ลำดับตอนที่ #11
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #11 : พรพระอินทร์
ธ ทรรีบั่นไม้ ลลอน
แลเบิ่นาอรร นิ่อึ้
ไนึ่มานอน เียั่ อเรา
ัสั่สอนนึ้ ที่ล้า อาหา
เยาวมาลย์ื่นรู้ บัล
เหิมว่าายมีมน์ ่อนไว้
ธ ทรไป่หลล พลันร่าย เวทย์ลาย
พรแห่อินทร์หนุนให้ พี่นี้ มอเห็น
พระโอรสแห่นรันทรโศลเส็ลับพระำหนัหลัาเ้าเฝ้า ‘เหนือหัวัรา’ พระบิา และ ‘พระมเหสีมีรันะ’ พระมารา ท้อพระโร
เมื่อพระอ์ทร้าวเ้าไปในห้อบรรทม็รับสั่ให้นาำนัลที่เ้ามาถวายพระภูษาออไปแทบะทันที พระโอรสทรรีบั่นไม้ลลอนประูห้ออย่าว่อไว ทรนิ่อึ้อยู่รู่หนึ่แล้วึหันไปทอพระเนรร่าบาอรรำลันอนบนพระแท่นบรรทมอย่าสบายใ พระโอรสทรริ้วอย่าหนั่อนะทอถอนพระทัยรำพึว่าเหุในาึมานอนบนเียอเราเ่นนี้ ทรั้มั่นว่าะ้อสั่สอนนาให้รู้ึ้ถึผลอวามล้าบ้าบิ่นรั้นี้ให้ไ้
พระธิาวิมานมาศทรรู้สึพระอ์และื่นบรรทมทันทีแ่ยัทรทำเย้วยทะนนว่ามีมน์ุ้มรอ่อนอ์อยู่โยมิทรรู้ว่าเ้าอห้อมีอิทธิฤทธิ์เหนือพระเวทย์ำบัอำพราทั้มวล้วยพรอพระอินทร์ พระโอรสทรร่ายมน์ลายพระเวทย์ำบัอพระธิาและำเนินเ้าใล้พระแท่นบรรทม เมื่อนายัื้อรั้นแสร้ทำไม่ใส่ใพระโอรสึรัสเรียเ้ายัษ์น้อยลอยใ้วยพระสุรเสียหวานััวานว่า
“เรามอเห็นเ้านะ พระธิาวิมานมาศ”
เ้ายัษ์น้อยพลิัวหันวับ!! าถลึ้วยวามน??
‘อินทาน์’ เพื่อนร่วมทาอพระอ์มาอยู่ในห้อบรรทมอเ้านายไ้อย่าไร?
นอานี้ เ้ายัมอเห็นพระวรายราวับพระเวทย์ำบัที่อุส่าห์ร่ำเรียนมาาท่านอำมาไม่เิผล?
ถ้าเ่นนั้น ลอเวลาที่ผ่านมาล่ะ เ้ามอเห็นอสุรนรและ...วามเป็นไปในสระอุรมาลีทั้หม!!!
