ระบบอาณาเขตหลังโลกล่มสลาย

ลำดับตอนที่ #3 : ไส้เดือนยักษ์

สิงโตกลายพันธุ์ขึ้นมาชั้น2ด้วยการกระโดดเพียงครั้งเดียว เป็นภาพที่น่าตกใจและตื่นตะลึงสำหรับนักโทษที่เห็นเเต่เนื่องจากไม่มีใครรู้ว่าสิงโตทั่วไปไม่สามารถทำเเบบนี้ได้จึงไม่รู้สึกประหลาดใจนัก

"เมี๊ยวๆมานี่ซิ ฮ่าฮ่า"
"เห้ย เล่นไรวะ"
"มันอยู่ข้างนอก คิดว่ามันจะทำลายลูกกรงมาได้หรือไง ปอดเเหกชิบ"
"ทำไมสิงโตตัวนี้ดูแปลกๆ"

นักโทษที่อยู่ในห้องขังล้อเล่นกับสิงโตเพราะความสนุกสนาน บางคนเพียงเเค่ต้องการโชว์ความกล้า โชว์ความห้าวหาญของตัวเอง

เพราะคิดว่าประตูลูกกรงเเข็งเเรงพอที่จะป้องกันจากสัตว์ป่าตัวนี้ได้จึงไม่มีใครรู้สึกหวั่นกลัว

ไคลน์มองเหตุการณ์ตรงหน้าอย่างไกล้ชิด ไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้นในโลกภายนอกเเต่ที่รู้ๆมันต้องเป็นอะไรที่รับมือได้ยากเเน่นอน

สิงโตตัวนั้นเลือกเดินไปทางอีกฝั่งที่มีคนกล้าหยอกล้อกับมัน มันหยุดที่ห้องขังห้องนึงเป็นห้องที่นักโทษตัวใหญ่กวักมือเรียกอย่างท้าทายเเละชูนิ้วกลางใส่ด้วยความคึกคะนอง

โฮกก

มันยกอุ้มเท้าขึ้นมาเผยให้เห็นกรงเล็บที่ดูน่ากลัวก่อนจะตะปบไปยังลูกกรง ทำให้มันถูกพังลงอย่างง่ายได้

"เห้ย อะไรกันวะ ช่วยด้วย อ๊ากก!"ไม่ทันที่มันจะขอความช่วยเหลือหรือคิดหนทางหนีก็ถูกกัดตกตายทันที

เสียงกรีดร้องเเละเลือดที่ไหลนองทำให้ทุกอย่างตกอยู่ในความเงียบทันที

"มันเกิดบ้าอะไรกันวะ"
"สิงโตมันทำลายลูกกรงได้ยังไง"
"ไอตัวโตนั่นตายเเล้วจริงดิ"

หลังจากสิงโตกลานพันธุ์นั่นได้ฆ่าคนไปเเล้ว มันก็กระโดดทำลายกำเเพงไปห้องต่อไปทันที

นักโทษห้องข้างๆโดนฆ่าภายในพริบตา ไม่มีเวลาเเม้เเต่จะกรีดร้อง

"เเมร่งเอ้ย เราต้องออกจากที่นี่ไม่งั้นได้ตายกันหมดเเน่"
"พวกผู้คุมมันไปอยู่ใหนกันหมดวะ"
"บ้าเอ้ย"

ในขณะที่ทุกคนกำลังบ่น เจ้ามอนสเตอร์ตัวนี้ก็กระโดดทำลายกำเเพงไปฆ่านักโทษห้องถัดไปอย่างไม่เกรงกลัว

ไคลน์อยู่ในห้องขังพลางคิดวิธีเอาตัวรอดจากสถานการณ์นี้ ถ้าเขาไม่สามารถออกจากห้องขังนี้ได้ อีกไม่นานก็คงถูกฆ่าเหมือนคนอื่นๆ

ชายหนุ่มไม่ได้หวั่นวิตกเเต่อย่างใด เเต่กลับรู้สึกนิ่งสงบอย่างแปลกประหลาดเมื่อความตายใกล้เข้ามา

ชีวิตหลายปีในคุกมันช่างน่าเบื่อเหลือเกิน เเม้เเต่ในคุกเขายังถูกกล่าวหาว่าเป็นฆาตรกรที่ฆ่าเพื่อนกลางโรงอาหารจนไม่มีใครเเม้เเต่จะอยากนั่งร่วมโต๊ะด้วย

ขนาดผู้คุมยังไม่อยากเข้าใกล้เลยเเม้เเต่น้อย โดนกล่าวหาจนติดคุกไม่พอยังโดนกล่าวหาเเม้เเต่ในคุก ชีวิตช่างไม่ยุติธรรม

ขณะที่ไคลน์กำลังอ่านหนังสือ ห้องขังสั่นสะเทือนจนรู้สึกได้ชัดราวกับเเผ่นดินไหว

ตู้มมม

ไส้เดือนขนาดเท่ารถบรรทุกพุ่งขึ้นมาจากพื้นคอนกรีต โจมตีใส่สิงโตที่กำลังฆ่านักโทษคนนึงทันที

ลำตัวของมันยาวมากกว่าสิบเมตร ผิวหนังของมันมีชั้นดินที่เเห้งกรังติดอยู่ทุกส่วนจนคล้ายกับชุดเกราะที่ทำมาจากดิน

โฮกกก

สิงโตคำรามเเละกระโดดเข้าต่อสู้กับศรัตรูตรงหน้าทันที

ไคลน์จ้องมองมอนสเตอร์ทั้ง2ตัวต่อสู้กันอย่างสูสี เเม้ไส้เดือนจะตัวใหญ่กว่าเเต่สิงโตก็สามารถหลบได้ด้วยความปราดเปรียว

การต่อสู้ของพวกมันทำให้นักโทษหลายคนโดนลูกหลงฆ่าตายทันที

สิงโตกระโดดหลบหัวของไส้เดือนที่พุ่งเข้ามาก่อนจะใช้กรงเล็บที่เเข็งเเกร่งข่วนฝากรอยเเผลผ่านเกราะดินเป็นทางยาวบนลำตัวของมัน

กรี๊สสส

ไส้เดือนยักษ์กรีดร้องพร้อมกับน้ำเมือกที่กระเด็ดออกมาจากปากของมัน ทำให้ปูนบนพื้นถูกกร่อนจนควันลอยขึ้นมา

สิงโตกระโดดโจมตีต่อเนื่องเเต่คราวนี้ไส้เดือนยักษ์สะบัดทำตัวเข้าใส่ ส่งผลให้มันลอยกระเด็นไปทางห้องขังห้องนึง

ตู้มม

ไคลน์กำลังสังเกตุการต่อสู้ของพวกมัน เมื่อเห็นสิงโตลอยมาทางห้องตัวเองจึงหลบได้ทันอย่างฉิวเฉียด

ไคลน์สามารถเห็นมอนสเตอร์สิงโตตัวนี้ได้ชัดเจนในระยะไกล้เเค่เอื้อม หลังจากนั้นมันก็กระโดดออกไปสู้ต่อโดยไม่สนใจเขาเเม้เเต่นิดเดียว

ประตูห้องขังของไคลน์เปิดออกเเล้ว