2.9 สืบหาพ่องมรึงเหรอ

ข้อมูลเบื้องต้น

2.9 สืบ  หาพ่องมรึงเหรอ.

     ณ. สำนักงาน นักสืบเอกชน

         ปอน    นั่งคนล่ะมุมโต๊ะกับเนล  บรรยากาศ ตึงเครียด  ทั้งสองจ้องหน้ากันอย่างไม่กระพริบตา  สายตาเย็นชาที่ทั้งคู่ จ้องมอง   กันอย่างไม่ลดล่ะ  ปั้ง !  ปอนทุบโต๊ะ  เนลนิ่งไม่สะทกสะท้าน

ปอน  -    (แบมือให้เนลดู)  แม่ง  ยุงเยอะฉิบหาย  ไปนั่งข้างนอกกันเหอะ

เนล    -    กูก็ว่างั้นแหละ กันขากูคันแย่แล้วเนี่ย

                       ทั้งคู่เดินออกมาหน้าสำนักงาน  นั่งกันได้พักเดียว  นนก็เดินเข้ามา

นน      -   นี่สำนักงานนักสืบใช่ไหมครับ

ปอน   -   ใช่ครับ (ปอนเห็นหน้านนก็จำได้)   อ่าว    นี่นนนี่หว่า

นน     -    เฮ้ย ปอนนี่หว่า เพื่อน   มาทำงานเป็นนักสืบเหรอ

ปอน    -   อืม เปิดมาได้ 3 ปีแล้ว

เนล     -   รับสืบทั่วราชอาณาจักรครับ

ปอน    -   นี่คู่หูเราเอง   ชื่อเนล

นน      -    ดีเลยปอน  ได้มึงเป็นนักสืบ  กูเดือดร้อนอยู่พอดีเลย ต้องการนักสืบด่วนเลย

เนล     -    จะให้สืบเรื่องอะไรว่ามาเลยครับ

ปอน   -     เรื่องอะไรเหรอนน  ชู้สาว  หรือตามหาคน

เนล     -     เมียมีชู้แน่เลยหน้าอย่างนี้ จะให้ไปสืบใช่ไหมล่ะ  เมียมีชู้  ว้ายอายไหมเนี่ย

นน      -     (หันมามองเนล)กูว่ากูไปจ้างที่อื่นดีกว่าว่ะ

ปอน     -   (คว้าแขน นน) อย่าเพิ่งไปนน แหม่ (หันมาพูดกับเนล) เนล มึงจะพูดอะไรหัดพูดให้มันอ้อมๆหน่อยก็ได้ พูดอย่างนี้

                ลูกค้าก็ไปหมดสิว่ะ

เนล    -   ขอโทษที พูดอ้อมๆใช่ไหม  ได้  เมียพี่อาจจะแอบไปสมสู่กับชายอื่นลับหลังพี่ ตอนที่พี่ไม่อยู่ ถ้าสมัยนี้เขาเรียกว่า ซั่ม

             หรือว่ากินตับ

นน    -    กูไปจริงๆล่ะน่ะ

ปอน  -    โห้ นน มึงก็ใจร้อนจริงๆเชียว  เรื่องของมึงคุยกับกูนิ อย่าไปสนใจไอ้นี่  นึกว่าเสียงนกเสียงกา

นน   -     คืออย่างนี้น่ะ กูว่าจะจ้างพวกมึงไปสืบหาพ่อกูหน่อย ไอ้เมียมีชู้นี่ไม่ต้องสืบ กูรู้อยู่แล้ว

เนล   -    เห็นไหมเรื่องจริง

ปอน   -   หายไปนานยัง

นน    -    พ่อกูหายไปหลายวันแล้วว่ะ  ไม่มีข่าวคราวอะไรกลับมาเลย แจ้งความก็ยังไม่ได้เรื่อง   ตำรวจแม่งไม่ทำห่าอะไรเลย                              :         มาจ้างพวกแกไปสืบดีกว่าเผื่อจะได้เรื่องบ้าง

ปอน -     ฮ้า ! (เสียงแบบตกใจ) นี่ มึงจะให้กูไปสืบหาพ่องมึงเหรอ(โดยเน้นคำว่าพ่อ)

นน    -    อืม  ไม่ต้องเน้นคำว่าพ่องก็ได้น่ะ  พ่อกูหายไป  เป็นห่วงแกมากเลย ไม่รู้ว่าเป็นตายร้ายดีอย่างไงบ้าง

เนล    -   หายไปนานๆอย่างนี้   พ่อพี่อาจจะตายไปแล้วก็ได้

นน   -     (หันมามองหน้าเนล)

เนล    -   เข้าใจไหมพี่  พ่องมึงตาย   พ่องมึงตาย

นน    -    ไม่ต้องไปสืบล่ะ   กูกลับ

ปอน   -   เดี๋ยวๆๆนน  เนล มึงเงียบไปเลย  พูดมาแต่ล่ะครั้ง พากูอดตาย

นน      -   (นนกำลังจะเดินไป  ปอนเข้าไปคว้าแขน)

ปอน    -   ใจเย็นๆ  เออนน แล้วพอจะรู้ไหมว่าครั้งสุดท้ายที่เจอพ่อ  เจอที่ไหน

นน     -    ไม่เจอแกหรอก แต่แกบอกว่าจะไปนั่งตกปลาที่เขื่อน

ปอน   -    อืม งั้นคงต้องไปเริ่มสืบจากที่เขื่อนก่อนเลย  เนลไปสตาร์ทรถ

เนล   -     ปอนมึงไม่คุยเรื่องเงินเรื่องทองก่อนเหรอ

ปอน    -   เออเกือบลืม  มึงพูดดีก็คราวนี้แหละเนล

นน     -    นี่กูเพื่อนมึง มึงไม่สืบให้ฟรีเหรอว่ะ

ปอน   -    โห้  กูก็กินข้าวน่ะนน  ไม่ได้กินเศษอาหาร

นน   -      แหม่เพื่อนก็พูดแรงไป  คนอย่างเราไม่มีปัญหาเรื่องเงินอยู่แล้ว จะเอาเท่าไหร่ว่ามาเลยเพื่อน

