ลูกแมวจอมซ่า...กับนายบ้าคาราโอเกะ

ลำดับตอนที่ #3 : ลูกแมวน้อย ??

                หลังจากวันนั้น ฉันก็ไม่ได้เจอนัทในm อีกเลย แต่ว่าเราก็โทรคุยกันบ่อยขึ้นและกลายเป็นคุยกันทุกวัน  ตอนนี้ฉันกับนัทกลายเป็นแฟนกันไปซะแล้ว  ทั้งฉันและนัทต่างบ่นอยู่เสมอว่าอยากจะเจอกัน แต่ก็ไม่มีโอกาสสักที   ถึงแม้ฉันจะตกลงเป็นแฟนกับนัทแล้ว  แต่ฉันก็ยังไม่หยุดเล่นm หรอกนะ  อิอิ! ดูเหมือนว่าการเล่นm มันจะติดเป็นนิสัยของฉันไปซะแล้วล่ะ
    
                ฉันคุยกับนายแทนเกือบทุกวันมาได้เดือนกว่าแล้ว  นายนี่ก็ไม่ได้เลวร้ายอะมากหรอก กวนๆแบบนี้ก็สนุกดีเหมือนกัน  ฉันเริ่มมีทัศนคติที่ดีขึ้นต่อนายแทนแล่วล่ะ
  คาราโอเกะแมน says:   ไงพิมพ์
  **-แมวเหมียว-** says:    หวัดดีแทน
  คาราโอเกะแมน says:    วันนี้ไม่ไปไหนหรอ
  **-แมวเหมียว-** says:    ไม่ไปอะ ขี้เกียจ  อยู่บ้านเล่นm ดีก่า^^"
  คาราโอเกะแมน says:     ไม่เบื่อบ้างหรอ
  คาราโอเกะแมน says:     เอาแต่นั่งอยู่หน้าคอม  เด๋วก้อเดิไม่เปนหรอก อิอิ
  **-แมวเหมียว-** says:     ไม่ถึงขนาดนั้นหรอกน่า - -"
  คาราโอเกะแมน says:     พิมพ์ เราขอเบอร์เทอหน่อยสิ
  **-แมวเหมียว-** says:     เหอะๆ  ขอกันง่ายๆงั้นเลยหรอ
  คาราโอเกะแมน says:     อ้าว  แล้วจาให้ขอไงอะ  
  **-แมวเหมียว-** says:     ป่าวๆ ชั่งเหอะ
  คาราโอเกะแมน says:     ไม่ให้ก้อไม่เปนไร ไม่อยากบังคับ
  **-แมวเหมียว-** says:     .........
  คาราโอเกะแมน says:      งั้นเอาเบอรน์เราไปละกัน
  คาราโอเกะแมน says:      087-366 2323
  คาราโอเกะแมน says:      ที่ขอเบอร์ก้อไม่มีไรหรอก แค่เผื่อว่างๆจาได้ส่งข้อความไปให้อะนะ
  **-แมวเหมียว-** says:      อ้อหรอ
  **-แมวเหมียว-** says:      อืม...งั้นก้อได้
  **-แมวเหมียว-** says:      085-525-5566
  คาราโอเกะแมน says:       อื้ม  ขอบคุณนะ

                กรำ!!  ฉันให้เบอร์นายแทนไปแล้วล่ะ  เฮ้ออ...คงไม่เป็นไรหรอกมั้ง  ไม่น่าจะเป็นคนไม่ดีอะไร   แล้วฉันก็คุยกับแทนไปเรื่อยๆ จนดึก  พอนัทโทรมาฉันก็บอกลาแทนไปทันที - -"

