คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : ->♥ บทนำ
-> บทนำ
เสียงนกร้องจิ๊บจ้อยเคล้าคลอกับสายลมเย็น เจ้าของเสื้อยืดสีขาวกับกางเกงขาสั้นสวมสบายกำลังนอนกระดิกเท้าอย่างสบายอารมณ์อยู่บนพื้นหน้าโทรทัศน์
“อีทงเฮ!!!!!!! ลุกออกจากหน้าทีวีแล้วมาจัดกระเป๋าเดี๋ยวนี้เลยนะ !!!!!!!!!!”
“โห่แม่อ่า~ อีกแป๊ปนึงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงง” มือข้างขวาหยิบขนมขึ้นมาใส่ปากอย่างเพลิดเพลินกับภาพบนจอสี่เหลี่ยม
“ไม่ต้องมาแป๊ป!! ลุกขึ้นมาเดี๋ยวนี้!!!!!”
อีทงเฮทำหน้ามุ่ยแต่ก็ยังไม่ยอมขยับเขยื้อน ดวงตากลมโตจ้องมองหนังแอ็คชั่นในจอชนิดไม่ยอมกระพริบแม้จะได้ยินเสียงบุพการีแว๊ดๆอยู่ไม่ไกล
พรึ่บ!!
ดำมืด..
นี่คือสิ่งที่ทงเฮที่กำลังนอนอืดเห็นอยู่ในตอนนี้ คิ้วบนใบหน้านวลขาวขมวดเข้าหากันดังฉับ จากที่ไม่ว่าจะอย่างไรก็ไม่ยอมลุก ตอนนี้ลูกชายคนเล็กของบ้านกลับกระเด้งตัวขึ้นมาออกปากโวยวายเสียลั่น
“แม่อะ~!!!! ปิดของผมทำไม!!!!!!????”
“นอนอยู่ตรงนี้มาตั้งแต่เช้าแล้ว ทำไมน้ำท่าไม่รู้จักอาบ!!??”
“ง่า~ เดี๋ยวค่อยอาบตอนเย็นก็ได้นี่~”
“ลุกขึ้นมาเดี๋ยวนี้อีทงเฮ!! ไปอาบน้ำแล้วมาจัดกระเป๋า จะไปพรุ่งนี้แล้วยังไม่ยอมเตรียมตัวอีก!!!”
“ก็ผมไม่อยากไปนี่นา~ ไม่ไปไม่ได้หรอ นะๆแม่นะ *v*”
คนที่นั่งจุมปุ้กอยู่บนพื้นกระดึ๊บเข้าไปเกาะชายกางเกงของผู้เป็นมารดาอย่างรวดเร็ว ดวงตากลมใสเปล่งประกายวิบวับอย่างมีความหวัง แต่แล้วก็ต้องเหี่ยวลงเหมือนปลาถูกเจาะลมเมื่อผู้เป็นแม่ตอบออกมาเสียงดังฟังชัด
“ไม่ได้!!!!!”
ไม่ได้.. ไม่ได้.. ไม่ได้..
เฮ้อ~
“ค่ะ ขอบคุณมากนะคะ ค่ะ.. ตอนนี้แกจัดกระเป๋าเรียบร้อยแล้วค่ะ กำลังตื่นเต้นอยากไปอยู่เลยเชียว”
คุณนายอีปั้นยิ้มหวานหยดใส่โทรศัพท์ราวกับว่าปลายสายจะมองเห็นมันพลางปรายสายตาพิฆาตมายังลูกชายคนเล็กที่ยังคงนั่งพับเสื้อผ้าอย่างอ้อยอิ่ง
ก็ใครว่าทงเฮอยากไปกันล่ะ ??
จริงอยู่ที่ลูกชายคนเลกของบ้านกำลังจะสอบเข้ามหาวิทยาลัย แล้วมันก็จริงอีกเหมือนกันที่ลูกชายคนเล็กของบ้านขี้เกียจเกินกว่าที่จะทำอะไรนอกจากนอนกลิ้งไปมาหายใจทิ้งไปวันๆ
แต่ถึงอย่างนั้นทงเฮก็ไม่เห็นถึงความจำเป็นที่จะต้องส่งตัวลูกชายคนเล็กของบ้านไปเรียนต่อในเมืองหลวงเลยสักนิด!!!!
‘ไปเรียนที่นั่น เจอแต่คนเก่งๆจะได้กระตือรือร้นกับเค้าบ้าง’
เฮ้อ~
“พับอย่างงี้ชาติหน้าจะเสร็จมั้ยหา!!!!????”
