ปราบมาร

ลำดับตอนที่ #4 : คัมภีกามาสุตรา

บทที่ ๔ คัมภีกามาสุตรา

ค่ำคืนอากาศเย็นสบาย ท้องฟ้าสว่างไสวด้วย แสงจันทรา ที่ลอยเหนือฟ้าทอแสงสว่างไสวไปทั่วหุบเขา จับซากับอาจารย์หยิงยืนโอบกอดกันบนชะง่อนผา เหม่อมองจันทราและทิวทัศน์ยามค่ำคืน สดับตรับฟังเสียงสรรพสัตว์ขับขานท่ามกลางขุนเขาลำเนาไพร

-อาจารย์ท่านหนาวหรือไม่

-อยู่ในอ้อมกอดเจ้าจะหนาวได้อย่างไร

ทั้งคู่ก็มองสบตากัน เห็นประกายตาที่แสดงถึงความรักใครรุ่มหลงกันแบบหนุ่มสาวแรกรักช่วงชข้าวใหม่ปลามัน จับซาโอบกระชับอ้อมกอดอาจารย์สาวแน่นขึ้นพร้อมกล่าว

-อาจารยืหญิง้ขามีคัมภีที่ตกทอดมาจากท่าแม่ฉบับนึง ชื่อคัมภี กามาสูตราท่านอาจารย์สนใจร่วมศึกษาค้นคว้าร่วมกับข้าหรือไม่

-เจ้ารองเอาออกมาให้ชมดู // นางกล่าว

จับซาก็ล้วงคัมภีเก่าๆออกมาจากอกเสื้อ ภาพในคัมภี วาดภาพประกอบชายหญิง แสดงการละเล่นในท่าทางต่างๆน่าดูยิ่ง พร้อมกับมีอักขระภาษาโบราณเขียนกำกับอยู่ และด้วยภูมิปัญญาของเจ้าตำหนักหงส์ นางก้ทราบได้ว่าเป็น ภาษาบาลีสันสกฤต

-ช่างแปลกประหลาดน่าสนใจยิ่ง เอาเถอะ เรามาร่วมศึกษาคัมภีนี้ด้วยกัน

ระยะเวลาผ่านไปสามเดือน จับซาและอาจารย์หญิงก้ได้สำเร็จวิชาในคัมภีกามาสุตรา จับซาได้รับประโยชน์จากคัมภีดังกล่าวมากมายยิ่งโดยเฉพาะการเดินกำลังภายในแนวทางในคัมภีทำให้เขาสามารถให้ความรักกับอาจารย์หญิงได้ยาวนานขึ้นทำให้นางมีความสุขมากขึ้น

-อ๊วกกก

-อาจารย์หญิง ท่านเป็นอะไรหรือไม่ // จับซาถามด้วยความเป็นห่วงหลังจากเห็นอาจรยืหญิงมีอาการแปลกไป ช่วงหลังๆชักเริ่มอาจารย์เจียนและชอบรับประทานผลไม้รสเปรี้ยว

-ข้าไม่เป็นอะไร เพียงแต่นี่อาจเป็นอาการของคนกำลังตั้งครรย์

- ฮ่า หมายถึงว่าอาจารยืหญิงกำลังมีลูกกับข้าใช่หรือไม่ครับ

-น่าจะเป็นเช่นนั้น

จับซาเมื่อได้ยินกระโดตัวลอยพร้อมเข้าประครองกอดอาจารย์หญิงอย่างทนุถนอม เวลาเลยผ่านไปอีกเก้าเดือน จับซวาดูแลอาจารย์หญิงอย่างดียิ่ง จนในที่สุดถึงวันครบกำหนดคลอด จากการศึกษาตำราของตำหนัก ทำให้จับซาและอาจารยืหญิงมีความมั่นใจที่จะทำคลอดทารกเพียงลำพังสองคน และในที่สุด ทุกอย่างก็ผ่านพ้นไปด้วยดี จับซาและอาจารย์หญิงได้ลูกสาวน่ารักน่าเอ็นดู ทั้งคู่ใช้ชีวิตร่วมกันอย่างมีความสุข