U-KISS Tales

ลำดับตอนที่ #9 : [U-KISS] เจ้าหญิง {ไม่สิ!} เจ้าชายทั้ง 5 (เจ้าหญิงทั้ง 5 )

    กาลครั้งหนึ่ง เมื่อค่อนข้างจะนานมาแล้ว  กษัตริย์อเล็กซ์ มีเหล่าตัวป่วน ทั้ง 5 ตัว ในราชวัง
ตามธรรมเนียม  เมื่อทุกคนถึงวัยอันเหมาะสม  จะสามารถขออะไรก็ได้จากผู้เป็นพ่อ 1 อย่าง

คนโต [บอมมี่] - ขอแบ่งที่ดินครึ่งหนึ่งเท่าที่อเล็กซ์มี (โลภไปไหมบอม - -* )
คนที่ 2 [อิไล] - ขอแก้วแหวน เงินทอง จิวเวอร์รี่ บลาๆๆๆๆๆ ที่อเล็กซ์มีครึ่งหนึ่ง (พอกันเลยแฮะ)
คนที่ 3 [เควิ่น] - ขอมงกุฏสวยๆของอเล็กซ์ (กี่อันนี่ ในตำราไม่ได้กล่าวถึง)
คนที่ 4 [ดงโฮ] - ขอวังสวยๆๆๆๆๆๆๆๆ หลังใหม่ (ไม่รู้ต้องลงทุนเท่าไหร่)
ส่วนคนสุดท้าย [กีซอบ] (ขอเป็นคนสุดท้อง เพราะเพิ่งเข้าวงละกัน) - ขอข้าว 100 กระสอบ (เอาไปทำเพื่อ?)

"นี่เจ้าอดอยากมาเลยหรอ ถึงได้เอาไปตั้ง100กระสอบ"
ถามเชิงประชด (ไอ่ที่ประชดน่ะ คนเขียนเองแหละที่ประชดมัน 55+)
"ข้าจะนำไปแจกจ่ายให้กับชาวบ้านต่างหากล่ะ"
ตอบไป  ทำให้อเล็กซ์ยิ้มออกทันที
"ดีเนอะ ทำไมพวกพี่ๆถึงไม่ทำตัวแบบนี้กันมั่งน๊า"
บ่นเบาๆให้ซอบฟัง

อยู่มาวันหนึ่ง อเล็กซ์ก็หายไปอย่างสงบ (ไปประเทศไหนล่ะนั่น ยิ่งพูดได้หลายภาษาอยู่ 55+)
ก็มีแค่ซอบเท่านั้นที่นั่งเศร้าทั้งวันทั้งคืน (เว่อร์ไปไหนนั่น)
แต่ในระหว่านั้น....

บอม - ขึ้นปกครองดินแดนแทนอเล็กซ์ (ปรึกษาใครมั่งไหมเนี่ย)
อิไล - กอบโกยแก้ว-แหวน-เงิน-ทอง เท่าที่จะทำได้
วิ่น - รวบรวมมงกุฏและนำไปซ่อนอย่างดี (เข้าเซฟ ล๊อค)
น้องโฮ - ไปยึดวังที่สวยที่สุดอยู่ซะเอง

แต่ถึงอย่างนั้น กีซอบก็ยังช่วยเหลือคนอื่นๆต่อไป  ทำให้คนอื่นๆหมั่นไส้

"ทำตัวเป็นจุดเด่นขึ้นทุกวันๆนะซอบเนี่ย"
บอมเปิดประเด็น
"งั้นเราก็ควรกำจัดทิ้งสินะ"
วิ่นพูดขึ้น
"อื้อ รู้แล้วหาวิธีมาด้วยสิ"
บอกตะคอก
"โห..ใครจะอัจฉริยะคิดได้ทันทีล่ะพี่....."
วิ่นค้านแบบน้อยใจ
"งั้นเอางี้ดีมะ  ได้ข่าวมาว่าที่ภูเขาดำมีน้ำบริสุทธิ์อยู่  แต่ไม่มีใครที่ไปแล้วสามารถกลับมาได้...."
อิไลพูด แต่ไม่ทันจบ ดงโฮก็สวนขึ้นมาทันที
"งั้นก็หมายความว่า จะให้กีซอบไปที่นั่นใช่ไหม?"
"อื้อ.."
ตอบอย่างเย็นชา ด้วยสายตาที่ไม่พอใจอย่างมาก

คิบอม จึงเรียกให้กีซอบมาพบตัวเองอย่างรีบด่วน
"กีซอบ มีเรื่องอยากให้ช่วยหน่อยอ่ะ"
"อะไรหรอพี่คิบอม"
"คือ.... สัญญานะว่าจะช่วย"
คิบอมพูดแบบไม่ค่อยแน่ใจ
"ก็พี่ก็บอกมาสิ ว่าจะให้ช่วยอะไร"
กีซอบแย้งอย่างสงสัย
"ละจะช่วยไหมล่ะ?  สัญญามาก่อนเซ่"
คิบอมเผลอขึ้นเสียง คนอื่นๆแอบขำนิดๆ
"เอ่อ....ก็ได้ๆ  จะช่วย  ละตกลงจะให้ช่วยอะไรเนี่ย"
ถามแก้เก้อ  ในขณะที่ยัง งงๆ อยู่
"แฮะๆ  ช่วยไปเอาน้ำที่ภูเขาดำให้หน่อยสิ  พวกเราอยากได้น่ะ"
คิบอมพูดขึ้น อีก3คนสะดุ้ง ที่คิบอมพาดพิงถึงด้วย
"เอ่อ....ก็ได้ครับ"
กีซอบตอบรับ

