ลำดับตอนที่ #11
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #11 : [U-KISS+B2ST] u-kiss & the b2st (Beauty & the beast) Ep.2
++++++++++ ซูฮยอนเดินทางไปเรื่อยๆ.....ไปตามเส้นทางที่แสนยาวไกล..เงียบสงัด.... เริ่มห่างจากบ้านไปทุกที่....ทุกที แต่....
เมื่อลองมองดีๆ.... อ้าว? หลงทางนี่หว่า??
เมื่อเดินไปเรื่อยๆ ม้าของเขาเริ่มออกอาการ ลากให้ไปตามทางๆหนึ่ง ซูฮยอนเห็นดังนั้นจึงว่าม้าไป
"เอ๊ะ! จะไปทำไมทางนั้น มาทางนี้สิ ลัดกว่าเยอะ.... คิดว่านะ"
แล้วเขาก็กลายเป็นฝ่ายลากม้าไปตามทางที่ตัวเองคิดว่าใช่ [เอาแต่ใจตัวเอง ดีๆนี่เอง]
เมื่อเดินทางไปเรื่อยๆ ความมืดเริ่มเข้ามาเยือน ทันใดนั้น..ก็มีตัวอะไรสักอย่าง เดินมาทางพวกเขา....
มันคือฝูงไฮยีน่า [โหดไปไหม / เปลี่ยนดีก่า แค่หมาป่าพอ เดี๋ยวตายกันหมด] ฝูงหมาป่า เดินตรงเข้ามาจะทำร้าย
"ฮะ....ฮะ... เฮ้ย! "
ทันใดนั้นเอง คนกับม้าก็ใส่เกียร์หมาให้ไวที่สุดเท่าที่จะทำได้ และที่สำคัญ ไปกันคนละทาง [ = =" ]
"ช่วย.......ด้....ว..ย...."
ซูฮยอนร้องและวิ่นไปเรื่อยๆ จนไปเจอประตูเหล๊ก ที่มีแสงสว่างเล็กๆลอดผ่านออกมา
เขาจึงถือวิสาสะอย่างไม่ลังเล เปิดประตูเข้าไปเลย [ช่างไร้มารยาทสิ้นดี]
ทางด้านเจ้าม้าตัวดี วิ่งมาที่บ้าน
"เฮ้ย! ทำไมแกกลับมาตัวเดียวล่ะ แล้วป๊าล่ะ"
เควิ่นถามอย่างตกใจสุดขีด
"พาฉันไปหาป๊าเลยนะ"
แล้ววิ่นก็ขี่ม้าออกจากบ้านไป
เจ้าม้าก็พาเควิ่นมาจนถึงหน้าปราสาทหลังหนึ่ง ปราสาทนั่นทำให้เควิ่นอึ้งมากจนหัวใจแทบจะหยุดเต้น
เควิ่นสูดลมหายใจจนล้นปอด [เขามีแต่เต็มปอด ไรเตอร์ท่าจะบ้าไปละจริงๆ] แล้วแข็งใจเปิดประตูปราสาทนั่น
แล้วภาพตรงหน้าเควิ่น... ก็ทำให้เขาแทบหัวใจหยุดเต้น อีกครั้งหนึ่ง สิ่งที่เขาเห็นตรงหน้าคือ....
"ว้าวๆ ใครน่ะสวยจัง"
ถ้วยชาน้อยๆพูด
"ดงอุน อย่าซนสิน้องนี่"
แล้วก็มีกาน้ำเดินมาปราม
"พี่ฮยอนซึงอ่ะ ก็แขกมาก็ต้อนรับแล้วผมผิดตรงไหนอ่ะ?"
"แล้วที่แกพูดเนี่ย เขาเรียกว่ารับแขกตรงไหนไม่ทราบ ห๊ะ!"
ฮยอนซึงเริ่มตะหวาด
"แงๆ พี่กีวาง พี่ฮยอนซึงว่าเค้า"
"เออๆ มีอะไรก็ฟ้องแต่กีวาง ไปอยู่กะมันเลยสิ"
"เชอะ! อย่ายุผมนะพี่"
แล้วเจ้าแก้วน้ำน้อยๆ ก็อ้อนเชิงเทียนที่เดินมาดูเหตุการณ์พร้อมกับนาฬิกาเรือนหนึ่ง
"เอ่อ....ต้องขอโทษด้วยนะครับ ที่จู่ๆก็ให้เห็นเรื่องวุ่นวายแบบนี้"
นาฬิกาตอบ แล้วพูดต่อไปว่า
"ผม....เป็นพ่อบ้านของที่นี่ครับ ชื่อดูจุน ส่วนเจ้าตัวเล็กนั่นดงอุง กับพี่ชายของเขา ฮยอนซึง แล้วนั่น....
