คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : -- I N T R O --
ผมมีหัวใจ และผมอยากได้ชีวิตของผมคืน
เอี๊ยด!!!!! โครม!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
เสียงวัตถุของแข็งกระทบกันดังสนั่น
จากเสียงเบรกนั้นพอจะเดาได้ว่าสิ่งแรกต้องเป็นยานพาหนะชนิดใดชนิดหนึ่งแน่นอน
แต่อีกอย่างนี่สิ
เลือดแดงฉานไหลทั่วบริเวณ
ร่างเล็กของชายหนุ่มวัยรุ่นถูกอัดทับอยู่ระหว่างรถยนต์สีดำขลับกับกำแพงเก่าสภาพยับเยิน
ผู้เห็นเหตุการณ์ต่างพยายามช่วยทั้งคนขับและผู้เคราะห์ร้ายอย่างถึงที่สุด
เพียงไม่กี่นาทีเสียงรถพยาบาลและรถตำรวจก็มาถึง เจ้าหน้าที่แหวกฝูงชนเข้ามาปฏิบัติหน้าที่สุดกำลัง
เพียงแต่ว่า……
เวลาเพียงไม่กี่นาทีนั้นนานพอที่จะพรากชีวิตคนๆหนึ่ง…..ตลอดกาล….
#
ร่างโปร่งแสงยืนมองกลุ่มคนมากมายที่มุงดูเหตุการณ์ตรงหน้า
เตียงฉุกเฉินพร้อมพยาบาล4-5คนทะลุผ่านตัวเขาไป
น้ำตาสีใสไหลออกจากดวงตาคู่สวยของมวลสารที่ถูกเรียกว่าวิญญาณ คุณจะรู้สึกอย่างไรหากต้องมองเห็นร่างของตัวเองถูกเข็นออกไปโดยที่ทำอะไรไม่ได้เลย
แสงแฟลตจากกล้องมากมายฉายภาพเด็กหนุ่มภายใต้ผ้าขาวที่ห่อหุ้ม
ไม่เกินพรุ่งนี้เช้าข่าวของเขาคงแพร่กระจายไปทั่วเกาหลีอย่างแน่นอน
บยอน แบคฮยอน
เด็กหนุ่มสมาชิกวงบอยแบนด์ค่ายดัง เขากำลังจะได้เดบิวต์เป็นหนึ่งในสมาชิกของวงบอยแบนด์น้องใหม่ในสัปดาห์หน้า
ชื่อเสียง แฟนคลับ และความโด่งดังกำลังรอเขาอยู่
หลายปีที่ต้องจากบ้านเกิดมาตามฝันที่เมืองหลวง
ทนฝึกซ้อมอย่างหนักทั้งที่อายุยังน้อย แบคฮยอนละทิ้งความสุขของชีวิตวัยรุ่นทุ่มเทให้กับการร้องและเต้น
ใครๆต่างชื่นชมในความมุ่งมั่น
และหัวใจที่เปี่ยมไปด้วยพลังของเขา ทั้งที่อีกไม่นานมันจะสำเร็จอยู่แล้วแท้ๆ
แต่ฝันทุกอย่างต้องพังลง พร้อมร่างที่ลอยละลิ่วปะทะเข้ากับกำแพงตามด้วยแรงอัดทับของรถยนต์
ในเสี้ยวนาทีที่ความเป็นและความตายมีค่าเท่ากัน แบคฮยอนคิดเพียงแต่ว่าพระเจ้าไม่น่าลงโทษเด็กดื้ออย่างเขาเช่นนี้เลย
ความตายคือสิ่งที่เขาไม่เคยคาดคิดและไม่อยากให้เกิดขึ้นที่สุดในตอนนั้น
คำอ้อนวอนหลั่งไหลออกจากความสำนึกคิด แต่โชคร้ายพระเจ้าปิดหูปิดตาไม่ฟังคำขออะไรจากเขา
ทั้งยังฉุดกระชากนำวิญญาณออกจากร่าง แม้พยายามยื้อมากแค่ไหนก็ไม่อาจขัดบัญชาของพระองค์ได้
ลูกทำอะไรผิด….
