คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #14 : [U-KISS+B2ST] u-kiss & the b2st (Beauty & The beast) EP.5
.-**-.-**-.-**-.-**-.-**-.-**-.-**-. สายตาคู่นั้นยังคงจ้องเขาอยู่ต่อไป....
จนทนไม่ไหว จึงโผล่ออกมา แล้วตั้งท่าจะทำร้ายจุนฮยอง
"พี่....อย่านะ"
เควิ่นร้องและคว้ามือของคนๆนั้นไว้
"เควิ่น.. ทำไมต้องปกป้องมันขนาดนี้ด้วยล่ะ? มันสำคัญอะไรนักหนา"
"ถึงวิ่นบอกไป พี่คิบอมก็ไม่เข้าใจหรอก.."
"ใช่! พี่ไม่เข้าใจ ไม่เข้าใจว่าทำไมวิ่นถึงได้ทำแบบนี้ แล้วเควิ่นเห็นพี่เป็นตัวอะไรกันแน่"
ระหว่างที่ทั้ง2คนมีปากเสียงกันอยู่ จุนฮยองก็ล้มลงไป ทุกคนยืนอึ้ง ตอนนั้นเองดูจุนตะโกนมาจากข้างบน
"แย่แล้วๆ! ดอกกุหลาบเหลือกลีบเดียวแล้ว"
ทุกๆคนตกใจมาก(ยกเว้น3ตัวนั้น) คิบอมจึงหันมาถามเควิ่น
"นี่มันเรื่องอะไรกัน"
เควิ่นจึงเล่าเรื่องราวแบบรวบรัดให้คิบอมฟัง หลังจากนั้นก็โพลงขึ้นว่า
"แย่แล้ว ต้องไปหาฮยอนซึงแล้วล่ะ"
แล้วก็วิ่งไปตามทางที่ฮยอนซึงวิ่งไปซ่อน [มันยังจำได้อยู่เนอะว่าไปทางไหน]
ทางด้านฮยอนซึง นั่งซึมอยู่ส่วนหนึ่งของสวน โดยที่มีกีวางกับดงอุนเป็นห่วงอยู่ห่างๆ
"เฮ้อ~ สงสารจังเนอะ"
กีวางพูด
"พี่เขาจะเป็นอะไรมากรึเปล่าน๊า อยากเข้าไปคุยด้วยจัง"
แต่ในตอนนั้นเอง ก็ได้ยินเสียงเควิ่นเรียกฮยอนซึง ดงอุนจึงเสนอหน้าไปหาเควิ่นทันที
"เควิ่นๆ พี่ฮยอนซึงอยู่ตรงนั้นน่ะ เดี๋ยวพาไปๆ"
แล้วดงอุนก็ลากเควิ่นมาจนถึงที่ๆฮยอนซึงนั่งอยู่
"ฮยอนซึง...."
ฮยอนซึงได้ยินก็สะดุ้ง แล้วค่อยๆหันมาหาเควิ่น แต่เควิ่นก็ไมพูดอะไรอีก แต่ดึงข้อมือฮยอนซึงไปเลย
"อะ...อะไรน่ะเควิ่น?"
ฮยอนซึงถามอย่างสงสัย แต่เควิ่นก็ยังไม่พูดเช่นเดิม จนเดินมาถึงที่ๆจุนฮยองล้มอยู่
"จุนฮยอง!!!!!"
ฮยอนซึงร้องเรียกด้วยน้ำตาที่นองหน้าอีกครั้ง แล้วตรงดิ่งไปหาคนที่ล้มลงอยู่ตรงนั้น
"จุนฮยอง อย่าเป็นอะไรไปนะ จุนฮยอง จุนฮยอง"
จุนฮยองค่อยๆลืมตาขึ้น และยิ้มให้ฮยอนซึง
"มา..แล้วหรอ...."
