ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    >>Final Destanaion<<

    ลำดับตอนที่ #5 : sense 5 ชีวิต

    • อัปเดตล่าสุด 20 เม.ย. 49


    Sense 5

    หลังจากนั้น ซัมก็ตกใจตื่นขึ้นมา แล้วก็ทำตัวรุกรี้รกรนแล้วก็ตะโกนว่า พวกเราทุกคนกำลังจะตาย รถคันนี้กำลังจะระเบิด หลังจากนั้น ทุกคนก็หัวเราะออกมา แล้ว อาจารย์กวางก็บอกกับซัมว่า

    "ไม่มีอะไรเกิดขึ้นหรอก อย่าคิดมากไปเลย"

    ซัมก็บอกกลับไปว่า

    "แต่ผมเห็นมันจริง ๆ นะครับครู"

    หลังจากนั้นอาจารย์กวางก็ให้ซัมลงจากรถเพื่อให้อยู่ในที่พักกับอาจารย์กวาง แต่เพื่อน ๆ อีก 5 คนก็ลงตามซัมมาด้วย เพราะพวกเขาเป็นกลุ่มเดียวกัน หลังจากนั้นคนที่เหลือก็ออกเดินไปดอยสุเทพ อาจารย์กวางพูดกับซัมว่า

    "ถ้าเธอกลัวความสูงก็บอกครูมาก็ได้ จะได้ไม่ต้องไป เพื่อนๆ เขาต้องอดไปด้วยนะ"

    ซัมก็ตอบกลับว่า

    "ผมเห็นมันจริง ๆ นะครับอาจารย์ มันเหมือนกับ เกิดขึ้นจริง ผมไม่ได้โกหกนะครับ"

    เพื่อนของ ซัมอีก 5 คนก็บอกว่า

    "ไม่เป็นไรหรอก เราเชื่อนายนะ เพราะนายช่วยชีวิตพวกเราไว้"

    หลังจากทั้ง 7 คนมองดูรถที่เดินทางไป ก็ตกใจมาก เพราะรถเกิดพลิกคว่ำแล้ว ก็ตกลงไปในเหว ทั้ง 7 คนจึงเรียกรถ ตุ๊ก ๆ คันหนึ่ง เพื่อไปดูอุบัติเหตุที่เกิดขึ้น เมื่อขันไปได้สัก 1 กิโล ก็ได้ยินเสียงระเบิดดังสนั่น หวั่นไหวดุจเสียงฟ้าผ่า แล้วควันสีดำก็ลอยขึ้นมา ประมาณ 10 นาที ตำรวจก็มาที่เกิดเหตุ ทั้ง 6 คนมองหน้า ซัมอย่างประหลาดใจ

    2 ชั่วโมงผ่านมา ทั้ง 7 คนก็ไปให้ความที่สถานีตำรวจแล้ว ก็กลับไปพักที่โรงแรม ตำรวจก็สืบสวนสอบสวนคดีนี้ วันต่อมาทั้ง 7 คน ก็ถูกส่งตัวกลับบ้านโดยมีเจ้าหน้าที่ตำรวจรักษาความปลอดภัย

    เมื่อถึงนครศรีธรรมราช ทั้งหมดก็พักผ่อนกัน ทุกคนก็กอดพ่อแม่ของตน แต่ตูนไม่มีใครมารับ เพราะเขาอยู่กับยายในบ้านหลังเล็ก ๆ แล้วยายก็แก่แล้วด้วย ซัมที่เป็นเพื่อนรักของตูน จึงชวนตูนมาพักที่บ้าน แต่ตูนปฎิเสธ ซัมบอกกับตูนว่า
    "เดี๋ยวไปส่งที่บ้านนะไม่ต้องห่วง"
    ตูนก็ยิ้มรับแล้วก้ร้องให้ออกมาแล้วก็พูดว่า
    "ในชีวิตนี้ไม่มีใครอีกแล้วที่ดีเท่านาย"

    พ่อแม่ของ ซัม ก็ยิ้มให้กันด้วยความปราดปลื้ม แล้วพ่อแม่ของซัมก็ส่งตูนที่บ้าน

    เมื่อถึงบ้านตูนก็ยกมือใหว้พ่อแม่ของซัมแล้วบอกกับซัมว่า

    "แล้วเจอกัน" …

    พ่อแม่ของ ซัม ก็ยิ้มให้กันด้วยความปราดปลื้ม แล้วพ่อแม่ของซัมก็ส่งตูนที่บ้าน

    เมื่อถึงบ้านตูนก็ยกมือใหว้พ่อแม่ของซัมแล้วบอกกับซัมว่า

    "แล้วเจอกัน" …

    "ไม่มีอะไรเกิดขึ้นหรอก อย่าคิดมากไปเลย"

