คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : ' FANY BEAR | YURI SIDE [YULSIC]
Chapter 2
YURI SIDE
เจสสิก้ากับกูน่ะ... มันข้ามขั้นจากแฟนไปนานแล้ว
กูชื่อควอนยูริ
ใช่... เมื่อตอนที่แล้ว กูมีบทบาทแค่สั้นๆ สี่ประโยคได้ที่กูรู้สึกนะ จะบอกว่าตอนนี้พวกมึงจะอยู่กับกูจนเอียนเชื่อเถอะ
กูเรียนคณะวิดวะ' กูเจอกับเจสสิก้าเมื่อไรงั้นเหรอ เมื่อหลายเดือนก่อน ตอนนี้พวกกูก็อยู่ด้วยกันได้สิบเดือนแล้ว เรื่องมันเริ่มต้นที่... มันเมา
ไอ้เหี้ยตอนนั้นกูจำได้ดีเลยว่ากูโดนมันอ้วกใส่เต็มๆ บอกเลยว่ากูโมโห กูไม่ไว้หน้าใครอยู่แล้ว กูกระชากแขนมันขึ้นมามองหน้าแต่ดวงตาคู่นั้นของมันดึงดูดกูไว้ซะ... จะว่ายังไงดีล่ะ กูคิดว่ามันน่ารัก... แบบนั้นมั้ง
กูเลยเข้าไปหาเรื่องมันก่อน... กูบอกให้มันชดใช้เรื่องเสื้อกูหลังจากที่กูโดนอ้วกมัน ไม่รู้สิ พอกูสั่งให้มันคลุกคลีกับกูเรื่อยๆกูก็เริ่มรู้สึกผูกพันธ์ ถึงมันจะเย็นชาไปบ้างแต่กูคิดว่ายังไงแม่งก็ดูเด็กน้อย น่ารักสุดๆน่ะ กูพูดตรงๆเลย
"ไงพี่เขย^^~"
น้ำเสียงกวนตีนเสียงหนึ่งทำเอากูเหมือนโดนกระตุกหนวดเสือ กูหันขวับไปมอง อิมยุนอา แฟนน้องสาวของกูซอฮยอนทันที
"มึงมาทำไม?" กูพูดด้วยน้ำเสียงไม่พอใจ แน่นอนว่ามันยิ้มกวนตีนใส่กู กูมองมันตาขวางก่อนจะมองไปยังน้องสาวกูซึ่งกำลังลงมาจากบนบ้าน
"พี่ยุนอา~(' ')"
-_______________-
ยอมรับ กูหวงน้องสาวมาก...
"เอ้อ พี่เขยวันนี้ฉันจะพาซอฮยอนไปเที่ยวนะ"
"ตามใจมึงเหอะ"
เอาตรงๆกูเคยกีดกันไอ้สองคนนี้ขั้นแม็กซ์ซิมั่มแต่พวกมันก็ยังเจอกันแบบลับๆ แถมเจ้ายุนอาชอบกวนตีนกูอีกประมาณว่าน้องสาวกูก็โตแล้ว มานั่งเครียดทำไมเดี๋ยวหน้าแก่ตีนกาแดก
มันเรื่องของกูไง น้องสาวใคร ใครก็หวง จริงป่ะ?
ซอฮยอนอยู่ม.5 ไอ้ยุนอามันอยู่ม.6 เอาจริงๆนะ ยังไงกูก็มองว่าซอฮยอนเด็กอยู่ดี มันควรมีอนาคตที่สดใสกว่านี้ ถึงแม้ไอ้ยุนอาเป็นผู้หญิง ไม่ทำซอฮยอนท้องหรอก แต่กูก็กันทุกวิถีทางไม่ให้มันเอาน้องกู
มันไม่มีทางเอาน้องกูหรอก สัส!!!
