ปราบมาร

ลำดับตอนที่ #1 : อาจารย์หญิง

บทที่ ๑ อาจารย์หญิง

อาณาจักร ฮั่นจ้าว เป็นอาณายิ่งใหญ่เกรียงไกร ในยุคประวัติศาตร์ ครอบคุมพื้นที่กว้างใหญ่ไพศาล เริ่มจากจากชายทะเลตะวันออกไปจนจด เทือกเขาสูงตะวันตก ครอบครองแผ่นดินน้ำแข็งทางภาคเหนือ ไปจนสุดแหลม มลายูทางภาคใต้ อาณาจักร ฮั่นเจ้ามีแม่ทัพคู่บันลัง น้องชายคนเดียวของ องค์จักรพรรดิ์ นามว่า แม่ทัพ ฮั่นคงจื่อ ท่านแม่ทัพ จัดเป็นอัจฉริยะทางด้านสงคราม เป็นปิศาจ สงครามที่ศัตรูต่างเกรงกลัว

วันนี้เป็นวันปีใหม่ จวนแม่ทัพ ฮั่นคงจื่อประดับประดาไปด้วยความไฟ สีสดใน ข้ารับใช้แต่งกายด้วยเสื้อผ้าเนื้อดีตัดเย็บอย่างประณีตงดงาม ภายในจวนมีการจัดแต่งตระเตรียมงานที่ดูค่อนข้างสบสนวุ่นวาย เพราะวันนี้นอกจากเป็นวันขึ้นปีใหม่แล้ว ยังเป็นวันเกิดครบรอบ ๑๕ ปี ของ คุณชาย ๑๓ ลูกขายเดียวจากภรรยาคนที่ ๑๓ ของท่านแม่ทัพ ตามกฏของจวนแม่ทัพฮั่นคง เมื่อลูกชายอายุครบ ๑๕ ปี จะต้องออกจากจวนเพื่อให้ไปใช้ชิวิตในยุทธจักร หลังจากที่ได้ร่ำเรียนวิชาต่างๆของตระกูลครบถ้วนแล้ว

ฮั่นคงจับซา หรือ คุณชาย ๑๓ ชายหนุ่มรูปงามหัวเกรียน ร่างการสูงใหญ่ มารดาของคุณชาย ๑๓ เป็นองค์หญิงน้ำแข็งจากดินแดนไซบีเลี่ยนทางภาคเหนือ รูปร่างหน้าตา ฮั่นคงจับซาจึงมีส่วนผสมของชาวฮั่นและชาวตะวันตก ซึ่งจัดได้ว่ามีเสน่แปลกใหม่ท้าทายน่าค้นหาสำหรับสตรียิ่งนัก

ณ ห้องอาหาร งานเลี้ยงวันเกิดและงานเลี้ยงส่งของ ฮั่นคงจับซา ก็ได้ดำเนินมาจนถึงจุดสิ้นสุดแล้ว ท่านแม่ทัพ ฮั่นคงจื่อผู้ซึ่งนั่ง ณ ตำแหน่ง ประทานของงานก็ได้ ยืนขึ้น พร้อม ชูแก้วที่บรรจุไปด้วยสุราลืมเลือน ยื่นส่งไปให้ ฮั่นจับซาที่นั่งอยู่ข้างๆ ซึ่ง ขณะ นี้ก็ได้ ยืนขึ้น ตาม ด้วยแล้ว ฮั่นคงจับซา ยื่นมือรับแก้วสุรามาดื่ม รวดเดียวหมด พร้อมกล่าวคำอำลา และหยิบ ห่อผ้าใบเล็กๆพร้อมเดินออกจากจวนแม่ทัพไป

ราตรีที่เงียบสงบ ลมหนาวพัดโชยจนหนาวเย็นเสียดกระดูก ฮั่นคงจับซาเดินสะพานห่อผ้า ไปเรื่อยๆอย่างเรื่อยเปื่อยไร้จุดหมาย จวบจนออกพ้นประตูเมือง ก็ได้ยินเสียงการต่อสู้จากไกลๆ จึงได้ได้วิชาตัวเบา เต่าไต่เมฆา เพียงแค่สะกิดเบาๆ ร่างก้หายวับไปปรากฏ ณ บริเวณใกล้เคียงที่ ที่มีการต่อสู้กันอยู่ ในวงต่อสู้มีสตรีชุดดำปิดบังใบหน้า กำลังประมือกับ สองนักพรตและหนึ่งหลวงจีน ถึงกระนั้น แม่นางก็สามารถรับรุกได้อย่างปลอดโปร่งไม่กินแรง ต่างกับฝั่ง นักพรต และ หลวงจีนที่ ยิ่งงานยิ่งหอบหายใจรุนแรง ดูเหน็ดเหนื่อยยิ่ง จนในที่สุด เหล่านักพรตหลวงจีนก็ได้โดน สตรีลึกลับ จี้สกัดจุดกลางอากาศ จนสลบสไลไปหมดสิ้น จากนั้น นางก็ก้าวช้าช้า ตรงมายังที่ ฮั่นคงจับซาได้แอบซุ่มดูอยู่  และแล้ว ฮั่นคงจับซาก็รู้สึกร่างกายถูกจับเหวี่ยงลงกระทบพื้น ดังสนั่น สู้สึกมึนงงและเจ็บปวดยิ่ง จากนั้น รู้สึกมีเท้าของคนเหยียบอยู่บนยอดอก เมื่อตั้งสติได้ เงยหน้ามองดูกับพบเห็นเป็นสตรีชุดดำ ได้ยินนางกล่าวว่า

