ตอนที่ 7 : Chapter 5 : ความสุขที่ไม่ยั่งยืน !!
Sakura Talk
ติ๊งง ต่องง..!!!!!
เลิกเรียนแล้ว J แต่คงจะอยู่กับพี่ซาโซริได้มานานเท่าไหร่ เพราะเราต้องรีบกลับบ้าน ทำยังไงดีล่ะ อยากอยู่กับพี่เขานานๆ
‘’นี่ๆๆ เมื่อกี้หน้าห้องเรามีผู้ชายหล่อๆยืนอยู่ด้วยล่ะ เห็นมีเข็มกัดที่อยู่ข้างๆแขนด้วยนะ กรรมการนักเรียนแน่ๆ เลย ‘’
เสียงผู้หญิงคนหนึ่งซึ่งเป็นเพื่อนร่วมห้องของฉันดังขึ้นหรือว่าจะเป็น!!!
ครืดดด !!!..
‘’ อ่า ขอรบกวนหน่อยน่ะครับ J ซากุระๆ พี่มารับน่ะ ‘’
พี่ซาโซริจริงๆด้วย > [] < พี่ซาโซริเปิดประตูเข้ามาแล้วเดินผ่านใครหลายๆคนมาทางฉัน สาวในห้องก็มองพี่อย่าง ถ้าเข้าไปกินได้คงเข้าไปกินนานแล้ว แบบนั้น L เราก็นะ แอบหึงจนได้
‘’ซากุระ พี่มารับแล้ว เหม่ออะไรอยู่น่ะ ’’ พี่ซาโซริพูดแล้วก้มมองหน้าฉัน
‘’เอ่อ ขอโทษค่ะ ไหนบอกจะรออยู่หน้าโรงเรียนไง พี่ล่ะก็ ’’
ฉันพูดไป ก็มันน่า ไม่ใช่น่าอายหรอก ไม่อยากให้สาวๆในห้องมองพี่ซาโซริน่ะ หึงก็ว่าได้..
‘’ซากุระไม่คิดจะแนะนำให้รู้จักบ้างนะ !! =^= ‘’
เสียงยัยอิโนะพูดขึ้นข้างๆ จริงสิ เราไม่เคยเล่าเรื่องให้พวกนี้ฟังเลยนิ ……
‘’อ่าๆ พี่ซาโซริคะ นี่เพื่อนหนูตอนที่หนูอยู่ประถมนะ นั่นอิโนะ นี่เทมาริ ฮินาตะ และส่วนนั่นเท็นเท็น’’
ฉันหันไปหาพี่ซาโซริแล้วก็ชี้ไปที่พวกอิโนะที่ละคนๆ
‘’เพื่อนตอนนั้นหรอ ?? อ่อ ฉันซาโซริ นะเป็นเอ่อ พี่ชายห่างๆอยู่ในตระกูลเดียวกันน่ะ J แต่สนิทกับซากุระเป็นพิเศษ…ยินดีที่ได้รู้จักครับ J ‘’
พี่ซาโซริพูดขึ้น พี่ชายงั้นหรอ ? ได้ยินแล้วเจ็บจัง
‘’ค่าพี่ซาโซริ >______< ยินดีเหมือนกันค่า’’
พวกอิโนะพูดพร้อมกัน เฮ้อก็พี่ซาโซริหล่อจะตาย ใครๆก็ชอบ รวมถึงฉันด้วย….
‘’อ่าๆ คือว่าขอบคุณที่ดูแลซากุระมาตลอดด้วยนะ แล้วก็วันนี้ขอยืมตัวซากุระหน่อยนะJ ไว้เจอกันนะครับ ไปกันเถอะ ซากุระ ‘’
พี่ซาโซริพูดเสร็จก็รีบดึงฉันออกมาทันที ยังไม่ทันได้บอกลา จริงสิ หลายๆคนคงสงสัยว่า ฉันเป็นถึงคุณหนู แต่ว่าไม่มีคนมารับมาส่งแบบนี้ เพราะว่าบ้านย่าและปู่เป้นบ้านหลังกลางๆไม่ใหญ่โตมาก และท่านก็ไม่ชอบที่จะมีคนมาคุมอยู่ตลอดแถมอึดอัดด้วย มันจึงเป็นผลดีกับฉันที่ความไม่แตก = = ด้วยล่ะมั้งนะ …
‘’เดี๋ยวสิพี่ซาโซริ จะพาหนูไปไหนคะ ? ‘’
ฉันพูดระหว่างที่พี่เค้าลากฉันมาใกล้จะถึงหน้าโรงเรียนแล้ว
‘’หวงนะ ซากุระ หวงมากๆ ‘’
เดี๋ยวสินี่พี่เค้าพูดเรื่องอะไร ฉันสิต้องหวงเค้า = =;
‘’หวง ?? เรื่องอะไรหรอคะ ? ‘’
ฉันพูดออกไป แต่พี่ซาโซริก็เงียบ เขากุมมือฉันแน่นก่อนจะพาไปด้านข้างของโรงเรียน จริงสิ โรงเรียนนี้มีหอให้นอนหน่อยนิ…อย่าบอกนะว่าจะพาฉันไปห้องน่ะ =[] = จริงๆด้วย พี่ซาโซริ รีบพาฉันวิ่ง !? ทำไมล่ะนั่น อร๊ายยย หอชาย > ________ < มิน่าล่ะ
แก๊ก ๆ ปัง !
