The Love House บ้านรักหัวใจอาถรรพ์[TS6]

ลำดับตอนที่ #1 : The Love House : Intro

“พี่เก่ง! พี่มาพูดให้รู้เรื่องก่อนสิ”เรียวมือบางตบเข้าที่กระจกประตูรถเบนซ์คันหรูอย่างแรงแต่ร่างที่นั่งอยู่ข้างในไม่แม้แต่จะหันมามอง

 

“นี่พี่เก่ง! เปิดประตูรถมาคุยกับริทก่อน พี่เก่งงงง”มือบางของเรืองฤทธิ์ทุบที่กระจกรถอย่าไม่หยุดยั้ง เส้นความอดทนของร่างที่อยู่ข้างในขาดผึ่ง เท้าเหยียบเข้าไปที่คันเริ่งจนเกือบมิดก่อนที่รถคันหรูสีดำจะพุ่งทยานสู่พื้นถนน

 

“พี่เก่งงงงง”ร่างบางรีบวิ่งไปที่รถสปอร์ตสีขาวของตัวเองก่อนที่จะเข้าไปนั่งอย่างรวดเร็วแล้วเหยียบคันเร่งจนเกือบสุดเพื่อให้รถทยานออกมา

 

 

 

รถสองคันที่ไล่ตามกันอยู่ติดๆในเวลายามวิการโดยที่ร่างนึงพยายามหยิบโทรศัทพ์ของตนเพื่อติดต่อไปยังปลายสายที่อยู่ข้างหน้า ส่วนอีกร่างหนึ่งพยายามทยานรถเพื่อหนีคนข้างหลังให้ออกห่างที่สุด

 

“จะตามมาทำไมว่ะ”

 

“พี่เก่ง พี่เก่งรับโทรศัพท์ริทสิ ฮึก ฮึก”

 

กรี๊งงงง

 

เสียงโทรศัพท์ที่ดังขึ้นจนร่างที่ถูกโทรจิกนั้นเริ่มจะรำคาญ หันหน้ามาทางเบาะข้างๆตัวเองเพื่อหยิบโทรศัพท์ของตนแต่มือถือเครื่องหรูของตัวเองดันหล่นไปอยู่บนพื้น

 

“อะไรกันนักหนาว่ะ”

 

จังหวะที่วาโยเอี่ยวตัวลงไปเพื่อหยิบโทรศัพท์ของตนขึ้นมา ก็มีรถบรรทุกที่แหกโค้งสวนเข้ามาตรงหน้าของรถวาโยพอดี

 

“ริท! ถ้าริทจะ  เชี่ย!!!”

 

 

 

 

“พี่เก่งงงงงงง”

 

-----------------------------------------------------------

 

ปึบ!

 

กระเป๋าเสื้อผ้าใบโตถูกวางลงกับพื้นถนนเล็กในซอยแคบๆ ก่อนที่เจ้าของกระเป๋าใบโตนั้นจะค่อยๆล้วงกุญแจดอกเล็กขึ้นมาจากกระเป๋ากางเกงสีครีมก่อนที่จะนำมันไขกับแม่กุญแจของรั้วสีน้ำตาลปนสนิม

 

ร่างของปฏิภาณค่อยๆก้าวเข้ามาภายในบริเวณรั้วบ้าน บ้านหลังเล็กที่ตั้งตระหน่าอยู่ตรงหน้า บ้านหลังที่เค้าใฝ่ฝันว่าซักวันนั้นจะได้เป็นเจ้าของ

 

‘เซนไม่คิดเลยจริงๆว่าจะมีวันนี้…’

 

ตลอดเวลาหลายเดือนที่ผ่านมาตั้งแต่ปฏิภาณเดินเข้าสู่รั้วมหาวิทยาลัยเค้าก็ใฝ่ฝันว่าจะได้เป็นเจ้าของบ้านหลังเล็กแถบๆชานเมืองซักหลัง

 

แต่ฝันของเค้าเป็นจริงเร็วซะกว่าอะไร เมื่ออยู่ดีๆอะไรก็ไม่รู้ดลใจให้เข้าเดินเข้ามาเดินเล่นในซอยแคบๆแห่งนี้ทำให้เค้าพบกับบ้านหลังเล็กๆหลังหนึ่งที่ติดป้ายขายด่วนอยู่ที่ประตูรั้ว

 

ตอนแรกเค้าก็นึกว่าบ้านหลังนี้จะราคาเกินกำลังทรัพย์อันน้อยนิดที่ได้รับมาจากพ่อกับแม่ที่เสียไปได้หลายปีแล้ว แต่กลับผิดคาด เค้าซื้อบ้านหลังนี้มาราคา3แสน!!!