ผู้ช่วยผม กีวางครับ แล้วก็มี..นายน้อยของเรา จุนฮยองอีกคนครับ"
"เอ่อ...ฮะ"
เควิ่นตอบรับแบบ งงๆ แล้วพูดต่อไปว่า
"ฉันมาหาคุณพ่อของฉัน ท่านอยู่ที่นี่ใช่ไหม"
ยิงคำถามทันที ทันใดนั้นซูฮยอนก็เดินออกมา
"ป๊า!!!!"
เควิ่นร้อง แต่ซูฮยอนบอกว่า
"วิ่น รีบไปจากที่นี่ซะดีกว่านะ"
"ทำไมล่ะป๊า หนูจะไม่ทิ้งป๊าไว้ที่นี่หรอก"
แต่ไม่ทันที่ซูฮยอนจะได้พูดอะไรต่อ ก็มีเสียงคำรามออกมาจากมุมหนึ่งของปราสาท พร้อมกับร่างของอสูร
"เจ้ามาทำอะไรที่นี่"
จุนฮยองถามเควิ่น
"ทะ..ท่าน.... ขอร้องล่ะ ให้พ่อกลับไปกับข้าเถอะ"
เควิ่นพูดเป็นเชิงขอร้อง
"ไม่!!!!"
พูดอย่างหนักแน่น
"งั้น ฉันขอแลกตัวกับพ่อ โอเคไหม"
เควิ่นสวนกลับ อย่างหนักแน่นเช่นกัน ทุกอย่างในปราสาทตกอยู่ในความเงียบสงบ
"เป็นข้อเสนอที่ไม่เลวนี่....งั้นก็ได้"
จุนฮยองยอมรับในความกล้าหาญของวิ่นมาก จึงให้ซูฮยอนกลับไปพร้อมกับม้าตัวป่วนตัวเดิม
แล้ววิ่นก็อยู่ในปราสาทนั้น.....
เมื่อซูฮยอนลับตาไป เควิ่นก็ปล่อยโฮออกมาทันที ไม่พอ ยังคิดไปต่างๆนานาว่า ตัวเองคงจะเป็นอย่างนั้นนอย่างนี้
ดูจุนเดินไปหาจุนฮยอง แล้วกระซิบ
"เฮ้ย! พูดดีๆปลอบใจเธอหน่อยสิ"
พูดจบ จุนฮยองหันมามองหน้าดูจุนแล้วทำตาปริบๆ [อยากเห็นเนอะ 55+] จากนั้น จึงเดินไปหาเควิ่น
"เอาล่ะ...คิดซะว่าที่นี่เป็นบ้านของเธอแล้วกันนะ"
เควิ่นได้ยินดังนั้นจึงอึ้งไปชั่วขณะ
"หา????"
ยังไม่เชื่อหูตัวเอง จุนฮยองจึงพูดต่อไปว่า..
"อยากไปบุกห้องไหนก็เข้าไปได้เลยนะ เว้นแต่ห้องซ้ายสุดนั่น"
"ทำไมอ่ะ"
ถามกลับอย่างรวดเร็ว จุนฮยองหันหน้ามาขึงตาใส่
"มันเป็นสิ่งต้องห้าม!! อย่าไปยุ่งเด็ดขาด เข้าใจไหม!!!!"
"หว๊า.....เข้าใจแล้วๆ"
ดูจุนยืนกอดอก ทำหน้าดุๆ อยู่ในระดับสายตาของจุนฮยอง ทำให้จุนฮยองพยายามกลั้นอารมณ์ไว้
ในคืนนั้นทุกๆคนจัดงานเลี้ยงต้อนรับเควิ่น ทุกคนต่างสนุกสนานร่าเริ่งกันอย่างมาก เว้นแต่....
