คุรครูซ่าปราบนักเรียนป่วน(Reborn)

ลำดับตอนที่ #5 : การฝึก กับ ความหลัง

พิงุ say

"โรงเรียนของเราน่าอยู่ คุณครูใจดีทุกคน"

อือ...ใครมาร้องเพลงแถวนี้ หนวกหูอ่า


"ตื่นเดี๋ยวนี้ ปี้!ๆ"


ตัวอะไรมาเกาะหัวฉันเนี่ย ตื่นก็ได้ฟะ


"อรุณสวัสดิ์ ปี้!"


ตัวอะไรเนี่ยน่ารักจังแหะ


"ฮิบาริๆๆๆ"


หือทำไมจู่ถึงเรียกฮิบาริซังล่ะ อย่าบอกนะว่า...


"ตื่นแล้วใช่มั้ยพิงุ"


อ้าวฮิบาริซังนี่นา แล้วอยู่ๆเจ้านกสีเหลืองก็บินไปเกาะไหล่ฮิบาริซัง ไม่น่าเชื่อว่าฮิบาริซังก็เปนพวกนิยมของน่ารักๆด้วยแหะ


"ฉันให้เวลา 10 นาที ไปอาบน้ำ แล้วมากินข้าวไม่งั้นฉันจะลากเธอไปฝึกโดยไม่ต้องทำอะไรเลย"


ว่าแล้วฮิบาริซังก็ออกไป 10นาทีใครจะไปทันฟะ!!! แต่ก็รีบๆแล้วกัน ว่าแล้วฉันก็รีบอาบน้ำ เปลี่ยนเสื้อ แล้วมากินข้าวทันที จากนั้นฉันก็ถูกฮิบาริซังลากให้ไปสู้กับนักเลง ซึ่งฉันไม่มีอาวุธก็เลยได้แต่หลบ!!!สุดท้ายฮิบาริซังก็เปนคนลงมือเอง


 "เฮ้อ เธอนี่มันเหมือนเจ้าพวกสัตว์กินพืชจิงๆแค่นี้ก็สู้ไม่ได้เอาแต่หลบ"


"ก็ฉันไม่มีอาวุธนี่คะ จะให้สู้ยังไงอ่า"


"ไม่ต้องเถียงเลย! จากนี้ไปคงต้องเคี่ยวเธอให้มากๆซะแล้วเอ้าไปต่อ"


ฮือ~ ชีวิตฉันมันแสนรัลทดจิงๆ 


โครก~คราก~


"อ้าว หิวซะแล้วหรอ ยังสู้ไปแค่3แก๊งเองนะ"


แค่แก๊งเดียวก็นปาไป 30 คนแล้วเจ้าค่า หลบได้ก็บุญแล้ว


"ก็ฮิบาริซังเล่นลากออกมาตอนกินข้าวนี่คะ อีกอย่างนี่มันก็บ่ายโมงแล้วนะคะ"


"โทดกันนี่ ช่างเถอะไปหาไรกินกัน"


และแล้วฮิบาริซังก็พาฉันไปหาร้านกินในเมือง ตัวเองก็หิวเหมือนกันล่ะสิ ว่าแต่ฮิบาริซังก็เส้นสายเยอะเหมือนกันแหะ คนพากันหลบเปนแถบๆเลย แถมยังเข้ามากินฟรีอีกแหะ


"อิ่มแล้วไปกันเถอะ"


ราเมงร้านนี้ก็อร่อยดีแหะ แถมยังมีบริการส่งถึงบ้านอีก เห็นเขียนอยู่


"เฮ้อ โดนคุณคาวาฮิระว่าอีกแล้วว่าบะหมี่อืด งวดหน้าต้องรีบๆแล้วแหะ"


โครม~


แย่แล้วมีเด็กผู้หญิงคนไหนไม่รู้มาชนฮิบาริซัง ตายแน่เลย แต่ทำไมหน้าคุ้นจัง เอ๊ะ!นั่นอี้ผิงนี่นามาทำอะไรที่นี่เนี่ย


"ขอโทษค่ะ...เอ๋...คะ.คุณฮิบาริ..ฉะ..ฉันขอตัวค่ะ"


"เดี๋ยวสิเธอคือเด็กที่บ้านที่บ้านซาวะดะใช่มั้ยชื่ออะไรนะ"


"อะ..อี้ผิงค่ะถ้าไม่มีอะไรแล้วฉันไปก่อนนะคะเดี๋ยวหัวหน้าว่า"


แล้วอี้ผิงก็เดินเข้าห้องครัวไป สงสัยจะทำงานอยู่ที่นี่แหะ


"อื..มเปลี่ยนไปเยอะจิงๆแหะไม่เหมือนตอนเด็กๆเลย"


"ฮิบาริซังเคยเห็นอี้ผิงตอนเด็กๆด้วยหรอคะ"


"เคยสิ ตอนเด็กๆยัยนั่นเห็นฉันทีไรต้องเกิดระเบิดทุกที แถมยังเคยให้ช๊อคโกแลตกับฉันด้วย"


"สงสัยจะต้องชอบอยู่แน่เลยดูสิน่าแดงเชียว..อุ้บ"


นี่ฉันพูดอะไรออกป๊าย!!!!!


