ยอดยุทธกลายพันธ์

ลำดับตอนที่ #5 : เก้ากระบี่สวรรค์

หยวนจง เดินทางขึ้นเหนือ มาแวะพักที่เมือง อู๋ฮั่น แคว้นหูเป่ย์  ซึงเป็นที่ตั้งของ สำนักเก้ากระบี่สวรรค์  ระหว่างที่หยวนจง นั่งรับประทานอาหารอยู่ที่ห้องอาหารของโรงเตี๊ยม ก็ได้ยินชาวยุทธคุยกันถึง เรื่องที่ พรรคมารฟ้า ใต้เริ่มแผ่ขยายอิทธิพลมาถึงเมืองนี้แล้วโดยเมื่อสองวันที่แล้ว ศิษย์ของพรรคมารฟ้าก็เพิ่งจะถูกศิษย์ของ สำนักเก้ากระบี่สวรรค์ฆ่าตายไปหนึ่งคน

-เกิดเรื่องแล้ว เกิดเรื่องแล้ว

เสียงชาวยุทธคนหนึ่งวิ่งเข้ามาหาพรรคพากในโรงเตี๊ยมหน้าตาตื่น

-มีอะไรหรือเสี่ยวปื๊ด ทำไมแตกตื่นเช่นนั้น

พรรคพวกกล่าวถามขึ้น

-ขณะนี้ พรรคมารฟ้าได้ยกพวกมาปิดล้อม สำนักเก้ากระบี่สวรรค์แล้ว เพื่อทวงถามหาคนฆ่าศิษย์ของพวกมันเมื่อสองวันก่อน

-อ้า เรื่องนี้ น่าสนใจยิ่ง พวกเราไปเฝ้าดูเหตุการณ์กันเถอะ

สมาชิกอีกคนในวงสนทนากล่าวขึ้น

-งั้นพวกเราไป

เมื่หยวนจงได้ยินเช่นนั้น ก็ ได้ออกติดตามไปดูเหตุการณ์เช่นกัน

สำนักเก้ากระบี่สวรรค์ตั้งอยู่นอกเมือง อู่ฮั่น ไปทางทิศตะวันออก เมื่อหยวนจงมาถึง ก็ได้เห็นการลงมือต่อสู้กันระหว่างพรรคมารฟ้าและศิษย์สำนักเก้ากระบี่สวรรค์แล้ว

ศิษย์กว่าครึ่ง ของสำนักเก้ากระบี่สวรรค์ถูกทำร้ายบาดเจ็บ โดย สองชราจากพรรคมารช้า

-หยุด พวกเจ้า ถอยไป

ชายหนุ่มรูปงาม แห่งสำนักกระบี่เก้าสววรคืปรากฏ ตัวขึ้น พร้อมทั้งสั่งให้ ศิษบ์ร่วมสำนักหยุดลงมือ

-ข้าน้อย  หย่งเจี้ยน เป็นผู้ดูแลสำนักชั่วคราว มิทราบว่า พวกท่านบุกมาทำร้าย ศิษย์สำนักเก้ากระบี่สวรรค์ด้วยเรื่องอันใด

-คารวะคุณชายหย่งเจี้ยน ท่านคงเป็นลูกชายเจ้าสำนักเก้ากระบี่สวรรค์กระมัง ข้า เหวินหลง ผู้ตรวจตราจาก พรรคมารฟ้า มาทวงขอ ศิษย์ในสำนักท่านที่ได้สังหารศิษย์ของพรรคเราไปเมื่อ สองวันก่อน

-อ้อ คุณชายเหวินหลง แต่จากที่ข้าทราบ ศิษย์ของพรรคท่าน ได้ลงมือทำร้ายศิษย์ของสำนักเราก่อนและเมื่อได้ต่อสู้กันจึงเกิดพลาดพลั่งมือ นี่ยอมเป็นเหตุสุดวิสัย

-หึหึ ถึงอย่างไร ชีวิต ต้อง แลก ด้วยชีวิต ท่านนำตัวศิษย์ของสำนักท่าน มอบให้แก่ ข้าเถอะ แล้วเรื่องทุกอย่างในวันนี้จะได้ยุติ พวกข้าจะจากไปแต่โดยดี

-ขอ อภัย คุณชาย ข้าไม่สามารถทำตามที่ท่านต้องการได้

-ดี งั้น วันนี้สำนักเก้ากระบี่สวรรค์คงสิ้นชื่อแน่แล้ว ฮ่าๆๆๆ ท่าน ฑูตซ้าย ท่านฑูตขวา รบกวนท่านแล้ว

-ขอรับ คุณชาย

ฑูตทั้งสองกล่าว พร้อมเดินเข้าไปหาหย่งเจี้ยน

-เช่นนี้ดีหรือไม่ เรามาประลองยุทธกัน หากท่านทั้งสามเป็นฝ่ายพ่ายแพ้ ขอได้โปรด กลับไป แต่หากท่านชนะ ข้าจะมอบศิษย์สำนักเก้ากระบี่คนที่ท่านต้องการให้

