ลำดับตอนที่ #1
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : Chapter 1
��เหม่อ...
ร่างบางได้แต่นั่งเหม่อลอยอยู่หน้ากระจกเงา ที่แสดงภาพคนๆนึงที่ไร้ซึ่งวิญญาณ และ หัวใจ
และนี่คงเป็นรอบที่ร้อยได้แล้วมั้งที่เธอนั่งเหม่อลอยเหมือนคนไร้วิญญาณ ได้แต่หายใจทิ้งไปวันๆ อยู่อย่างนี้
�"พี่ฟางเสร็จแล้วไปกันเถอะ" และก็เป็นเสียงของคนผู้น้อง ที่มาปลุกเธอออกจากภวังค์ เธอส่ายหัวไปมาเบาๆ
ให้ไล่ความคิดต่างๆนาๆออกไป ก่อนจะลุกเก็บข้าวของใส่กระเป๋า
"พี่ฟางเรื่องแก้วน่ะ เฟย์ว่า...."ไม่ทันที่จะพูดอะไรต่อ เหมือนๆว่า น้องสาวเธอก็พอจะรู้ใจ จึงได้แต่หยุดคำพูดนั้นและหันมาช่วยพี่สาวเก็บของ
�หน้างานเปิดตัว "ละครเรื่องคนึงหา" �ทั้งสองเดินออกมาจากหน้างานได้ไม่ไกลนักแต่ต้องหยุด....หยุดชะงักให้กับบรรดานักข่าวที่เข้ามารายล้อมตัวพวกเธอภายในชั่วพริบตา...
"น้องเฟย์ฟางครับ ทำไมช่วงนี้รับงานแค่สองคนบ่อยจังเลย แล้วน้องแก้วล่ะครับ"เมื่อคำถามบาดใจยิงมา ร่างบางได้แต่ก้มหน้านิ่งไม่พูดจา "จริงหรือป่าวครับเรื่องข่าวเกาเหลา ว่าน้องแก้วกับน้องฟาง ทะเลาะกันจนวงแตก" ทะเลา ใช่และยิ่งเป็นคำนี้มันยิ่งทำให้เธอตอกย้ำหัวใจ....ใจที่มันเจ็บให้เจ็บหนักขึ้น
เมื่อน้องสาวเห็นพี่สาวตกอยู่ในสภาพย่ำแย่มีหรือเธอจะทิ้ง เฟย์เลยเดินหน้าเปิดฉากตอบคำถามกับนักข่าวอยู่คนเดียวปล่อยให้ ร่างบางก้มหน้านิ่ง นิ่งจนไม่มีส่วนไหนขยับขเยื่อนได้ "พี่คะ หนูจะพูดกับพวกพี่เป็นครั้งแรกและครั้งสุดท้ายนะคะ พวกพี่อย่ามาถามพวกหนูอีกได้ไหมคะ" เฟย์เปิดฉากจู่โจม ด้วยการดึงไมค์จากนักข่าวมาหนึ่งตัว�
"พวกเราไม่ได้ทะเลาะกันจนวงแตกนะค่ะ พวกเรายังเป็น เฟย์ฟางแก้ว เหมือนเดิม เพียงแต่ที่พวกพี่ไม่เห็นแก้วออกงานบ่อยเพราะ ..... เพราะ" เฟย์ก็ได้แต่หยุดคิดคำพูด ไม่ใช่ว่าจะหาเรื่องมาโกหกไม่ได้ แต่ไม่รู้ว่าจะพูดไปดีหรือป่าว �แต่เพียงแค่พูดอะไรไม่มาก มันก็มีผลมากพอที่จะทำให้น้ำตาของร่างบางเอ่อขึ้นมาได้
เพียงแค่น้องสาวเอ่ยประโยคต้นๆ หรือ นักข่าวเอ่ยถามถึง "แก้ว" มันก็ทำให้เธอรู้สึกเกรียจตัวเอง เพราะมันทำให้เธอตกเป็นจำเลย �ทุกอย่างที่เกิดขึ้นมันเป็น...เพราะเธอ เพราะเธอคนเดียว
"เพราะแก้วหายตัวไปค่ะ" สิ้นเสียงการตอบจากน้องสาว น้ำตามันก็ไหลไปซะอย่างนั้น ไม่เข้าใจเหมือนกันว่าจะร้องทำไมทุกวัน ไม่เบื่อบ้างหรือไง ร้องจนตาช้ำขนาดไหนแล้ว แต่แค่ตาน่ะมันไม่เทาไหร่
แต่หัวใจน่ะซิ มันเริ่มเหวอะหว่ะไปทุกที�
...แต่ก็สมควรแล้วที่ต้องเป็นแบบนี้ จำไว้นะที่ "แก้ว" ต้องหายไป มันก็เป็นเพราะเธอ
... ทุกอย่างเป็นเพราะเธอคนเดียว "ฟาง"