‘’ เข้าไปก่อนซากุระ !! ‘'
พี่ซาโซริพูดแล้วก็ผลักให้ฉันเข้าไปในห้องอย่างรวดเร็ว สมกับเป็นโรงเรียนคุณหนู ภายในห้องพี่ซาโซรินั้นถูกตกแต่งด้วยเฟอร์นิเจอร์หรูหรามาก แถมยี่ห้อดังๆทั้งนั้น พ่อเป็นคนให้พี่เค้ามาเรียนที่นี่สินะ ถ้าฉันโดนจับได้เรื่องเปลี่ยนโรงเรียนจะทำยังไงน้า
‘’วันนี้อิทาจิมันกลับเย็นน่ะ พี่เลยพาเรามาห้องนี้ ที่จริงพี่นอนกับอิทาจิน่ะ J แต่มีห้องแยกเห็นมั้ย ดูสิ ห้องนั้นห้องพี่นะ ส่วนอีกห้องห้องอิทาจิมัน ใหญ่ใช่มั้ยล่ะ ^O^’’
พี่ซาโซริพูดแล้วจูงมือฉันเข้าไปในห้องของเค้า =[] = อันตรายนะเนี่ย แต่ว่า ช่างมันเถอะ ..
ปัง !!
‘’ ซากุระเป็นอะไรไป เงียบมาตั้งแต่เมื่อกี้แล้วนะ ’’
พอเข้ามาในห้องก็มีเตียงใหญ่ตั้งอยู่ข้างๆหน้าต่างพร้อมชั้นหนังสือ คอมพิวเตอร์และตู้เสื้อผ้า ตั้งอยู่ภายในห้อง ก็หรูดีนิ
‘’เอ่อ เปล่าๆค่ะ พอดียังงงๆอยู่ แต่ว่าพาผู้หญิงขึ้นห้องแบบนี้ดีหรอพี่ นี่มันหอชายนะ > <’’
ฉันพูดออกไป พี่ซาโซริยิ้มหน่อยๆก่อนจะเดินจูงมือฉันให้ไปนั่งที่เตียงด้วยกัน
‘’ไม่เป็นไรหรอก จะแหกกฎซักหน่อยจะเป็นอะไรล่ะ เพื่อเธอน่ะพี่ทำได้หมดแหล่ะ ซากุระ..’’
พรึ่บ!!
อยู่ๆพี่ซาโซริก็รวบตัวฉันเข้าไปกอดแน่น..แล้วผลักฉันลงบนเตียงอย่างเบาๆ = [] =
‘’เดี๋ยวๆๆ สิพี่ซาโซริ จะทำอะไรคะ !?? ‘’
ฉันพูดออกไปทั้งๆที่พี่ซาโซริค่อมฉันอยู่…
‘’รู้มั้ยทำไมพี่ถึงรีบพาเธอออกมาจากห้องแบบนั้น ?’’
พี่เค้าลูบผมฉันเบาๆก่อนจะก้มลงจูบที่ผม///
‘’ไม่รู้ค่ะ’’
ฉันตอบไปเบาๆ เพราะเขินอายพี่ซาโซริ…
‘’ก็พี่เห็น เห็นผู้ชายในห้องเธอ จ้องมองเธอน่ะ ที่นั่งอยู่โต๊ะหลังสุดน่ะ ‘’
โต๊ะหลังสุดผู้ชาย ?
‘’ซาสึเกะ !!. อุจิฮะ ซาสึเกะน่ะหรอคะ ?? ‘’
ฉันพูด หมอนี่ น่ะหรอก็จ้องอยู่แบบนั้นตลอดนิ
‘’น้องอิทาจิ ไม่ใช่เหรอ ?? เห็นมันเคยเล่าให้ฟังนิ แต่ช่างเหอะ ไม่ชอบเลยล่ะ ซากุระ ไม่ชอบให้ใครจ้องเธอแบบนั้นเลย ทั้งหึงทั้งหวง เลยล่ะ’’
พี่ซาโซริพูดไปลูบผมฉันไป เขิน!!!/////////
‘’แหม ว่าแต่หนูพี่เองก็ เข้ามาแล้วผู้หญิงมองเต็มเลยนิคะ ! ‘’
‘’เอ๊ะ! หึงเหรอครับ J ดีใจนะเนี่ย แต่พี่ไม่มีวันมองใครหรอก นอกจากเธอ’’
‘’หนูก็เหมือนกันล่ะนะ !ฉะนั้น เชื่อใจกันหน่อยนะพี่ซาโซริ..’’