เนล    -   20000

นน     -   ปอน   กูไหว้ล่ะ  นึกว่าเป็นเพื่อนกัน  ลดให้กูหน่อยเหอะ

ปอน   -   อ่าว ไหนมึงบอกว่า  ไม่มีปัญหาเรื่องเงินไง

นน     -   ก็เพิ่งมีปัญหาเมื่อกี้เนี่ยแหละ  ตอนที่มึงบอกว่า 20,000

ปอน  -    งั้นกูคิดราคากันเอง เห็นว่าเป็นเพื่อนกัน  28,000 แล้วกันไม่บอกผ่านแล้วน่ะ

นน     -   ขอบใจมึงมากปอน  เสร็จงานนี้แล้วมึงกับกูเลิกคบกันเหอะ

ปอน   -   กูล้อเล่น  เลี้ยงข้าวกูซัก 20 – 30 มื้อก็พอ

นน    -     โห้ปอน 20 – 30 มื้อ มึงเอาเงินไปเหอะ

ปอน   -   เฮ้ย พูดเล่นน่ะเพื่อน  เรื่องเงินไว้คุยกันทีหลังก็ได้   สืบเจอก่อน แล้วค่อยคิด ไปๆๆ

                                     (ทั้งหมดเดินไปที่รถปอน )

ปอน  -    (ทั้งหมดขึ้นท้ายรถ) ป่ะขึ้นรถเลย

นน    -    อ่าว ทำไมไม่ออกรถล่ะ

ปอน   -   เออ  ทำไมรถไม่ออกซักทีว่ะ

เนล   -    ก็มานั่งท้ายรถกันหมด  ไม่มีคนขับ  รถมันจะไปได้ยังไง

                       ปอนกับนนหันมามองหน้ากัน  เออ  จริงด้วยว่ะ     ฮ่าๆๆๆๆๆ

ปอน  -   เนล  ไปขับรถสิ  กูจะอยู่ท้ายรถคุยกับนนหาข้อมูลไปเรื่อยๆ

เนล    -  (เดินมาเปิดประตูเข้าไปนั่งในรถ) แค๊ปก็มีไม่มานั่งในรถคุยกันว่ะ  แปลกจริงๆ

            รถออกจากสำนักงาน ตรงไปยังเป้าหมาย   รถวิ่งได้สักพักก็ถึงที่เขื่อน  ที่นนพูดถึง

ปอน  -  (ปอนมองบริเวณรอบๆเขื่อน) โห ที่กว้างขนาดนี้ พ่อมึงอยู่ตรงไหนว่ะเนี่ย

นน     -   กูไม่รู้เหมือนกันว่ะ ว่าอยู่ตรงไหน  รู้ว่าแกมานี่ได้ก็บุญแล้ว

เนล   -    จุดธูปเรียกไหม เผื่อจะได้คำตอบ

นน    -    พ่อกูยังไม่ตาย

ปอน   -   เอ๋   เราจะเริ่มจากตรงไหนก่อนดีว่ะ

เนล    -   ตรงกลางแม่น้ำดีไหม  พ่อเขาอาจจะจมน้ำตายอยู่ตรงนั้นก็ได้

นน    -    นี่ถ้ากูพกปืนติดตัวมาน่ะ  กูจะยิงมึงคนแรกเลย

               พอดีมีชาวบ้านแถวนั้นเดินผ่านมา

ปอน  -    เฮ้ย ถามคนแถวนี้ดูดีกว่า  เผื่อจะได้อะไรขึ้นมาบ้าง

นน    -   เออดี  งั้นเดี๋ยวกูไปถามเอง  (เดินไปหาชาวบ้าน)

นน    -   เอ่อ  พี่ครับๆ  พี่พอจะเคยเห็นผู้ชายแก่ๆ  มานั่งตกปลาแถวนี้บ้างไหมครับ

เต้(ชาวบ้าน)    -     คนแก่ๆเหรอ  ที่ตัวใหญ่ๆหน่อยอ่ะน่ะ

นน    -    ใช่ครับพี่ๆ

เต้     -    ผมขาวๆ  ออกจะอ้วนๆหน่อยน่ะ

นน   -     ใช่เลยพี่

เต้     -    ไม่เคยเห็นว่ะ

นน   -     อ่าว!  แล้วพี่พูดถูกได้ไง

เต้     -    กูก็มั่วไปงั้นแหละ

นน   -     สัตว์ มั่วถูกแป๊ะเลยน่ะ

เต้    -     แต่ เอ๊ ! เมื่อซัก3 – 4วันก่อน เหมือนจะเห็นอยู่น่ะ

นน    -   เห็นพ่อผมใช่ไหมครับ

เต้    -     ฮึ เห็นตัวเหี้ยลงมากินปลาข้างคลองนั่นน่ะ

ปอน   -   เฮ้อ  สงสัยจะไม่ได้เรื่องซะล่ะมั้ง

เนล   -    เห็นตัวเหี้ย   หน้ามันคล้ายพ่อพี่เปล่า (หันมาทางนน)

นน    -    มึงกับกูเคยมีเรื่องกันมาก่อนรึเปล่าว่ะ  เล่นกูจัง