 

ปฏิภาณก็ไถ่ถามกับทางเจ้าของบ้านว่าเหตุใดเค้าถึงขายบ้านในราคาถูกขนาดนี้ เค้าก็ได้รับคำตอบมาว่าทางเจ้านายของเค้าได้จัดซื้อบ้านหลังนี้ไว้แต่เห็นสมควรว่าจะไม่ได้ใช้งานแล้วจึงได้ขายมันไป

 

แต่อย่างไรก็เถอะ บ้านหลังนี้ก็ถือว่าเป็นกรรมสิทธิ์ของปฏิภาณตั้งแต่วันนี้เป็นต้นไป!!!

 

แต่เมื่อร่างของปฏิภาณเดินเข้ามายืนหน้าประตูบ้านหลังงามก็เกิดลมหอบใหญ่ที่พัดเข้ามาจนเจ้าตัวเซแทบจะล้มลงไปกับพื้น

 

“พายุหรือไง”

 

ร่างบางสถบเบาๆก่อนที่จะไขประตูบ้านเข้าไปก่อนที่จะพบกับความงามที่ซ่อนอยู่ในตัวบ้านหลังนี้ บ้านไม้สีขาวหลังไม่ใหญ่มากที่ดูชำรุดทรุมโทรมเมื่อดูจากด้านนอกแตกต่างจากบรรยากาศด้านใน ภายในตัวบ้านทาด้วยสีขาวแทบจะทั้งหมด พื้นไม้และเฟอร์นิเจอร์ไม่ทั้งหมดเพิ่มความคลาสสิกซึ่งถูกอกถูกใจเป็นอย่างมาก

 

“3แสนได้ขนาดนี้ คุ้มไปนะ”

 

ขณะที่ปฏิภาณกำลังเดินสำรวจรอบบ้านหลังงามนี้ ใครจะรู้เล่าว่าทุกการกระทำของเค้าถูกจับจ้องโดยสายตาของใครคู่หนึ่ง ที่ถูกขายต่อมาพร้อมกับราคา3แสนบาทของบ้านหลังนี้

 

--------------------------------------------------------

กรี๊ดดด สวัสดีคะรีดเดอร์ทุกคน*กราบแทบเท้า* ส้มซึ้งใจมากที่มีฟิคเรื่องนี้กำเนิดขึ้นมาแบบงงๆ

 

ตอนแรกส้มกะต่อฟิคเรื่องที่แล้วมาเป็นภาค2 แต่อย่าเลยเราไม่อยากให้รีดเดอร์เบื่อ และก็ไม่อยากจะหื่นแบบบ้าคลั่งขนาดนั้น ฮ่าๆๆ((แต่เรื่องนี้มันก็มีncนะ=*=;;))

 

ฟิคเรื่องนี้แบบใสๆชิวล์ๆคะ เชื่อว่าไม่ตันของคุณเพื่อนของส้มคนหนึ่งมากคะที่ช่วยคิดพล็อตให้*ยิ้มกว้าง*

เรื่องนี้ส้มขอสัญญาว่า…จะไม่เขียนไม่มึน ไม่หักมุม ไม่มีใครตายคะ ฮ่าๆๆ

 

สัญญาจากใจจริงๆ><((ส้มรู้ว่าเรื่องที่แล้วมีรีดเดอร์มากมายที่งงกับฟิคเรื่องที่แล้ว โอเค…ทิ้งมันไปคะ55))

 

ส้มไปแล้วนะคะ ใครที่เปิดเทอมแล้วตั้งใจนะคะ ส้มยังไม่เปิดยังคงอัพอยู่คะ ฮ่าๆ((เปิดแล้วก็อัพนะ!))

 

รักรีดเดอร์ทุกคนนะคะ ขอให้สนุกกับฟิคเรื่องนี้คะ ม๊วฟฟฟฟ