ลูกแมวจอมซ่า...กับนายบ้าคาราโอเกะ

ลำดับตอนที่ #1 : เพื่อนใหม่ทาง msn

               ปิดเทอมแล้ว!! ปิดเทอมๆๆๆๆๆๆๆ^^" ดีใจที่สุดเลย  ในที่สุดก็ปิดเทอมซะทีหลังจากที่ฉันต้องคร่ำเคร่งกับการอ่านหนังสือสอบ และในที่สุดก้อได้เวลาพักผ่อนซะที...ต่อไปนี้ฉันจะเล่นๆๆๆ และก็ เม้าๆๆๆให้ซะใจไปเลย  555+ ถึงจะเป็นแค่ปิดเทอมย่อยก็เถอะนะ...

ฉัน นางสาวพิมพ์ประภา  เป็นนักเรียนของโรงเรียนชื่อดังแห่งหนึ่ง และตอนนี้ชีวิตนักเรียน ม.5 ของฉันก็ผ่านพ้นไปแล้ว 1 เทอม เหนื่อยมากมาย - -" ทำไมนักเรียนม.ปลาย ถึงต้องเรียนอะไรเยอะแยะขนาดนี้ด้วยนะ  เรียนก็หนัก จาไปเที่ยวทั้งทีก็ต้องไปกับเพื่อน ต้องไปนั่งอิดฉาเพื่อนเพราะว่ามันไปกันเป็นคู่  ทำไมนะ!!ทำไมฉันถึงไม่มีแฟนน้าาา  ทั้งๆที่หน้าตาก็ไม่ได้ด่อยไปกว่าเพื่อนคนอื่นๆตรงไหนเลย การเรียนก็อยู่ในขั้นดีเยี่ยม นิสัย....ก็..ดีนะ เสียแค่ เอาแต่ใจ และก็ไม่ยอมใครเท่านั้นแหละ แหะๆ

เอาล่ะ!!ในเมื่ออยู่กันต่อหน้า ไม่มีใครสนใจฉัน ถ้างั้นก็ลองแบบที่มันไม่ต้องเห็นหน้าเห็นตากันเลยก็แล้วกัน วัดกันที่คารมไปเลย โฮ๊ะๆๆ^0^ เมื่อคิดได้ดังนี้ ฉันก็เริ่มปฏิบัติการใช้เวลาในช่วงปิดเทอมให้เป็นประโยชน์ โดยการ...เริ่มเล่นMSN
                ฉันได้แนวการเล่นm มาจากแป้งเพื่อนสนิทคนหนึ่งของฉัน ยัยแป้งเนี้ยนะ วันๆ เอาแต่เล่นmแม้แต่ในช่วงเปิดเทอมก็ยังเล่นแบบไม่ลืมหูลืมตาผลของการที่ทำแบบนั้นแป้งก็เลยมีกิ๊กทางโทรศัพท์เยอะมากฉันก็เลยคิดว่าจะลองทำบ้างแต่เฉพาะช่วงปิดเทอมเท่านั้นหล่ะเพราะถ้าขืนเล่นแบบแป้งการเรียนที่ดีเลิศของฉันต้องตกต่ำแน่ๆใครจะไปเหมือนยัยแป้งล่ะ ถึงจะเล่นเอาเป็นเอาตายแบบนั้นผลการเรียนยังดีกว่าฉันซะอีกเก่งซะไม่มีล่ะยัยคนนั้นน่ะ....

ฉันเริ่มเล่นmตั้งแต่ตื่นนอน จนกระทั่งเข้านอน เหอะๆแบบว่าวันๆไม่ทำอะไรเลย ถึงเวลากินก็ไปกิน ถึงเวลาอาบน้ำก็อาบ ใช้เวลาส่วนมากไปกับการเล่นm แต่ก็ไม่ใช่ว่าจะไม่ทำเรื่องอะไรที่สร้างสรรค์เลยหรอกนะ ก็มีบางวันที่ฉันต้องออกไปเรียนพิเศษภาษาจีน และวันนั้นก็จะเป็นวันที่ฉันเซ็งสุดๆเพราะต้องเสียเวลาอันเป็นเงินเป็นทองที่ฉันจะต้องไปเล่นmไปตั้งหลายชั่วโมง เพื่อนๆในmคิดถึงกันแย่ อิอิ^^"…….