"ในเมื่อพี่เขยเบิกทางแล้ว เราก็ไปกันเถอะค่ะน้องฮยอนของพี่" มันว่าพลางยิ้มกว้างแถมมือมันยังไม่วายจะโอบไหล่น้องสาวกูอีก
"มึงรีบไปก่อนที่กูจะเอาตีนยำหน้ามึง"
"ฉันว่าพี่ไปดูแลพี่สิก้าดีกว่า" ยุนอาพูด มันยิ้มให้กู กูรู้สึกจุกพูดไม่ออก ให้ตายให้กูดูแลมันเนี่ยนะ
จะว่าไป... คนขี้เซาที่นอนอยู่ข้างบนคงยังไม่ตื่น
กูเดินไปบนบ้าน แน่นอนว่ากูสั่งเจสสิก้ามานอนบ้านกู ตอนนี้มันกลายเป็นสมาชิกในบ้านกูโดยปริยายไปแล้ว กูคิดว่านะ กูเปิดประตูห้องของกูและแน่นอนมันต้องนอนกับกู กูล้มลงไปนอนข้างๆมันก่อนจะเปิดผ้านวมที่มันใช้คลุมโปงก่อนจะมองใบหน้าของมันตอนหลับ
ไร้เดียงสา... ไม่มีพิษภัยจริงๆ
ร่างกายใต้ผ้าห่มของมันเปลือยเปล่า ไม่ต้องบอกก็รู้ว่าเมื่อคืนมันโดนศึกหนักจากกูแน่นอน กูกอดเอวมัน ผิวเนื้อของมันขาวละเอียดเนียนนุ่มแถมยังแต่งแต้มรอยของกูไว้ชัดเจนเมื่อคืนนี้ กูตัดสินใจกดจมูกฝังลงลำคอขาวผ่องของมัน ร่างในอ้อมกอดกูดิ้นขลุกขลักราวกับว่ากูรบกวนเวลานอน กูฉีกยิ้มแสยะก่อนที่จะมองไปยังใบหน้าของคนขี้เซาซึ่งมองค้อนกูอยู่ ดวงตาคู่สวยนั่นเอ่อคลอด้วยน้ำตาเล็กๆ
น่ารักชะมัด...
"มึงตื่นได้แล้ว ไก่โห่เป็นชาติละ ไม่คิดจะทำอะไรให้ผัวกินเหรอ" กูกวนตีนมันตามสเต็ป มันเบ้ปากอย่างขัดใจ
"ก็เมื่อคืนคุณนั่นแหละ"
"กูทำไม?" กูยื่นหน้าเข้าไปใกล้มัน มันควานหาหมอนข้างๆมากั้นหน้ากูไว้จากมัน แต่แรงแค่นั้นมีเหรอที่กูจะดึงมันไม่ออก
มันเม้มปากแน่นไม่รู้จะพูดอะไรต่อ กูหัวเราะในท่าทีของมันก่อนจะหอมแก้มมันไปฟอดใหญ่จนมันครางงุ้งงิ้งน่ารัก
"ไปอาบน้ำไป"
"ไม่อาบค่ะ!" ดูมันดื้อสิ
"หรืออยากโดนแบบเมื่อคืน?" กูกระซิบข้างหูมันเสียงพร่า มันหดคอลงดิ้นไม่หยุด กูเลยรุมจูบมันทั้งแก้มทั้งคอไปจนถึงหัวไหล่เนียนนั่น
"อื้อออออ! พอแล้ว คุณ! ฉันบอกให้พอไง!" มันกรี๊ดตะโกนว่ากู กูหยุดตามที่มันบอกเพราะกูเริ่มไม่พอใจนิดๆ
"เมื่อคืนกูบอกมึงว่าไง"
"ห หืม?" มันมองหน้ากู
"กูบอกให้มึงเรียกกูว่าอะไร หื้ม?" กูบีบหน้ามันเข้ามาหากู
"คุณยูริ..." มันพูดแต่กูก็ยังขมวดคิ้วโกรธแกล้งมัน
"ย ยูริ" มันงุดหน้า กูยิ้มก่อนจะเชยคางมันขึ้นรับจูบหวานๆของกู มันรั้งคอเสื้อกูไว้แน่น กูขบเม้มกลีบปากมัน มันดูเหมือนจะทักท้วงกู กูเลยจัดขบเม้มปากมันแรงๆจนมันปากแตก กลิ่นเลือดซิบออกมาปลุกอารมณ์กูแต่เช้า กูถกผ้าห่มที่คลุมตัวมันออกก่อนจะพลิกตัวกูขึ้นข้างบนคร่อมทับมัน กูแกล้งใช้นิ้วสะกิดหัวนมมันจนมันร้องประท้วงในลำคอ
กูค่อยๆแทรกลิ้นเข้าไปหามันก่อนจะกอบโกยความหวานในปากมันไปทั่ว กูดูดดุนลิ้นมันและเกี่ยวลิ้นมันแน่น ดึงดูดลิ้นเล็กนั่นแรงๆจนมันแทบขาดใจ กูถอนริมฝีปากออกมาก่อนจะมองใบหน้าสวยๆของมันซึ่งตอนนี้เยิ้มไปหมด ริมฝีปากสีชมพูอ่อนของมันบวมเจ่อจนแดง กูยิ้มก่อนจะจับมันขึ้นมากอด
"ไปอาบน้ำไป"
"..."