จุนฮยองพูด ฮยอนซึงพยายามยิ้มและพยักหน้า
"ใช่...ฉันมาแล้ว ..ฮึก.. มาหานายแล้ว"
"ขอบใจนะ ที่ยังมาหาฉัน ยังเห็นฉันอยู่ในสายตาเสมอ และก็ขอโทษที่ไม่เคยเห็นและให้ความสำคัญนายเลย
ฉันน่ะ....เคยคิดตลอด ว่าจะมีสักคนไหมที่รักฉัน ในเมื่อท่านพ่อ-แม่ ก็ให้ฉันอยู่ที่นี่คนเดียว
ฉันเคยคิดจะค้นหาคนๆให้สุดขอบโลก แต่.... จริงๆแล้วคนๆนั้นอยู่ข้างๆฉันมาตลอดนี่เอง....
ขอบใจนะฮยอนซึงที่ยังอยู่ข้างๆฉัน ฉันน่ะ..มีความสุขที่สุดเลย"
"พอแล้วน่า.. อย่าฝืนเลย เดี๋ยวเป็นอะไรไปมากกว่านี้ ฉันน่ะ..ไม่อยากเสียนายไปนะ"
ใช่...เขารู้ดีว่าตอนนี้กลีบกุหลาบต้องใกล้ร่วงหมดแล้วแน่นอน แต่ถึงอย่างนั้น เขาก็รับได้ที่จะอยู่ในร่างประหลาดๆต่อไป
ฮยอนซึงกอดจุนฮยองไว้ แล้วปล่อยให้น้ำตาไหลไปเรื่อยๆ จุนฮยองจับแขนฮยอนซึงเพื่อนดึงตัวออก
"มีอะไร??"
ฮยอนซึงถามอย่างสงสัย แต่ไม่มีคำตอบจากฝ่ายถูกถาม แต่ฮยอนซึงกลับได้รอยจูบกลับคืนมา
หลังจากนั้นทั่วทั้งปราสาทก็มีแสงสีทองส่องไปทั่งทั้งปราสาท แล้วสิ่งที่ทุกคนเห็นคือ.....
"เรากลับเป็นเหมือนเดิมแล้วนี่ เย้!!!!"
ดงอุนพูดขึ้น
"ทำสำเร็จแล้วสินะ 2คนนั้นน่ะ"
ดูจุนพูดขึ้น แล้วหันมามองหน้าเควิ่น เควิ่นก็ยิ้มๆให้ แล้วตอนนั้นเอง โยซอบก็ปรากฏตัวขึ้น(อีกแล้ว)
"เย้ๆ! ดีใจด้วยน๊า ^o^ "
ร่าเริงมากๆๆๆๆๆ จุนฮยองได้ยินจึงละออกจากฮยอนซึง แล้วเดินมาหาโยซอบ
"สนุกมากใช่ไหมห๊า!!!!!"
แล้วจะจับโยซอบ แต่ก็นะ..นางฟ้าย่อมบินหนีได้เสมอ
"พี่!! มันแกล้งเค้า"
แล้วก็ไปประจบดูจุนทันที ดูจุนก็โอบยิ้มๆ
"หนอยๆ มีอะไรไม่บอกกันนะ"
จุนฮยองคาดโทษดูจุน
"เอาน่าๆ ถือว่าเป็นนางฟ้าที่มาทำให้นาย2คนได้รักกันก็ละกันนะ แฮะๆ"
ดูจุนแก้ตัวให้ [รักยังโยมากเลยเนอะลุง แก้ตัวแทนกันด้วย]
"ตรงไหนเนี่ย??"
จุนฮยองหงุดหงิด ฮยอนซึงเดินมาหาพอดี
"แต่คิดว่า.. นางฟ้าตัวจริงน่าจะเป็นเควิ่นมากกว่านะ เควิ่นน่ะคอยช่วยเหลือฉันตลอดเลย ขอบใจนะ"
เควิ่นยิ้มหน้าบานแล้วสิ แต่โยซอบ...
"ช่ายเซ่!!!! ฉันมันไม่ใช่คนดีนี่!!!"