--------------------------------------------------------

วันนี้วันจันทร์  เป็นหนึ่งในวันที่น่าเบื่อมากๆ ฉันไม่สามารถมานั้งเล่นเอ็มได้ตั้งแต่เช้า  แถมยังต้องตื่นเช้ากว่าปกติอีกด้วย  เพราะต้องไปเรียนพิเศษน่ะสิ  อาทิตย์หนึ่งฉันต้องแบ่งเวลาการเล่น m ไปเรียนพิเศษ ตั้ง 3 วัน คือวัน จันทร์  พุธ และศุกร์   ถึงแม้ว่าวิชาภาษจีนที่ฉันไปเรียน  จะเป็นวิชาสุดโปรดของฉันก็เถอะนะ  แต่ฉันยากเล่นm มากกว่านี่น่า...- -"   เอาเถอะ  ไหนๆก็หนีไม่พ้น ก็รีบๆไปเรียนให้เสร็จๆแล้วรีบกลับมาเล่นก็ยังได้

                ฉันใช้เวลาในการเรียนภาษาจีนไปอย่างเบื่อหน่าย  ถึงจาเป็นวิชาที่ชอบก็เถอะนะ  แต่ตอนนี้ฉันอยากเล่นm มากกว่านี่น่า....และในที่สุด 3 ชั่วโมงของการเรียนพิเศษก็ได้ผ่านพ้นไปแล้ว  ฉันรีบเก็บของยัดใส่กระเป๋า พออาจารย์เดินออกจากห้องปุ๊บฉันก็รีบพรวดออกมาทำทันที
                "เฮ้ยๆ ! เดี๋ยวสิพิมพ์  จะรีบไปไหน ฉันไปด้วยสิ ไม่อยากกลับบ้านอะ" เสียงของเมย์ เพื่อนซี้อิกคนของฉันเรียกฉันในขณะที่กำลังจะเดินออกไปจากสถาบัน
                "จะไปด้วยหรอ  แต่ฉันจะกลับบ้านนะ"
                "กลับบ้านแล้วทำไมต้องรีบร้อนขนาดนั้นด้วยล่ะ  จะไปไหนบอกมาซะดีๆ !!"
                อ๊าาา...ยัยเมย์ ถึงแกจะเป็นเพื่อนรักของฉันก็เถอะนะ  แต่ตอนนี้อย่าพึ่งมาขัดขว้างการกลับบ้านของฉันได้ไม๊
                "กลับบ้านจริงๆ จะรีบกลับไปออนm ฉันอยากเล่นmจาตายอยู่แล้วววว"
                "จริงอะ..!!"  เมย์พูดด้วยสีหน้าแบบว่าไม่เชื่ออย่างแรง
                "เออ  ก็จริงอะดิ!!  ไม่เชื่อแกก็กลับบ้านไปออนm  รับรองแกเจอฉันตลอดเวลาแน่นอน"
                "เออๆๆ ก็ได้ๆ ฉันกลับบ้านก็ได้!!" เมย์พูดด้วยท่าทางเซงสุดๆ
                อิอิ....แต่ฉันสบายใจล่ะ  ขอโทษนะเพื่อนเลิฟ  ฉันจะกลับบ้านจริงๆ ถ้าให้แกไปด้วย ฉันก็ต้องมาอยู่กับแก อดเล่นmพอดี ^^"  
        
