U-KISS Tales

ลำดับตอนที่ #20 : [U-KISS & SS501] เหมมียวๆเจ้าปัญญา (พุชชิ่งบู๊ต) ภาคเนื้อเรื่อง

Once upon a time when I a girl (หรืออาจจะก่อนหน้านั้น)
มีพี่-น้องคู่หนึ่งมีฐานะพอสมควร แต่ผู้เป็นพี่จู่ๆก็ล้มป่วย
"คิบอม~~"
เขาเรียก
"คิบอมเฮ้ย! คิบอม!!!!อยู่ไหนเนี่ย"
เรียกซะลั่นบ้าน
"อะไรเล่าจุนนี่(ฮยองจุน)"
"ดูมันเรียกสิ..เนี่ยเราคงอยู่ด้วยกันอีกไม่นานแล้วยังไงก็ฝากดูแลเจ้าแมวตัวนี้ด้วยนะ"
คิบอมมองไปข้างๆเตียงเห็นแมวตัวหนึ่งกำลังหลับบนหมอน

ไม่นานจุนนี่กับบอมมี่ก็ไม่ได้อยู่ด้วยกัน [เย้ๆ ไรเตอร์ขอแอบเข้าบ้าน // โดนแฟนคลับบอมตบหน้า T^T]
"เฮ้อ~ พี่บ้า จะไปทั้งทีก็ไม่สั่งเสียให้หมด ว่าทิ้งบ้านพร้อมหนี้สินไว้ให้บวกกับแมวอีกตัวหนึ่ง"
คิบอมนั่งถอนหายใจเป็นบ้าเป็นหลังอยู่หลายวัน จนแมวทนดูไม่ได้
"นี่ๆ จะถอนหายใจให้ ออกซิเจนหมดตัวเลยรึไง"
คิบอมตกใจและหันมาที่แมวแล้วบ่นเบาๆ
"สงสัยท่าจะหูฝาด"
"ฝาดบ้าอะไรคน(ตัว)พูดอยู่นี่!!"
คิบอมตาโตแล้วจ้องแมวตัวนั้นยกใหญ่
"อุ๊ย!อย่าจ้องสิตัวเองเค้าเขินนะ~"
แมวตัวนั้นพูด คิบอมขมวดคิ้วแล้วทำหน้าครุ่นคิด
"เอ....แต่พี่จุนบอกว่าแมวตัวผู้ไม่ใช่หรอ"
"เพศผู้แล้วเขินมั่งไม่ได้รึไง"
แมวตัวนั้นตะคอก คิบอมสะดุ้งโหยง
"อะแฮ่มๆ.. ผมขอแนะนำตัวผมเควิ่นนะจ๊ะ"
คิบอมยิ่งได้ฟังก็ยิ่งรู้สึกแปลกแต่ก็พยักหน้ารับแหยๆ
"อ่า...ฉันคิบอมนะ"
"รู้แล้ว~"
เควิ่นสวนอย่างว่องไว คิบอมนิ่งอึ้ง
"แล้ว..อยากรวยไหมล่ะ"
เควิ่นเสนอ คิบอมพยักหน้ารับนิดๆ
"งั้น ช่วยซื้อบู๊ตส้นสูง [??] ให้สักคู่สิ"
คิบอมอึ้ง เพราะเขาเหลือเงินไม่มากแล้วและจะต้องเสียให้กับแมวตัวนี้หรอ แต่....
"น๊า.... (ปิ๊งๆๆๆๆๆ) .. พี่คิบอมแสนดี๊แสนดี"
เควิ่นใช้วิชามารกับคิบอม ทำให้คิบอมโกรธไม่ลงและจำใจซื้อรองเท้านั้นให้

** วันต่อมา **
เควิ่นน้อยออกจากบ้านแต่เช้า เข้าป่าแล้วนั่งอยู่ใต้ต้นไม้
จนมีกระต่ายน้อยน่ารักตัวหนึ่งเข้ามาใกล้ๆ
"เอ....พี่คนนี้เป็นใคร ทำไมสวยจังอิอิ"
แล้วตอนนั้นเองวิ่นก็เข้าตระครุบทันที
"แง๊!!อะไรเนี่ย"
กระต่ายน้อยตกใจ และเกือบจะร้องไห้
"โอ๋ๆ ไม่ทำอะไรหรอก นะๆๆอย่าร้องนะ"
แต่กระต่ายน้อยก็ยังทำหน้าบึ้งอยู่ดี แต่เควิ่นก็ยิ้มให้
"ชื่ออะไรหรอเรา"
ยิ้มสวยที่สุดเท่าที่จะทำได้
"ดงโฮฮะ"
กระต่ายน้อยพูดเควิ่นพยักหน้า แล้วพาดงโฮไปที่ปราสาทแห่งหนึ่ง

