คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #6 : บทนำ
บทนำ
“ฮะ อะไรนะ!” เด็กหนุ่มผมบลอนด์ตะโกนขึ้นมาอย่างตกใจหลังจากได้ยิน ‘มิวนิค’ ประธานหอพัก AUBoyz พูดจบ คนถูกตะโกนใส่หน้ายืนนิ่งสงบอยู่ที่เดิมราวกับชินชากับท่าทางโผงผางของ ‘เวกัส’ ไปเสียแล้ว
“ใจเย็นก่อนดิกัส กูหนวกหูเพราะเสียงมึงเนี่ย ตะโกนห่าไรนักหนาเดี๋ยวพี่อาทิตย์แม่งก็ตื่นหรอก” ‘ดับเบิ้ล’ หรือที่เพื่อน ๆ เรียกกันว่า ‘ไอ้เบิ้ล ไอ้เชี่ยเบิ้ล’ หรืออะไรก็แล้วแต่พูดขึ้นมาอย่างเกรงใจคนหัวชมพูที่นอนหลับเหมือนคนอดนอนมาราวสิบชาติ เขาประชุมกันกลางบ้านเสียงดังจะตาย พี่มันแม่งยังนอนได้ลง นับถือโคตร ๆ เลย
“มึงไม่ต้องกลัวหรอกไอ้พวกเด็กปี 1 ไม่ต้องไปเกรงใจมันด้วย ถ้าไม่มีเหตุด่วนเหตุร้ายขนาดไฟไหม้บ้าน มันก็ไม่ตื่นหรอก” โปรดพูดตัดบทเพราะรู้นิสัยเพื่อนตัวเองดี เด็กปี 1 เพิ่งเข้ามาไม่ได้นานเท่าไหร่ยังไม่ค่อยรู้จักมันมาก ถ้ารู้จักจะรู้เลยว่าไม่จำเป็นต้องเกรงใจแม้แต่นิดเดียว ควรเอือมระอาด้วยซ้ำที่วันๆแม่งไม่ทำห่าอะไรนอกจากกินแล้วก็นอน
“เงียบแล้วฟังต่อได้แล้ว” เพราะคำเตือนจากคนที่ปกติไม่ค่อยพูดอะไรอย่าง ‘เมตร’ เอ่ยขึ้นมา รุ่นน้องปี 1 ที่พูดอยู่หรือกำลังจะอ้าปากพูดจึงต้องชะงักไปก่อน เห็นนิ่งๆแบบนี้เดาใจไม่ค่อยถูกแค่พี่แกมองตาขวางก็แล้วครับพี่ครับ
คุณประธานหอพักมองคนพูดด้วยสายตาขอบอกขอบใจ อยากจะพูดต่อแต่ก็ขี้เกียจเกินกว่าจะตะโกนบอกให้พวกนั้นเงียบได้แล้ว “ต่อเลยแล้วกัน…..คือ อธิการฯของมหา’ลัยเราแค่รู้สึกว่าหอพักเราไม่ได้ทำประโยชน์อะไรให้มหา’ลัยเท่าไหร่ เลยว่าจะให้เรารับคนนอกเข้ามาอยู่ด้วย”
“อะไรวะ ค่าใช้จ่ายในหอพักก็พวกเราออกกันเองปะ มหา’ลัยก็ไม่เห็นให้อะไรเราสักอย่างจะมาบอกว่าเราไม่ทำประโยชน์ให้ได้ยังไง” มันเป็นความจริงตามที่ ‘เจเจ’ ได้พูดออกมาเลย เพราะหอพักนี้พวกเขามาอยู่กันก็จริงแต่ทุกเดือนเขาก็ต้องออกค่าใช้จ่ายที่แพงแสนแพงทั้งหมดเอง ไม่เห็นมีส่วนไหนที่มหา’ลัยจะออกเงินให้เลยด้วยซ้ำ ยกเว้น…..