                ขณะที่ฉันกำลังร่ำลายัยเมย์อยู่ ก็....
                "โอ๊ย!!!...." ฉันร้องขึ้นพร้อมๆ กับที่ก้นของฉันลงไปกระแทกกับพื้นอย่างแรง  เพราะถูกแรงชนจากผู้ชายคนหนึ่งที่เดินมาไม่ดูตาม้าตาเรือ  ทำฉันเจ็บจนแทบจะร้อง  พอลุกขึ้นมาได้ฉันก็ใส่เลยสิคะ...
                " นี่นาย!! เดินให้มันระวังหน่อยสิยะ  ไม่เห็นรึไงว่าคนเค้ายืนอยู่น่ะ  ดูดิ ฉันเจ็บนะ  ขอโทษสักคำน่ะมีไม๊  พูดเป็นรึป่าว คำว่าขอโทษน่ะ !! "
                "ก็กำลังจะขอโทษอยู่นี่ไง - -"  แต่เธอเล่นไม่เว้นช่องว่างให้พูดเลย  แล้วจะเอาตรงไหนไปขอโทษทันล่ะ "
                "อ๋อ  นี่นายว่าฉันพูดมากงั้นหรอ!!  นาย..."
                "พอแล้วน่าพิมพ์....เค้าไม่ได้ตั้งใจซะหน่อย  ใจเย็นก่อนดิ" เมย์รีบพูดขัดขึ้นมาก่อนที่ฉันจะด่าอะไรนายนั่นไปมากกว่านี้   
                "อะ ! จะรับคำขอโทษจากผมได้รึยังขอรับ  คุณผู้หญิงอารมณ์ร้อน" นายนั่นพูดพร้อมกับทำท่าทางกวนโอ๊ยสุดๆ
                "นี่ นาย..."
                "พิมพ์!!" เมย์เตือนฉันอิกครั้ง  ยัยเมย์นี่ล่ะก็ เวลาฉันโมโห อยากจะกัดใครทีไรเป็นต้องมาห้ามฉันไว้ทุกที  เธอจะเป็นคนเรียบร้อย นุ่มนิ่ม ก็เป็นไปสิ  ทำไมต้องมาห้ามฉันด้วยน้าาา  แต่ก็ไม่รู้เป็นอะไรเมย์ห้ามฉันได้ทุกครั้ง  ฉันรู้สึกเกรงใจคนเรียบร้อยแบบยัยเมย์นี่จังเลย - -"  เฮ้อออ!!
                " ^^" ขอโทษนะ พอดีผมรีบไปหน่อยน่ะ"
                "........."  ฉันไม่พูดอะไร ได้แต่ยืนทำหน้าไม่พอใจอยู่อย่างนั้น
                "เอาล่ะครับคุณผู้หญิง  ผมขอโทษแล้ว ผมไปได้รึยังครับ"
                "ก็ไปสิ ใครเค้าห้ามนายไว้ล่ะ  ฉันก็รีบเหมือนกัน  อีกอย่าง..ฉันไม่อยากเห็นหน้านายเท่าไรหรอกนะ !!" ... "หล่อก็ไม่หล่อ  ยังจะกวนตี_ อีก"  ประโยคหลังฉันแบบพูดเบาๆ อะนะ
                "อะไรนะ??"
                ".........."
                "โอเค..งั้นผมไปล่ะ บ๊ายบาย^^ "  ดูดิ ยังจะมาทำหน้าทะเล้นใส่อีก เดี๋ยวแม่ก็จับฉีกอกซะเลยนิ  มาทำให้ฉันอารมณ์เสียแถมยังเสียเวลาเล่นm ฉันด้วย  บ้าที่สุด!!  ปกติฉันก็ไม่ใช่คนที่จะไปเที่ยวหาเรื่องชาวบ้านเค้าหรอกนะ  แต่บังเอิญไอ้ที่นายคนนี้ชนฉันล้มลงไปน่ะ  มันเจ็บสะโพกแทบร้าวเลยอะ  คนอะไรแรงเยอะเป็นบ้า และวันนี้ก็กำลังรีบๆ บวกกับหน้าตาท่าทางที่กวนๆของเค้า......เลยต้องโวยซะหน่อย !!
                นายนั่นบ๊ายบายฉันแล้วก็เดินเข้าไปในสถาบันที่ฉันเพิ่งเดินออกมา   อะไรกันนี่!  ฉันต้องเจอนายนี่ในวันที่ฉันมาเรียนอีกหรอเนี้ย  แต่ฉันไม่อยากเจอนายนี่  ฉันไม่อยากทำหน้ายักษ์ใส่ใครหรอกนะ..... แล้วฉันก็ต้องเดินออกมาจากที่นั่นอย่างอารมณ์บ่จอย