"ถ้ามึงอาบช้า กูจะตามไปเอามึงถึงห้องน้ำ"
กูยอมรับว่ากูเผด็จการกับมัน
... คงเป็นเพราะกูรักมันล่ะมั้ง
วันนี้มันอยากไปเยี่ยมคุณยายกับแม่มันที่ต่างจังหวัด กูก็ตามใจมัน แน่นอนล่ะ กูเป็นสารถีบวกคนใช้ช่วยหอบสัมภาระให้มัน ตอนแรกกูกะจะแกล้งไม่พามันไปแต่เสือกขี้แยจะไปซะให้ได้ มันบอกว่าถ้าไม่ไปจะร้องไห้
บอกได้เลย โมเมนต์เด็กๆของเจสสิก้าจองมีกูคนเดียวแหละที่ได้เห็นมันน่ะ
ถามว่ากูเคยไปบ้านมันไหม กูเคยแล้ว จริงๆแล้วมันชื่อจองซูยอน มีน้องสาวอยู่บ้านนอกชื่อซูจองด้วยที่มันเปลี่ยนชื่อเป็นเจสสิก้าก็เพราะมันไปอยู่อเมริกาเหมือนกับยัยอ้วนทิฟฟานี่แล้วพึ่งกลับมาตอนเข้ามหาลัยเหมือนกัน
"คุณยายมึงคงคิดถึงกูแย่ละ" กูพูดขึ้นพลางขับรถไปด้วย กูเปิดวิทยุเปิดเพลงขึ้นแน่นอนมันเบ้ปากเหมือนไม่ชอบเพราะกูชอบฟังเพลงฮาร์ดคอร์จนมันอารมณ์เสีย
"คุณยูริคะ เปลี่ยนเถอะ ฉันไม่ชอบ" มันพูดเสียงเรียบ กอดอกแน่น มันมองหน้ากูอย่างอ้อนตีน
"แล้วมึงจะฟังเพลงอะไร กูไม่มีเพลงที่มึงชอบฟังหรอก"
"ก็ปิดมันสิคะ" มันยอกย้อน
"รถกู.. ฝันไปเถอะ" กูจ้องหน้ามันอย่างหาเรื่อง มันแลบลิ้นใส่กูจนกูอยากจะจับมันจูบซะให้เข็ด เก็บไว้คืนนี้ก่อนเถอะ มึงโดนแน่
แล้วพวกกูก็ถึงบ้านของมันในที่สุด คุณยายคุณแม่และน้องสาวมันออกมารับพวกกูตามสเต็ป แน่นอนกูนี่แทบหมดแรงเมื่อมันไม่ช่วยกูถือของออกจากรถเลยซักนิด
"อ้าว ทำไมเราไม่ช่วยยูริเค้าล่ะ" คุณแม่ตีมือมัน มันเบ้ปากง้ำงอน
"ก็คุณยูริเค้าอยากถือนี่คะแม่" พูดแล้วหันมาแลบลิ้นใส่กู ไอ้นี่นับวันยิ่งเหิมเกริมไปแล้ว กูต้องสั่งสอนซะแล้วล่ะ
กูเดินไปทักทายญาติๆมันตามมารยาทรวมถึงทักทายน้องสาวมันด้วย น้องสาวมันน่ารักเหมือนพี่สาวมันเป๊ะๆ แถมมันเป็นพวกหวงน้องสาว... หรือหวงกูกันแน่ก็ไม่รู้ คือมันไม่ค่อยพอใจเท่าไรที่กูไปยุ่มย่ามกับน้องสาวมันนะ
มันเดินไปพูดจาอ้อล้อเล่าเรื่องกูให้คุณยายมันฟังพลางนวดไหล่ มันเล่าเรื่องกูหลายเรื่อง กูมองมันตาขวาง มันทำหน้าบึ้งใส่ แต่มันก็ดีกว่าเมื่อก่อน มันเย็นชามากกว่านี้ ตอนนี้น่ะมันกล้ากับกูมากขึ้นแต่ก็แอบมากไปจนน่าจับปล้ำให้เข็ด
กูไม่ได้หื่นนะ จริง...
