[ Fic Harry Potter ] dmhp ร่วงโรย - นิยาย [ Fic Harry Potter ] dmhp ร่วงโรย : Dek-D.com - Writer
×

    [ Fic Harry Potter ] dmhp ร่วงโรย

    นี่..รอน เฮอไมโอนี่..จะมีวันที่เขา...จะ รักฉัน บ้าง..มั้ยนะ? **คำเตือน** เรื่องนี้มีเนื้อหาดราม่า และอาจจบ Bad End ใครใจไม่แข็งอย่าเข้ามา!

    ผู้เข้าชมรวม

    216

    ผู้เข้าชมเดือนนี้

    7

    ผู้เข้าชมรวม


    216

    ความคิดเห็น


    2

    คนติดตาม


    12
    จำนวนตอน :  0 ตอน
    อัปเดตล่าสุด :  12 เม.ย. 63 / 10:48 น.
    ตั้งค่าการอ่าน

    ค่าเริ่มต้น

    • เลื่อนอัตโนมัติ


    วันนี้คือวันตัดสินชะตาชีวิตของโลกเวทมนตร์...


    การต่อสู้ที่ยืดเยื้อกินเวลามานานจะต้องสิ้นสุดลงวันนี้


    ไม่ฝ่ายใดก็ฝ่ายหนึ่งจะต้องพ่ายแพ้ล้มไปเพื่อชัยชนะของอีกฝ่ายหนึ่งที่ยังยืนยัดอยู่

    ลำแสงสีแดงและสีเขียวประทะกันเป็นครั้งสุดท้ายยืดเยื้อกันนานก่อนที่สุดท้ายแล้วลำแสงสีแดงจะเป็นฝ่ายชนะ!

    รอบข้างเงียบสงัดลงคล้ายเวลาได้หยุดนิ่ง


    แต่ไม่นานความเงียบก็ตามด้วยเสียงเฮลั่นเพื่อประกาศถึงชัยชนะที่ได้รับ

    แฮร์รี่รู้สึกหูอื้อตาลาย ไม่อยากจะเชื่อเลยจริงๆว่าทุกอย่างมันจบลงแล้ว..

    จบลงแล้วจริงๆ...

    "แฮร์รี่!"

    แฮร์รี่รู้สึกโลกมืดลงพร้อมกับตัวเขาที่ล้มลงไปนอนกับพื้นและเสียงเรียกชื่อเขาที่ดังขึ้น


    ท่ามกลางเสียงร้องเรียกมากมาย

    แต่เขากลับได้ยินแต่เสียงความคิดของตัวเอง...


    อ่า... ความรู้สึกนี้มันคืออะไรกันนะ...


    ความรู้สึกที่เต็มไปด้วยอารมณ์ที่ผสมปนเปกัน


    ดีใจ?

    เศร้าใจ?


    เสียใจ..

    เหนื่อย...

    และเจ็บปวด...


    อา...

    มันคือความรู้สึกของคนที่กำลังจะตายรึเปล่านะ


    แฮร์รี่รู้สึกว่าร่างกายของเขาเริ่มหนักอึ่งแขนและขาของเขาอ่อนแรงจนไม่สามารถขยับได้ ลมหายใจเริ่มแผ่วเบาลงทุกขณะ

    ทำไมถึงเป็นแบบนี้กันล่ะ...

    ทั้งๆที่มาถึงจุดนี้แล้วแท้ๆ...

    จุดที่จะสามารถใช้ชีวิตของตนเองได้อย่างอิสระ...

    สวรรค์เกลียดชังอะไรเขานักนะถึงได้ส่งแต่เรื่องร้ายๆมาให้เขา

    ใจร้ายมากๆเลย...


    แต่อย่างน้อยก็ขอให้เขามีโอกาสได้บอกมัน...สักครั้งไม่ได้รึไงกัน

    ขอแค่ได้บอกรัก...แค่ได้พูดมันออกไป...แค่ได้บอกใครคนนั้น...


    "เสียดายงั้นรึ"


    ในระหว่างที่แฮร์รี่กำลังคร่ำครวญอยู่นั้นน้ำเสียงเย็นยะเยือกก็ดังขึ้น แต่แฮร์รี่ที่กำลังจมอยู่กับความคิดของตนเองไม่ได้สงสัยถึงที่มาของเสียงที่ดังขึ้นอย่างปริศนานั้น

    เสียดายหรอ? อา เสียดายสิ

    เสียดายที่ไม่มีโอกาสได้ใช้ชีวิตให้มากกว่านี้อีกสักหน่อย


    เสียดายที่ยังไม่ได้ทำอะไรที่อยากทำอีกมากมาย...


    เสียดาย...ที่สุดท้ายแล้ว ก็ไม่ได้พูดมันออกไป...

    ถ้าเป็นไปได้...อย่างน้อยก็ขอโอกาสให้เขาได้พูดมันออกไป...สักครั้ง


    ขอโอกาสอีกสักครั้ง...ให้เขาได้กลับไปรัก...

    "แม้จะต้องแลกด้วยทุกอย่าง?"


    แม้ต้องแลกด้วยทุกอย่าง...

    "รวมถึงวิณญานของเจ้า?"


    รวมถึงวิณญานของเขา...


    "การทำพันธสัญญาวิณญานเสร็จสิ้น"

    "สิ่งที่เจ้าปรารถนาจะเป็นจริง"

    "เจ้ามีเวลาทำในสิ่งที่ต้องการเพียง2ปีเท่านั้น"

    "แต่ในระหว่าง2ปีนี้ร่างกายของเจ้าจะเสื่อมถอยลงทุกขณะ..."


    "จงใช้โอกาสที่ได้รับมานี้ให้คุ้ม"

    "แล้วเจอกัน...อีก2ปี..."

    "เจ้านายคนใหม่"

    ...

    ☀☀☀☀☀☀☀

    พูดคุย

    ฮุๆๆ เปิดตัวมาแบบสั้นๆ???? 
    เรื่องนี้อาจจะไม่ถูกใจสายฟิลกู๊ดเท่าไหร่นักนะคะ ต้องขออภัยด้วย????????
     เพราะวางตอนจบมาแล้วเรียบร้อยแต่ยังไงก็อยากจะให้ลองอ่านดูนะคะ ❤❤

    **เรื่องนี้เป็นเพียงจินตนาการขอผู้แต่ง ไม่มีเจตนาทำให้ผู้ใดเสียหาย และมีเนื้อหาบางอย่างไม่สมจริง โปรดใช้จินตนาการและวิจารณญาณในอ่าน**
    **มีแรงบันดาลใจมาจาก
    เรื่อง แฮร์รี่ พอตเตอร์**

    ปล.ติชมได้นะคะ แต่อย่าแรงมากจิตใจนุ้งบอบบางยิ่งกว่ากระดาษเอสี่ งือ



    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น