                กลับถึงบ้านฉันก็ไม่พูดพร่ำทำเพลง หวัดดีแม่เสร็จก็หาของใส่กระเพาะแล้วรีบไปนั่งหน้าคอมพิวเตอร์อย่างรวดเร็ว  พอฉันออนไลด์ปุ๊บ  คนแรกที่ทักขึ้นมาก็คือนายนัท  นายนัทเป็นคนที่ฉันคุยด้วยบ่อยที่สุดคนหนึ่ง และเป็นหนึ่งในไม่กี่คนที่ฉันจำชื่อได้  เพราะนอกนั้นจะจำไม่ได้  ก็คุยหลายคนนี่นา ใครเป็นใครจำไม่ค่อยได้อะ แหะๆ  แต่อย่างน้อยฉันก็จำนายคนนี้ได้ล่ะนะ ^0^

  ++เพราะอากาศเปลี่ยนแปลง++ says:   หวัดดีคร้าบ พิมพ์
  **-แมวเหมียว-** says:   ดีค่ะ
  ++เพราะอากาศเปลี่ยนแปลง++ says:   วันนี้พิมพ์ออนช้าจัง นัทรอตั้งนาน
  **-แมวเหมียว-** says:   วันนี้พิมพ์มีเรียนน่ะค่ะ  โทดนะ ให้รอตั้งนาน
  ++เพราะอากาศเปลี่ยนแปลง++ says:    มะเปงไรงับ นัทรอได้
  **-แมวเมียว-** says:    ^^"
  ++เพราะอากาศเปลี่ยนแปลง++ says:    พิมพ์คับ  นัทอยากโทรไปคุยกับพิมพ์อะ
  **-แมวเมียว-** says:    โทรหรอ?
((อ๊าาา!! เค้ากำลังขอเบอร์ฉันแหละ..))
  ++เพราะอากาศเปลี่ยนแปลง++ says:     คับ ขอเบอร์พิมพ์หน่อยนะ
  **-แมวเหมียว-** says:    อ่า..ได้ค่ะ
  **-แมวเหมียว-** says:    085-525-5566
  ++เพราะอากาศเปลี่ยนแปลง++ says:     ขอบคุณมากน้า แล้วเด๋วนัทจาโทรหา
  .................ฯลฯ.................... 

                แล้วเราก็คุยกับนัทและคนอื่นๆ อีกมากมายจนถึงเย็น  แม่เรียกให้ไปกินข้าวและอาบน้ำ   เรานี่ช่างเป็นคุณหนูซะเหลือเกิน  วันๆไม่ต้องทำอะไรเลย  เอาแต่เล่น ถึงเวลากินแม่ก็มาเรียก สบายอะไรเช่นนี้ ฮะฮะ ^0^  รักบ้านหลังนี้จังเลย
                เมื่อทำธุระต่างๆ เสร็จก็ถึงเวลานั้งหน้าคอมอีกครั้ง  และก็คุยกับนัทอีกเช่นเคย  แต่เอ....มีใครอีกคนทักขึ้นมาแหละ
 
  คาราโอเกะแมน says:  หวัดดีครับ  แมวเหมียว...
  **-แมวเหมียว-** says:  ดีค่ะ
  คาราโอเกะแมน says:   ชื่อแมวหรอ
  **-แมวเหมียว-** says:  ป่าวอะค่ะ
  คาราโอเกะแมน says:   หรอ แล้วชื่อไรอะคับ  ผม แทน
  **-แมวเหมียว-** says:   พิมพ์
  คาราโอเกะแมน says:   ยินดีที่ได้รู้จักฮะ พิมพ์
  **-แมวเหมียว-** says:    ยินดีที่ได้รู้จักเช่นกัน...สวัสดีเพื่อนใหม่  
  .................ฯลฯ...................
         
         ฉันไม่ค่อยได้สนใจนายคนนี้เท่าไรอะ  เพราะว่ากำลังคุยกับนัทอยู่ด้วย อิอิ  ฉันจะชอบนัทแล้วจริงๆหรอเนี้ย......^0^  
         ฉันว่าฉันไม่สนใจนายแทน  แต่ฉันกลับคุยกับแทนอย่างสนุกสนานไปพร้อมกับที่คุยกับนัท   และนี่ก็เป็นอีกวันที่ฉันเล่นจนลืมเวลา  นี่ก็เกือบจะตี3แล้ว ฉันเริ่มรู้สึกง่วง  ก็เลยบอกลาทั้ง2คน รวมทั้งคนอื่นๆไป

  **-แมวเหมียว-** says:    ไปนอนก่อนนะ  บ๊ายบาย