U-KISS Tales

ลำดับตอนที่ #1 : [คิบอมxเควิ่น] บ้านขนมหว๊านหวาน (Hansel&Gretel)

    Once upond a time    มี 2 พี่น้อง แฮนเซล(หรือเควิ่น)กับเกรเทล(ดงโฮ)  อาศัยอยู่กับพ่อ(อเล็กซ์)และแม่เลี้ยง(อิไล ละกัน)
อยู่มาวันหนึ่ง เงินของพวกเขาก็เหลือน้อยมากๆ จนไม่พอจะเลี้ยงคนถึง4ชีวิตได้  อิไล จึงคิดว่า วิ่น+ดงโฮ เป็นภาระของบ้านควรจะ
กำจัดทิ้งไปซะ!!!!!
"นี่..ฉันว่านะ ลูกๆ2ตัวเนี่ยจะกินเยอะขึ้นทุกว๊านทุกวันนะ" 
อิไลพูดกับอเล็กซ์  ในขณะที่เควิ่นกับดงโฮกำลังกินขนมกันอย่างอเร็ดอร่อย
"แต่เขายังเด็กกันอยู่เลยนะ..เราทำแบบนั้นไม่ได้หรอก"
อเล็กซ์พูดขึ้น
"เออน่า..เชื่อฉันสิ"
"ก็....ไม่อยากจะเชื่ออ่ะ"
ป้าบบบ!!!!  อิไลตบหัวอเล็กซ์ไปทีนึง
"จะไม่เชื่อฟังกันใช่ไหมห๊า!!"
"คร๊าบๆ ขอโทษครับ"

แล้ววันแห่งแผนการของอิไลก็มาถึง....
"นี่ทุกคน....ไปปิคนิกกัน ^o^ " 
อิไลชวนทุกคน
"เย้ๆ  ปิคนิก..ปิคนิก" 
ดงโฮร้องเพลงอย่างร่าเริง  โดยที่ไม่รู้เลยว่าภัยร้ายกำลังจะมาเยือน
"อ่ะนี่ เอาขนมปังไว้กินระหว่างทาง"
อเล็กซ์ยื่นขนมปังให้วิ่น+โฮคนละก้อน
แล้วทุกๆคนก็เดินทาง..  เควิ่นก็คิดพิเรนท์ฉีกขนมปังเล่นกลางทาง (บ้านยิ่งไม่มีจะกินอยู่)  แล้วนกในป่าก็มากินเศษขนมปังนั้น

เมื่อพวกเขากินข้าวกันเสร็จ  อิไลก็พูดขึ้นว่า
"เด็กๆ นอนกลางวันกันไหม"
"ดีเลยๆ กำลังง่วง"
เควิ่นพูด
เมื่อทั้ง2หลับไป  อิไลก็ลากอเล็กซ์  แล้ววิ่งด้วยความเร็ว120กิโลเมตร/ชั่วโมง(ไม่ใช่คนแล้วมั้ง?)
เมื่อทั้ง2ตื่นขึ้นก็ไม่เห็นพ่อ-แม่  จึงออกเดินทางแบบมั่วๆ  จนหลงทางในที่สุด

ทั้ง2คนรอนแรมกันทั้งคืน  จนตอนเช้า....
ทั้ง2ได้กลิ่นหอมๆลอยมาจากที่ไหนสักแห่ง  จึงลอยตามกลิ่นไป(??)  จนเจอบ้านที่เป็นเบเกอร์รี่ทั้งหลัง
"ว้าวๆ *-*  น่ากินจังเลยพี่เควิ่น"
"นั่นสิๆ  งั้นเราไปงาบมันกันเถอะ"
แล้วทั้ง 2 คนก็ตรงเข้าไปแทะบ้านหลังนั้นทันที (เอ่อ..คุณ2คนเป็นปลวกไปแล้วหรอค่ะ?)
ทันใดนั้น....ก็มีหนุ่มร่างสูงคนหนึ่งเดินออกมาจากบ้าน
"เฮ้ย! ปลวกที่ไหนมาแทะบ้านเราเนี่ย ตายละ"
เขาพูดขึ้นอย่าหัวเสีย
"อุ๊บ!"
2พี่น้องหยุดแทะทันที ที่เห็นชายคนนั้น
"นี่นาย2คนใช่ไหมที่มากินบ้านฉัน"
ถามอย่างจริงจัง
"ก็...เอ่อ....อ่า.."
"ถ้าอยากกินทำไมไม่เข้าไปขอดีๆล่ะ?  มาแอบแทะทำไม  เห็นไหมบ้านมันไม่สวย" (อ้าว?)
"งั้น....เราก็ขอกินได้ไหม"
ดงโฮพูดขึ้นทันที
"งั้นก็เข้ามาสิ"
ชายหนุ่มคนนั้นออกปากเชิญ  ก่อนจะหันไปมองบ้านแสนสวยที่เพิ่งถูกแทะไป และถอนหายใจอย่างหน่ายๆ

เมื่อเข้ามาในบ้าน.....
"นั่งตรงนี้ก่อนสิ"
เขาชวนให้ทั้งสองคนนั่งที่โต๊ะทานอาหารกลางบ้าน
"ขอบคุณคร๊าบ"
"เดี๋ยวไปเอาชามาให้นะ"
แล้วทุกๆคนก็พูดคุยกันอย่างสนุกสนานจนค่ำ
"งั้นเดี๋ยวเควิ่นนอนห้องนี้  แล้วดงโฮไปห้องนั้นนะ"
"คร๊าบ พี่คิบอม" (ไปรู้จักกันตอนไหนนั่น)

