ข้อมูลเบื้องต้น
เหนื่อยเหลือเกิน อยากให้มีคนเข้าใจจัง แต่กลับไม่มีเลยแค่อยากมีใครคุยด้วยเท่านั้น....อยากแค่คุยด้วยจริงๆ แค่อยากให้รู้บางเท่านั้นว่าเรานั้นรู้สึกอย่างไรว่าเราเป็นคนอย่างไรแค่ อยากมีเพื่อน ไม่ได้อยากให้ใครต้องรำคาญเลย อยากให้รู้จักตัวเรา แม้เล็กน้อยก็ยังดี
แต่กลับการเป็นเราเป็นคนที่น่ารำคาญ....รู้ไหมการอยู่อย่างเดียวดายน่ะ....มันเหงาแค่ไหน การที่กลายเป็นคนที่คนอื่นไม่ชอบน่ะ มันเจ็บปวดแค่ไหน...ขอโทษน่ะที่เราเป็นคนน่ารำคาญเกินไป....ขอโทษจริงๆ.....แอบร้องไห้จนน้ำตาแทบไม่เหลือแล้วรู้ไหมตอนนี้จิตใจเราน่ะ...แทบไม่เหลือแล้วเหนื่อยมาก ถ้าเราทำให้รำคาญเราไม่รู้จะทำไงนอกจากขอโทษจริงๆ เราคงอยากขอโทษทุกๆคนแต่ไม่รู้จะเริ่มยังไง.....รึตัวเราควรหายไปดี หายไปตลอดการ.....อยากยอมแพ้แล้วกับทุกๆอย่างไม่อยากสู้อะไรอีกต่อไปแล้ว.....ไม่อยากพยายามอะไรอีก.....วันนี้คงพอแค่นี้แล้วเข้านอนโดยพยายามที่จะหลับให้ได้แล้วพรุ่งนี้เราคง จะมีแรงสู้หน่อย......จะได้พอมีแรงยิ้มให้ทุกๆท่านเช่นเดิม แม้ตอนนี้ไม่มีแรงที่จะยิ้มแล้วก็ตามที.......ยิ้มให้เพื่อคนอื่นๆเช่นเคย....
ความคิดเห็น