ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    [ FIC Harry | DM/HG ] Impossible Love.

    ลำดับตอนที่ #4 : สร้อยเส้นนั้น

    • อัปเดตล่าสุด 16 มี.ค. 58


    -สร้อยเส้นนั้น-

    +ห้องโถง+

    " อ้าวมาแล้วหรอเฮอร์ไมโอนี่พวกเราอยู่ทางนี้ "แฮร์รี่เอ่ยทักทายเฮอร์ไมโอนี่เมื่อเขาเห็นเธอ กำลังมองหาเขาอยู่

    " ก็มาแล้วหน่ะสิ ไม่งั้นเธอจะเห็นฉันไหมหล่ะ " เฮอร์ไมโอนี่ตอบอย่างอารมณ์เสียเล็กน้อย

    " ไปโกรธใครมาหล่ะ อารมณ์เสียแต่เช้าเลยนะ " แฮร์รี่ถาม

    " ก็ไม่มีอะไรมากหรอก แค่ฉันยังไม่ได้อ่านหนังสือเลยเช้านี้ ฉันเลยรู้สึกหงุดหงิดนิดหน่อยหน่ะ ขอโทษนะที่ฉันตะคอกใส่เธอหน่ะแฮร์รี่" เฮอร์ไมโอนี่ตอบอย่างรู้สึกผิด
    -

    "โถ่...ไม่เป็นไรหรอกเฮอร์ไมโอนี่ ฉันเข้าใจ" แฮร์รี่ตอบอย่างเขินๆ

    " 5555 ไอ้อ้ายอ่านอั๋งอื๋อแอ้อี๊อาอมเอี๋ย 5555 " รอนหัวเราะดังลั่นจนเศษไก่ที่อยู่ในปากกระเด็นไปใส่จินนี่น้องสาวของตัวเอง

    "โอ้ยพี่รอน!!! เศษไก่เต็มหน้าฉันหมดแล้วเนี่ย เวลาจะพูดอะไรก็เคี้ยวให้เสร็จก่อนจะได้ไหมเนี่ย!!!" จินนี่ตะคอกใส่รอนดังลั่น

    "ว่าแต่เมื่อกี้นายพูดว่าอะไรนะรอน" เฮอร์ไมโอนี่ถามรอน

    "ไม่ได้อ่านหนังสือนะเนี่ย รอนจะบอกแบบนี้แหล่ะ" แฮร์รี่รีบตอบก่อนที่รอนจะพูดเพราะไก่ยังอยู่ในปากรอนอยู่เลย ถ้ารอนตอบไก่คงจะกระเด็นไปใส่จินนี่อีก รอนพยักหน้ากับคำตอบที่ถูกต้องของแฮร์รี่ และนั้นทำให้เฮอร์ไมโอนี่โกรธจนหน้าแดง

    "ฉันว่าเราทานอาหารกันต่อเถอะ" แฮร์รี่รีบเปลี่ยนเรื่องเพราะถ้าปล่อยให้รอนและเฮอร์ไมโอนี่ยังเถียงกันอยู่มีหวังได้เกิดสงครามบนโต๊ะอาหารแน่ๆ เมื่อทั้งสามรับประทานอาหารเสร็จแล้ว และกำลังเดินออกจากห้องโถง เฮอร์ไมโอนี่ก็นึกขึ้นได้ว่ามีเรื่องระหว่างทางไปห้องสมุดจะเล่าให้เพื่อนๆฟัง

    "นี่ พวกนาย รู้ไหมว่านี่มันเป็นของใคร" เฮอร์ไมโอนี่เอามือล้วงลงไปในกระเป๋าของตัวเอง แล้วดึงสร้อยคอมี่มีจี้เป็นรูปหนังสือน่ารักๆเส้นนั้นออกมาแล้วชูให้เพื่อนๆดู

    "น่ารักจังเลยหล่ะแถมมันยังเหมาะกับเธออีกด้วย" แฮร์รี่เอ่ยคนแรก

    "อื้ม สวยดี ว่าแต่เธอเอามาจากไหนหล่ะ" รอนต่อ

    เฮอร์ไมโอนี่เลยเล่าเรื่องราวระหว่างที่เธอไปเจอสร้อยเส้นนั้นให้เพื่อนทั้งสองฟัง



    +โต๊ะอาหารบ้านสลิธีริน+

    "เดรโกจ๋าาาา เดี๋ยวเค้าป้อนให้น้าาา อ้ามเร็วอ้ามมมม" แพนซี่ พาร์กินสัน เด็กหญิงบ้านสลิธีรินผู้หลงรักคุณชายเลือดบริสุทธิ์อย่างหัวปรักหัวปรำ กำลังตักเค้กเข้าปาก เดรโก มัลฟอย หรือคุณชายสายเลือดบริสุทธิ์ที่ว่า เขาเป็นเด็กหนุ่ม น่าตาหล่อเหลา ร่างกายกำยำแข็งแรง กล้ามเป็นมัดๆ และไม่ต้องพูดถึงซิกแพกของเขา (แอร้ยยยย ฟิน)

    "อย่างมายุ่งกับฉัน ฉันรำคาญ" เดรโกตะหวาดใส่แพนซี่เสียงดัง แล้วปัดช้อนที่แพนซี่กำลังจะป้อนให้เขา แล้วเดรโกก็ลุกขึ้นจากโต๊ะ แพนซี่กำลังจะวิ่งตามเดรโกไปแต่

    "ไม่ต้องตามฉันมา" เดรโกพูด ซึ่งทำให้แครบและกลอยหัวเราะชอบใจ

    "พวกแกไม่มีสิทธิ์มาหัวเราะฉัน รู้ไว้ซ้ะด้วยหย่ะ" แพนซี่แผดเสียงดังลั่นจนคนข้างๆหันมามอง

    "แครบ กลอย ตามฉันมา" เดรโกพูดเสียงเรียบๆ และนั้นทำให้แพนซี่โกรธจนหน้าแดงแต่เธอเองก็ทำอะไรไม่ได้ เดรโกเห็นสร้อยคอที่อยู่ในมือเฮอร์ไมโอนี่ เขาจึงรีบวิ่งไปที่กลุ่มนั้นทันที

    "นี่เธอ!! เอาสร้อยเส้นนั้นมาจากไหนหน่ะ ยัยเลือดสีโคลน" เดรโกพูดเสียงดังลั่น ทำให้เฮอร์ไมโอนี่สะดุ้งเล็กน้อย

    "แล้วนายมายุ่งอะไรด้วยมิทราบ ไอหัวเรียบ" รอนตอบอย่างโมโห

    "ฉันต้องถามนายมากกว่านะว่านายมายุ่งอะไร ฉันคุยกับยัยเลือดสีโคลนไม่ได้คุยกับนาย ไอ้หัวแดง วิสลีย์" เดรโกตอบอย่างกวนประสาท

    "ใจเย็นๆหน่ารอน อย่าไปยุ่งกะคนบ้าเลย" เฮอร์ไมโอนี่ห้ามรอน






    สร้อยเส้นนี้แหล่ะที่เฮอร์ไมโอนี่เจอ น่ารักป้ะหล่ะ เอารูปมาจากในนี้นะ http://th.aliexpress.com/w/wholesale-chains-the-book.html

    --------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
     ถ้าผิดตกหรือเขียนผิดยังไงก็ขออภัยด้วยนะค้ะ จิบิ
     
     
    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×