พระธิาวิมานมาศทรหวั่นวิเรื่อพระเวทย์ำบัเป็นอันมานลืมนึถึเรื่อที่พระโอรสอินทาน์เรียพระอ์ว่า “พระธิา” ว่าะทริไ้็อนที่ถูลาไปเ้าเฝ้าอ์เหนือหัวและพระมเหสี ที่ประทับในอุทยาน เมื่อพระมเหสีทรทราบว่าพระธิาแอบเสวยเรื่อหวานนเผลอบรรทมหลับในพระำหนัอพระโอรส็ทรพระทัยเป็นอันมา ทรเริ่มเทศนาวาระแห่ัิยนารียืยาวนพระธิาพระศอ(อ) บทลโทษที่พระสหายร่วมทามอบให้เป็นอำนัล่าหนัหนาถึั้นที่พระโอรสอินทาน์ทรเวทนาลูยัษ์าำๆ ันั้น ึทร่วยเบี่ยประเ็น้วยารอพระราทานอนุาให้พระธิายัษ์เ้าร่วมานลอ้อนรับพระอ์ในืนนี้และพานาระเวนเที่ยวรอบเมือในวันรุ่ึ้นเพื่อปลอบวั
ะที่เรื่อำลัะลเอยแบบสั้นๆ ุท้าววาับนาำนัลเวลาและพาีลับยประเ็นยัษ์ึ้นมาทูลทัทานพระมเหสีโยพร้อมเพรีย พระธิาึทรราบทูลว่า “หม่อมั้นเป็นมนุษย์เพะ” เพื่อมิให้พระมเหสีทรลำบาพระทัย
พระธิาทรเล่าเรื่อราวทั้หมโยละเอีย ทั้เรื่อที่ทรเป็นพระธิาบุธรรม เรื่อแหวนทิพย์ เรื่อท่านพ่อเพาะิ ลอนุหมายปลายทาอพระอ์ พระมเหสีทรเอ็นูวามเปิเผยและน้ำใอพระธิาน้อยผู้นี้ยิ่นั ทรมีพระระแสรับสั่ให้ัเรียมพระำหนัรับรอพร้อม้วยเรื่อหวานรสเลิศและพระภูษาสำหรับพระธิาะประทับในพระราวั พระธิาวิมานมาศทรสำนึในพระมหารุาธิุเป็นล้นพ้นแ่ในะเียวัน็สลพระทัยอย่าสุึ้ที่้อสนอพระเมา้วยารทรเรื่อแบบ ‘ัิยนารี’ ามพระประส์
ในืนนั้น นาำนัลเวลาและพาีไ้นำเส็พระธิาออสู่ท้อพระโร ทรลอพระอ์และพระภูษาไหมยทอพระราทานเพื่อให้สมพระเียริ บรรา้าราบริพาร่าะลึในพระสิริโมามรึารึใประหนึ่เทพอัปสรำแลายลมาถวายพระพร้อนรับพระโอรสแห่ันทรโศล
อนหนึ่ พระมเหสีทรแย้มพระโอษ์พลารัสเสียเบาับุท้าวว่า
“ื่อ่าล้ออันราวับเทพสวรร์บันาล”
“อินทาน์ วิมานมาศ”
แลเบิ่นาอรร นิ่อึ้
ไนึ่มานอน เียั่ อเรา
ัสั่สอนนึ้ ที่ล้า อาหา
เยาวมาลย์ื่นรู้ บัล
เหิมว่าายมีมน์ ่อนไว้
ธ ทรไป่หลล พลันร่าย เวทย์ลาย
พรแห่อินทร์หนุนให้ พี่นี้ มอเห็น
พระโอรสแห่นรันทรโศลเส็ลับพระำหนัหลัาเ้าเฝ้า ‘เหนือหัวัรา’ พระบิา และ ‘พระมเหสีมีรันะ’ พระมารา ท้อพระโร
เมื่อพระอ์ทร้าวเ้าไปในห้อบรรทม็รับสั่ให้นาำนัลที่เ้ามาถวายพระภูษาออไปแทบะทันที พระโอรสทรรีบั่นไม้ลลอนประูห้ออย่าว่อไว ทรนิ่อึ้อยู่รู่หนึ่แล้วึหันไปทอพระเนรร่าบาอรรำลันอนบนพระแท่นบรรทมอย่าสบายใ พระโอรสทรริ้วอย่าหนั่อนะทอถอนพระทัยรำพึว่าเหุในาึมานอนบนเียอเราเ่นนี้ ทรั้มั่นว่าะ้อสั่สอนนาให้รู้ึ้ถึผลอวามล้าบ้าบิ่นรั้นี้ให้ไ้
พระธิาวิมานมาศทรรู้สึพระอ์และื่นบรรทมทันทีแ่ยัทรทำเย้วยทะนนว่ามีมน์ุ้มรอ่อนอ์อยู่โยมิทรรู้ว่าเ้าอห้อมีอิทธิฤทธิ์เหนือพระเวทย์ำบัอำพราทั้มวล้วยพรอพระอินทร์ พระโอรสทรร่ายมน์ลายพระเวทย์ำบัอพระธิาและำเนินเ้าใล้พระแท่นบรรทม เมื่อนายัื้อรั้นแสร้ทำไม่ใส่ใพระโอรสึรัสเรียเ้ายัษ์น้อยลอยใ้วยพระสุรเสียหวานััวานว่า
“เรามอเห็นเ้านะ พระธิาวิมานมาศ”
เ้ายัษ์น้อยพลิัวหันวับ!! าถลึ้วยวามน??
