คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #4 : Four****4 เลิกยุ่งกับพี่โตโน่ซักที
***TOno TAlk***
ปัง!! เสียงหมอนกระทบประตู ทำให้ผมสะดุ้งขึ้น
ออกไปซะ คนโกหก!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
กึก...ตอนนี้ผมชาทั้งตัวเลยครับ.....
ผมคิดว่าริทน่าจะรู้แล้วจริงๆ
ริทร้องไห้อยู่บนเตียงคนไข้ ข้าวของหล่นกระจัก กระจายไปหมด
ริทคงเกลียดผมมากสินะ
ออกไป๊!!
ผัวะ!! หมอนโดนเต็มๆหน้าผมเลยครับ น้ำตาผมเริ่มไหลอกมา
ไม่ใช่เพราะความเจ็บปวดนะครับ แต่เพราะความสมเพชตัวเอง
เรื่องทั้งหมดนี้ถ้าเราไม่ก่อขึ้นมันคงไม่เป็นแบบนี้หรอก
น้ำตาไหลพรากออกมาเต็มใบหน้า
“ริท” ผมเรียกเค้าทั้งน้ำตา
ตอนนี้ริทร้องไห้ใหญ่เลยครับ อาหารเช้าที่ทางโรงพยาบาลเตรียมให้ก็ยังไม่ได้ยิน
“อะ..ออกไป ฮือๆ” เสียงริทเบาลงแล้วครับ แต่น้ำตายังไหลออกมาไม่หยุด
“ริท.....ฟังพี่ก่อนนะ” ผมค่อยๆเดินไปทางริทที่กำลังนั่งกุมเข่าร้องไห้บนเตียงครับ
“ไป๊ อย่ามาไกล้ริท ไปซะ คนโกหก ฮือๆ” ริทตะโกนไล่ผมพร้อมตัวเขยิบออกห่างจากผมเรื่อยๆ
“ไปเซ้”
เพล้ง!!
เลือดอาบเต็มหน้าผมเลยครับ มันสาสมแล้วที่ผมโดยอย่างนี้ แจกันดอกไม้กระทบหน้าผมเต็มๆ ตอนนี้ชามากครับ เลือดสีแดงสดค่อยๆไหลอาบหน้า
ริทสะดุ้งอยู่นิดหนึ่ง
“พี่โตโน่....ริทไม่ได้ตั้งใจ....ริท...ริทขอโทษ”
ตอนนี้มือริทสั่นเทา หน้าซีดเผือก กับการกระทำเมื่อครู่
“ไม่เป็นไรหรอกริท....มันสาสมแล้วที่พี่คิดจะทำกับริทไว้พี่ขอโทษ.....พี่ขอโทษที่พี่โกหกริท”
…..
…..
“ริท ยกโทษให้พี่ได้ไหม”
.....
…..
…..
“พะ...พะ...พี่โน่” ฮือๆ ๆ ตอนนี้ผมวิ่งเข้าไปกอดริทครับ ไม่สนใจแล้วว่าร่างกายผมเจ็บปวดขนาดไหน ผมคิดถึงเค้ามาก คิดถึงเค้าที่สุด
ตอนนี้ริทร้องไห้ไม่หยุดเลยครับ เราสองคนกอดกัน อยู่บนเตียง หน้าริทซุกที่คอผม ตัวริทร้อนมากครับผมรู้สึกได้
“ริท....ยกโทษให้พี่นะ...” ตอนนี้ผมคลายกอดแล้วจับไหล่ริทดันออกให้ผมเห็นหน้าริทพอดี หน้าริทซีดมากครับ ทั้งหน้าทั้งปาก ผมทำกับเค้าขนาดนี้เลยเหรอเนี่ย
...
