ระบบอาณาเขตหลังโลกล่มสลาย

ลำดับตอนที่ #6 : ประตูห้องขังเปิดออก

ไส้เดือนยักษ์พยายามหดตัวหนีเเต่เเรงกดดันในอณาเขตเเละบาดเเผลที่สะสมจากการต่อสู้มานานทำให้มันตกตายทันที

สิงโตหางเพลิงยังมีเเรงเหลือพอที่จะหลบหนีได้ เเต่ร่างกายที่บอบช้ำเเละซี่โครงที่หักไปเเล้วหลายซี่ทำให้ก่อนทีมันจะออกจากเขตเรือนจำก็หมดเเรงขยับเขยื้อนเเละลงไปนอนกองกับพื้น ได้เเต่รอความตายเท่านั้น

ไคลน์มองผ่านทางหน้าต่าง เขาเห็นสิงโตตัวนั้นนอนหอบหายใจใกล้ตายหลังจากที่บาเรียปรากฏขึ้น เเม้เเต่ตั๊กเเตนยักษ์หลายสิบตัวยังต้องกระโดดหนีออกไปด้วยความตื่นตะหนก

อณาเขต บาเรีย หรือว่ากำเเพงใสๆนั่นจะป้องกันมอนสเตอร์พวกนั้นเข้ามา ชายหนุ่มตั้งข้อสงสัยเมื่อได้ยินเสียงขึ้นในหัว

"มะ เมื่อกี้นายได้ยินใหม มีเสียงบอกว่าอณาเขตนี้มีเจ้าของเเล้ว คืออะไรกัน"ผู้ช่วยที่ไคลน์พามาด้วยถามด้วยน้ำเสียงสั่นกลัว

ภาพที่สิงโตตายไกล้ตายหลังประตูเรือนจำเเละมอนเตอร์อีกหลายตัวที่ไม่ใช่เเค่ตั๊กเเตนกำลังหนีออกไปยังติดตาอยู่ชัดเจน ถ้ามันรีบออกไปตอนนี้คงไม่ต่างกับก้อนเนื้อที่รอเวลาโดนกิน

ตอนนี้ไคลน์รู้เเค่ว่าเขาเป็นเจ้าของอณาเขตคนนั้น เเละอณาเขตเเห่งนี้ปลอดภัยจากมอนสเตอร์พวกนั้น

[ รายระเอียดในการเป็นเจ้าของอณาเขต ]

วิธีการใช้งานอณาเขตปรากฏขึ้นตรงหน้าไคลน์ มันมีเนื้อหาเเละรายละเอียดค่อนข้างมากเขาอ่านมันอย่างตั้งใจ

สิ่งที่น่าสนมีหลายอย่างเเต่ที่ชายหนุ่มติดใจเป็นพิเศษคือ เเต้ม ที่ใช้เพื่อพัฒนาอณาเขต

ยิ่งสมาชิกหาเเต้มได้มากเท่าไหร่อณาเขตก็ยิ่งได้เเต้มมากขึ้นตามปริมาณนั้น เเต่การจะเป็นสมาชิกต้องให้อีกฝ่ายยอมรับซะก่อนหลังจากนั้นเจ้าของอณาเขตก็จะสามารถสั่งการพวกมันได้

สำหรับสมาชิกก็จะได้สิทธิพิเศษคือ ได้เเต้มในเเต่ละวันเเละสามารถใช้เเต้มซื้ออาวุธหรืออุปกรณ์อื่นๆได้ ยิ่งสมาชิกทำประโยชน์ให้กับอณาเขตมากเท่าไหร่ก็ยิ่งได้เเต้มมากขึ้นเท่านั้น

ไคลน์หันไปมองนักโทษที่พามาด้วย เขาทำตามที่รายละเอียดบอกมา

"อ๊ะ นี่มัน"มันรู้สึกตกใจที่มีหน้าต่างข้อความเด้งขึ้นมา

"กดรับซะ"

หลังจากอีกฝ่ายกดรับ ไคลน์สามารถดูได้ทันทีว่าตอนนี้มีสมาชิกทั้งหมด1คนเเละเขายังสามารถมองเห็นตำเเหน่งของอีกฝ่ายอีกด้วย

"คุณเป็นเจ้าของอณาเขตใช่ใหม"

"ใช่"ไคลน์ออกคำสั่ง"ไปปล่อยนักโทษออกมาเเละบอกให้ไปร่วมตัวที่สนาม"

"ปล่อยนักโทษทั้งหมด! อะ โอเคจะไปเดี๋ยวนี้เเหละ"มันไม่เข้าใจสิ่งที่เกิดขึ้นซักนิดเดียว เจ้าของอณาเขตคืออะไร เเละมันทำอะไรได้เเต่สุดท้ายก็ต้องทำตามที่ไคลน์สั่งอย่างไม่กล้าชักช้า

ความตั้งใจเเรกที่ไคลน์พาอีกฝ่ายมาด้วยเพื่อป้องกันตัวเองจากมอนสเตอร์เเละเหตุไม่คาดฝันเท่านั้น ถ้าตอนหนีออกมาโดน2ตัวที่สู้อยู่หันมาไล่หรือระหว่างทางเจอมอนสเตอร์ตัวอื่นเข้า เขาจะใช้มันเป็นเหยื่อล่อเพื่อถ่วงเวลาเเละหนีออกมา

โชคดีไม่มีอะไรเกิดขึ้น ทำให้ไคลน์ตั้งใจใช้อีกฝ่ายเป็นมือเป็นเท้าเเทน

.....

หลังจาการต่อสู้ของมอนสเตอร์2ตัวได้หยุดลง จบด้วยด้วยการที่ไส้เดือนยักษ์ตกตายคาที่เเละสิงโตหางเพลิงที่กระโดดหนีหายไป

ภายในห้องห้องขังกลับมาเงียบสงบซึ่งเต็มไปด้วยอารมณ์หลากหลาย ทั้งหวาดกลัว สงสัย เเละไม่เข้าใจว่ามันเกิดบ้าอะไรกันขึ้น ในโลกนี้มีสัตว์ประหลาดแบบนี้ด้วยหรือ

หลังจากติดคุกมาหลายปีโลกนี้มันเปลี่ยนไปขนาดนี้เลยงั้นหรือ ไม่มีใครเข้าใจมันซักคนเดียว

"เอ่อ ประกาศ ประกาศ หลังจากเปิดประตูห้องขังให้ทุกคนไปรวมตัวกันที่สนามด้วย เป็นคำสั่งจากเจ้าของอณาเขต อ้อ เเนะนำว่าอย่าคิดหนีออกไปนะ ไม่งั้นได้โดนมอนสเตอร์เเบบเมื่อกี้ฆ่าตายเเน่"

หลังจากนั้นประตูห้องขังทั้งหมดก็เปิดออก