-ฮ่าๆๆ คุณชาย หย่งเจี้ยน ช่าง มีความกล้าหาญนัก ตกลงตามนั้น รอบแรกเชิญ คุณชายรับมือ ท่านฑูตทั้งสองของพรรคเราก่อนเถอะ

หยงเจี้ยนชักกระบี่ออกจากฝักพร้อมกล่าว

-เชิญท่านฑูตทั้งสองลงมือ

-ฮ่าๆ กระบี่ที่ดี คุณชายรับมือเถอะ

ว่าแล้วทั้งสองก็พุ่งจู่โจม หย่งเจี้ยน ในทันที หย่งเจี้ยนก็เตรียมพร้อมอยู่แล้วจึงวาดกระบี่เข้ารับด้วยสุดยอดวิชากระบี่ของสำนักเก้ากระบี่สวรรค์ ทั้งสามต่อสู้กันได้ร้อยกว่ากระบวนเพลงก็ยังไม่มีฝ่ายใดแพ้ชนะ ตูม เสียงระเบิดจากการปะทะกำลังภายในของทั้งสามดังสนั่น หย่งเจี้ยนยังคงยืนอยู่ที่เดิมแต่ สองฑูตกลับต้องถอยหลังไปสองก้าว

-ฮ่าๆ ยอกเยี่ยนยิ่งนัก คุณชายมีกำลังภายในที่แข็งแกร่งยิ่ง เป็นอันว่ารอบนี้ ท่านได้ชัยเหนือ ฑูตซ้ายขวาของพรรคเรา ต่อไปข้าต้องขอทดสอบ วิชาเก้ากระบี่สวรรค์ของสำนักท่านแล้ว ฮ่าๆ

ฑูตซ้าย ขวา จึงเดินถอยกลับมายืนหลัง เหวินหลง เพื่อชมดุการประลองระหว่าง เหวินหลง และ หย่งเจี้ยน

-ข้าว่าท่านอย่าได้ใช้เพลงกระบี่ชุดเมื่อกี้เลยเพราะข้ารู้วิธีทำลายมันแล้ว ทางที่ประเสริฐท่านใช้วิชากระบี่บินเถอะ

เหวินหลงกล่าว

-ถ้าเช่นนั้น ข้าก็มิเกรงใจแล้ว

หย่งเจี้ยนกล่าว พร้อมทั้งเดินลมปราณขั้นสุดยอด

-เก้ากระบี่สวรรค์ จงปรากฏ

ฟิ้วๆๆๆๆ ปรากฏเก้ากระบี่ บินลอยออกมาจากในสำนัก ลอยตัวอยู่เหนือศีรษะ หย่งเจี้ยน อยู่หนึ่งช่วงตัว

-ฮ่าๆ ลมปราณบังคับกระบี่บินที่ยอดเยี่ยม  กระบี่ลำแสง

ฟรือออออ ปรากฏกระบี่ ที่มีลำแสงสีแดงเข้มพุ่งออกมาจากด้ามกระบี่ (ดาบเลเซอร์)

-เชิญคุณชาย

หย่งเจี้ยนกล่าว เชิญให้ เหวินหลงเป็นฝ่ายบุก

-งั้นข้าไม่เกรงใจล่ะ

เหวินหลงทะยานร่างเข้าไปหา หย่งเจี้ยนก็บังคับเก้ากระบี่บิน เข้าต่อสู้ ทั้งสองต่อสู้กับ นับร้อยกระบวนท่าก็ยังไม่มีใครได้ชัย

เมื่อฑูต ซ้าย ขวาเห็นดังนั้นจึงได้สบตากันและ ทะยานร่างบุกเข้าไปโจมตีพร้อมกัน กลายเป็น เก้ากระบี่ต้องแบ่งไปต้านรับฑูตซ้ายขวาอย่างละสามกระบี่ ทำให้ เหวินหลง เบาแรงลงมาก

ตูมมม เสียงระเบิดดังกึกก้อง เมื่อ เหวินหลง ปะทะ กำลังภายในกับ หย่งเจี้ยน หย่งเจี้ยนกึงกับถอยไปหนึ่งก้าว พร้อมมีโลหิตซึมจากปาก

-ฮ่าๆ ท่านพ่ายแพ้แล้ว จงมอบคนออกมาเถอะ

หย่งเจี้ยนแม้ในใจจะไม่ยอมรับ เพราะทั้งสามได้ลงมือพร้อมกัน แต่นั่นเป็นเพราะมันมั่นใจในตัวเองเกินไปจึงก่อให้เกิดความผิดพลาดเช่นนี้

