ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    *NoRitz*68*~เรียกเค้าว่า....ที่รักได้ไหม??~*

    ลำดับตอนที่ #2 : [ SF68*] แอบรัก...เพื่อน (โน่ริทตอนจบจ้า)

    • อัปเดตล่าสุด 28 ส.ค. 53








    เกือบ 2 อาทิตย์แล้วที่ผมไม่คุยกับโตโน่  ได้แต่หลบหน้าเค้าไปทุกวัน  ไอ้เก่งก็ไม่มีเวลาให้ผมเลยไปกับแฟนของมันตลอด

     

    ผมจะต้องอยู่อย่างนี้ไปตลอดเลยเหรอ??

     

     

     

     

    *************** วันปัจฉิม*******************

     

    วันนี้คงเป็นวันสุดท้ายแล้วสินะที่ผมจะต้องอยู่ที่โรงเรียนนี้  ลาเพื่อนทุกๆคน

     

    เพื่อนที่สนิทกันต้องลากันแล้วล่ะสิเนี่ย

     

     

     

     

     

    ตอนนี้ผมนั่งรอเก่งที่เข้าห้องน้ำอยู่ครับ  นานมาก  ไหนบอกว่าจะไปฉี่เฉยๆ  ไอ้ขี้โม้เอ้ย!!

     

    ริท  เสียงเรียกดังขึ้นทางด้านหลัง  ผมรู้และยังจำได้ว่าเสียงเรียกนี้คือเสียงเรียกของใคร

     

    ผมหันหลังแล้วก็พบว่าเค้าคือคนที่ผมคิดไว้จริงๆ...เค้าคือโตโน่

     

    ผมจะไม่หนีไปไหนอีกแล้ว  วันนี้เป็นวันสุดท้ายที่ผมจะได้เจอกันกับเค้า

     

    นี้คือโอกาสสุดท้ายที่ผมจะบอกความในใจ

     

    แม้ว่าคำตอบจะออกมาเป็นอย่างไรก็ตาม...

     

    จากนั้นผมก็ก้าวเท้าเดินไปยืนตรงหน้าโอ้โน่

     

    ใบหน้าผมค่อยๆปลุกความกล้าให้มาเผชิญหน้ากับคนคนนั้นให้ได้

     

    จากนี้เราจะไม่ได้เจอกันแล้วนะ...  เสียงทุ้มๆที่แฝงดื้วยความอ่อนหวานของไอ้โน่ค่อยๆบรรจงพูดขึ้นออกมาทันที มือของไอ้โน่ยื่นมาจับมือของผม

     

    สายตาทั้งสองของเราประจบกันพอดี

     

    ตั้งวันนั้น กูรู้แล้วว่า  การฝืนใจพูดกับสิ่งที่ใจตัวเองต้องการมันเป็นยังไง

     

    ผมต้องก้มหน้าลงจนได้   น้ำตาผมไหลรินออกมาอย่างไม่ทันตั้งตัว

     

    ริท.......ตั้งแต่ที่เราเจอกับครั้งแรก กูก็รู้แล้วว่า  ในใจกูมันเริ่มหวั่นไหวกับมึง

     

    .........แต่วันนั้นที่กูพูดไปเพราะความกลัวในใจกูแท้ๆ

     

    กูมันโง่   เรื่องแค่นี้ก็ไม่กล้าพูด......แต่วันนี้เป็นวันสุดท้ายแล้วนะที่กูจะอยู่ร่วมห้องกับมึง

     

    อาทิตย์หน้ากูก็ต้องไปเยอรมันแล้วนะ.......กู...รักมึงนะไอ้ริท

     

    น้ำตาไหลอาบแก้มกอย่าางไม่หยุดยั้ง  ผมรีบโผกอดเข้าไอ้โน่อย่างรวดเร็ว

     

    ใบหน้าของหนุ่มน้อยซบอยู่กับอกของร่างสูง

     

    ทั้งสองต่างกอดกันและกันด้วยความดีใจที่เต็มอกล้นเหลือ

     

    กูก็รักมึงเหมือนกันนะไอ้หน้าลิง

     

    ทั้งสองกอดกับอย่างมีความสุขด้วยความโหยหามานาน

     

    จากนั้นร่างสูงก็จับใบหน้าอันอ่อนหวานของร่างเล็กขึ้น

     

    และเลื่อนใบหน้าอันหล่อเหลาคมกริบเข้าโถมหาร่างเล็กอย่างอ่อนโยน

     

    ทั้งสองบรรจงจูบด้วยรสเล่ห์แห่งความรัก ความเอ็นดูและความห่วงใย

     

    ทั้งสองจูบกันเนิ่นนาน  และเริ่มผละกันออกเมื่อร่างเล็กเริ่มหายใจไม่ออก

     

     

    จากนี้และตลอดไป....ริทคนนี้จะอยู่เคียงข้างมึงตลอดไปนะ...ไอ้โน่ไอ้บ้าของผม

     

    กูจะอยู่กับมึงจนสิ้นลมหายใจของกู  จากนี้พวกเราจะอยู่ด้วยกันจนลมหายใจสุดท้าย  เราทั้งสองจะอยู่ด้วยกับตลอดไปเข้าใจไหมไอ้ริท

    เข้าใจครับ!!  เฮียโน่สุดที่รักของผม!!”

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×