ตอนนี้มันก็ออกไปทักทายญาติเพื่อนบ้านของมันทั้งหลายแล้วเหลือแค่กู คุณแม่และคุณยาย ทั้งสองท่านมองมาที่กู กูเข้าใจแล้วล่ะว่าทั้งสองท่านรู้แล้วว่ากูเป็นอะไรกับเจสสิก้า
"ซูยอนดื้อกับเรารึเปล่า?" คุณยายถาม
"ฮึฮึ ที่สุดเลยค่ะ" กูตอบออกไป กูไม่รู้ตัวหรอกว่ากูแสดงสีหน้าอะไรออกไป
"ซูยอนบอกว่าเราใจร้าย"
"ไม่เท่าไรหรอกค่ะ เฉพาะตอนเธอดื้อต้องสอนบ้าง" กูว่า
"ทำถูกแล้วล่ะ ถ้ายิ่งตามใจก็ยิ่งหลงระเริง เดี๋ยวเลี้ยงยากกว่านี้เราจะลำบาก" คุณแม่พูดบ้าง เหมือนทั้งสองท่านจะไว้วางใจกูมากในการดูแลเจสสิก้า
กูคิดว่ากูทำได้.. กูไม่มีทางปล่อยมันหลุดมือแน่นอน
ขอบอกเลยว่า... ไม่มีวัน
"แววตาของเธอที่มองเจสสิก้ามันมีความหมายมากนะ" คุณแม่ว่า เธอจ้องหน้ากูนิ่ง "รักษามันเอาไว้ล่ะ อย่าให้เจสสิก้าต้องเจ็บปวด"
"ถ้าซูยอนของเราเจ็บปวด ยายไม่ปล่อยเธอแน่ควอนยูริ" คุณยายว่าบ้างแล้วหัวเราะลั่น กูหัวเราะตาม
"สัญญาเลยค่ะ"
"..."
"ฉันไม่ปล่อยมันหลุดมือแน่นอน"
"..."
"ไม่มีมันน่ะ... ฉันแทบไม่รู้เลยล่ะว่าจะมีชีวิตต่อไปยังไง"
"ฮ่าๆๆๆๆๆๆๆๆ" คุณยายกับคุณแม่หัวเราะลั่น กูขมวดคิ้วสงสัย
"เธอน่ะหลงรักหลานสาวฉันเต็มๆแล้วล่ะ"
"ดูแลมันให้ดีๆตามที่เธอสัญญาไว้กับฉัน"
กูรับปากอย่างไม่ปฏิเสธเลยล่ะ...
และแล้วมันก็กลับมาหลังจากไปเที่ยวเล่นหาวงศาคณาญาติเสร็จ บนโต๊ะทานข้าวเสียงมันพูดเจื้อยแจ้วน่ารักสุดๆ พอกูขอให้มันป้อนมันเสือกถามว่า ไม่มีมือกินเองรึไงคะ! กูเลยแห้วแดกไป ตอนนี้กูไม่เสียเวลาแดกมากหรอกเดี๋ยวไปแดกเอาครึ่งหลัง...
