คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #6 : Four - 4 โอ้ย!! คัน คัน คัน
เรียกเค้าว่า...ที่รักได้ไหม
ตอนที่ 4
*** Rit Talk***
เห้อ...
จนได้สิเรา เป็นแฟนกับไอ้โน่ซะงั้น มันแปลกๆยังไงไม่รู้
“ป่ะ ริทออกไปกัน”
ไอ้โน่ค่อยๆจูงมือผมออกจากมุมตึก
แล้วมองดูรอบๆเหมือนว่าดูพวกผู้หญิงพวกนั้นว่าไปกันหมดรึยัง
“ฟู่...ไปกันหมดแล้ว นึกว่าจะได้ใช้แผนของเราแล้วเนอะ หะหะ”
อ้าว ตลก ตลก... กูจะเครียดตายอยู่แล้วเนี่ย ถ้าเพื่อนรู้ไปถึงไหนอายไปถึงนั่น เห้อ กูน่าจะกลับหอแต่เร็วๆ เพราะมึงคนเดียวเลยไอ้โน่
“เห้ย ริทมึงเครียดอะไรวะ ยิ้มๆหน่อยดิ เดี๋ยวก็ได้กลับหอแล้วล่ะน้า” พูดแล้วก็……..ให้มันจริงเห๊ออออ ไอ้ลิ้งงง
*** Tono Talk***
ขวับ ขวับ
เห้อ...ไปกันหมดแล้ว
“ริทพวกนั้นไปกันหมดแล้ว ขอบใจมากนะที่จะช่วยเราอ่ะ”
ทำไมปากมันเก้ๆกังๆ สั่นๆยังไงไม่รู้
โน่!!มึงเป็นไรวะ!!
“อื้ม อื้ม เพื่อเพื่อนกูไม่มีทางให้เพื่อนลำบากอยู่คนเดียวอยู่แล้วโว้ย”
“.......ขอบใจมากว่ะริท”
ฟุบ!! ผมดึงริทไปกอดอีกครั้ง
ทำไมในโลกนี้มีคนดีๆอย่างไอ้ริทอยู่ด้วยวะเนี่ย เพื่อนดีๆแบบนี้แหละอยู่ด้วยกันได้^^
***กริ๊งงงง กริ๊งงงงงงง*****
“เฮ้ยริทลุงมารับแล้วว่ะ ”
ผมถอนกอดริทออกมาเอามือคล้องคอริทไว้
“งั้น....ปล่อยกูดิ”
ริทหันมาพูดหน้ายิ้มๆให้ผมแล้วตบหลังเบาๆ
“เออ......บาย!!ไอ้เตี้ย!!”
ไอ้ริทหันหลังมายิ้มให้แล้วชี้นิ้วกลางให้ผมแล้วเดินออกนอกโรงเรียนท่ามกลางแสงสีส้มแดงยามเย็น
ก่อนที่ผมจะขึ้นรถหาลุงทินแล้วขี่รถกลับบ้านที่ไกล...แสนไกล
....... วันนี้...ช่างเป็นวันเปิดเรียนวันแรกที่ผมมีความสุขจริงๆ
วันต่อมา...
** Tono Talk**
“ตึก ตึก ตึก ตึก ตึก”
โอ้ย เวรกำอะไรเนี่ย มาสายอีกแล้ว
“นายคนนั้นหยุด!!”
กึก!!
โอ้ย โดนจนได้
ตุบ….. ตุบ..... ตุบ ...
คุณครูเดินมาทางผมด้วยท่าทางที่ไม่ดีนัก แล้วเอาไม้เรียวมาแตะคางผมเบาๆ
“นาย....มาสายอีกแล้วนะ” คุณครูนินจา มองผมด้วยสายตาขวางเล็กๆ
“บ้านผมอยู่ไกลครับ ” ผมพูดแย้งเบาๆพลางเอาคางออกจากไม้เรียวน่ากลัวๆอันนั้นด้วย
“นายคนนั้นหยุด!!”
เห้ย ใครโดนอีกล่ะ สมน้ำหน้า
เงาตะคุ่มๆเริ่มเผยตัวออกมา ห๊า!! ไอ้เตี้ย
“ห๊า ห๊า ห๊า สมน้ำหน้า”
ไอ้ริททำหน้าโกรธๆใส่แล้วก็เดินไปทางอาจารย์
“นายทั้งสองคนมานี่”
คุณครูเอาไม้แตะไว้ตรงกระถางไม้ใหญ่กระถางนึ่งที่วางไว้อยู่หน้าป้อมยาม
“ยกแล้วเอาไปไว้ตรงหน้าห้องปกครองภายในห้านาที...ไม่งั้นโดนฟาด......เละ!!”