"ข้าแต่พระราชาท่านคิมมาเลีย แห่ง โซลซายลิตี้ ได้ให้ข้านำของขวัญมาแสดงความเคารพแก่ท่าน"
ราชา(รึราชินีดี)มองไปที่ดงโฮ
"เอ่อ....กระต่ายตัวนี้มีนามว่า ดงโฮ ข้าว่าเหมาะให้อยู่เป็นเพื่อนกับท่านแถมเขาว่ากันว่า
ถ้าได้รับกระต่ายเป็นของขวัญ จะอยู่ดีกินดีสุขสบาย"
เควิ่นพรีเซ้นต์ เต็มที่ ส่วนดงโฮก็ทำท่าให้น่ารักที่สุด
"อื้ม...ดีจังเลยนะท่านคิมมาเลียเนี่ย"
พระราชาพูด
"งั้นข้า.. ราชาจองมินขอฝากความขอบคุณด้วยแล้วกัน โฮะๆๆๆ" [ดัดจริตสุดๆ]
"ขอรับ"

-- ในตอนเย็นวันนั้น --
"เควิ่น!!หายไปไหนมาทั้งวัน"
คิบอมตะคอกทันทีที่เห็นเควิ่นเข้ามาในบ้าน
"ไปยั่วผู้ชายมา"
เควิ่นพูดและทำท่านางแมวยั่วสวาท [วิ่น เป็นอะไรมากรึเปล่าเนี่ย] แต่คิบอมกลับเตะป้าบ!!
"โอ๊ย!~ เตะเค้าทำไมอ่ะ"
เควิ่นคราง
"หมั่นไส้!!!!"
คิบอมพูดอย่างหัวเสียแล้วเดินหนีไปเลย
"อ้าว? แล้วกับข้าวเค้าคืนนี้ล่ะ อะไรอ่ะ พี่คิบอมใจร้าย ToT "
วิ่นงอแงแต่บอมก็ไม่สนใจ

** อีกวันหนึ่ง **
เหมือนเดิมวิ่นออกบ้านแต่เช้าไปยั่วผู้ชาย (เอ้ย!) ไปหาทางช่วยคิบอม
"โอยๆหิว กินหนมปังดีกว่า"
เควิ่นหยิบขนมปังขึ้นมาตอนนั้นเองมีนกพิราบบินลงมา
"กินด้วยดิ"
นกตัวนั้นพูด เควิ่นมองแล้วพยายามเอาขนมปังหลบนกตัวนั้น
"แกเป็นใครเนี่ย"
วิ่นถาม
"ฉันชื่ออิไล"
นกตอบ
"ฉ๊านไม่ได้ถามชื่อ!!!!"
"อ้าวหรอ?"
นกเอ๋อ [55+]  แล้วเควิ่นก็มีความคิด ชักจูงนกไปที่ปราสาทแห่งเดิม

"พระราชา..วันนี้ท่านคิมมาเลีย แห่งโซลซายลิตี้ ได้ฝากนกตัวนี้เพื่อให้ช่วยดูแลสวนสวยๆของท่าน"
พรีเซ้นต์เต็มที่เหมือนเดิม
"ว้าว~~ ข้าชักอยากเจอเขาแล้วสิ"
จองมินบอก
"งั้นในสัปดาห์หน้าข้าจะพาเขามาพบท่านเอง"

