นิทานกลอนสอนใจ

ลำดับตอนที่ #1 : กบเลือกนาย

     ณ  บึงหนองคลองคาป่าแห่งหนึ่ง
มีฝูงกบอื้ออึงอิงอาศัย
ทั้งใหญ่น้อยทั่วหน้าในป่าไพร
ต่างพร้อมใจร้องรำเป็นสำเนียง

     บ้างโดดเล่นบนใบบัวในบึงหนอง
บ้างลำพองร้องอู้ชูสุรเสียง
กบตัวหนึ่งเรียกพวกมาพร้อมเพรียง
อยากโอนเอียงอ่อนน้อมหาผู้นำ

      กบทุกตัวต่างก็พาเห็นด้วย
จะได้รวยอำนาจมิถลำ
คอยป้องกันทุกข์ภัยยามระกำ
จึงร้องรำร้องขอจากเบื้องบน

     องค์เทวาเห็นกบอยากสมจิต
เนรมิตขอนไม้ไม่ขัดสน
กบดีใจได้นายสมใจตน
ต่างลุกลนกราบไหว้ท่านเจ้านาย

     ขอนไม้นั้นอยู่แต่เฉยไม่ขยับ
กบร้องรับเห็นทีความดีหาย
มันไม้ได้ทำให้เราสุขสบาย
จึงอยากของเปลี่ยนเจ้านายจากเทวา

     เดือดร้อนถึงองค์เทพบนสวรรค์
ต้องเสกพลันลงมาเป็นนกกระสา
ให้มาเป็นเจ้านายของบรรดา
กบที่มาเปลี่ยนนายใหม่ให้สมใจ
 
     นกกระสามานานวันก็เริ่มหิว
เห็นปลาซิวปลาสร้อยไม่พอให้
ท้องของตนได้อิ่มหนำสำราญไป
นึกในใจว่าทำไมต้องหากิน

     ว่าดังนั้นแล้วจึงไปที่ฝูงกบ
คิดตลบหักหลังสุดถวิล
ฝูงกบน้อยเสียใจแสนอาจิณ
ต้องมาเสียชีวินให้แก่นาย

     นี่แลหนาเป็นคำสอนเตือนมนุษย์
ที่แสนสุดโสภีดีสลาย
เมื่อหน้ากากมารยาถูกมลาย
ก็กลับกลายจากดีสุดเป็นชั่วไป

    แล้วสอนว่าคนเราอย่าหาเรื่องมาก
คิดทุกข์ยากแต่ที่จริงลำบากไหม
ต้องร้องขอโน่นนี่ไม่พอใจ
เลยอาลัยตายเพราะอยากมาเกินควร