เมื่อรับคำเขามาแล้ว ก็ต้องทำให้ได้    กีซอบจึงเดินทางไปที่ภูเขาดำจนเหนื่อยล้า  จนในที่สุดก็มาถึงถ้ำในภูเขาแห่งนี้
ตรงกลางถ้ำนั้นมีน้ำพุใสสะอาดตั้งอยู่ รอบๆสระมีก้อนหินสีดำวาววางอยู่รอบๆ
ด้วยความเหนื่อยล้า กีซอบจึงต้องการกินน้ำในบ่อนั้น  แต่.... ก็มีมือลึกลับมาจับไหล่เขาไว้
กีซอบจึงค่อยๆหันไปดู  แต่ภาพตรงหน้า ทำให้เขาตกใจมากๆ
"กรี๊ด!!!!!" (กรี๊ดทำเพื่ออะไรเนี่ยซอบ)
ภาพตรงหน้าเขาคือ สัตว์ประหลาด(เสียง8หลอด 55+) ที่มีกรงเล็บยาวมากๆ
"อย่าตกใจเลย ฉันไม่ทำอะไรนายหรอก  ฉันแค่จะบอกว่า ถ้านายกินน้ำในบ่อนั่น  นายจะกลายเป็นก้อนหินไปนะ"
"อะ...อ้าว? จริงหรอ  ขอบใจนะที่บอก"
บอกขอบคุณและยิ้มให้อย่างจริงใจ  แต่สัตว์ประหลาดกลับจ้องเขานิ่ง
"อะ....เอ่อ.... แล้วท่านเป็นใคร มาทำอะไรที่นี่ มาแล้วจะกลับไปรึเปล่า ปล้วจะกลับเมื่อไหร่ อะไร ยังไง...."
"เฮ้ย! รัวคำถามทำไมเนี่ย  คนบ้าที่ไหนจะตอบทันเนี่ย!!"
ตะคอก เลยทำให้กีซอบตกใจอีกครั้ง
"เฮ้อ~~ ข้าชื่อ ซูฮยอน  จริงๆแล้วก็เป็นเจ้าชายนั่นแหละ  แต่ถูกสาป ก็เลยหลบมาอยู่ที่นี่แหละ แล้วเจ้าล่ะ?"
ตอบพร้อมย้อนถาม  กีซอบจึงเล่าเรื่องทั้งหมดให้ฟัง

"อ่อเป็นอย่างงี้นี่เอง สมน้ำหน้า 55+"
"นี่! ข้าไม่สนุกนะ"
กีซอบ โหมดซีเรียส
"ล้อเล่นน่า  งั้นเจ้าช่วยอยู่ที่นี่เป็นเพื่อนข้าสัก3วันก่อนได้ไหม  แล้วข้าจะช่วยเอาน้ำให้เจ้า"
"อืม... ทำไมต้อง...."
กีซอบตั้งท่าจะถาม  แต่พอมองเห็นซูฮยอนทำตาปิ๊งๆใส่ จึงเงียบ  และ..
"ก็ได้เอ้า  ละอย่าทำแบบนี้อีกได้ไหม ทุเรศ" (เห็นด้วย)

ในระหว่างที่ทั้ง 2 อยู่ด้วยกัน ก็ได้ร้องเพลง และเต้นท่าปัญญาอ่อน(อ้างอิงจากสถาณการณ์จริง) ด้วยกัน
รวมทั้งเล่าเรื่อง แลกเปลี่ยนประสบการณ์สนุกๆด้วยกันตลอด 3 วัน
เมื่อถึงวันที่3 ซูฮยอนเริ่มมีอาการไม่สบาย
"เป็นอะไรมากไหมอ่ะ"
กีซอบถามแบบห่วงๆ
"ไม่รู้เหมือนกัน"
"ไหวไหมเนี่ย"
"ไม่รู้"
'พูดได้แค่นี้รึไง'
กีซอบคิด  และก็อยู่ดูแลซูฮยอนต่อไป  จนซูฮยอนหายดี
วันรุ่งขึ้น กีซอบจึงได้เห็นหน้าตาที่แท้จริงของซูฮยอน ว่าแย่กว่าเก่าขนาดไหน (ล้อเล่นน๊า)
ซูฮยอนจึงถามขึ้นว่า
"นี่...เจ้าอยากไปอยู่กับข้าไหม"
"ได้หรอ?  งั้น..ก็ได้ ข้าตกลง"
ตอบแบบไม่ค่อยลังเลสักเท่าไหร่
"แต่ว่า....ข้าอยากกลับไปหาพวกพี่ๆก่อน"