                " หวัดดีค่ะนัท "
                " ครับ "
                " วันนี้คุยนานไม่ได้นะ  นัทไม่ได้เติมเงินอะ "
                " หรอ...ให้พิมพ์โทรกลับไหม "  ฉันถาม เพราะอยากจะคุยกันนานๆ
                " ไม่เป็นไรอะ  เดี๋ยวเปลืองเงินพิมพ์  ให้นัทเป็นคนโทรหาพิมพ์คนเดียวอะ ดีแล้ว "  อิอิ  นัทช่างเป็นคนที่น่ารักอะไรเช่นนี้นะ ^^"
                " ก็ได้ค่ะ "
                " พิมพ์ นัดจะบอกพิมพ์ว่า นัดอยากจะไปหาพิมพ์พรุ่งนี้นะครับ "
                " อื้มๆ ได้ๆ พรุ่งนี้พิมพ์ต้องไปเรียนอยู่แล้ว  ไปเรียนวันสุดท้ายด้วย จบคร์อสแล้ว "  ดีจังเลยพรุ่งนี้จะได้เจอนัทซะที 
                " อืม ครับ  งั้นพรุ่งนี้เจอกันนะ ที่ร้านไอติมเหมือนคราวที่แล้วก็ได้ "
                " จ้า "  ฉันพูดอย่างร่าเริงสุดๆ
                " โทรศัพท์นัทจะตัดแล้วนะ  งั้นแค่นี้ก่อนแล้วกัน  ฝันดีนะ!"
                " โอเค  ฝันดีค่ะ "
                แล้วโทรศัพท์ก็ตัดไป....เฮ้อ!! หวังว่าพรุ่งนี้คงจะไม่มีอะไรผิดพลาดอีกนะ  ^^"
                ในขณะที่ฉันกำลังนอนยิ้มหวานอยู่นั้น เสียงโทรศัพท์ก็ดังขึ้น...ใครกันนะโทรมาป่านนี้  ฉันกดรับโดยที่ไม่ได้ดูเบอร์ก่อน

                " สวัสดีค่ะ.."
                " สวัสดีครับ  พิมพ์ใช่ไหม?"
                " ใช่ค่ะ  ไม่ทราบใครคะ "  เสียงที่ดังจากโทรศัพท์คุ้นมากๆ เหมือนเคยได้ยินที่ไหนมาก่อนนะ
                " พิมพ์  เราเอง  แทน "
                " แทนหรอ..." ?-? นายนั่นโทรหาฉัน  ตอนเกือบๆเที่ยงคืนเนี้ยนะ
                " อื้ม  หลับหรือยัง  คุยกันได้ป่าว "
                " อ่าๆ ยังไม่หลับ  คุยได้ๆ....ไม่อะไรรึป่าว?" ฉับตอบ และถามต่องงๆ
                " อ๋อ ไม่มีไรหรอก  ว่างน่ะ  ยังไม่อยากนอน  เลยหาเพื่อนคุยอะ "
                " อะนะ   แล้วไมไม่เล่นmไปล่ะ "
                " ก็พอพิมพ์ออฟไลด์ ก็ไม่มีใครออนอีกแล้วอะ "
                " เหอะๆ  ก็เลยโทรหาฉันซะเลย? " ฉันประชด
                " แหะๆ  เอาน่าๆ  คุยเปนเพื่อนกันหน่อยนะ "
                " อ่า...ก็ได้อะ "
                " ขอบคุณคร้าบบ  น่ารักจังเลยย"
                " ฮะ...อะไรนะ! "
                " อ๋อ ป่าวจ่ะ  อิอิ!"
                " .......... " นายนี่ต้องบ้าไปแล้วแน่ๆ
                ฉันคุยกับแทนจนเกือบตี 3  ง่า....พรุ่งนี้ฉันต้องไปเรียนนะ  แล้วต้องไปเจอนัทด้วย  นอนดึกขนาดนี้ เดี๋ยวพรุ่งนี้เป็นหมีแพนด้า  หมดสวยกันพอดี.....
                " พิมพ์ ถามไรหน่อยดิ " แทนพูดขึ้นมาก่อนที่ฉันจะขอตัวไปนอน
                " อืม  มีไรหรอ ถามมาเลยดิ  ฉันอยากนอนแล้วอะ "
                " เอ่อ...พิมพ์มีแฟนยังอะ "
                " หา....เอ่อ... เอ่อ  ยังไม่มีอ่า "  อ้าว..!! ยัยพิมพ์  ทำไมตอบไปแบบนั้นล่ะยะ  แล้วนัทล่ะ  เอานัทไปไว้ไหน - -"
                " หรอ "
                " ทำไมอะ "
                " ป่าวจ่ะ ป่าว "
                " แล้วแทนล่ะ  มีหรือยัง " ฉันถามกลับ
                " ไม่มีอะ  ไม่อยากมีด้วย  วุ่นวาย "
                " อ๋อ  หรออออ "  ฉันทำเสียงแบบไม่อยากจะเชื่อ
                " อื้ม "
                " เอาเถอะๆ  พิมพ์ง่วงแล้ว  นอนก่อนนะ "
                " เอางั้นก็ได้  แล้วพรุ่งนี้ เราโทรหาใหม่นะ "
                " อ๊ะ..! "
                " เออ  พิมพ์  วันหลังไปร้องคาราโอเกะกันนะ เดี๋ยวเราเลี้ยงเอง  โอเคนะ "
                " เฮ้ย!!...."
                " เอาล่ะ ดึกแล้ว นอนซะนะ บ๊ายบาย " 
                " เดี๋ยว...." ยังไม่ทันที่ฉันจะตอบอะไร นายแทนก็รีบว่างสายไปเลย
                อะไรกัน  ไปร้องคาราโอเกะ? แล้วพรุ่งนี้จะโทรมาอีกงั้นหรอ  อะไรของนายนี่กันนะ  เล่นพูดไม่ให้ฉันแย้งแบบนี้  มัดมือชกกันนี่น่า ไอ้นายบ้าคาราโอเกะเอ้ย!!  - -"
                แล้วถ้าแทนโทรมาตอนที่ฉันกำลังคุยกับนัท จะทำไงล่า  แย่แน่เลยฉัน  ไม่น่าไปโกหกเค้าเร้ยย!!