.....ตกดึกคืนนั้น....
"เฮ้อ~ กว่าจะซ่อมบ้านเสร็จ เสียพลังเวทย์ไปเยอะเลย"
คิบอมพึมพำกับตัวเอง หลังจากร่ายเวทย์ซ่อมบ้าน  จากนั้นจึงเดินไปเพื่อที่จะนอน แต่....
"เอ๊ะ เควิ่นไม่ปิดประตูห้องรึไงเนี่ย"
ด้วยความหวังดีประสงค์ร้าย(??)  คิบอมจึงเดินไปเพื่อนที่จะปิดประตูให้
แต่แล้ว....เขาก็ได้เห็นเควิ่นที่นอนอยู่
'อ้า....น่ารักจัง'
คิบอมคิด  แล้วเดินเข้าไปเพื่อที่จะดูใกล้ๆ
"แหมน่ารักจังเลย...."
แล้วก็...........(เกิดอะไรขึ้นไม่รู้ 55+)

เช้ามา
เควิ่นเริ่มรู้สึกตัวเมื่อแสงแดดส่องเข้าตา  แล้วพอจะขยับตัวก็....
'เอ๊ะ ทำไมมันขยับตัวไม่ได้นะ'
เควิ่นคิดกับตัวเอง  แล้วค่อยๆพยายามพลิกตัวเพื่อดูข้างหลัง  แล้วภาพที่เขาเห็นคือ....
"จ๊าก!!!!!!!!!!!"
เควิ่นร้องลั่นบ้าน
"หือ....ตื่นแล้วหรอเควิ่น"
สิ่งที่อยู่ตรงหน้าเขาพูดแบบงังเงียในขณะที่มือยังรัดตัวเขาอยู่
"บ้ารึเปล่าเนี่ยพี่คิบอม  มานี่ได้ยังไง"
"อ้าว? บ้านฉันนะ จะมานี่ไม่ได้รึไง"
"เออ..ก็จริง  เย้ย! แต่ไหงพี่มานอนกอดผมเฉยเลยล่ะ"
"ก็นายมันน่ารักนี่"
"จริงหรอ?  ไม่เชื่อ"
"งั้นก็แล้วแต่  ไม่ได้บอกให้เชื่อ"
แล้วตอนนั้นเองดงโฮก็เข้ามา (มาทำไมล่ะลูก // ก็เจ๊จะเขียนให้ผมเข้ามาทำไมล่ะ // >o< )
"เอ่อ...คือ...."
"มีอะไรหรอดงโฮ"
คิบอมยังพูดเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้นต่อไป
"มะ..มะ..ไม่มีอะไรครับ  ผมไปกวนพี่ละนะ  งะ..งั้นเดี๋ยวผมไปเตรียมข้าวเช้าให้นะครับ"
แล้วก็วิ่งลงไปข้างล่างเลย

***เวลาอาหารเช้า***
"นี่....พวกนายจะไปที่ไหนต่อรึเปล่า"
"ก็..คงจะตามหาบ้านต่อไป......มั้ง?"
เควิ่นพูดขึ้น
"อยากกลับบ้านขนาดนั้นเลยหรอ?"
คิบอมพูดเสียงอ่อย
"ทำไมล่ะฮะ"
ดงโฮถาม
"ก็....ฉันไม่อยากให้พวกนายไปไหนนี่น่า  ดงโฮก็เหมือนน้องชายฉัน ส่วนเควิ่น............."
"ผมทำไมหรอ?"
"เหมือนคน....คนรักของฉันน่ะ"
"ห๊า!!!!!"
ดงโฮร้องขึ้น  แต่เควิ่นได้แต่นั่งหน้าแดง
"คือว่า....พวกนายน่ะ  ทำให้ฉันรู้สึกเหมือนมีครอบครัวที่อบอุ่นเลยล่ะ  ถึงจะมีกันแค่3คนก็ตาม  แต่ฉันก็ไม่อยากให้ใครไปที่ไหน"
แล้วความเงียบก็ปกคลุมไปทั่วบ้านขนม  จนเควิ่นพูดขึ้น
"ฉันจะไม่ไปไหนก็ได้  ในเมื่อถึงเรากลับไปก็โดนไล่กลับมาอยู่ดี" (ไปเป็นหมอดูเลยมะ)
"นายพูดจริงๆนะ"
"อื้อ"
"เย้!!!!!  ฉันดีใจที่สุดเลย"
แล้วคิบอมก็เข้าไปหอมแก้มเควิ่นทีนึง  ดงโฮเห็นดังนั้นจึง....
"งะ...งั้น  ผมขอไปเดินเที่ยวข้างนอกก่อน  พวกพี่ๆเต็มที่เลย"
แล้วดงโฮก็วิ่งออกไปข้างนอกทันทีที่พูดจบ
"งั้นในที่นี้ก็เหลือแค่เรา2คนสินะ  ฮึ..ๆ"
คิบอมมองมาที่เควิ่นพร้อมเสียงหัวเราะอันชั่วร้าย
หลังจากนั้นก็.....

................................................................
................................. [ละไว้ในฐานที่เข้าใจ ฉบับ Y ]



++++++++++The  EnD++++++++++

แฮะๆ รั่ว+เข้าใจยากไปหน่อย = ="
ไม่เป็นไร  เรื่องแรกๆ (ปลอบใจตัวเอง)
ถ้าไม่สนุกก็ขออภัยเจ้าค่ะ  แต่สัญญาว่าเรื่องต่อไป.....

จะรั่ว+แถ+มั่ว+Y  มากกว่านี้ 55+
ขอบคุณทุกคนที่มาอ่านนะ ^o^





By ---> Yo....Jung