    ซัมก็บอกกลับไปว่า

    "แต่ผมเห็นมันจริง ๆ นะครับครู"

    หลังจากนั้นอาจารย์กวางก็ให้ซัมลงจากรถเพื่อให้อยู่ในที่พักกับอาจารย์กวาง แต่เพื่อน ๆ อีก 5 คนก็ลงตามซัมมาด้วย เพราะพวกเขาเป็นกลุ่มเดียวกัน หลังจากนั้นคนที่เหลือก็ออกเดินไปดอยสุเทพ อาจารย์กวางพูดกับซัมว่า

    "ถ้าเธอกลัวความสูงก็บอกครูมาก็ได้ จะได้ไม่ต้องไป เพื่อนๆ เขาต้องอดไปด้วยนะ"

    ซัมก็ตอบกลับว่า

    "ผมเห็นมันจริง ๆ นะครับอาจารย์ มันเหมือนกับ เกิดขึ้นจริง ผมไม่ได้โกหกนะครับ"

    เพื่อนของ ซัมอีก 5 คนก็บอกว่า

    "ไม่เป็นไรหรอก เราเชื่อนายนะ เพราะนายช่วยชีวิตพวกเราไว้"

    หลังจากทั้ง 7 คนมองดูรถที่เดินทางไป ก็ตกใจมาก เพราะรถเกิดพลิกคว่ำแล้ว ก็ตกลงไปในเหว ทั้ง 7 คนจึงเรียกรถ ตุ๊ก ๆ คันหนึ่ง เพื่อไปดูอุบัติเหตุที่เกิดขึ้น เมื่อขันไปได้สัก 1 กิโล ก็ได้ยินเสียงระเบิดดังสนั่น หวั่นไหวดุจเสียงฟ้าผ่า แล้วควันสีดำก็ลอยขึ้นมา ประมาณ 10 นาที ตำรวจก็มาที่เกิดเหตุ ทั้ง 6 คนมองหน้า ซัมอย่างประหลาดใจ

    2 ชั่วโมงผ่านมา ทั้ง 7 คนก็ไปให้ความที่สถานีตำรวจแล้ว ก็กลับไปพักที่โรงแรม ตำรวจก็สืบสวนสอบสวนคดีนี้ วันต่อมาทั้ง 7 คน ก็ถูกส่งตัวกลับบ้านโดยมีเจ้าหน้าที่ตำรวจรักษาความปลอดภัย

    เมื่อถึงนครศรีธรรมราช ทั้งหมดก็พักผ่อนกัน ทุกคนก็กอดพ่อแม่ของตน แต่ตูนไม่มีใครมารับ เพราะเขาอยู่กับยายในบ้านหลังเล็ก ๆ แล้วยายก็แก่แล้วด้วย ซัมที่เป็นเพื่อนรักของตูน จึงชวนตูนมาพักที่บ้าน แต่ตูนปฎิเสธ ซัมบอกกับตูนว่า
    "เดี๋ยวไปส่งที่บ้านนะไม่ต้องห่วง"
    ตูนก็ยิ้มรับแล้วก้ร้องให้ออกมาแล้วก็พูดว่า
    "ในชีวิตนี้ไม่มีใครอีกแล้วที่ดีเท่านาย"

    พ่อแม่ของ ซัม ก็ยิ้มให้กันด้วยความปราดปลื้ม แล้วพ่อแม่ของซัมก็ส่งตูนที่บ้าน

    เมื่อถึงบ้านตูนก็ยกมือใหว้พ่อแม่ของซัมแล้วบอกกับซัมว่า

    "แล้วเจอกัน" …

    พ่อแม่ของ ซัม ก็ยิ้มให้กันด้วยความปราดปลื้ม แล้วพ่อแม่ของซัมก็ส่งตูนที่บ้าน

    เมื่อถึงบ้านตูนก็ยกมือใหว้พ่อแม่ของซัมแล้วบอกกับซัมว่า

    "แล้วเจอกัน" …

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×