                                ---------------------------------------------------------------------------------

                " เมย์ วันนี้ฉันนัดเจอกับนัทอีกแล้วอะ " ฉันบอกเมย์หลังจากที่เรียนพิเศษครั้งสุดท้ายเสร็จ
                " อีกแล้วหรอ.....แล้วฉันก็ต้องไปกับเธอด้วย ใช่มะ " เมย์ทำหน้าเซ็งๆถามฉันอย่างรู้ทัน
                " แหะๆ  นะนะ  ไปด้วยกันหน่อยนะคะ "  ฉันอ้อน
                " เออๆๆ  ไปก็ได้ ไม่ต้องมาทำเป็นอ้อนหรอกน่า "

                " สวัสดีครับคุณผู้หญิง.." เสียงที่คุ้นเคยดังขึ้น
                " มาอีกแล้ว..." ฉันพูดขึ้นอย่างเบื่อหน่าย
                หลังจากที่ไปกินไอติมด้วยกันวันนั้น ฉันก็เจอกับนายกวนประสาทนี่ทุกครั้งที่มาเรียน  ทำไมนายต้องมาเรียนตรงกับวันที่ฉันมาด้วยนะ !!
                " นี่พิมพ์  เลิกทำท่าทางแก่นแก้วแบบนั้นใส่ผมซะทีเถอะ  ผมว่า..ตอนที่เธอทำท่าอ้อนเมย์เมื่อกี๊นี่น่ะ  น่ารักกว่าตั้งเยอะ "
                " หรอยะ..น่าภูมิใจตายเลยอะ ได้คำชมจากนายเนี้ย " 
                " ฮะฮะ  แต่ว่านะ คนอย่างเธอ เป็นแบบนี้ก็เหมาะดีแล้วอะนะ ^^" "
                " นี่นาย  พูดแบบนี้หมายความว่าไงอะ "
                " ป่าวคร้าบบบ " ทันพูด แล้วก็ทำท่าจะเดินหนีไป
                " นายทัน  กลับมาก่อนนะ  มาคุยกันให้รู้เรื่อง "  ฉันวิ่งไปกระชากแขนเสื้อนายทันให้หันกลับมาคุยกันให้รู้เรื่อง
                " โอ๊ยๆ  เบาๆสิ คุณผู้หญิง เดี๋ยวเสื้อผมก็ขาดพอดี "
                " นายก็พูดมาให้รู้เรื่องก่อนสิ "
                " โธ่ เอ๊ย!!  ลูกแมวน้อย.."
                " อะไรนะ   นายเรียกฉันว่าไงนะ "
                " ลูกแมวน้อย  ครับผม "   ลูกแมวน้อยงั้นหรอ  นี่นายเห็นฉันมีสี่ขารึไง เดี๋ยวก็ข่วนซะเลยหนิ  - -"
                " ลูกแมวน้อย ??? "
                " อิอิ!! "  ยัยเมย์ที่ยืนอยู่ข้างๆ หัวเราะออกมา
                " นิ เมย์  ขำอะไรของเธอน่ะ "  ฉันหันไปดุเพื่อน  แลวหันมาซักนายทันต่อ
                " ว่าไง?  ลูกแมวน้อย  ทำไมนายมาเรียกฉันแบบนี้!"
                " ก็ดูเธอสิ  บทจะดุก็อย่างกับจะกินกันเข้าไปเลย  บทจะอ้อนก็อ้อนซะน่ารักเชียว  วันหลังมาอ้อนผมบ้างนะ..อิอิ " นายทันทำหน้าทะล้นใส่ฉัน
                " นี่  อย่ามาทำทะลึ่งนะ... แล้วไงอีก "
                " โธ่...แหย่เล่นน่า    แล้วก็อีกอย่าง เวลาจะเอาแต่ใจก็ต้องเอาจนได้อะนะ  ผมเห็นว่าเป็นนิสัยที่เหมือนกับแมวอะ  เลยเรียกแบบนั้นน่ะครับ  คุณผู้หญิง!! "
                " ..... "  ฉันเป็นอย่างนั้นหรอ   ว่าแต่..ทำไมนายนี่มารู้ดีอะไรกับนิสัยของฉันเนี้ย - -"  แล้วทำไมฉันต้องรู้สึกว่าหน้าของตัวเองมันร้อนๆ ด้วยนะ