–ตัวบดซบเจ้าเป็นใคร ถึงได้แอบซุ่ม ดูการต่อสู้อยู่ หรือเจ้าก็เป็นพวกเดียวกับมัน เจ้าใช่ศิษสำนักเส้าหลิน หรือไม่- 

ฮั่นคงจับซาก็กล่าวตอบว่า

– ขออภัยแม่นาง ข้าบังเดินเดินออกมาจากเมือง แล้วได้ยินเสียงการต่อสู้จึง เข้ามาดู ข้ามิได้เป็นพวกเดียวกับคนเหล่านั้น

-เจ้าเป็นใครบอกมา แล้ว ดึกดื่นเยี่ยงนี้เจ้าออกมาทำอะไร

-ข้าชื่อ ฮั่นคงจับซา เป็นบุตรคนที่ ๑๓ ของแม่ทัพ ฮั่นคงจื่อ วันนี้ครับรอบวันเกิด ๑๕ ปี ของข้า ข้าจึงต้องออกจากจวนเพื่อท่องเที่ยหาประสบการณในยุทธจักรตามกฏของท่านพ่อ

- อ้อ เป็นเช่นนั้น งั้นเจ้าก็ไปเถอะ

นางพูดพร้อมกลับถอนเท้าออกจากยอดอกของ ฮั่นคงจับซา แต่เมื่อหลังจากที่ ฮั่งคงจับซาได้รับอิสระ ก้ได้ลุกขึ้นพร้อมคุกเข่าลงต่อหน้าแม่นางลึกลับผู้นั้น พร้อมกล่าวว่า

-แม่นางมีฝีมือสูงส่งยิ่ง ได้โปรด รับข้าเป็นศิษย์ ได้หรือไม่

-ข้าไม่เคนเคยรับศิษย์และไม่คิดที่จะรับศิษย์ แม่นางลึกลับกล่าว

ฮั่นคงจับซาได้ยินเช่นนั้นก็คลานเข่าเข้าไปโอบกอดขานางไว้ พร้อมกล่าวว่า

-ถ้าท่านไม่รับข้าเป็นศิษย์ข้าก็จะไม่ยอมปล่อยท่าน

ป๊าบ เสียงมือตบกะโหลกดังขึ้นท่ามกลางความเงียบสงบ แต่ ฮั่นคงจับซารู้สึกปวดศีรษะยิ่งแต่หาได้ปล่อยมือจากการเกาะกุมขาสตรีผู้ลึกลับนั้นไม่ ป๊าบ ป๊าบ ป๊าบ เสียงดังถี่ๆ เป็นเวลานาน จนเกิดรอยเขียวช้ำที่บริเวณศรีษะของฮั่นคงจับซาแต่มันก็หาได้ละมือออกจากการเกาะกุมนางไม่ จนในที่สุด มันก็ได้ยินเสียงสตรีลึกลับถอนหายใจหนักๆ พร้อมกล่าวว่า

-เจ้าตัวบัดซบ ดื้อด้าน ตกลงข้าจะรับเจ้าเป็นศิษย์แต่เจ้าต้องผ่านด่านการทดสอบให้ได้ก่อน เจ้าจะยินยอมหรือไม่

-ข้ายินยอม ฮั่นคงจับซากล่าว

-งั้นเจ้าก็ปล่อยมือได้แล้ว

ฮั่นจับซาจึงปล่อยมือจากนาง ทั้งทำการคารวะนางหัวจดพื้น พร้อมกล่าวว่า

-ศิษย์ ฮั่นคงจับซาของคารวะท่านอาจารย์หญิง

สตรีลึกลับก็ก้มลงคว้าคอเสื้อ ฮั่นคงจับซา พร้อมทั้งใช้ออกด้วยท่าวิชาตัวเบา หงส์สวรรค์ พาร่างทั้งสองหายไปจากที่แห่งนั้นในชั่วพริบตา