จุนฮยองที่นั่งมองดอกกุหลาบ พร้อมถอนหายใจอยู่ในห้องของตัวเอง
หลังงานเสร็จ เควิ่นอาบน้ำเสร้จแล้วมองลงมาที่หน้าต่างเห็นดูจุนนั่งเหมือนรอใครสักคนอยู่ จึงลองเดินลงไปดู
แต่เมื่อเดินลงมาถึง ก็เห็นเหมือนมีใครอีกคนอยู่ที่นั่น....
"พี่เป็นอะไรรึเปล่าเนี่ย"
เสียงนั้นพูดกับดูจุน
"ก็....เปล่า"
"ห่วงเจ้าตัวแสบอยู่ล่ะสิ ฮ่ะๆ"
เสียงนั้นดูร่าเริงและไม่คุ้นหูเอาซะเลยสำหรับเควิ่น แต่เขาก็อยากรู้อยู่ดีว่าเสียงนั้นเป็นใคร
"แล้ว...จุนฮยองเป็นไงมั่งเนี่ย"
เสียงนั้นถาม เควิ่นเริ่มให้ความสนใจ
"เหมือนเดิม"
คำตอบสั้นๆของดูจุน
"ว๊า! อุส่าห์ลงทุนไปตั้งหลายอย่าง ยังหาคนรักไปเจออีกหรอ"
"มันไม่สนุกนะ โยซอบ"
"ก็ไม่ได้สนุกนี่.. อยากช่วย แต่โง่เอง"
ตุ๊บ! เควิ่นพันขาตัวเองล้ม [ทำยังไงเนี่ย?] หลังจากที่แอบฟังอยู่นาน
"คะ....เควิ่น"
ดูจุนพูดขึ้นเบาๆ
"เอ่อ...ขะ...ขอโทษนะที่แอบฟัง"
"อื้อ..ไม่เป็นไรหรอก"
"อ่า...ขอโทษนะ ตกลงเรื่องมันเป็นยังไงมายังไงกันแน่ บอกได้ไหม"
เควิ่นเริ่มสงสัย โยซอบจึงอาสาเล่าเรื่องทั้งหมดให้ฟัง
"อ๋อ...งี้นี่เอง น่าสงสารและสมน้ำหน้ายังไงไม่รู้"
เควิ่นพูด โยซอบจึงปล่อยฮาทันที แต่ดูจุนก็หันมามองอย่างดุๆ ถึงอย่างนั้น โยซอบก็ยังแอบขำอยู่ดี
ดูจุนจึงเอามือไปขยี้หัวโยซอบอย่างหมั่นไส้ เควิ่นคิดว่าเป็นภาพที่น่ารักมากๆ
"เอ่อ...งั้นไม่กวนแล้วนะ"
เควิ่นรีบปลีกตัว แต่ดูจุนเรียกไว้ก่อน
"ไปที่ห้องสมุดดูรึยัง"
"ยังเลย...."
"ลองไปดูนะ คิดว่านายต้องชอบแน่ๆ"
ดูจุนเสนอ เควิ่นก้มหัวเป็นเชิงขอบคุณ แล้วรีบเดินออกไป
"งั้นมาคุยเรื่องของเรากันต่อดีกว่าเนอะ"
โยซอบพูดอย่างร่าเริง
"เฮ้อ~ ถ้าจุนฮยองรู้ว่าฉันมานั่งคุยกันนายแบบนี้ คงจะโดนฆ่าตายแน่เลย"
ดูจุนพูดและเงยหน้ามองไปบนท้องฟ้า ทันใดนั้น....
>จุ๊บ..< โยซอบยื่นหน้าไปหอมแก้มดูจุน [อร๊าง~~ ทามไมไม่เป็นฉ๊าน / เดี๋ยวโดนบอมตบอ่ะ พูดงี้ 55+]
"ทำแบบนี้อีกแล้วนะ"
ดูจุนหันมาดุโยซอบ ด้วยใบหน้าที่เปื้อนรอยยิ้ม [ยังไง??]
"ก็แหม..คนรักกันนิดๆหน่อยๆเองจะเป็นไรไป"
โยซอบพูดแหย่
"ไปนอนดีกว่า ไม่อยากคุยกะนางฟ้าติ๊งต๊องแบบใครบางคน"
ดูจุนพูด
"เดี๋ยวไปร้องเพลงกล่อม อิอิ"
"ไม่ต้องเลย.. กลับไปเหอะ"
"โด่.. ไปก็ได้"
แล้วโยซอบก็หันมายิ้มหวานให้ดูจุน แล้วจากไป จากนั้นดูจุนก็ขึ้นไปที่ห้องของตัวเอง
เควิ่น ก้มหน้าก้มตาอย่างตั้งใจ พอจะพักสายตา จึงเห็นดูจุนเดินมา
"พี่ดูจุน.."