                " เออๆๆๆ  ฉันไม่อยากเถียงกับนายแล้ว วันนี้ฉันไม่ว่าง  ไปล่ะนะ "
                ฉันไม่รอคำตอบจากนายทัน  รีบฉันก็ดึงแขนยัยเมย์ออกมาจากตรงนั้น  แล้วก็มุ่งหน้าไปที่ร้านไอติม ตามที่นัดไว้กับนัท


                นั่นไง...นัทเดินเข้ามาแล้ว  ผู้ชายใส่กางเกงยีนกับเสื้อเชิ้ตสีน้ำเงิน ตามที่นัทบอกเอาไว้  และดูเหมือนว่านัทก็เห็นฉันแล้วเหมือนกัน  เค้ากำลังเดินตรงมาทางนี้  ใจของฉันตอนนี้เต้นแรงมาก  เต้นแรงขนาดนี้ ถ้านัทเขามาใกล้เค้าจาสังเกตุเห็นรึป่าวนะ
                " สวัสดีครับ  พิมพ์ใช่ไหม? "  เค้ายิ้มแย้มทักทายอย่างสุภาพ
                " เอ่อ..ไม่ใช่ค่ะ !!  พิมพ์...คนนี้ค่ะ "  เมย์ชี้มือมาทางฉันที่นั่งเอ๋ออยู่
                " อ่าว  หรอ ...หวัดดีครับพิมพ์ "  นัทหันมาทักฉัน  ฉันคิดไปเองรึป่าวนะ  ว่าดูนัทเค้าจะเปลี่ยนสีหน้าไปจากตอนที่ไปทักยัยเมย์นิดหน่อย
                เรา 3 คนนั่งกินไอติมและคุยกันไปเรื่อย จนถึงเวลาที่ฉันและเมย์ต้องกลับบ้าน  เลยต้องบอกลากันไป 
                ฉันรู้สึกไม่ค่อยสนุกกับการมาเจอกันครั้งนี้เท่าไรเลยอะ   ฉันคงจะคิดมากไปเอง  เพราะว่าตลอดเวลาที่นั่งอยู่ด้วยกัน ดูนัทจะสนใจยัยเมย์มากกว่าฉันซะอีก  คงไม่มีอะไรหรอกมั้ง  ก็เมย์น่ะหน้าตาสวยซะขนาดนั้น  เป็นใครก็คงต้องมองและให้ความสนใจเป็นธรรมดาอะนะ.....

                                ------------------------------------------------------------------------------------

                และวันนี้ก็เป็นอิกวันหนึ่งที่นัดไม่โทรมาฉัน  หลังจากที่เจอกันครั้งนั้น และช่วงหลังๆ มานี่ นัทไม่ค่อยโทรหาฉันเลย จากปกติที่เคยโทรมาทุกวัน  ตอนนี้กลายเป็นว่า โทรมาวันหายไปวันหรือบางทีก็2วัน  ฉันเริ่มรู้สึกไม่ค่อยดีแล้วนะ  เค้าเป็นอะไรของเค้ากันแน่
                แต่ในช่วงเวลาที่นัทไม่โทรมา ฉันไม่ได้รู้สึกเหงาเลย  เพราะว่าทุกวันฉันจะได้คุยกันแทน  ซึ่งจะโทรมาหลังจากที่ฉันคุยกับนัทแล้วเสมอ  และวันไหนนัทไม่โทรมา ฉันก็จะเป็นคนโทรไปหาแทนก่อน  ซึ่งแทนก็จะว่างคุยกับฉันทุกครั้ง  ฉันก็เลยไม่รู้สึกเหงาและก็ไม่คิดถึงนัทมากเท่าไร