ก่อนที่กีซอบจะไปถึงเมือง ข่าวดันไปก่อนซะนี่
"ห๊า!!! กีซอบกลับมางั้นหรอ?"
คิบอมโวยวาย
"มีชีวิตรอดได้ไงเนี่ย..."
อิไลบ่นกับตัวเองเบาๆ อย่างใช้ความคิด    ขณะนั้นเองดงโฮก็วิ่งมาอย่างหน้าตาตื่น
"พี่ๆ  ปะป๊า(อเล็กซ์)กลับมาแล้ว"
"เฮ้ย! วันนี้มันวันอะไรวะเนี่ย"
คิบอม เครียดถึงขีดสุด
"เป็นอะไรกันน่ะ"
เสียงที่คุ้นเคยดังขึ้น
"อ่า... ป๊ะป๋า"
คิบอมพูดแหยๆ
"ไม่ต้องเลยๆ  ฉันรู้เรื่องหมดแล้วนะ  ทำไมไปแกล้งน้องอย่างนั้น ห๊ะ!"
"คือ........"
ทุกคนต่างพูดไม่ออก  ในตอนนั้นเอง กีซอบกับซูฮยอนเดินเข้ามาพอดี
"สวัสดีทุกคน  จะแนะนำให้รู้จัก นี่ซูฮยอน เป็นเพื่อนฉันเอง"
"......................................."
พี่ๆทุกคน เงียบ
"อ้อ งั้นหรอ สวัสดี และยินดีต้อนรับนะ"
อเล็กซ์ออกหน้าแทนทุกๆคน
"กีซอบ พาเพื่อนไปพักผ่อนก่อนดีกว่านะ"
"อ่อ ฮะ  ป่ะๆไปกัน"
อเล็กซ์ยืนมองกีซอบจนลับตาไป  จึงหันมาหาตัวป่วนอีก4ตัวของเขา
"มีอะไรจะแก้ตัวกันไหม"
"........................................."
"ถ้าไม่มี  คิบอม! ฉันขอคุยด้วยหน่อย"
แล้วก็ได้มีการเคลียกันเกิดขึ้น ระหว่าง พ่อ กับลูกๆสุดป่วน
แต่ถึงกระนั้น ข่าวก็คือข่าว  วิ่งไวราวติดจรวด  กีซอบรู้เรื่องนี้ จึงวิ่งไปหาทุกๆคน
"ป๊า!!"
กีซอบเข้ามาพร้อมตะโกน ในขณะที่อเล็กซ์กะลังง้างมือจะตบหน้าบอม (เฮ้ย! โหดอ่ะ)
ทุกๆคนจึงหันไปมองกีซอบ
"ผมรู้ดีอยู่แก่ใจตั้งแต่แรกแล้วล่ะ ว่าพวกพี่ๆแกล้งอ่ะ  ยินดีรับกรรมตั้งแต่แรกด้วย"
ด้วยคำพูดนี้ ทุกคนตาโต ไม่เชื่อในสิ่งที่ตัวเองได้ยิน
"แต่ว่า.... ทุกคนก็ทำให้ฉันเจอสิ่งที่ใจตัวเองต้องการ"
"ห๊า!!!!"
อึ้งซิ หมายความว่าไงล่ะ คำนี้
"ฉัน..คือ....แบบว่า..... ฉันชอบพี่ซูฮยอนเขาน่ะ"
พูดด้วยอาการเขิน แต่ทุกคนยังอึ้งค้างกับสิ่งที่ตัวเองได้ยิน

หลังจากนั้น ทุกๆคนก็ได้อยู่ด้วยกันในวังแสนสุขนี้....ตลอดกาล
เย้!!!!!!!!



++++++++++ The End ++++++++++

เย้!! เขียนจบแล้ว!!!!!!!!!!!!
แต่ตามเนื้อเรื่องจริงนี่ พ่อต้องตายตั้งแต่ต้นเรื่อง  ละตอนจบพวกพี่ๆตายหมดนะ
แต่ว่า....เค้าไม่อยากเสียใครไป T^T    อยากให้ทั้ง7คนอยู่ด้วยกัน
เลยจบแบบ แฮปปี้เอ็นดิ้ง 55+

ละอีกอย่าง จริงๆคีย์เวิร์ดนี้ไม่มีวายนิ
โผล่มาซะงั้น 55+    ก็คนมันอดไม่ได้นี่น่า นิสนึงก็เอาอ่ะ -..-
พอดีชอบตอนที่ซูซอบเต้นด้วยกันน่ะ เลยจับซะเลย  อิอิ
เดี๋ยวไปหาคู่อื่นต่อ  เบื่อบอม-วิ่นละ (คนแต่งเยอะแล้วด้วย)

สุดท้ายนี้ก็....ขอขอบคุณผู้อ่านทุกท่าน ที่ติดตามผลงานของโย
แล้วจะพยายาม หาเรื่องแปลกๆมาให้อ่านกันเยอะๆนะค่ะ




By.  Yo....Jung