‘’ครับ J ต่อจากนี้เราจะเชื่อใจกันนะ ซากุระ พี่รักเธอนะ’’
สิ้นเสียงพี่ซาโซริไม่รุ้ทำไม ตัวฉันถึงร้อนผ่าว หน้าร้อนไปหมดรู้สึกได้ถึงลมหายใจพี่ซาโซริอยู่ข้างๆลำคอพี่เค้ากำลังซุกไซร้อยู่ที่ลำคอของฉันไม่ได้นะฉันไม่ไหวแล้ว..รู้สึกร้อนไปทั้งตัว
เสื้อ!!
พี่เขากำลังปลดเสื้อฉันออก ไม่ได้นะ ทั้งที่อยากจะพูดว่าไม่ได้ แต่ทำไม ใจเราถึงต้องการล่ะ
‘’ขอโทษนะซากุระ พี่ไม่ได้อยากทำแบบนี้หรอก พี่ไม่อยากจะให้เธอมีมลทิน เพราะเราเป็นพี่น้องสายเลือดเดียวกันหรอกนะ แต่ว่า พี่ทนไม่ได้ ทนไม่ได้ที่มีคนมาจ้องเธอแบบนั้น..’’
พี่ซาโซริพูดแลวก็ปลดกระดุมบนเสื้ออกทุกเม็ดแล้ว เราไม่ได้ขัดขืนแค่ยิ้มรับ ด้วยน้ำตาเท่านั้น ไหลทำไมเรากลัวอะไร…
‘’อย่าร้อง พี่อยู่ข้างๆนะซากุระ…’’
พี่ซาโซริที่สังเกตว่าฉันร้องไห้..เขาค่อยๆเอื้อมมือมาเช็กน้ำตาให้. ก่อนจะประทับจูบลงบนฝีปากของฉัน หวานเหลือเกิน รสจูบของพี่ซาโซริหวานอะไรแบบนี้ !!!!
กระโปรง !!! มือของพี่ซาโซริเอื้อมมาใต้กระโปรง ไม่ได้นะ !!!
กริ๊ง !!! กริ๊งง !! ดัมดีด้า ~~
‘’ โทรศัพท์ของหนูนิ !! ย่าโทรมาตามแน่เลย !!! ‘’
ฉันรีบลุกพรวดพราดออกจากเตียงทันทีก่อนจะรีบไปหาโทรศัพท์ในกระเป๋า แล้วกดรับสาย
‘’ค่ะๆ อ๋อๆ พอดีวันนี้มีเวรทำความสะอาดห้องน่ะค่ะ ไม่ได้เป็นอะไรค่ะ ค่ะ เดี๋ยวก็กลับบ้านแล้วค่ะ ค่ะๆ ขอโทษที่ไม่ได้โทรบอกค่ะ ค่ะๆ คุณย่า…’’
ฉันกดปิดโทรศัพท์ก่อนจะหันไปทางพี่ซาโซริที่นั่งอยู่บนเตียง..อย่างไม่สบอารมณ์เท่าไหร่
‘’เอ่อ คือคุณย่าโทรมาตามค่ะ ’’
ฉันพูดแล้วหันหน้าไปทางอื่นทั้งที่ตัวเองกุมเสื้อเอาไว้ไม่ให้หลุด..
‘’ขอโทษนะ เมื่อกี้อารมณ์มันไปน่ะ ขอโทษนะซากุระ เดี๋ยวพี่จะไปส่งเอง..’’
พี่ซาโซริพูดก่อนจะเดินมาหาฉันก่อนจะเอื้อมมือมาติดกระดุมให้ฉัน !!!!
‘’พี่คะ !!คือว่าเดี๋ยวหนูติดเอง .!! > < ‘’
‘’อายทำไม ไม่ต้องอายหรอก พี่เป็นคนทำเธอ พี่ก็ต้องรับผิดชอบ ถึงจะเกือบๆก็เหอะ’’
หน้าฉันดูไม่ผิดล่ะก็ พี่ซาโซริกำลังหน้าแดง เค้าติดกระดุมเสื้อให้ฉัน แต่ก็เอาแต่ก้มหน้าติด หูเขาแดงด้วยล่ะ ถึงจะแอบเขินเขานิดหน่อยแต่ว่า เรารักพี่เค้าเรายอมทุกอย่าง….
