ลำดับตอนที่ #12
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #12 : นครสัตตบรรณ
ำเนินถึถิ่นถ้อ เั์
นรื่อสับรร แผ่ว้า
ผาื่นผลิพรร ามทั่ว หิาม
ประหนึ่เทพสรร์สร้า ทุ่ฟ้า บนิน
บวนเส็าแว้นใล้ไลำเนินสู่เนรสับรรอันว้าให่ ทุน่าประทับใในวามามอหิสาวและหมู่มวลอไม้ที่สื่นผลิบานราวับมีเทพเนรมิสร้าทุ่สวรร์ั้นฟ้าให้มาปราบนผืนแผ่นิน
พระโอรสทัสารประทับในนรสับรรหลายวันแล้วแ่พระนิษาที่ทรหมายหัวไว้็ยัไม่ปรา เมื่อแรที่เส็ถึประูพระราวั นายทวารและบรราอาลัษ์ผู้รับเส็ไ้แ้่อท่านอำมาสหบาลว่าอสุรนรมิไ้อยู่ในบัีรายื่อพระราอาันุะ พระโอรสึรับสั่ให้ท่านอำมาเน้นย้ำับเ้าหน้าที่ว่าอสุรนรไม่ประส์ะเ้าร่วมารประลอในรีที่มีผู้แอบอ้า รั้นอ์เหนือหัวสุวรรไพศาลทรทราบเรื่อนี้็มีพระราำรัสให้อำมาสัยามาทูลเิพระอ์เพื่อเส็ไปเ้าเฝ้าและประทับที่ำหนัรับรอในเพระราวั
พระราอาันุะาเมือยัษ์ไ้รับาร้อนรับอย่าียิ่ เหล่า้าราบริพารลอนราษรในนรสับรรที่รู้่าว่าพาันปีิยินีในารมาเยือนอพระอ์ ที่เป็นเ่นนี้็เพราะพระมเหสีบุหารัมภาทรพ้นาำสาปัั้วยอิทธิฤทธิ์แห่แหวนทิพย์นั่นเอ พระธิาแ้วอำพันทรสำนึในพระมหารุาธิุอพระโอรสทัสารอย่าหาที่สุมิไ้ ทรทำพระทัยล้าเส็มา้อมๆ มอๆ พร้อมนาำนัลเพื่อหาโอาสอบพระทัยอยู่หลายรั้ แ่รั้นมีโอาส ็ันไปปะเ้าับยัษ์เี้ยวให่ที่โผล่มาอย่าะทันหันนพระทัยหล่นุบลไปออยู่ที่พื้นพร้อมับพระวรายไร้เรี่ยวแร ในท้ายที่สุ พระโอรสทัสาร็ทรยอมแสพระอ์ ทรพระสรวลเล็น้อย่อนะยื่นพระหัถ์ให้พระธิาใ้แทนเือุพระวรายลุึ้นมายืน้วยพระอ์เอ
“อบพระทัยเพะ ...เรื่อที่ทร่วยเส็แม่อหม่อมั้น”
พระธิาแ้วอำพันรัสเพียเท่านั้นและเส็ออห่าอย่ารีบร้อนนพวนาำนัลามไม่ทัน หลัานั้น็ทรพยายามหลีเลี่ยารพบปะับพระโอรสยัษ์ผู้ส่าามนระทั่บุลสำัที่ทุนรออยมาถึนรสับรรในวันพระราพิธีารประลอฝีมือ
นรื่อสับรร แผ่ว้า
ผาื่นผลิพรร ามทั่ว หิาม
ประหนึ่เทพสรร์สร้า ทุ่ฟ้า บนิน
บวนเส็าแว้นใล้ไลำเนินสู่เนรสับรรอันว้าให่ ทุน่าประทับใในวามามอหิสาวและหมู่มวลอไม้ที่สื่นผลิบานราวับมีเทพเนรมิสร้าทุ่สวรร์ั้นฟ้าให้มาปราบนผืนแผ่นิน
พระโอรสทัสารประทับในนรสับรรหลายวันแล้วแ่พระนิษาที่ทรหมายหัวไว้็ยัไม่ปรา เมื่อแรที่เส็ถึประูพระราวั นายทวารและบรราอาลัษ์ผู้รับเส็ไ้แ้่อท่านอำมาสหบาลว่าอสุรนรมิไ้อยู่ในบัีรายื่อพระราอาันุะ พระโอรสึรับสั่ให้ท่านอำมาเน้นย้ำับเ้าหน้าที่ว่าอสุรนรไม่ประส์ะเ้าร่วมารประลอในรีที่มีผู้แอบอ้า รั้นอ์เหนือหัวสุวรรไพศาลทรทราบเรื่อนี้็มีพระราำรัสให้อำมาสัยามาทูลเิพระอ์เพื่อเส็ไปเ้าเฝ้าและประทับที่ำหนัรับรอในเพระราวั
พระราอาันุะาเมือยัษ์ไ้รับาร้อนรับอย่าียิ่ เหล่า้าราบริพารลอนราษรในนรสับรรที่รู้่าว่าพาันปีิยินีในารมาเยือนอพระอ์ ที่เป็นเ่นนี้็เพราะพระมเหสีบุหารัมภาทรพ้นาำสาปัั้วยอิทธิฤทธิ์แห่แหวนทิพย์นั่นเอ พระธิาแ้วอำพันทรสำนึในพระมหารุาธิุอพระโอรสทัสารอย่าหาที่สุมิไ้ ทรทำพระทัยล้าเส็มา้อมๆ มอๆ พร้อมนาำนัลเพื่อหาโอาสอบพระทัยอยู่หลายรั้ แ่รั้นมีโอาส ็ันไปปะเ้าับยัษ์เี้ยวให่ที่โผล่มาอย่าะทันหันนพระทัยหล่นุบลไปออยู่ที่พื้นพร้อมับพระวรายไร้เรี่ยวแร ในท้ายที่สุ พระโอรสทัสาร็ทรยอมแสพระอ์ ทรพระสรวลเล็น้อย่อนะยื่นพระหัถ์ให้พระธิาใ้แทนเือุพระวรายลุึ้นมายืน้วยพระอ์เอ
“อบพระทัยเพะ ...เรื่อที่ทร่วยเส็แม่อหม่อมั้น”
พระธิาแ้วอำพันรัสเพียเท่านั้นและเส็ออห่าอย่ารีบร้อนนพวนาำนัลามไม่ทัน หลัานั้น็ทรพยายามหลีเลี่ยารพบปะับพระโอรสยัษ์ผู้ส่าามนระทั่บุลสำัที่ทุนรออยมาถึนรสับรรในวันพระราพิธีารประลอฝีมือ
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น