ริทก็ได้แค่พยักหน้าเบา ฮึก
“ขอบ...คุณ..มาก...มาก...ครับ...ริท”
ตอนนี้ทั้งสองยิ้มให้กันเบาๆ ทั้งน้ำตา
แล้วผมก็ค่อยๆบรรจงจูบเบาๆให้ตัวเล็กที่อยู่ข้างหน้า
ลิ้นอุ่นๆ ของผมเริ่มสอดเข้าไปในโพรงปากของคนตัวเล็ก
ริทก็รับผมเป็นอย่างดี ความหวานในปากของริททำให้ผมมีความสุขมาก
แสดงได้ถึงความอ่อนหวานที่ริทให้กับผม
และผมจะพยายามถ่ายทอดความรู้สึกความคิดถึงของผมให้ริทมากที่สุด
เราจูบกันอยู่ประมาณ 1 นาทีได้ครับ
ริทก็ดันตัวผมออกมา
***Rit Talk***
ตอนนี้ผมมีความสุขมากครับ
ตลอดระยะเวลา 10 ปีที่ผ่านมาผมคิดถึงเค้ามากจริงๆ ผมมีแฟนมามากมายก็ไม่เคยมีวคามสุขเหมือนได้อยู่กับพี่โตโน่
“พี่โตโน่....ริทคิดถึงพี่มากเลยนะครับ”
ผมบรรจงจูบพี่โตโน่โดยที่พี่เค้ายังไม่ทันตั้งตัว ผมเอามือคล้องคอพี่เค้าไว้แล้วจูบกันอย่างดูดดื่ม
ผมอยากหยุดเวลาตอนนี้ไว้จริงๆ ผมมีความสุขมาก กับการที่พี่เค้าอยู่ด้วย
***ToNo Talk***
เฮ้ย เมื่อกี้ผมเกือบตั้งตัวไม่ทัน ริทจูบผม...
ผมดีใจมากคร้าบบบรีดเดอร์ทุกคน ตอนนี้เราจูบกันนานพอสมควร ผมก็ผละริทออก
“พี่ก็คิดถึงริทมากเหมือนกันครับ” ผมส่งยิ้มบางๆให้กับริท
เฮ้ย ริทหน้าแดงด้วย
***Rit Talk***
อุ๊ย!! ยิ้มพี่โน่น่ารักมากเลยคร้าบบ
หล่อน่ารักยังกะเทพบุตร
แหมะ!! แหมะ!! เออใช่ หัวพี่โน่แต่อยู่นี่หว่า
ริทเอ้ย มือบอลแท้ๆ ทำไงดี
“ พะ...พะ..พี่โน่ครับ ไปห้องพยาบาลทำแผลก่อนดีกว่าครับ เลือดออกเต็มเลย”
อูย จูบลืมเจ็บเลยสิพี่โน่ (ไรเตอร์ลืมเองจ้า เกือบแล้วไหมล่ะ แหมๆๆๆ:ไรเตอร์)
“เออ ใช่ ลืมเลยสิ เดี๋ยวพี่ไปทำแผลแปปนึงเดี๋ยวขึ้นมา ริทรอพี่แปปนึงนะครับเดี๋ยวพี่มาเก็บเศษแก้วให้ เอาข้าวต้มร้อนๆมาด้วย” พอพี่โน่พูดจบก็ทำท่าจูบบั๊วให้ผมด้วย อิอิ
น่าร้ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก
“เดี๋ยวพี่รีบมานะ ตัวเล็ก”
“ครับ พี่ลิง” อิอิ อยุ่กับพี่โน่เนี่ยแล้วมีความสุขตลอดเลย
ดูโทรทัศน์ก่อนดีกว่า เอ้ยรีโมทอยู่ไกลจัง
ฮึบ!!........อีกนิดเดียว........อืสสสสสสส!!
หมับ!!
“เฮ้ย!!”ใครมาหยิบรีโมทตรูวะ
“เธอเป็นใครน่ะ”เข้ามาไม่ให้ซุ่มให้เสียงแล้วยังมาแย่งรีโมทเค้าอีก
“อ่ะ รีโมท” เธอหยิบรีโมทให้ม
“เธอเป็นใคร”ผมถามรอบที่ 2 ไม่มีมารยาทเลยจริงๆ
“เกรซ นวกชมณ ชื้นครองธรรม” อ้อๆ จำได้แล้ว คนที่มาหาโตโน่เมื่อตอนเย็น จำได้แล้วๆๆ
“เข้ามาได้ยังไง ออกปะ” ริทพูดขึ้นแต่ถูกขัดด้วยเกรซ
“ริท... เธอเลิกยุ่งกับพี่โตโน่ซักทีได้ไหม”
เดี๋ยวตอนหน้าจะรู้ว่าทำไมริทถึงทิ้งพี่โน่นะจ้ะ แล้วจะได้รู้ว่าริทเคลียร์กับเกรซอย่างไร
โตโน่จะทำอย่างไรต่อไป(อย่าลืมเม้น)
ติดตามชมตอนต่อไปเด้อ!! (อย่าลืมเม้น)
ความคิดเห็น