คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : Frist*1 ความทรงจำที่แสนเจ็บปวด...แค้นมากและจะไม่มีวันลืม
ความทรงจำที่แสนเจ็บปวด...
Tono Talk
"เฮ้อออ6โมงแล้วนะ ทำไมเกรซทำไมยังไม่ลงมาอีก"
คนตัวโตเดินรอบหน้าอาคารแพทย์ศาสตร์ ณ มหาวิทยาลัยแห่งหนึ่ง
ปึ้ก!! เสียงกระทบกันดังขึ้น
"โอ้ย !! นี่นายไม่"เสียงด่าหยุดลงทันที ความทรงจำอันแสนปวดร้าว จี๊ดขึ้นมาสมองอย่างรวดเร็ว
ความเจ็บปวดที่ไม่ลืมเลือนนี้หวนกลับมาอีกครั้ง คนที่เขาเคยรักมากที่สุดแต่กลับโดนทิ้งอย่างไม่เหลือเยื่อใย คนคนนั้นตอนนี้ยืนอยู่ข้างหน้าเขาแล้ว
“ ขอโทษครับผมไม่ได้ตั้งใจ ขอโทษนะครับ” เด็กคนนี้รีบยกมือไหว้คนตัวโตอย่างทุลักทุเล ทั้งๆที่หนังสือบนมือเขาเกือบจะตกแหล่มิตกแหล่ อิอิ น่ารักจัง ตัวเล็กๆ หน้ากอดว่ะ
เอ๊ะ!! หน้าคุ้นๆ คุ้นมาก คุ้นจริงๆ
เผละ!! หนังสือกองใหญ่ตกลงพื้นไปอย่างรวดเร็ว
“ริท” ตอนนี้ผมนึกชื่อของเค้าได้แล้ว ริท คนที่เขาทิ้งผมเมื่อสิบปีก่อน
ความเจ็บปวดตอนนั้นผมไม่มีทางลืมมันได้แน่ ความเจ็บปวดทุกทรมานที่เค้าเคยทิ้งมันไว่กับผม ผมต้องเอาคืนเค้าอย่างสาสมให้ได้
“มาครับเดี๋ยวผมช่วยเก็บ” เอ๊ะ เค้าจำผมไม่ได้เลยเหรอ หน้าเปลี่ยนไปมากขนาดนั้นเลยรึไงฟะ
“ขะ..ขะ..ขอบคุณมากครับ”ริทพูดขึ้นเสียงตะกุกตะกัก และก้มหน้าเก็บหนังสือต่ออย่างไม่สนใจคนข้างหน้าเลย
“เป็นไรฟะ ก้มหน้าอยู่ได้ เป็นสิวหัวช้างรึไง” ผมคิดในใจและพยายามจะมองหน้าริทให้แน่ใจที่สุด
*****Rit Talk*****
ริท ริท ใจเย็นๆ ทำไมมือสั่นอย่างนี้วะ หน้าแดงหมดแล้ว
คนอะไรวะ หล่อโครต แต่หน้าคุ้นๆนะเนี่ย
สงสัยเป็นเนื้อคู่จากชาติที่แล้วแน่เลย อิอิ เขิ้นเขิน
ว้าหนังสือเก็บหมดแล้ว อยากอยู่ต่ออีกสักหน่อยเชียว
“ขะ...ขะ...ขอบคุณมากนะครับ ทะ..ทะ..ที่ช่วยเก็บหนังสือ” อูย ริท ใจเย็นๆดิวะ
อย่าตื่นเต้นๆ เงยหน้ามองพี่เขาดีๆ
“ไม่เป้นไรครับ” อ้าคคคคคค ยิ้มให้เราด้วยโอ้ยละลายยยยยยยยยย
“เออ น้องเป็นอะไรรึเปล่าครับ หน้าแดงๆ”เฮ้ย หน้าเราแดงขนาดนั้นเลยเหรอวะ
เปลี่ยนเรื่อง ดีกว่า อายว่ะ
“เออ...พี่ชื่ออะไรเหรอครับ” เปลี่ยนเรื่องแล้วยังเนียนถามชื่อพี่เขาอีก อิอิ ก็อยากรู้นิ
***ToNo TalK***
“เออ...พี่ชื่ออะไรเหรอครับ” เฮอะ จำเราไม่ได้จริงๆด้วย คงไม่มี โตโน่ ในความทรงจำแล้วสินะ
“พี่ชื่อโต่ยครับ น้องล่ะครับ” ถ้าพูดชื่อไปแล้วริทจำได้
แผนล่มหมดเอาโต่ยนี่แหละวะ
“เออ...เออ....ริท ครับ ยินดีที่ได้รู้จักนะครับ” เป็นไรวะ ตะกุกตะกัก สงสัย ชอบเราป่าววะ
“ครับยินดีที่ได้รู้จักครับ น้องริทน่ารักจังเลยนะครับชื่อเพราะด้วย”
ฮึ แหย่แค่นี้ทำเป็นเขิน ตอนนั้นเราพูดเท่าไหร่ก็ไม่สนใจแล้วก็ไล่เรายังกะหมูกะหมา
***Rit Talk***
เฮ้ย เมื่อกี้พี่โต่ยชมเราเหรอ อายว่ะ หน้าแดงหมดแล้ว คนไรนิสัยดี หน้าตาก็ดี วาจาก็ดีอีก อย่างนี้แหละสเป๊กผมครับ
“เออ....พะ...พะ...พี่โตโน่ก็น่ารักเหมือนกันครับ” อูยหลุดปากไปแล้วตรูใจสั่นหมดเลย
***ToNo Talk***
“เออ....พะ...พะ...พี่โตโน่ก็น่ารักเหมือนกันครับ” เฮอะ คิดว่าพูดแล้วจะได้ใจเหรอ ความเจ็บปวดตอนนั้นยังไม่มีทางลืมหรอกนะ มันเป็นความทรงจำที่ไม่มีทางลืมแน่นอน...ตลอดชีวิต
พี่โตโน่จ๋าาาาาาาาาาาาาาา!!
เฮ้ย เกรซ!!
................................................................................................................
เม้นให้ด้วยนะ ทีรักทุกๆคน
ความคิดเห็น