คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : Only you ; Intro
Intro ;
กริ๊งงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงง !!!!
ร่างของชายหนุ่มที่หลับใหลอยู่บนเตียงสะดุ้งตื่นขึ้นมาด้วยความตกใจ พลางยื่นมือไปกดปิดเสียงนาฬิกาปลุกที่ดังรบกวนอยู่ในขณะนี้
มือข้างหนึ่งขยี้ตาเบาๆสองสามครั้งเพื่อปรับสภาพดวงตาให้ต้อนรับเช้าวันใหม่ที่สดใส ร่างเล็กลุกขึ้นไปหยิบผ้าขนหนูที่แขวนอยู่ข้างห้องน้ำ สายตาเขาไปหยุดอยู่หน้ากระจกบานใหญ่ จ้องมองเงาสะท้อนของตัวเอง ก่อนจะเดินเข้าห้องน้ำไปเพื่อชำระร่างกายเตรียมตัวสำหรับการเปิดเทอมไปมหาวิทยาลัยที่เขาจะต้องเรียนเป็นปีสุดท้าย
ไม่นานนักชายร่างบางเดินออกมาจากห้องน้ำโดยที่มีผ้าเช็ดตัวผืนเดียวปิดช่วงล่างอยู่ เผยให้เห็นความเนียนใสของร่างกาย เขามาหยุดหน้ากระจกอีกครั้งและมองตัวเองที่อยู่ในนั้น ปากบางๆยกขึ้น เหมือนพอใจกับรูปร่างตัวเองที่เห็น
“ลู่หาน !! เสร็จรึยังลูก แม่ทำข้าวเสร็จแล้วน้ะ รีบๆลงมากิน !!”
เสียงหญิงสาวมีอายุตะโกนขึ้นมาเรียกลูกชายที่น่ารักของเขา
“ครับๆๆ เสร็จแล้วครับ !!”
ร่างเล็กโต้กลับไป มือทั้งสองข้างพยายามจัดเนคไทให้เข้าที่ พร้อมกับมองกระจกสำรวจการแต่งกายอีกครั้งก่อนที่จะรีบหยิบกระเป๋าตัวเองขึ้นมาสะพายและวิ่งลงไปข้างล่างเพื่อรับประทานอาหารที่คุณแม่ได้เตรียมไว้ให้
“เร็วๆ รีบๆกิน จะได้รีบไปมหาลัยสักที”
ผู้เป็นแม่เร่งลูกชายตรงหน้าที่กำลังตักข้าวเข้าปาก
“รู้แล้วน่าแม่ นี่แม่พูดอย่างนี้กับผมทุกเช้าเลยน้ะ ตั้งแต่มหาลัยปีหนึ่ง จนตอนนี้ปีสี่แล้วแม่ยังพูดอีก”
ร่างเล็กเถียงกลับไป
“ฉันพูดอย่างนี้ทุกวันก็ดีแค่ไหนแล้ว เดี๋ยวสักวันจะรู้สึกถ้าฉันไม่อยู่บ่นให้แกฟัง”
“ไม่เอาน่ะแม่ ดราม่าอีกและ - -‘ งั้นไปโรงเรียนเลยแล้วกัน”
พูดเสร็จปั๊ปร่างเล็กรีบสะพายกระเป๋าขึ้นมา และวิ่งไปสวมรองเท้าคู่ใหม่ที่เขาพึ่งซื้อเมื่อวาน
“ไปแล้วน่ะแม่ เจอกันตอนเย็น” >3<
เขาส่งจูบให้แม่ตัวเองก่อนจะรีบวิ่งปรื๊อออกจากบ้านทันที
“เดี๋ยวก่อนลู่ห …… !!”
ร่างเล็กวิ่งออกมาโดยไม่รอฟังแม่ของเขาพูดให้จบ
สวัสดีครับทุกคนนนน !!! ผมลืมแนะนำตัวเลย ผมชื่อลู่หานนะคับ ผมเป็นคนจีน ตอนนี้ย้ายมาอยู่เกาหลีได้สามปีแล้ว เท่ากับระยะเวลาสามปีที่ผมเรียนมหาลัยที่นี่ และนี่ก็เป็นปีสุดท้ายในการเป็นนิสิตศึกษา ผมย้ายมาเกาหลีเพราะพ่อผมมีบ้านอยู่ที่นี่แล้วไม่มีคนดูแล เขาเลยให้ผมกับแม่มาอยู่ที่นี่ ส่วนพ่อของผมก็อยู่ทำธุรกิจที่จีนไป นานๆทีผมจะได้กลับจีนครับ
วันนี้เป็นวันแรกของการเปิดเรียน ผมตื่นเต้นที่จะได้เจอวิชาใหม่ๆ เจอรุ่นน้องใหม่ๆ และอีกอย่างหนึ่งที่ผมข้ามไปไม่ได้คือ ผมจะได้เจอเพื่อนที่ผมรักที่สุด รักมากกว่าคำว่าเพื่อน แต่ผมไม่เคยได้เผยออกไป และก่อนจบการศึกษาที่นี่ ผมจะบอกความในใจให้เพื่อนนั้นผมได้ฟังคับ
เขาชื่อว่า ซิ่วหมิน
พลั่ก !!
“โอ๊ยยย ไอบ…… ” เสียงอุทานของคนตรงหน้าดังขึ้น ก่อนที่จะเงียบไป
ตอนนี้ผมเดินชนใครก็ไม่รู้ ไม่เคยเห็นหน้ามาก่อน แต่ดูเหมือนจะเป็นนักศึกษาใหม่ของมหาลัยนี้
“ขอโทษครับๆๆ” ผมรีบกล่าวขอโทษชายร่างสูงตรงหน้าไป พร้อมกับก้มหยิบหนังสือของตัวเองที่หล่นขึ้นมา มันเกิดจากการที่ผมแนะนำตัวเพลินไปหน่อย จึงเดินไม่ระวัง
ผมรู้ตัวดีว่าผมผิด = =’
“…..” ไม่มีเสียงตอบรับจากเลขหมายที่ท่านเรียก
เหอะ ยืนนิ่งไม่พูดอะไรหน่อยเลยหรอไงฟ้ะ คนอุตส่าขอโทษละ
“งั้นถ้าไม่มีไรฉันไปก่อนหล่ะ ขอโทษอีกทีน่ะ”
จากนั้นผมรีบเดินออกมาจากตรงนั้นทันทีโดยไม่หันกลับไปมองคนข้างหลังอีก คนบ้าอะไร ยืนทำตาโตอยู่ได้ ไม่คิดจะพูดอะไรสักคำ
-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
จบไปแล้วสำหรับอินโทร เป็นไงบ้าง ???? สนุกบ้างไหมอ่าาา ??? TT
ยังไงก็ช่วยแสดงความคิดเห็นกันด้วยเน้อออ
เพื่อเป็นกำลังใจในการสร้างผลงานต่อไป ..
ความคิดเห็น