สิ้นคำพูดครูผมและไอ้ริทวิ่งไปยกกระถางดอกไม้ขึ้น
โอ้ยยยยย กระถางอะไรวะหนักชิบเป๋งงง
“ฮึบ”
กระถางใบใหญ่ค่อยๆถูกยกขึ้นแล้วค่อยๆเคลื่อนไปทางหน้าห้องปกครอง
“เห้ย มึงถือดีๆหน่อยดีวะ ” ไอ้ริทมันถือภาษาอะไรวะ โยกไปโยกมา
“เอ้า กูคันนิหว่า ทางกูมีมด”
“มดตัวนิดเดียวเอง แค่นี้ก็คัน เนอะ” ผมพูดแหย่ไอ้ริทไป ก๊าก ก๊าก ดูหน้ามันดิ คงหมั่นไส้ผมไม่น้อย
เฮ้ย เฮ้ย ทำไมมันคันๆวะ
“เห้ย!! ไอ้เชี่ยริท อย่าเป่ามดมาทางกูดิ”
โห โห รีดเดอร์มดมากันใหญ่เลยครับ
“ก๊าก ก๊าก ก๊าก สมน้ำหน้า ไอ้ลิง โดนมดกัด ”
ยึย!! ไอ้เชี่ยมาแกล้งกูเรอะ
โอ้ย คัน คัน คัน คัน คัน
“ไอ้เชี่ยริทเลิกเป่าได้แล้วกูคัน”
คันโว้ย ตอนนี้ได้แต่ทน ทน ทน เป่าอะไรกันนักกันหนาวะ มาเต็มเลย
“เป็นไงล่ะ คิคิ มดเต็มเลย มดไปทำรังบนหัวนะจ้ะ”
ยึย!! น่าหมั่นไส้ บังอาจมาแกล้งโน่คนนี้งั้นรึ
ต้องเอาคืน
ฟู่ ฟู่ ฟู่!! ก๊ากๆๆๆ มดไปเลยลูก ไปกัดมัน!!
“โอ้ย อย่าเป่าดิ โดนหน้าหมดแล้ว” อ หึ เป็นไงล่ะ กร้ากๆๆๆ
“หยุดเดี๋ยวนี้นะ ฟู่ๆๆๆๆๆ” เห้ย เป่ามาอีกแล้วเรอะ!!
โอย ทั้งแสบทั้งคัน
“ทนไม่ไหวแล้วโว้ย คันชิบหาย”
เพล้ง!!!!!
OoO!! - O-O!!
เวรกรรม!!
กระถางตกแตก!!
ผมเงยหน้าขึ้นมองริทพร้อมกัน ด้วยสายตาที่ตกตะลึง มดกดมดกัดอะไรหายไปหมดเลยครับ
“น่านไง!!!!”
เสียงแหลมปรี๊ดดดดดังมาทางด้านหน้าประตูโรงเรียน
ผมกับริทค่อยๆหันหน้าช้าๆไปหาคุณครูด้วยอาการที่กลัวๆแล้วก็ยิ้มแหยะๆให้ท่านด้วย
“ยิ้มอะไรมานี่!!” เวรกรรมอย่างแรวง!!
***Tono Talk***
ห๊า!!
“อาจารย์ บ้านผมอยู่ไกลนะครับมาไม่ทันหรอก”
จะบ้าเหรอ ผมไม่อยากทำ!!
“ใช่ครับ อาจารย์ผมไม่มีเวลาอะไรขนาดนั้นนะ ตอนเช้าๆผมต้องไปส่งหนังสือพิมพ์ก่อน” ริทแย้งขึ้น!!
“รึพวกเธอจะโดนไล่ออก!!” ผมอาจารย์ตวาดขึ้น
“….”
ผมกับริทเงียบสงัดอย่างทันที
“แสดงว่าพวกเธอตกลงแล้วนะ.....ดีมาก”
ผมก้มหน้าเดินออกไปพร้อมกับริท
ผม....จะต้องมา....
เป็นยาม
กับไอ้ริทที่โรงเรียนจริงๆเหรอเนี่ยยย
ไม่จริง
โรงเรียนไม่มีเงินจ้างยามขนาดนั้นเลยเหรอออออ
ไม่จริง
ไม่จริง
ไม่มีทางงงงงงงงงงงงงงงงงงงงง
กรี๊ดดดดดดดดดด
“ตั้งแต่พรุ่งนี้เป็นต้นไป มาทำงานได้เลยนะ ไอ้พวกตัวแสบ!!”
-----------------------จบแล้วนะจุ๊----------------------------
ขอบคุณที่อ่านถึงตอนจบนะจ้ะ
ขอบคุณอิหลี อย่าลืม!!
เม้นๆๆๆๆ
โหวตๆๆๆๆๆๆๆๆ ให้ด้วยน้าาาาาา
ความคิดเห็น