“อย่าลืมว่าหอพักเราปลูกอยู่บนที่ดินของมหาวิทยาลัยนะ” น้ำเสียงไม่ได้แสดงอารมณ์ใดๆของ ‘เท็น’ เอ่ยขึ้นมาเพื่อหยุดอารมณ์ที่กำลังกรุ่นโกรธของบางคน เผื่อทุกคนจะลืมเหตุผลข้อนี้ มันก็จริงอยู่ทีี่พวกเราออกค่าใช้จ่ายเองแต่มันก็ปฏิเสธไม่ได้เลยว่าที่ดินที่เราอยู่เป็นที่ดินของมหาวิทยาลัย อย่างน้อยมหาวิทยาลัยก็อำนวยความสะดวกในด้านความสะดวกสบายของการเดินทาง ไหนจะที่ดินที่โคตรจะเยอะที่แบ่งมาให้สร้างหอพักที่มีความสะดวกสบายขนาดนี้
“แต่ถึงอย่างนั้นก็เหอะ แม่งเอ๊ย….ไอ้พี่คิงเล่นเราแล้ว….” ‘ปิง’ บ่นขึ้นมาเบาๆ
‘คิง’ หรือ ‘ราชา โชติพิพัฒน์’ ผู้เข้ามารับตำแหน่งอธิการบดีแทนคุณราชัน โชติพิพัฒน์ ผู้เป็นพ่อและควบตำแหน่งเจ้าของมหาวิทยาลัยมาตั้งแต่ก่อตั้งขึ้น อายุอานามไม่ได้มากกว่าพวกเขาเท่าไหร่นัก อยากมากก็ไม่มากไปกว่า 12 ปีหรอก แต่จริงๆคิงหรือที่ทุกคนรู้จักในนามพี่คิงนับเป็นAUBoyzรุ่นแรกสุดด้วยซ้ำ เป็นคนก่อตั้งขึ้นมาเองแท้ๆดันบอกรุ่นน้องแบบพวกเราไม่ได้ทำประโยชน์ นอกจากการแกล้งเล่นแล้ว มันจะไปมีอะไรได้อีกวะ!
“เล่นแม่งเลยไหม!”
“มึงจะไปสู้อะไรพี่เขาได้วะเปเปอร์ มึงช่วยอยู่แบบสงบไม่ต้องไปหาเรื่องใครให้เหมาะกับหน้าตามึงหน่อยเถอะ ถือว่ากูขอ” เจเจพูดเตือนสติเพื่อนตัวเอง ไอ้นี่เอะอะอะไรก็พร้อมบวกตลอด หน้าหวานอย่างกะผู้หญิงแต่ไม่ได้ทำตัวหวานสักนิด หน้าตาสร้างมาเพื่อหลอกลวงประชาชนชัดๆ
“เฮ่อ…...แล้วกูจะทำไรได้วะ จะให้เงียบๆแบบนี้เหรอ”
“เออ มึงก็ลองเงียบแบบไอ้อาทิตย์บ้างสิ พวกกูจะได้สบายใจว่าพวกกูจะไม่โดนไล่ออกจากหอ”
“สัด อย่างไอ้อาทิตย์มันไม่เรียกว่าเงียบ อย่างมันคือหลับครับสัด!”
“เอาน่าๆ ใจเย็นๆเปอร์ อย่าวู่วาม คนจะโดนแกล้งทำยังไงก็โดนแกล้ง ก็รู้อยู่ว่าพี่คิงเป็นยังไง ถ้าไปบวกกับเขาจะยิ่งโดนแกล้งหนักนะ” ว่าที่พ่อพิมพ์ของชาติเกลี้ยกล่อมเพื่อนตัวเองอีกครั้ง
“กูเห็นด้วยกับไอ้เท็น เอาเป็นว่าพวกเราก็ยอมๆทำตามพี่แกไปเถอะ แกเบื่อเมื่อไหร่เดี๋ยวก็เลิกยุ่งกับเราเองแหละ”
“เฮ่อ…...” แทบทุกคนถอนหายใจออกมาอย่างเหนื่อยหน่าย นอกจากทำตามแล้ว จะมีทางเลือกไหนให้พวกเขาได้อีก……
_____________________________________________________
ระหว่างรอให้ได้บทครบแล้วประกาศผล เราขอเอาบทนำมาลงก่อนเล็กๆน้อยค่ะ
อ่านบทนำรอกันไปก่อนนะคะ ตัวละครครบเมื่อไร บทอื่นๆจะตามมาค่ะ (?)
ในบทนำพวกผู้ชายที่เป็นตัวละครหลักออกครบหมดแล้วค่ะ
บางคนก็ลักษณะชัดเจนตามที่เราใบ้ บางคนก็ดูแทบไม่ออก ฮาาาาาาาาา
ตอนนี้อาจมีส่วนช่วยในการใบ้พระเอกมากขึ้นก็เป็นได้ (มั้ง)
แต่ใบ้ๆเพิ่มอีกนิดว่า ตรงคำถามที่กรอกมาว่าชอบใครในAUBoyz ยังไม่มีใครชอบตรงกับพระเอกตัวเองเลยค่ะ
ซึ่งนั่นเป็นเรื่องที่ดีค่ะ เราชอบเห็นอะไรแบบนี้ 555555555555555
ยังสมัครกันมาได้เรื่อย ๆ นะคะ รอตัวละครของทุกคนซัมเหมอค่าาาาาา :)
แถมคุณพี่อธิการหรือพี่คิง
ซึ่ง....ขุ่นพี่เขาเป็นของเราเองค่าาาาาา (?)
ความคิดเห็น