‘อินทาน์’ เพื่อนร่วมทาอพระอ์มาอยู่ในห้อบรรทมอเ้านายไ้อย่าไร?
นอานี้ เ้ายัมอเห็นพระวรายราวับพระเวทย์ำบัที่อุส่าห์ร่ำเรียนมาาท่านอำมาไม่เิผล?
ถ้าเ่นนั้น ลอเวลาที่ผ่านมาล่ะ เ้ามอเห็นอสุรนรและ...วามเป็นไปในสระอุรมาลีทั้หม!!!
พระธิาวิมานมาศทรหวั่นวิเรื่อพระเวทย์ำบัเป็นอันมานลืมนึถึเรื่อที่พระโอรสอินทาน์เรียพระอ์ว่า “พระธิา” ว่าะทริไ้็อนที่ถูลาไปเ้าเฝ้าอ์เหนือหัวและพระมเหสี ที่ประทับในอุทยาน เมื่อพระมเหสีทรทราบว่าพระธิาแอบเสวยเรื่อหวานนเผลอบรรทมหลับในพระำหนัอพระโอรส็ทรพระทัยเป็นอันมา ทรเริ่มเทศนาวาระแห่ัิยนารียืยาวนพระธิาพระศอ(อ) บทลโทษที่พระสหายร่วมทามอบให้เป็นอำนัล่าหนัหนาถึั้นที่พระโอรสอินทาน์ทรเวทนาลูยัษ์าำๆ ันั้น ึทร่วยเบี่ยประเ็น้วยารอพระราทานอนุาให้พระธิายัษ์เ้าร่วมานลอ้อนรับพระอ์ในืนนี้และพานาระเวนเที่ยวรอบเมือในวันรุ่ึ้นเพื่อปลอบวั
ะที่เรื่อำลัะลเอยแบบสั้นๆ ุท้าววาับนาำนัลเวลาและพาีลับยประเ็นยัษ์ึ้นมาทูลทัทานพระมเหสีโยพร้อมเพรีย พระธิาึทรราบทูลว่า “หม่อมั้นเป็นมนุษย์เพะ” เพื่อมิให้พระมเหสีทรลำบาพระทัย
พระธิาทรเล่าเรื่อราวทั้หมโยละเอีย ทั้เรื่อที่ทรเป็นพระธิาบุธรรม เรื่อแหวนทิพย์ เรื่อท่านพ่อเพาะิ ลอนุหมายปลายทาอพระอ์ พระมเหสีทรเอ็นูวามเปิเผยและน้ำใอพระธิาน้อยผู้นี้ยิ่นั ทรมีพระระแสรับสั่ให้ัเรียมพระำหนัรับรอพร้อม้วยเรื่อหวานรสเลิศและพระภูษาสำหรับพระธิาะประทับในพระราวั พระธิาวิมานมาศทรสำนึในพระมหารุาธิุเป็นล้นพ้นแ่ในะเียวัน็สลพระทัยอย่าสุึ้ที่้อสนอพระเมา้วยารทรเรื่อแบบ ‘ัิยนารี’ ามพระประส์
ในืนนั้น นาำนัลเวลาและพาีไ้นำเส็พระธิาออสู่ท้อพระโร ทรลอพระอ์และพระภูษาไหมยทอพระราทานเพื่อให้สมพระเียริ บรรา้าราบริพาร่าะลึในพระสิริโมามรึารึใประหนึ่เทพอัปสรำแลายลมาถวายพระพร้อนรับพระโอรสแห่ันทรโศล
อนหนึ่ พระมเหสีทรแย้มพระโอษ์พลารัสเสียเบาับุท้าวว่า
“ื่อ่าล้ออันราวับเทพสวรร์บันาล”
“อินทาน์ วิมานมาศ”
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น