ลำดับตอนที่ #1
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : แฟนกำมะลอ!?
ณ มหาลัย ม.T
กิ๊ง ก๊องง กิ๊ง ก๊องง
''เย้ ถึงเวลากินข้าวเเล้วว^o^" ฉัน บันนี่ น.ศ.สาวปี 2คณะศิลป์-ภาษา
"นี่ยัยบันนี่ เธอจะรีบไปไหนเดี่ยวก็หกล้มหรอก=*="ส่วนนี่ ปริ๊นซ์ น.ศ.หนุ่มปี2 คณะศิลป์-ภาษา
"อะไรกัน ก็คนมันหิวนิ ข้าวเช้าก็ไม่ได้กิน หิวใส้กิ่วเเล้วเนี่ยT^T"
"อ่ะ หิวก็กินนี่ไปพลางๆซะ ฉันเห็นเเล้วเวทนาเเทน"บางครั้งฉันก็คิดว่ามันคงรักเพื่อนมากขนาดซื้อขนมมาเผื่อเพื่อนหิวด้วย เเต่บางครั้งก็คิดว่ามันให้ประชดมากกว่าอะ=*=
ฟึ่บ
"เเต้งง ของฟรีไม่มีปฎิเสท^^"ไหนๆก็ไหนๆละขอเอาคืนหน่อยเหอะ ฮึๆ
เเควก
"ยัยบ้าเเกะให้มันดีๆหน่อยเซ่ มันกระเด็นใส่ฉันเเล้วเนี่ย"
"อ่า โทษทีพอดีมือมันลื่นนนนะ^O^"
"เธอนี่มัน...ฮึ่ย=_=:;"
ฮ่าๆ ซะใจเว้ยยหาคำด่าไม่ออกละซิ คิกๆ
ระหว่างทางที่ฉันกับปริ๊นเดินไปที่ศูนย์อาหารของมหาลัยซึ่งมันเป็นร้านค้ามากกว่าโรงอารอะนะตัดมาปัจจุบันฉันได้เดินผ่านสนามฟุตบอล เเละสายตาของฉันก็เหลือบไปเห็นชายหนุ่มคนนึงนั่งหลับอยู่ใต้ต้นไม้ข้างสนามฟุตบอลเขาคนนั้นคือ พี่ควอตซ์!
"เอ๋่่ นั่นพี่ควอตซ์นิยังหล่อจังเลย ไม่เปลี่ยนไปเลยอะ=///="
"หืม?พี่ฉันเล่นบอลอยู่หรอ"
"ป่าวหรอก เขาหลับอยู่ใต้ต้นไม้นะเราไปหาเขากันเถอะ>o<"
"จะบ้าหรอ!ปล่อยให้พี่ฉันนอนหลับไปเซ่จะไปปลุกทำรากมะม่วงอะไรเล่า=[]=!"
"ฉันเเค่อยากถ่ายรูปพี่นายตอนหลับเท่านั่นนะ ถึงจะไม่ค่อยได้เจอเเละคุยกันนบ่อยเเต่ก็ขอเก็บรูปพี่นายเถอะนะๆๆๆฉันไหวละ>/\<"
"=/\="(ไหว้กลับตามมารยาทไทย)
"นะๆๆๆๆๆๆๆๆๆ*0*"
"เออๆก็ได้ รู้สึกสงสารพี่ฉันจริงที่มีคนชอบโรคจิตเเบบเธออยู่ เเล้วรู้สึกสงสารตัวเองอย่างบอกไม่ถูกด้วยY_Y(ประโยคหลังพูดพึมพำเบาๆ)"
"เย้!งั้นเราไปกันโล้ดด^o^/"
"คร้าบๆ=_=(รู้สึกอยากไปขั้วโลกตายยยยYoY)"
กิ๊ง ก๊องง กิ๊ง ก๊องง
''เย้ ถึงเวลากินข้าวเเล้วว^o^" ฉัน บันนี่ น.ศ.สาวปี 2คณะศิลป์-ภาษา
"นี่ยัยบันนี่ เธอจะรีบไปไหนเดี่ยวก็หกล้มหรอก=*="ส่วนนี่ ปริ๊นซ์ น.ศ.หนุ่มปี2 คณะศิลป์-ภาษา
"อะไรกัน ก็คนมันหิวนิ ข้าวเช้าก็ไม่ได้กิน หิวใส้กิ่วเเล้วเนี่ยT^T"
"อ่ะ หิวก็กินนี่ไปพลางๆซะ ฉันเห็นเเล้วเวทนาเเทน"บางครั้งฉันก็คิดว่ามันคงรักเพื่อนมากขนาดซื้อขนมมาเผื่อเพื่อนหิวด้วย เเต่บางครั้งก็คิดว่ามันให้ประชดมากกว่าอะ=*=
ฟึ่บ
"เเต้งง ของฟรีไม่มีปฎิเสท^^"ไหนๆก็ไหนๆละขอเอาคืนหน่อยเหอะ ฮึๆ
เเควก
"ยัยบ้าเเกะให้มันดีๆหน่อยเซ่ มันกระเด็นใส่ฉันเเล้วเนี่ย"
"อ่า โทษทีพอดีมือมันลื่นนนนะ^O^"
"เธอนี่มัน...ฮึ่ย=_=:;"
ฮ่าๆ ซะใจเว้ยยหาคำด่าไม่ออกละซิ คิกๆ
ระหว่างทางที่ฉันกับปริ๊นเดินไปที่ศูนย์อาหารของมหาลัยซึ่งมันเป็นร้านค้ามากกว่าโรงอารอะนะตัดมาปัจจุบันฉันได้เดินผ่านสนามฟุตบอล เเละสายตาของฉันก็เหลือบไปเห็นชายหนุ่มคนนึงนั่งหลับอยู่ใต้ต้นไม้ข้างสนามฟุตบอลเขาคนนั้นคือ พี่ควอตซ์!
"เอ๋่่ นั่นพี่ควอตซ์นิยังหล่อจังเลย ไม่เปลี่ยนไปเลยอะ=///="
"หืม?พี่ฉันเล่นบอลอยู่หรอ"
"ป่าวหรอก เขาหลับอยู่ใต้ต้นไม้นะเราไปหาเขากันเถอะ>o<"
"จะบ้าหรอ!ปล่อยให้พี่ฉันนอนหลับไปเซ่จะไปปลุกทำรากมะม่วงอะไรเล่า=[]=!"
"ฉันเเค่อยากถ่ายรูปพี่นายตอนหลับเท่านั่นนะ ถึงจะไม่ค่อยได้เจอเเละคุยกันนบ่อยเเต่ก็ขอเก็บรูปพี่นายเถอะนะๆๆๆฉันไหวละ>/\<"
"=/\="(ไหว้กลับตามมารยาทไทย)
"นะๆๆๆๆๆๆๆๆๆ*0*"
"เออๆก็ได้ รู้สึกสงสารพี่ฉันจริงที่มีคนชอบโรคจิตเเบบเธออยู่ เเล้วรู้สึกสงสารตัวเองอย่างบอกไม่ถูกด้วยY_Y(ประโยคหลังพูดพึมพำเบาๆ)"
"เย้!งั้นเราไปกันโล้ดด^o^/"
"คร้าบๆ=_=(รู้สึกอยากไปขั้วโลกตายยยยYoY)"
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น