++ ในสัปดาห์ต่อมา ++
"คิบอมมี่~ ไปว่ายน้ำเล่นกัน"
วิ่นชวนบอมบอมมองหน้า
"คิดยังไงชวนเนี่ย"
"น๊า~~~~"
วิชามารบทเดิม
"เออๆก็ได้"
แล้วทั้ง2ก็ลงไปเล่นน้ำกัน ตอนนั้น วิ่นน้อยเจ้าเล่ห์ก็แอบขโมยเสื้อผ้าคิบอมมี่ไป
แล้วใช้เสียง8หลอด ตะโกนบอกขบวนของราชามินนี่(จองมิน)  ซึ่งวิ่นรู้ล่วงหน้าว่าจะผ่านมา
"ช่วยด้วยๆ เจ้านายขอข้ากำลังจะจมน้ำ~"
จองมินจึงให้ทหารคนสนิท(คยูจง) โยนเชือกช่วยบอมมี่ขึ้นจากน้ำ  แต่ไม่วาย...
"เฮ้ย! ใครก็ไม่รู้ขโมยเสื้อผ้านายข้าไป" [แกเองไม่ใช่หรอ?]
เสียงดังมาแต่ไกล แถมบ่นไม่หยุด
"ใครกันนะ มาทำแบบนิ.. อุ้ย~"
เควิ่นเงียบ เมื่อเห็นคิบอมที่อยู่ตรงหน้า
'เพิ่งเห็นยอมมี่แบบไม่ใส่เสื้อผ้าชัดๆ อุ๊ย! ทำไมช่าง~  อ๊าย >////<'
[อุ๊ย! เซ็กซี่มากเลยอ่ะวิ่น / ใช่เลยโย แบบว่า กรี๊ดกร๊าดมาก // ตายละๆ กรี๊ส~]
"งั้นเดี๋ยวยังไงข้าจะเตรียมเสื้อผ้าให้ท่านแล้วกัน"
แล้วก็สั่งคยูจง(อีกแล้ว)ให้ไปเตรียมเสื้อผ้าให้คิบอม

เมื่อคิบอมแต่งตัวใหม่เรียบร้อยแล้ว  เควิ่นก็...
"ข้าขอแนะนำให้ท่านไปเที่ยวชมปราสาทของพวกเรา"
ได้ยิน คิบอมหันหน้าควับมาหาวิ่น แล้วกระซิบ
"แต่.. เราไม่มีปราสาทนี่"
"เชื่อใจฉันเหอะน่า"
เควิ่นตอบ  แล้วทุกๆคนก็เดินทางไปยังปราสาทหลังนั้น

** ย้อนความ **
ก่อนหน้าที่คิบอมกับจองมินจะเจอกันหลายวัน
เควิ่นเดินทางไปยังปราสาทเก่าๆ ร้างๆหลังหนึ่ง
"เจ้า!! เป็นใคร ถึงกล้ามาบุกปราสาทของข้า"
เจ้าของปราสาทพูด
"ข้า.. เป็นเพียงแมวตัวหนึ่ง ไม่มีอะไรมากหรือน้อยไปกว่านี้  นามเควิ่น"
"อ่ะหรอ? ข้าซูฮยอน ผู้เฝ้าปราสาทนี้"
ผี(ซูฮยอน)ตนนั้นพูดขึ้น
"งั้นข้า.. ขอเสนอเจ้านายคนใหม่ให้ท่าน เอาไหม?"
เควิ่นพูด
"เขาคนนั้นคือใคร"
แล้วเควิ่นก็พรีเซ้นต์คิบอมเต็มที่  จนซูฮยอนยอมให้เควิ่นเข้ายึดครองปราสาทแต่โดยดี

-* กลับมาๆ *-
"ที่นี่แหละท่าน"
เควิ่นเสนอ  แม้แต่คิบอมยังทึ่งกับปราสาทของเขาเอง
"อืม.. ช่างยิ่งใหญ่สมกับเป็นท่านจริงๆ"
จองมินพูด แล้วเสริมว่า
"งั้นก็คงจะจัดปาร์ตี้ได้บ่อยล่ะสิ"
จองมินตาลุกวาว เมื่อนึกถึงเวลาที่ได้ปลดปล่อย(แรด)เต็มที่
"เอ่อ.. ถ้ายังไง ท่านก็มาได้ตลอดเวลานะ"
คิบอมเสนอ  จองมินหันมาจ้อง
"ข้าต้องมาตลอดอยู่แล้ว  เพราะข้า.. จะขอยกลูกสาวสุดรักของข้าให้เจ้า"
"ห๊า!!!!"



++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++

เดี๋ยวๆ จะมาต่อความวุ่นวายให้นะ
เพราะนี่แค่ส่วนเนื้อเรื่อง ส่วนความสนุกจะตามมาอีก

ตั้งแต่อัพฟิคครั้งสุดท้าย จนถึงตอนนี้
ก็ผ่านไปครึ่งเดือนพอดี 55+  ยังไงก็กลับมาอัพแล้วนะ

สำหรับตอนนี้ สงสารคยูจงมาก~
ออกฉากมาไม่ได้พูด แถมโดนใช้อีก น่าสงสาร 55+

แล้วจะรีบมาต่อตอนต่อไปให้นะค่ะ

ขอบคุณที่ติดตามค่า~~~~



By ----> Yo....Jung