เควิ่นเรียก ดูจุนจึงเดินมาหา
"มีอะไรหรอ??"
"คือ.... วิ่นอยากรู้อ่ะ ว่าจุนฮยองเขาเคยมีทีท่าชอบใครมาก่อนหรือเปล่า"
เริ่มยิงคำถามแปลกๆ
"อืม.... ถ้าแสดงตรงๆนี่ไม่เคยนะ แต่ถ้าเคยเห็นหวั่นไหวตอนอยู่ต่อหน้าใคร คนๆนั้นคงเป็น ฮยอนซึง ละมั้ง?"
ดูจุนเริ่มตั้งสมมุติฐาน
"งั้นหรอๆ แล้วฮยอนซึงล่ะ"
"ก็... ถ้าพูดตรงๆก็แอบชอบจุนฮยองอยู่นั่นแหละ เคยบอกกับฉันครั้งนึง"
"อืม.... พี่จะว่าอะไรไหม ถ้าวิ่นอยากจะช่วย"
พูดพร้อมยิ้มอย่างร่าเริง
"ก็ดีนะ ^^ มีผู้ช่วยแล้วสิเนี่ย ฮ่าๆ"
แล้วทั้ง2คนก็นั่งคุยกันสักพัก จึงแยกกันไปนอน
++++++++++ To be continue ++++++++++
เฮ้ย? ไม่จบซะทีแฮะๆ ต้องทำกี่ตอนล่ะเนี่ย - -* เหอๆ
ก็ขอให้ติดตามกันต่อเรื่อยๆนะค่ะ
ตอนนี้ออกตั้ง2คู่ ดูซอบกะกีอุน 55+
เดวจะมีอีกหลายๆคู่ตามมาในตอนต่อๆไป
ที่ให้วิ่นมาที่ปราสาทไม่ใช่ไร เห็นเคยอยู่วงเดียวกะจุนฮยอง(ป๊อบปิ้นดราก้อน)
เลยน่าจะสนิทกัน 55+
ขอบคุณผู้อ่านทุกท่านเช่นเคยเจ้าค่ะ
By ----> Yo....Jung
เมื่อลองมองดีๆ.... อ้าว? หลงทางนี่หว่า??
เมื่อเดินไปเรื่อยๆ ม้าของเขาเริ่มออกอาการ ลากให้ไปตามทางๆหนึ่ง ซูฮยอนเห็นดังนั้นจึงว่าม้าไป
"เอ๊ะ! จะไปทำไมทางนั้น มาทางนี้สิ ลัดกว่าเยอะ.... คิดว่านะ"
แล้วเขาก็กลายเป็นฝ่ายลากม้าไปตามทางที่ตัวเองคิดว่าใช่ [เอาแต่ใจตัวเอง ดีๆนี่เอง]
เมื่อเดินทางไปเรื่อยๆ ความมืดเริ่มเข้ามาเยือน ทันใดนั้น..ก็มีตัวอะไรสักอย่าง เดินมาทางพวกเขา....
มันคือฝูงไฮยีน่า [โหดไปไหม / เปลี่ยนดีก่า แค่หมาป่าพอ เดี๋ยวตายกันหมด] ฝูงหมาป่า เดินตรงเข้ามาจะทำร้าย
"ฮะ....ฮะ... เฮ้ย! "
ทันใดนั้นเอง คนกับม้าก็ใส่เกียร์หมาให้ไวที่สุดเท่าที่จะทำได้ และที่สำคัญ ไปกันคนละทาง [ = =" ]
"ช่วย.......ด้....ว..ย...."