"หึ...ปากดีนักนะ งั้นไปต่อด้วยแก๊งยากูซ่าประจำเมืองนี้เลยแล้วกัน"


ไม่นะ ซวยแล้วปากพาจนจิงๆ


เนโกะ say
วันนี้ตื่นมาฉันก็ได้รับการแก้แค้นจากจากโมโมโดยการไม่ปลุกแล้วขโมยกินข้าวเช้าจนหมด โชคดีนะที่คุณป้ายังทำเผื่อไว้นิดหน่อย ไม่งั้นฉันอดข้าวตายแน่  จากนั้นสึนะซังก็พาฉันไปฝึกแต่ถ้าทางจะฝึกไม่เปนคุณรีบอร์นจึงช่วยสอนแทนโดยจับสึนะซังมาเรียนด้วยเลย รู้สึกสงสารพิลึกแหะ


"โอย รีบอร์นพอแล้วฉันเหนื่อยนะเฟ้ย"


ก็น่าอยู่หรอกก็เล่นให้แข่งกันวิ่งขึ้นเขาตั้ง 5 รอบแนะ แล้วฉันก็ชนะด้วย


"อ้าว สึนะคุง กับ เนโกะจังอยู่นี่เอง ฉันทำข้าวกล่องมาให้จ้ะ"


"เย้ พี่เคียวโกะใจดีที่สุดเลย"


"ไม่ต้องขอบคุณพี่หรอก ไปขอบคุณรีบอร์นคุงดีกว่า เพราะรีบอร์นคุงเปนคนบอกให้พี่เอามาให้เอง"


อ๋อ ฝีมือคุณรีบอร์นนี่เอง รุ้สึกว่าสึนะซังจะสลดไปนิดนึงแหะ


"งั้นพี่ไปก่อนนะสู้ๆนะสึนะคุง"


"อะ..อื้อ"


"สึนะซังหลุดออกมาได้แล้ว"


"หลุดอะไรเนโกะ"


"จากพวังไง เนี่ยน่าแดงหมดแล้ว"


"ช่างฉันเถอะน่า"


ว่าแล้วพวกเราก็กินข้าวกล่องฝีมือพี่เคียวโกะแล้วฝึกกันต่อ  ตอนเย็นคุณรัลก็ขับรถมารับพร้อมกับเพื่อนๆอีก 6 คน บอกว่าจะพาไปที่ปราสาทวาเรีย

(ความจิงวาเรียอยู่ที่อิตาลี่นะคะแต่เพื่อเปนการตัดตอนจึงขอไม่อธบายมากแล้วกัน/คนเขียน)

พวกวาเรียเนี่ยน่ากลัวชะมัดเลย แถมยังดูติงต๊องอีกโดยเฉพาะไอ้หัวหน้าแสนศักดิ์..เอ้ยซันซัสนั่นเหมือนคุณชายเลยอ่ะ


"พวกเธอไปนอนในห้องขอโกร่ามอสกร้าเก่าแล้วกัน นะจ๊ะ"


"ฝันดีนะไม่แน่ผีหุ่นยักษ์นั่นอาจจะออกมาหลอกหลอน ชิชิชิ"


ว่าแล้วคนที่ชื่อลุสซูเรีย กับ เบลเฟกอลอะไรนั่นก็เดินออกไป ส่วนในห้องก็ประกอบไปด้วยเครื่องมือประหลาดหลายๆอย่าง ฝุ่น แล้วก็ฟูกนอนแค่นั้น


"โอ้ยไอ้คนที่นี่มันไม่รู้จักทำความสะอาดเลยรึไงซกมกชิเป๋งเลย"


"เอาน่าวาราอย่างน้อยเราก็ได้นอนด้วยกันนะ เก็บกวาดสักหน่อยก็ได้แล้ว เนาะคิน"


"อย่างที่โมโมว่าแหละ ดีกว่าที่โกคุดยแลนด์แล้วกันสยองกว่านี้อีก"


"ว่าแต่ฉันหิวอ่า คนที่นี่งกชะมัดข้าวเย็นก็ไม่มีให้กิน"


จิงอย่างที่จิบิว่าแหะเพราะพวกเรายังไม่ได้กินข้าวเย็นกันเลย


"ไม่ต้องห่วงโมจซังห้อซูชิมาให้ด้วยนี่ไง"


ว่าแล้วชิรุก็หยิบห่อซูชิออกมา


"ว่าแต่คนที่นี่ประหลาดเนอะ คนที่ดูท่าทางเปนมิตรมากที่สุดก็ท่าทางจะเปนลุสซูเรียซังนี่แหละ"


พิงุพูดพลางหยิบซูชิเข้าปาก


"ง่ำๆ..อย่าพูดถึงไอ้ตุ๊ดนั่นได้มั้ยฉันไม่ชอบมันเลย"


จะว่าไปวาราไม่ถูกกับเกย์นี่หว่า สมัยอยู่ที่รร.วารายังไปไล่ต่อยพวกแต๋วจนรร.แทบจะไม่เหลือเกย์เลย


"เอาน่าๆ..ง่ำๆ..อีกอย่างลุสซังก็เปนครูเธอนะ"

ทำไมจู่ฉันก็เกิดสงสารลุสซังขึ้นมาแหะ พอกินเสร็จพวกเราก็ช่วยกันเก็บกวาดจนพอใช้ได้แล้วนอน

*********************************************************************************************************

โผล่มาแล้วคู่รัก 2 คนจะเปนไงก็ช่วยติดตามนะคะ และต้องขออำภัยคนที่ชอบ เจ๊ลุส กับซันซัสด้วยนะคะ เพื่อความสนุกเลยต้องปรุงแต่งเล็กน้อย(ไม่ให้อภัยเฟ้ย/เหล่าแฟนคลับซันซัส) เอาเปนว่าช่วงนี้ปิดเทอมแล้วขอให้มีความสุขกันนะคะ บาย