แล้วทำหน้าร้องไห้ ฮยอนซึงเหวอเลย
'ทำอะไรผิดรึเปล่าเนี่ยเรา'
ฮยอนซึงคิด แต่ดูจุนเดินมาหาโยซอบ
"ไม่เป็นไรๆ ยังไง นายก็เป็นนางฟ้าของฉันอยู่ดีนั่นแหละ"
แล้วก็หอมแก้มโยซอบไปทีนึง [อ๊าก!!!! ลุงทำอารายเนี่ย]
"บ้าๆๆๆๆๆๆ"
โยซอบเขินแบบสุดๆ บรรยากาศเต็มไปด้วยความสุขจริงๆเลย
"นี่ๆ แล้ว...พี่คิบอมล่ะ"
เควิ่นหันไปถามอิไล+กีซอบ
"เออ... นั่นดิ ตะกี้ก็อยู่นี่ไม่ใช่เหรอ ไปไหนซะแล้ว"
กีซอบพูด จริงๆแล้วคิบอมหนีไปนั่งสำนึกผิดอยู่คนเดียวที่แถวๆหน้าปราสาท แต่เควิ่นก็เซ้นต์ดี(หาจนเจอ)
"พี่คิบอม มาทำอะไรอยู่ตรงนี้น่ะ"
เควิ่นถาม
"ก็.....เปล่า.."
คิบอมพูดไม่ถูก เพราะเขารู้สึกว่าทำผิดไว้เยอะเหลือเกิน แต่แล้ว..เควิ่นก็เข้ามากอด [ *0* ]
"พี่อย่าคิดมากนะ วิ่นไม่โกรธหรอกที่พี่ทำน่ะ วิ่นเข้าใจ ว่าพี่น่ะรักวิ่น วิ่นผิดเองที่ไม่ยอมเข้าใจพี่"
ได้ฟังดังนั้น คิบอมจึงกอดเควิ่นตอบ
"พี่ขอโทษนะ ถ้าทำอะไรให้วิ่นเดือดร้อน แต่สัญญานะ ต่อไปนี้จะไม่ทำแบบนั้นอีกแล้ว ขอแค่...."
พูดแล้วจู่ๆก็เงียบไป เควิ่นเงยหน้าขึ้นมามองงงๆ
"ขอแค่เควิ่นยอมเป็นแฟนพี่ก็พอ... อิอิ" [มาขอเค้าแบบนี้มั่งดิบอมมี่]
เควิ่นทุบไหล่คิบอมอย่างเขินๆ
"โอ๊ย! นี่มาทำคนอื่นแบบเนี๊ยะ แล้วตกลงรึเปล่าล่ะ"
"บ้า... พี่คิบอมอ่ะ"
เขินไม่หาย
"บอกมานะ!!"
คาดคั้นเอาคำตอบอย่างแรง เควิ่นจึงพยักหน้า คิบอมก็ตรงเข้ามากอดเลยสิ
"พี่คิบอม!! อ๊า..วิ่นเจ็บนะพี่ กอดแน่นไปแล้ว"
"หรอ...อิอิ"
"จะสวีทกันไปไหน 2คนนั้นน่ะ"
จุนฮยองตะโกนมาจากหน้าประตู(มือก็โอบฮยอนซึงไว้ด้วย) ทั้ง2ก็หันมามองแล้วหัวเราะให้กัน
บรรยากาศที่นั่นเต็มไปด้วยความสุขอีกครั้ง จุนฮยองชวนให้ทุกๆคนมาอยู่ด้วยกัน
แต่เควิ่นก็อยากกลับไปใช้ชีวิตเหมือนเดิม ถึงอย่างนั้น เควิ่นก็สัญญาว่าจะมาเที่ยวหาบ่อยๆ
ทุกๆคนก็ได้กลับไปใช้ชีวิตอย่างที่ควรจะเป็น และมีความสุข....ตลอดไป
++++++++++ Happy Ending +++++++++
จบแล้วว้อย!!!! (ดีใจมากไปไหม)
เรื่องราวยืดเยื้อมาถึง 5 ตอน ไม่รู้เขียนไปได้ยังไง??
ปัญหาต่อจากนี้คือ.. ต่อไปจะเอาเรื่องอะไรดีนี่สิ
เดี๋ยวไปหาๆดูก่อนแล้วกัน
ถ้าอยากรู้เรื่องราวของวง b2st
ก็เชิญเข้าไปดูได้ที่....
http://writer.dek-d.com/solyo/writer/view.php?id=569180
ขอบคุณทุกๆคนนะค่ะ ที่ยังติดตามกันเสมอ
By ----->> Yo....Jung
ความคิดเห็น