-พวกเจ้าไปตาม หย่งผิง มาเถอะ

หย่งเจี้ยน หันไปสั่งศิษย์

-ครับ ท่านเจ้าสำนัก

สักครู่ หย่งผิงก้เดินมา ถึง

-หย่งผิง คารวะเจ้าสำนัก

-หย่งผิง พี่ขอโทษเจ้าด้วย พี่ได้ ท้าประลองกับ พรรคมารฟ้า ว่าถ้าพี่แพ้ จะส่งมอบ คนที่ฆ่าศิษย์พรรคมารฟ้าให้

-ข้าทราบแล้วพี่ใหญ่ ท่านโปรดวางใจเรื่องนี้ข้าเป็นคนทำย่อมต้องสานต่อ จะไม่ยอมเป็นเหตุให้สำนักต้องล่มสลาย

-ขอบใจเจ้ามากน้องนัก ที่เสียสละเพื่อสำนัก

-พี่ใหญ่ ถนอมตัว

หย่งผิงกล่าวแล้วก็ ชักดาบออกเดินมายืนเผชิญหน้ากับ คนของพรรคมารฟ้า

-ข้าหย่งผิงเป็นผู้สังหารศิษย์พรรคท่าน จะดำเนินการอย่างไรก็ลงมือเถอะ

-ฮ่าๆ ดี งั้นเจ้าก็ตายตามศิษย์ข้าไปซะ

ฑูตซ้ายกล่าวพร้อม พุ่งร่างเข้าใส่ หย่งผิง

ตูม ทั้งสองปะทะกำลังภายในกัน หย่งผิง ถึงกับถอยหลังไปสามก้าว พร้อมกระอักเลือดออกมา

-ฝ่ามือมารฟ้าอันร้ายการ

หย่งเจี้ยนกล่าว

-ฮ่าๆๆ เจ้าจงเตรียมตัวตายได้แล้ว ฝ่ามือมารฟ้าขั้นที่สาม

ตูมมมม

ฑูตซ้ายถูกพลังฝ่ามือกระแทกกะเด็นถอยหลังไปห้าก้าว พร้อมกระอักเลือดออกมา

-เจ้าเป็นใคร

ฑูตซ้ายถาม ชายหนุ่มผู้หนึ่ง ซึ่งไม่ทราบว่าปรากฏกายมาได้ยังไง แถมยัง ใช้ฝ่ามือปะทะกำลังภายในกับมันจนทำให้มันบาดเจ็บ

-ข้า นาม หยวนจง ข้าเห็นว่า ในเมื่อท่านมีศิษย์ด้อยฝีมือ นั้น ย่อมเป็นสิ่งที่ช่วยไม่ได้ ท่านไม่ควรมาแก้แค้น เช่นนี้ ควรไปฝึกอบรมฝีมือศิษย์คนอื่นๆให้ดีขึ้นจะดีกว่า

-ฮ่าๆ คุณชายกล่าวได้น่าฟัง แต่เรื่องหาได้ง่ายดายเช่นนั้นไม่ คนของ พรรคมารฟ้า ใช่ว่าใครๆจะสามารถฆ่าได้ง่ายๆ

-เช่นนั้น เอาเป็นยังงี้ดีหรือไม่ หากท่านสามคนชนะข้าได้ ข้าจะไม่ยุ่งเกี่ยว แต่หากท่านสามคนแพ้ข้า ก็จงโปรดถอนตัวกลับไปซะ และจะไม่สามารถทวงถามหนี้แค้นครั้งนี้ได้อีก

-ฮ่าๆๆๆ ตกลง

-ถ้างั้นเชิญท่านทั้งสามลงมือ

หยวนจงกล่าว

-งั้นพวกข้าไม่เกรงใจล่ะ

ทั้งสามจึงชักกระบี่ บุกเข้ามายัง หยวนจง

วูบ ฉึก ฉึก ฉึก

ชั่วพริบตาเดียว เหวินหลง และ พูตซ้ายขวาก็ถูกกระบี่ของ หยวนจงกรีดข้อมือจนต้องปล่อยกระบี่ให้หลุดจากมือ

แต่มันทั้งสาม หาได้เห็นกระบี่ในมือ หยวนจงไม่

-พวกท่านแพ้แล้ว

-พวกเราแพ้แล้ว แล้วกันไปเถอะ ฝีมือท่านสูงส่งยิ่ง หนี้บัญชีครั้งนี้พวกเราย่อมจะต้องตามคิดบัญชีจากท่าน

-ด้วยความยินดี

หยวนจงกล่าว

คนของพรรคมารฟ้า ทั้งสามก้ได้เก็บกระบี่ และพุ่งตัวจากไปอย่างในทันใด

-ขอบคุณคุณชายที่ช่วยเหลือ

หย่งเจี้ยน และ หย่งผิง กล่าวพร้อมกัน

-มิเป็นไรเรื่องเล้กน้อย ข้าขออำลา

ทั้งหย่งเจี้ยน และ หย่งผิงยังไม่ทันกล่าวคำอะไรต่อ ร่างของหยวนจง ก็ได้หายไปอย่างไร้ร่องรอยแล้ว