หลังจากทานข้าวเย็นแน่นอนว่าจะเป็นเวลาส่วนตัวของทุกคน กูลาผู้อาวุโสสองท่านขึ้นห้อง กูดึงมือของเจสสิก้าไว้แน่น มันหันมามองหน้ากูพร้อมทำหน้าบึ้งแต่กูไม่สนหรอกนะ เพราะตอนนี้ถึงทีกูแล้ว
มึงไม่รอดหรอก! :P
กูพามันนอนลงบนเตียง กูกุมมือมันไว้แน่นเหมือนกับกลัวมันหายไป น่ากลัวถ้ามันหายไปกูคงไม่อยากมีชีวิตอยู่ต่อไปอีก มันหันมามองกู ดวงตานั่นจับจ้องมาที่ดวงตาของกูอย่างใคร่รู้ความหมายที่กูจะสื่อว่ามันสำคัญกับกูแค่ไหน
"มึงรักกูไหม" กูถามมัน มันเบือนหน้าหนี กูจับหน้ามันเข้ามาก่อนจะจ้องมันตาเขม็งแต่มันก็หลบตาเหมือนกลัวว่ากูจะรู้ความลับอะไรในดวงตาของมัน
"มึงรู้สึกแบบไหน"
"แล้วแต่คุณจะคิดเถอะ" มันยังคงหลบตาแบบนั้น
"มึงไม่บอกกูแล้วกูจะรู้ไหมล่ะ"
"..."
"มึงอย่าเงียบแบบนั้นกูใจไม่ดี" กูว่า มันเข้ามาสบตากู มันอยู่นิ่งเงียบเหมือนกูสะกดดวงตามันไว้
"กูรักมึงนะ"
"..."
"รักมึงมาก... กูไม่อยากเสียมึงไป"
"..."
"ถึงมึงจะไม่รักกู กูก็ไม่ว่าอะไร... ขอแค่ให้กูได้.."
"ไอ้บ้าเอ๊ย!!"
ไม่ทันกูพูดจบ มันตะโกนใส่หน้ากู น้ำตาเอ่อคลอทั่วดวงตาของมัน มันเม้มปากแน่น มือของมันที่กูกุมไว้อยู่สั่นไปหมด
"ใครบอกว่าฉันไม่รักคุณ"
"..."
"ฉัน... รัก รักยูริจนจะบ้าตายอยู่แล้ว" มันว่าก่อนจะค่อยๆเข้ามาประกบปากกูแน่น มันพลิกตัวมันขึ้นมาด้านบนเหมือนจะรุกกูก่อน กูกุมมือมันไว้ข้างหนึ่งส่วนอีกข้างรั้งสะโพกของมันให้นั่งคร่อมทับกูไว้ กูจูบแลกลิ้นกับมันนัวเนียไปมาไม่หยุด มือของกูที่กุมมือมันไว้เปลี่ยนเป็นแกะกระดุมเสื้อของมันออก กูดึงเสื้อเชิร์ตที่น่าเกะกะนั่นออกไปก่อนจะพลิกมันลงมาข้างล่าง ผละริมฝีปากออกจากมันก่อนแล้วยิ้มแสยะให้มัน
"มึงอยากโดน?" กูพูด มันอึ้งไปชั่วขณะ
"ถึงมึงไม่อยากโดน กูก็จะเอา"
ประกาศ!!!
ขอโทษด้วยนะคะสำหรับลิงก์NCที่ถูกลบ
ลิงก์ใหม่นะคะ T_T
>>CLICK<<
"ควอนยูริรักจองซูยอนนะคะ"
กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด
นี่กูเขียนอะไรลงไป ฟหกด่าสวฟหกด่าสวฟหกด่าสวฟาดหกสดาไยนฟ่เาฟ
ยูลแนวนี้จะบอกว่าสเป๊กจัญเลยค่ะ โถ่ พระเจ้า T V T
เอ้อ สำหรับใครอยากติดตามการอัพเดทฟิค ก็ไปกดไลค์เพจหมีฟานี่ที่หน้าฟิคเลยนะคะ
ส่วนถ้าจะทวงฟิคสามารถทวงได้ที่ทวิตเตอร์แล้วก็เพจได้เลย จุ๊บๆ
ความคิดเห็น