“ก็ไม่อยากไป T^T”
“ให้เร็ว เดี๋ยวคุณน้าเค้าจะให้คนขับรถมารับตอนเย็น ฉันกลับมาอีกทีแกต้องจัดเสร็จ เข้าใจมั้ย?”
เคยฟังกันบ้างมั้ยเนี้ย!!
“อ้อ!”
“หะ..หา”
“พับให้เรียบร้อยนะ = =+”
“งือออออออออ”
ใครจะมานั่งพับให้โง่ล่ะ ยัดๆแป๊ปเดียวก็เสร็จ! แบร่ ~
ทงเฮแลบลิ้นปลิ้นตาอยู่คนเดียวตอนที่ผู้เป็นมารดาเดินลับสายไปแล้ว ร่างบางบู้หน้าเล็กน้อยเมื่อนึกถึงคำพูดของแม่
‘แม่จะให้ผมไปอยู่กับใครอ้ะ!?’
‘เพื่อนสมัยเด็กของแม่เองจ้ะ ^^’
‘หา?? งั้นก็เป็นป้าแก่ๆอะดิ’
‘ไอ้ทงเฮ!!!!’
‘ง่า ผมไม่อยากไปอย่กับพวกเพื่อนๆของแม่หรอกนะ!’
‘แต่บ้านเขามีลูกชายหล่อด้วยนะลูก’
‘แล้วไงอะ = =’
‘อายุพอๆกับแกเลยนะ แกจะได้หาเพื่อนใหม่ที่มันเจริญหูเจริญตามกับเขาหน่อยไง วันๆเอาแต่หมกอยู่กับไอ้ฮยอกแจไม่ก็ไอ้หัวตั้งจงฮยอน ฉันล่ะอยากจะบ้าตาย’
‘ไม่เอาอะ -O-’
‘ยังไงแกก็ต้องไป ไปอยู่กับเพื่อนคิบอม’
‘ใครนะแม่?’
‘เพื่อนคิบอมจ้ะ’
‘โฮ๊ยยยยยย~ ชื่อโหลชิบเป๋ง’
‘เขาหล่อก็แล้วกัน!!!’
ไม่อยากจะเชื่อเลยว่าอายุปูนนี้แล้วยังจะเพ้อถึงหนุ่มๆอีก คอยดูนะ ลูกชายคนเล็กจะฟ้องพ่อ = =+
โอ๊ยยยยยยยยยยยยยยยย แล้วไอ้เพื่อนคิบอมนี่มันเป็นคนยังไงอะ!! เคยเจอก็ไม่เคย! หน้าตาเป็นไงก็ไม่รู้ รูปแม่ก็ไม่มีอีก อาศัยจำเอาตอนเข้ากรุงไปเยี่ยมเพื่อน ไม่รู้ว่าไว้ใจส่งลูกชายสุดรักสุดหวง(?)ไปอยู่ด้วยง่ายๆได้ยังไง!?
ไม่อยากไป! T^T
‘เผื่อเข้าเมืองกรุงแกจะได้ฉลาดกับเขาบ้าง!!’
โธ่ แม่.. ไม่เข้าใจหรอ ว่าอย่างทงเฮน่ะฉลาดหลักแหลมอยู่แล้ว
แค่ไม่ค่อยได้แสดงออกเท่านั้นเอ๊ง~!!!! TOT
ไม่อยากไปอะ.. ฮือออออออออออออออออ
TBC -> ♥
สวัสดีค่ะ ^^ แหะๆ เขินๆยังไงก็ไม่รู้ ฟิคเรื่องนี้เบาๆสบายๆนะคะ (คิดว่าน่าจะพอรู้กันแล้ว - -) ปกติไม่ค่อยได้แต่งฟิคแนวนี้เท่าไหร่ แต่อยากจะลองหาอะไรที่มันผ่อนคลายๆทำดูบ้าง 55 ถึงจะไม่คุ้นชินแต่ก็จะพยายามพัฒนาไปเรื่อยๆค่ะ ^^ ฝากคอมเม้นท์ติชมด้วยนะคะ *ยิ้มหวาน* วันนี้วันเกิดคุณแก้มพอดีด้วย คิคิ แก้มมมมม มาก๊งเหล้ากัน!!(??) 5555555 แล้วพบกันค่า ~
Says : 210809
ความคิดเห็น