล้วไง ทั้งซาสึเกะ กาอาระ ซาโซริ และอิทาจิ ท่าทีไปจากเดิม..////// ทำไมกันพระเจ้าช่วย กล้วยทอด !! บอกหนูทีทำไมหนูต้องเจอเรื่องบ้าๆแบบนี้ด้วย !!!

___________________________________________________________________________________________________
ตอนนี้แปลกๆ สั้นด้วย  555 ช่างเถอะ เม้ลด้วยนะคะ แค่เม้ลก็พอ จะได้มีกำลังใจ  : )