ซูฮยอนร้องและวิ่นไปเรื่อยๆ จนไปเจอประตูเหล๊ก ที่มีแสงสว่างเล็กๆลอดผ่านออกมา
เขาจึงถือวิสาสะอย่างไม่ลังเล เปิดประตูเข้าไปเลย [ช่างไร้มารยาทสิ้นดี]
ทางด้านเจ้าม้าตัวดี วิ่งมาที่บ้าน
"เฮ้ย! ทำไมแกกลับมาตัวเดียวล่ะ แล้วป๊าล่ะ"
เควิ่นถามอย่างตกใจสุดขีด
"พาฉันไปหาป๊าเลยนะ"
แล้ววิ่นก็ขี่ม้าออกจากบ้านไป
เจ้าม้าก็พาเควิ่นมาจนถึงหน้าปราสาทหลังหนึ่ง ปราสาทนั่นทำให้เควิ่นอึ้งมากจนหัวใจแทบจะหยุดเต้น
เควิ่นสูดลมหายใจจนล้นปอด [เขามีแต่เต็มปอด ไรเตอร์ท่าจะบ้าไปละจริงๆ] แล้วแข็งใจเปิดประตูปราสาทนั่น
แล้วภาพตรงหน้าเควิ่น... ก็ทำให้เขาแทบหัวใจหยุดเต้น อีกครั้งหนึ่ง สิ่งที่เขาเห็นตรงหน้าคือ....
"ว้าวๆ ใครน่ะสวยจัง"
ถ้วยชาน้อยๆพูด
"ดงอุน อย่าซนสิน้องนี่"
แล้วก็มีกาน้ำเดินมาปราม
"พี่ฮยอนซึงอ่ะ ก็แขกมาก็ต้อนรับแล้วผมผิดตรงไหนอ่ะ?"
"แล้วที่แกพูดเนี่ย เขาเรียกว่ารับแขกตรงไหนไม่ทราบ ห๊ะ!"
ฮยอนซึงเริ่มตะหวาด
"แงๆ พี่กีวาง พี่ฮยอนซึงว่าเค้า"
"เออๆ มีอะไรก็ฟ้องแต่กีวาง ไปอยู่กะมันเลยสิ"
"เชอะ! อย่ายุผมนะพี่"
แล้วเจ้าแก้วน้ำน้อยๆ ก็อ้อนเชิงเทียนที่เดินมาดูเหตุการณ์พร้อมกับนาฬิกาเรือนหนึ่ง
"เอ่อ....ต้องขอโทษด้วยนะครับ ที่จู่ๆก็ให้เห็นเรื่องวุ่นวายแบบนี้"
นาฬิกาตอบ แล้วพูดต่อไปว่า
"ผม....เป็นพ่อบ้านของที่นี่ครับ ชื่อดูจุน ส่วนเจ้าตัวเล็กนั่นดงอุง กับพี่ชายของเขา ฮยอนซึง แล้วนั่น....
ผู้ช่วยผม กีวางครับ แล้วก็มี..นายน้อยของเรา จุนฮยองอีกคนครับ"
"เอ่อ...ฮะ"
เควิ่นตอบรับแบบ งงๆ แล้วพูดต่อไปว่า
"ฉันมาหาคุณพ่อของฉัน ท่านอยู่ที่นี่ใช่ไหม"
ยิงคำถามทันที ทันใดนั้นซูฮยอนก็เดินออกมา
"ป๊า!!!!"
เควิ่นร้อง แต่ซูฮยอนบอกว่า
"วิ่น รีบไปจากที่นี่ซะดีกว่านะ"
"ทำไมล่ะป๊า หนูจะไม่ทิ้งป๊าไว้ที่นี่หรอก"
แต่ไม่ทันที่ซูฮยอนจะได้พูดอะไรต่อ ก็มีเสียงคำรามออกมาจากมุมหนึ่งของปราสาท พร้อมกับร่างของอสูร
"เจ้ามาทำอะไรที่นี่"
จุนฮยองถามเควิ่น
"ทะ..ท่าน.... ขอร้องล่ะ ให้พ่อกลับไปกับข้าเถอะ"
เควิ่นพูดเป็นเชิงขอร้อง
"ไม่!!!!"
พูดอย่างหนักแน่น
"งั้น ฉันขอแลกตัวกับพ่อ โอเคไหม"
เควิ่นสวนกลับ อย่างหนักแน่นเช่นกัน ทุกอย่างในปราสาทตกอยู่ในความเงียบสงบ
"เป็นข้อเสนอที่ไม่เลวนี่....งั้นก็ได้"
จุนฮยองยอมรับในความกล้าหาญของวิ่นมาก จึงให้ซูฮยอนกลับไปพร้อมกับม้าตัวป่วนตัวเดิม
แล้ววิ่นก็อยู่ในปราสาทนั้น.....