                เสียงโทรศัพท์ดังขึ้น  ฉันรีบลุกไปรับโทรศัพท์มาดู เพราะคิดว่าจะเป็นนัทที่โทรมา
                " สวัสดีค่ะ "
                " แหม... รับโทรศัพท์เสียงใสเชียวนะ  นึกว่าใครโทรมากันยะ "  เสียงของแป้ง ผู้ที่แนะนำให้ฉันรู้จัก MSN ดังขึ้น
                " อ่า...หวัดดีแป้ง "
                " จ้า...เป็นไงบ้าง สบายดีนะ? "
                " จ่ะ  สบายดี "  ฉันตอบเสียงเอื่อยๆ
                " พรุ่งนี้เธอว่างรึป่าวอะพิมพ์  ไปเที่ยวกันนะ "
                ไปเที่ยวหรอ   ก็ดีนะ  ตั้งแต่ปิดเทอมมายังไม่ได้ไปเที่ยวไหนเลย  แล้วหลังจากจบคร์อสเรียนพิเศษก็ไม่ได้ออกจากบ้านเลยอะ
                " อื้ม ไปดิ  ไปที่ไหนหรอ  แล้วมีใครไปบ้าง "
                " ไปสวนสนุกอะ  ที่ไปก็มีพิมพ์ แป้ง  เมย์  แล้วก็เพื่อนของแป้งอีกคนอะ "
                " หรอ  โอเคๆ พรุ่งนี้เจอกันนะ "

                วางโทรศัพท์จากแป้งปุ๊บ ฉันก็รีบวิ่งไปเคาะห้องแม่ทันที
                " แม่คะๆ !!  แม่หลับยังค้าา "
                " อะไรลูก มีไร.....มาเรียกเอาป่านนี้น่ะ "  แม่เปิดประตูห้องออกมา  สภาพแบบว่าหลับไปแล้วครึ่งวัน
                " แม่คะ  พรุ่งนี้พิมพ์ไปเที่ยวสวนสนุกกับเพื่อนะคะ ^^" "  ฉันกำลังตั้งท่าจะอ้อน
                " อ่าๆๆ....ได้ๆ  ไม่ต้องมาทำเป็นจะอ้อนหรอก  แล้วก็ดูแลตัวเองดีๆล่ะ "   อิอิ  แม่ช่างรู้ทันฉันซะจริงๆ
                " ขอบคุณคร่าาา..." ฉันพูด และจุ๊บแก้มแม่หนึ่งที  ก่อนจะวิ่งกลับเข้าห้องไป

                ฉันกำลังเตรียมตัวที่จะไปเที่ยวในวันพรุ่งนี้อย่างอารมณ์ดี  โทรศัพท์ก็ดังขึ้นอีก
                " ว่าไง แทน "
                " เสียงสดใสจริงนะครับ  คุณผู้หญิง " นายแทนแซวฉัน
                " อิอิ  แน่ล่ะ  ก็พรุ่งนี้ฉันจาไปเที่ยวกับเพื่อนอะ "
                " อ้อ  หรอ "
                " ไปด้วยกันมะ  ที่ *** อะ "
                " อ๊ะ  เธอก็ไปที่นั่นหรอ  พรุ่งนี้ราก็ไปที่นั่นเหมือนกัน "
                " หรอ  งั้นดีเลย  อาจจะได้เจอกันก็ได้  ถ้าไง  ไปถึงแล้วโทรหาฉันด้วยละกัน "
                " อ่า...เออ  ก็ได้ "  ว้าว!! ดีเลย  ได้ไปเที่ยวและก็จะได้เจอแทนด้วย อิอิ
                แล้วฉันก็คุยกับแทนจนดึกอีกเช่นเคย  

                " พี่พิมพ์!! ตื่นรึยัง  ตื่นได้แล้ว "  เสียงใส่ๆ ของแพร น้องสาวของฉันปลุก
                " อื้มๆ  จ้าๆ... "
                " วันนี้พี่ต้องไปเที่ยวกับเพื่อนไม่ใช่หรอ  ทำไมไม่รีบลุกล่ะ "
                ไปเที่ยวงั้นหรอ......เอ้อ!! จริงสิ  ฉันต้องไปเที่ยวนี่น่า
                พอคิดได้  ฉันก็รีบลุกพรวดขึ้นมาจากเตียงรีบวิ่งไปเข้าห้องน้ำทันที  ก่อนที่จะเข้าห้องน้ำ ฉันก็ไม่ลืมที่จะหอมแก้งป่องๆ ของน้องสาวเพื่อเป็นการขอบคุณที่มาปลุก
                " เฮ้ออ....พี่พิมพ์นี่น้า " แพรพูดพร้อมทั้งเอามือคลำที่แก้ม