ความสุขกำลังรออยู่เพียงปลายอุโมงค์
แต่พระองค์กลับดักอุ้มตัวลูกไปที่ใกล้ทางออกนั้น
…
…
#
ต่อให้อ้อนวอนมากเพียงใดก็ไร้ประโยชน์ วิญญาณโปร่งใสทอดถอนใจ
ล่องลอยมองตามรถพยาบาลที่ขับไกลออกไป กลุ่มคนต่างทยอยออกจากตรงนั้น เหตุการณ์เข้าสู่ภาวะปกติ
ทิ้งไว้เพียงคราบเลือดที่อีกไม่นานคงหายไปจากการชะล้างของน้ำฝนที่เริ่มตั้งเค้า
ไหล่เล็กห่อเข้าหาตัวอย่างหมดอาลัยตายอยาก
เขาเดินทะลุผ่านผู้คนไปเรื่อยๆโดยไร้จุดหมาย หากเป็นเหตุการณ์ปกติช่วงเวลานี้เขาต้องเดินกลับตึกไปยังห้องซ้อม
และซ้อมเต้นสำหรับโชว์เดบิวต์ไปอีกจนดึก จากนี้คงไม่ต้องแล้วเป็นวิญญาณแล้วก็คงหลุดพ้นจากชั่วโมงนรกพวกนั้นแล้วล่ะ
แต่ถ้าให้เลือกระหว่างซ้อมหนักกว่าเดิมอีกสิบเท่ากับการต้องเป็นวิญญาณล่องลอยไปอย่างนี้
บยอนแบคฮยอนคงไม่ลังเลเลยที่จะเลือกข้อแรก แต่เพราะเลือกไม่ได้จึงจำต้องยอมรับชะตากรรมต่อไป
ร่างโปร่งเงยหน้าขึ้นมองไปยังท้องฟ้าราวกับต้องการสื่อสารกับพระผู้เป็นเจ้าเบื้องบน
ทันใดนั้นเองดวงตาไร้แววเหลือบเห็นร่างๆหนึ่งที่ดาดฟ้าบนตึกสูง มองเห็นร่างของใครบางคนยืนเด่นอยู่ตรงริมขอบของดาดฟ้าตึก
ทันใดนั้นเองแรงดึงดูดมหาศาลกระชากวิญญาณโปร่งลอยขึ้นไปยังตึกสูงในทันที
วิญญาณตัวเล็กจ้องมองแผ่นหลังของมนุษย์แสนโง่ ไหล่กว้างเบื้องหน้าสั่นเทา
เท้าที่มั่นคงบัดนี้อ่อนยวบค่อยๆก้าวออกไปช้าๆ แรงลมปะทะใบหน้าเส้นผมสีเข้มปลิวไหวตามลม
มองจากมุมนี้มันช่างเงียบเหงา เศร้าโศก และสิ้นหวังเสียเหลือเกิน
แบคฮยอนก้าวตามร่างนั้นไปราวกับต้องมนต์
สติของวิญญาณโปร่งคืนกลับมาอีกครั้งเมื่อเท้าข้างซ้ายของอีกคนเลยขอบพื้นออกไป
“กลับมา!!! คนโง่…..หันกลับมา!!!!”
แบคฮยอนตะโกนออกไปสุดเสียงอย่างลืมตัว
ตึกนี้ก็สูงเสียดฟ้าถ้าตกลงไปไม่มีทางได้เลยที่จะรอดชีวิต
แต่เดี๋ยวก่อน…….วิญญาณตัวจ้อยเจ้าลืมอะไรไปหรือเปล่า?
วิญญาณอย่างเขาน่ะต่อให้ตะโกนออกไปเสียงดังขนาดไหนคงไม่มีใครได้ยิน……..
คุยกับบิว
วันนี้วันดปีใหม่ บิวกลับมาอัพฟิค5555
สวัสดีปีใหม่2016ค่ะ มีใครตกใจบ้างที่เรากลับมา5555
บิวกลับมารีไรท์เรื่องนี้ใหม่ค่ะ ช่วงที่ผ่านมาบิวติดทำธีสิสค่ะ เครียดมากและไม่มีเวลาว่างเลยแต่หลังจากนี้ว่างแล้วและว่างยาวเลยจนกว่าจะมีงานทำ บิวรักเรื่องนี้นะ รักตัวละครน้องแบค ตอนนี้จะรีไรท์3ตอนทีมีอยู่ และมีอีก3ตอนที่เขียนสต็อกไว้สัญญาค่ะว่าจะต่อเรื่องนี้ให้จบ ใครว่างๆเหงาก็แวะมาทักทายกันได้ที่ #ผีน้องแบค และติดต่อพูดคุยสวัสดีปีใหม่กับบิวได้ที่ @Napar_bk ค่ะ
ความคิดเห็น