เมื่อซูฮยอนลับตาไป เควิ่นก็ปล่อยโฮออกมาทันที ไม่พอ ยังคิดไปต่างๆนานาว่า ตัวเองคงจะเป็นอย่างนั้นนอย่างนี้
ดูจุนเดินไปหาจุนฮยอง แล้วกระซิบ
"เฮ้ย! พูดดีๆปลอบใจเธอหน่อยสิ"
พูดจบ จุนฮยองหันมามองหน้าดูจุนแล้วทำตาปริบๆ [อยากเห็นเนอะ 55+] จากนั้น จึงเดินไปหาเควิ่น
"เอาล่ะ...คิดซะว่าที่นี่เป็นบ้านของเธอแล้วกันนะ"
เควิ่นได้ยินดังนั้นจึงอึ้งไปชั่วขณะ
"หา????"
ยังไม่เชื่อหูตัวเอง จุนฮยองจึงพูดต่อไปว่า..
"อยากไปบุกห้องไหนก็เข้าไปได้เลยนะ เว้นแต่ห้องซ้ายสุดนั่น"
"ทำไมอ่ะ"
ถามกลับอย่างรวดเร็ว จุนฮยองหันหน้ามาขึงตาใส่
"มันเป็นสิ่งต้องห้าม!! อย่าไปยุ่งเด็ดขาด เข้าใจไหม!!!!"
"หว๊า.....เข้าใจแล้วๆ"
ดูจุนยืนกอดอก ทำหน้าดุๆ อยู่ในระดับสายตาของจุนฮยอง ทำให้จุนฮยองพยายามกลั้นอารมณ์ไว้
ในคืนนั้นทุกๆคนจัดงานเลี้ยงต้อนรับเควิ่น ทุกคนต่างสนุกสนานร่าเริ่งกันอย่างมาก เว้นแต่....
จุนฮยองที่นั่งมองดอกกุหลาบ พร้อมถอนหายใจอยู่ในห้องของตัวเอง
หลังงานเสร็จ เควิ่นอาบน้ำเสร้จแล้วมองลงมาที่หน้าต่างเห็นดูจุนนั่งเหมือนรอใครสักคนอยู่ จึงลองเดินลงไปดู
แต่เมื่อเดินลงมาถึง ก็เห็นเหมือนมีใครอีกคนอยู่ที่นั่น....
"พี่เป็นอะไรรึเปล่าเนี่ย"
เสียงนั้นพูดกับดูจุน
"ก็....เปล่า"
"ห่วงเจ้าตัวแสบอยู่ล่ะสิ ฮ่ะๆ"
เสียงนั้นดูร่าเริงและไม่คุ้นหูเอาซะเลยสำหรับเควิ่น แต่เขาก็อยากรู้อยู่ดีว่าเสียงนั้นเป็นใคร
"แล้ว...จุนฮยองเป็นไงมั่งเนี่ย"
เสียงนั้นถาม เควิ่นเริ่มให้ความสนใจ
"เหมือนเดิม"
คำตอบสั้นๆของดูจุน
"ว๊า! อุส่าห์ลงทุนไปตั้งหลายอย่าง ยังหาคนรักไปเจออีกหรอ"
"มันไม่สนุกนะ โยซอบ"
"ก็ไม่ได้สนุกนี่.. อยากช่วย แต่โง่เอง"
ตุ๊บ! เควิ่นพันขาตัวเองล้ม [ทำยังไงเนี่ย?] หลังจากที่แอบฟังอยู่นาน
"คะ....เควิ่น"
ดูจุนพูดขึ้นเบาๆ
"เอ่อ...ขะ...ขอโทษนะที่แอบฟัง"
"อื้อ..ไม่เป็นไรหรอก"
"อ่า...ขอโทษนะ ตกลงเรื่องมันเป็นยังไงมายังไงกันแน่ บอกได้ไหม"
เควิ่นเริ่มสงสัย โยซอบจึงอาสาเล่าเรื่องทั้งหมดให้ฟัง
"อ๋อ...งี้นี่เอง น่าสงสารและสมน้ำหน้ายังไงไม่รู้"
เควิ่นพูด โยซอบจึงปล่อยฮาทันที แต่ดูจุนก็หันมามองอย่างดุๆ ถึงอย่างนั้น โยซอบก็ยังแอบขำอยู่ดี
ดูจุนจึงเอามือไปขยี้หัวโยซอบอย่างหมั่นไส้ เควิ่นคิดว่าเป็นภาพที่น่ารักมากๆ
"เอ่อ...งั้นไม่กวนแล้วนะ"
เควิ่นรีบปลีกตัว แต่ดูจุนเรียกไว้ก่อน
"ไปที่ห้องสมุดดูรึยัง"
"ยังเลย...."