‘’เสร็จแล้วครับ J ขอโทษนะ เธอร้องไห้ด้วยนิกลัวหรอ ? ‘’
พี่ซาโซริติดกระดุมเม็ดสุดท้ายแล้วก็สวมกอดฉัน อบอุ่นมากๆ
‘’อื้ออ ไม่หรอกค่ะ ไม่ต้องขอโทษ หนูไม่ได้กลัวน่ะ ไม่รุ้ทำไม มันร้องเอง แต่ว่า ไม่ว่ายังไงหนูก็ยินดี ยินดีที่จะเป็นของพี่นะ…. J ‘’
ไม่รู้ทำไมฉันถึงพูดคำนี้ออกไป แต่ว่า ฉันยินดีจริงๆนะ..
‘’ซากุระ ขอบคุณนะ ไม่ว่าจะมีอะไรเกิดขึ้น สัญญาได้มั้ยว่าจะไม่ทิ้งกัน..’’
พี่ซาโซริกอดฉันแน่นกว่าเดิม ทั้งรักทั้งหวง รักมาก…
‘’ค่ะหนูสัญญา ไม่ว่าจะต้องหนีไปอยู่ด้วยกันหนูก็ยอม ถ้าได้อยู่กับพี่’’
ฉันพูดแล้วร้องไห้ออกมาทำไมนะ ทำไมถึงร้องไห้นะ อาจจะเพราะมีลางสังหรณ์ ไม่ดีล่ะมั้ง…
‘’ครับ ไม่ว่าอะไรจะเกิดขึ้น พี่จะอยู่กับเธอ ไม่ว่าจะต้องไปอยู่บ้านโทรมๆหรือไม่มีอะไรกินเราสองคนจะอยู่ด้วยกัน ไม่ว่าจะมีอะไรเกิดขึ้น เราจะรักกันแบบนี้ตลอดไป……..’’
คำพูดของพี่ซาโซรินั้น ทำให้ฉันแทบคลั่งแล้วร้องไห้ออกมาอย่างหนัก ทำไมนะทำไม ทำไมเราต้องเกิดมาเป็นพี่น้องกันด้วย พี่ซาโซริ ทำไม??
‘’ที่จริงพี่ส่งหนูแค่หน้าโรงเรียนก็พอแล้วนะ..หนูเดินไปได้ J ‘’
ฉันพูดระหว่างที่มองพี่ซาโซริกำลังเดินจูงมอเตอร์ไซร์มา
‘’ไม่เห็นเป็นไรเลย ที่จริงอยู่หอ น่าจะซื้อรถได้ แต่ไม่รู้จะเอาไปจอดไว้ไหน พี่เลยซื้อมอไซร์มาแทน’’
พี่ซาโซริพูดแล้วยิ้มให้ แต่ไม่ทันใดนั้น เสียงที่ฉันคิดว่าไม่ควรจะมาอยู่ที่นี่ก็ดังขึ้นมา !!!
‘’ อิซากุระ !!! นี่แกมาทำอะไรที่นี่ !!! ‘’
‘’แม่ !!!!!!!! ‘’
ฉันพูดอย่างตกใจ เมื่อเห็นแม่ เดินลงมาจากรถ อะไรแม่มาอยู่นี่ได้ไง ทำไมล่ะ !? ขอร้องอย่าให้มีเรื่องร้ายๆเกิดขึ้นเลยนะ !!
_________________________________________________________________________________________________
ตอนนี่ออกแนว.........เรทนิดๆ มั้งๆ 555
ตอนหน้านี่ยังไงนะ 55 จะเจออะไรบ้างนะ หรือจะมีข่าวร้าย
ติดตามตอนต่อไปนะจร๊ะ
ส้มมีนิยายเรื่องใหม่เเล้ว ฝากติดตามด้วยนะ
เรื่อง Love island เกาะร้าง พิสูจน์รัก ฮิๆ ฝากติดตามด้วยนะ
แหวกแนวเรยมั้ง 555
นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ

อะเร๊ะ เจ๊!!(แม่ของซากุจัง) ว่าว่าหนูซากุระว่า อิซากุระ ได้ไงย่ะ!!
ดราม่าแล้ว
สงสารซากุระ sweetกันไปแค่ไม่กี่ตอนเอง TT^TT
ซาสึแอบเล็งซากุ......อิทาจิ เก็บน้องอย่างด่วนเลยพี่!!
ก็จะกลายเป็นหุ่นในคลังของซาโซนะ 555+
คุณเเม่ขา คุณเเม่มาขัดอีกเเล้วนา เชอะๆ กำลังฟินเลย
ป้าแกก็ช่วยอย่าโผล่ออกมาได้มั้ย กำลังฟินนอยู่แท้ๆ
คราวหลังเจอกันก็ให้ระวัง หน่อยน่ะคุ่นี้