ไอ้บ้าโรคจิตกับยัยบ้าบ๊องซ์สุดขั้ว - นิยาย ไอ้บ้าโรคจิตกับยัยบ้าบ๊องซ์สุดขั้ว : Dek-D.com - Writer
×

    ไอ้บ้าโรคจิตกับยัยบ้าบ๊องซ์สุดขั้ว

    สวัสดีค่ะเพื่อนๆทุกคนมาพบกับไอ้บ้าโรคจิตกับยัยบ้าบ๊องซ์สุดขั้วในต้นฉบับของส้มเช้งกันะคะเรื่องมันมีอยู่ว่านางเอกของเราเป็นนักศึกษาในมหาวิทยาลัยแห่งหนึ่งอยู่ปี1 เธอเรียนไปได้ไม่นานตอนกลับจากทานข้าวกับเพื่อนก็ดันมาเจอกับไอ้บ้าโรคจิตไม่รู้ว่าเพราะอะไรทำให้เขา

    ผู้เข้าชมรวม

    265

    ผู้เข้าชมเดือนนี้

    1

    ผู้เข้าชมรวม


    265

    ความคิดเห็น


    0

    คนติดตาม


    0
    หมวด :  รักอื่น ๆ
    จำนวนตอน :  0 ตอน
    อัปเดตล่าสุด :  10 ส.ค. 52 / 00:00 น.
    ตั้งค่าการอ่าน

    ค่าเริ่มต้น

    • เลื่อนอัตโนมัติ

    บทที่ 1 เรื่องที่น่าจดจำ
            วันนี้เป็นวันที่ฉันและเพื่อนอีก 2 คนสนุกกันมากเลยแหล่ะไปเที่ยวกันตั้งหลายที่แน่ะ ในบรรดาเราสามคนนี้จะแตกต่างกันมากเลยแหล่ะ เราจะเริ่มแนะนำเพื่อนคนแรกก่อนแล้วกันนะ  
            - คนนี้ชื่อแนนเรียนพยาบาลนานๆครั้งมา ( มาครั้งนี้ฉลองกันใหญ่เลยแหล่ะ ) ยัยคนนี้เรียนเก่งมากเลยแหล่ะฉันรองมันมาตลอดเลยว่างั้น หน้าตาก็ใช้ได้แต่ไม่สวยสู้เรา ( 55555+ ) สะใจในความสวยตัวเอง
            - คนที่สองยัยนี้ชื่อกวางเรียนสาขา IT เหมือนเรานอนห้องเดียวกันอีกต่างหาก ( เราสองคนพักในหอพักนักศึกษาของม.เป็นหอหญิงชายเข้าไม่ได้ น่าเสียดาย 555 ) คนนี้หน้าตากลมๆๆๆๆเหมือนซาลาเปาบูดแต่ก็โอเคแฟนเขาเยอะ
            ต่อไปคือฉันเองสุดสวยประจำเรื่อง 5555 สะใวย อุ้ย ลืมตัวว่าเป็นนางเอก โทษทีค่ะ เอาดีๆ คือฉันเนี่ยเป็นสูงไม่เท่าไหร่สูง 159 หนัก 52 ( เข้าขั้นอวบค่า) ผิวไม่ขาวไม่ดำ หน้าตาปากเล็กจมูกหน่อย  ตาหวาน  ผมสวยเคลียไหล่ โดยรวมแล้วหน้าตาน่ารักเลยแหล่ะ ( แฮ่ ชมตัวเอง )
             " เอ้ยวันนี้หนุกมาที่สุดเลย ว่าไหมวะ " " เออ ใช่ " เพื่อนของฉันตอบมาพร้อมกันดีมากเล้ยต้องงี้สิวะ   " เออ แนนแกจะกลับวันพรุ่งนี้เหรอวะ " "เออ" "งั้นก็ดีมากเลยอยู่เลี้ยงข้าวฉันก่อนแล้วกัน " ดูฉั้นไม่ค่อยจะงกกินแต่กับเพื่อน5555
               เราทั้งสาวสาวสวยที่สุดในซอย ( อ้าวไม่ใช่ )  เดินมาหลังจากจอดรถเสร็จ 
              " คนเสื้อขาวครับ " ฉันหันอย่างรวดร็ว ขวบ! พร้อมทำหน้างงว่าเรียกใคร เราทั้งสามคนต่างมองหา " เธอนั่นแหล่ะ " "คะ เรียกฉันเหรอ " "ครับ  ไปทานข้าวกันไหมคะ " ฉันตกตะลึงที่อยู่ๆก็มีคนมาชวนไปทานข้าว " ไปสิ " หะ ฉันหันไปตามเสียงที่บอกว่าไปค่ะ แม้ที่แท้ก็ยัยแนนนี่เองแม้ไวไฟจริงเลยนะเพื่อนฉัน  " ขอเบอร์ได้ไหมครับ คือผมชอบคนเสื้อขาว เพื่อนผมชอบคนใส่ชุดนักศึกษาน่ะครับ เอาเบอร์มาเลยครับว่ามา"  แม้ไอ้หมอนี่ไวไฟหน้าด้านเหมือนเพื่อนเราเลยแฮะ พูดจีบปั๊บก็ขอเบอร์ปุ๊บ " เบอร์ครับ "  " อ๋อ ค่ะ 08286xxxxx  ( ละไว้ในฐานที่เข้าใจค่ะ ไม่กล้าบอกหมดเดี่ยวคนโทรมาจีบ แฮ่ ) " สรุปฉันก็ให้อยู่ดี " ไปทานข้าวหรือบะหมี่กันครับ " " ไรก็ได้ค่ะ " อีกแล้วยัยแนน " งั้นก็ไปกันเถอะครับหิวแล้ว " "ค่ะ" 
              สรุปแล้วฉันต้องขับรถเพื่อไปทานข้าวฟรี " เฮ้ย  แกว่าผู้ชายสามคนนั้นเป็นไงวะ  โดยเฉพาะ ไอ้คนที่ถามน่ะวะ " " ก็ดูดี คุยเก่งดีนะ ""เฮ่อะ" ฉันอุทานแบบไม่ได้คิด "ฉันว่าหน้าตากะล่อนวะ" แต่ในใจฉันกลับคิดว่า โฮ๋ไอ้บ้านี่กล้าดีว่ะ หน้าตาก็ใช้ได้ ตาหวาน ปากเล็ก จมูกหน่อย เหมือนฉันเปี๊ยบเลย 555555+  " เฮ้ย ถึงแล้วลงคิดไรวะ " " อ๋อเปล่า "
             " ใครจะทานไรสั่งเลยครับ " " หนูเอาบะหมี่เหลืองค่ะ " ฉันขนาดไม่ค่อยอยากมาเท่าไหร่นะเนี่ย " เฮ้ย กวาง แกเอาไรวะ " " ใช่ครับ กวางจะกินไรสั่งเลยครับ " ไอ้เก่งไอ้คนนี้มันจะจีบกวาง " "อ้าว ไม่นั่งกันเหรอคะ " ฉันเริ่มหิวแล้วไง555 
                

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น