"ลองไปดูนะ คิดว่านายต้องชอบแน่ๆ"
ดูจุนเสนอ เควิ่นก้มหัวเป็นเชิงขอบคุณ แล้วรีบเดินออกไป
"งั้นมาคุยเรื่องของเรากันต่อดีกว่าเนอะ"
โยซอบพูดอย่างร่าเริง
"เฮ้อ~ ถ้าจุนฮยองรู้ว่าฉันมานั่งคุยกันนายแบบนี้ คงจะโดนฆ่าตายแน่เลย"
ดูจุนพูดและเงยหน้ามองไปบนท้องฟ้า ทันใดนั้น....
>จุ๊บ..< โยซอบยื่นหน้าไปหอมแก้มดูจุน [อร๊าง~~ ทามไมไม่เป็นฉ๊าน / เดี๋ยวโดนบอมตบอ่ะ พูดงี้ 55+]
"ทำแบบนี้อีกแล้วนะ"
ดูจุนหันมาดุโยซอบ ด้วยใบหน้าที่เปื้อนรอยยิ้ม [ยังไง??]
"ก็แหม..คนรักกันนิดๆหน่อยๆเองจะเป็นไรไป"
โยซอบพูดแหย่
"ไปนอนดีกว่า ไม่อยากคุยกะนางฟ้าติ๊งต๊องแบบใครบางคน"
ดูจุนพูด
"เดี๋ยวไปร้องเพลงกล่อม อิอิ"
"ไม่ต้องเลย.. กลับไปเหอะ"
"โด่.. ไปก็ได้"
แล้วโยซอบก็หันมายิ้มหวานให้ดูจุน แล้วจากไป จากนั้นดูจุนก็ขึ้นไปที่ห้องของตัวเอง
เควิ่น ก้มหน้าก้มตาอย่างตั้งใจ พอจะพักสายตา จึงเห็นดูจุนเดินมา
"พี่ดูจุน.."
เควิ่นเรียก ดูจุนจึงเดินมาหา
"มีอะไรหรอ??"
"คือ.... วิ่นอยากรู้อ่ะ ว่าจุนฮยองเขาเคยมีทีท่าชอบใครมาก่อนหรือเปล่า"
เริ่มยิงคำถามแปลกๆ
"อืม.... ถ้าแสดงตรงๆนี่ไม่เคยนะ แต่ถ้าเคยเห็นหวั่นไหวตอนอยู่ต่อหน้าใคร คนๆนั้นคงเป็น ฮยอนซึง ละมั้ง?"
ดูจุนเริ่มตั้งสมมุติฐาน
"งั้นหรอๆ แล้วฮยอนซึงล่ะ"
"ก็... ถ้าพูดตรงๆก็แอบชอบจุนฮยองอยู่นั่นแหละ เคยบอกกับฉันครั้งนึง"
"อืม.... พี่จะว่าอะไรไหม ถ้าวิ่นอยากจะช่วย"
พูดพร้อมยิ้มอย่างร่าเริง
"ก็ดีนะ ^^ มีผู้ช่วยแล้วสิเนี่ย ฮ่าๆ"
แล้วทั้ง2คนก็นั่งคุยกันสักพัก จึงแยกกันไปนอน
++++++++++ To be continue ++++++++++
เฮ้ย? ไม่จบซะทีแฮะๆ ต้องทำกี่ตอนล่ะเนี่ย - -* เหอๆ
ก็ขอให้ติดตามกันต่อเรื่อยๆนะค่ะ
ตอนนี้ออกตั้ง2คู่ ดูซอบกะกีอุน 55+
เดวจะมีอีกหลายๆคู่ตามมาในตอนต่อๆไป
ที่ให้วิ่นมาที่ปราสาทไม่ใช่ไร เห็นเคยอยู่วงเดียวกะจุนฮยอง(ป๊อบปิ้นดราก้อน)
เลยน่าจะสนิทกัน 55+
ขอบคุณผู้อ่านทุกท่านเช่นเคยเจ้าค่ะ
By ----> Yo....Jung
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น