ร่างบางได้แต่นั่งเหม่อลอยอยู่หน้ากระจกเงา ที่แสดงภาพคนๆนึงที่ไร้ซึ่งวิญญาณ และ หัวใจ
และนี่คงเป็นรอบที่ร้อยได้แล้วมั้งที่เธอนั่งเหม่อลอยเหมือนคนไร้วิญญาณ ได้แต่หายใจทิ้งไปวันๆ อยู่อย่างนี้
�"พี่ฟางเสร็จแล้วไปกันเถอะ" และก็เป็นเสียงของคนผู้น้อง ที่มาปลุกเธอออกจากภวังค์ เธอส่ายหัวไปมาเบาๆ
ให้ไล่ความคิดต่างๆนาๆออกไป ก่อนจะลุกเก็บข้าวของใส่กระเป๋า
"พี่ฟางเรื่องแก้วน่ะ เฟย์ว่า...."ไม่ทันที่จะพูดอะไรต่อ เหมือนๆว่า น้องสาวเธอก็พอจะรู้ใจ จึงได้แต่หยุดคำพูดนั้นและหันมาช่วยพี่สาวเก็บของ
�หน้างานเปิดตัว "ละครเรื่องคนึงหา" �ทั้งสองเดินออกมาจากหน้างานได้ไม่ไกลนักแต่ต้องหยุด....หยุดชะงักให้กับบรรดานักข่าวที่เข้ามารายล้อมตัวพวกเธอภายในชั่วพริบตา...
"น้องเฟย์ฟางครับ ทำไมช่วงนี้รับงานแค่สองคนบ่อยจังเลย แล้วน้องแก้วล่ะครับ"เมื่อคำถามบาดใจยิงมา ร่างบางได้แต่ก้มหน้านิ่งไม่พูดจา "จริงหรือป่าวครับเรื่องข่าวเกาเหลา ว่าน้องแก้วกับน้องฟาง ทะเลาะกันจนวงแตก" ทะเลา ใช่และยิ่งเป็นคำนี้มันยิ่งทำให้เธอตอกย้ำหัวใจ....ใจที่มันเจ็บให้เจ็บหนักขึ้น
เมื่อน้องสาวเห็นพี่สาวตกอยู่ในสภาพย่ำแย่มีหรือเธอจะทิ้ง เฟย์เลยเดินหน้าเปิดฉากตอบคำถามกับนักข่าวอยู่คนเดียวปล่อยให้ ร่างบางก้มหน้านิ่ง นิ่งจนไม่มีส่วนไหนขยับขเยื่อนได้ "พี่คะ หนูจะพูดกับพวกพี่เป็นครั้งแรกและครั้งสุดท้ายนะคะ พวกพี่อย่ามาถามพวกหนูอีกได้ไหมคะ" เฟย์เปิดฉากจู่โจม ด้วยการดึงไมค์จากนักข่าวมาหนึ่งตัว�
"พวกเราไม่ได้ทะเลาะกันจนวงแตกนะค่ะ พวกเรายังเป็น เฟย์ฟางแก้ว เหมือนเดิม เพียงแต่ที่พวกพี่ไม่เห็นแก้วออกงานบ่อยเพราะ ..... เพราะ" เฟย์ก็ได้แต่หยุดคิดคำพูด ไม่ใช่ว่าจะหาเรื่องมาโกหกไม่ได้ แต่ไม่รู้ว่าจะพูดไปดีหรือป่าว �แต่เพียงแค่พูดอะไรไม่มาก มันก็มีผลมากพอที่จะทำให้น้ำตาของร่างบางเอ่อขึ้นมาได้
เพียงแค่น้องสาวเอ่ยประโยคต้นๆ หรือ นักข่าวเอ่ยถามถึง "แก้ว" มันก็ทำให้เธอรู้สึกเกรียจตัวเอง เพราะมันทำให้เธอตกเป็นจำเลย �ทุกอย่างที่เกิดขึ้นมันเป็น...เพราะเธอ เพราะเธอคนเดียว
"เพราะแก้วหายตัวไปค่ะ" สิ้นเสียงการตอบจากน้องสาว น้ำตามันก็ไหลไปซะอย่างนั้น ไม่เข้าใจเหมือนกันว่าจะร้องทำไมทุกวัน ไม่เบื่อบ้างหรือไง ร้องจนตาช้ำขนาดไหนแล้ว แต่แค่ตาน่ะมันไม่เทาไหร่
แต่หัวใจน่ะซิ มันเริ่มเหวอะหว่ะไปทุกที�
...แต่ก็สมควรแล้วที่ต้องเป็นแบบนี้ จำไว้นะที่ "แก้ว" ต้องหายไป มันก็เป็นเพราะเธอ
... ทุกอย่างเป็นเพราะเธอคนเดียว "ฟาง"
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น