ลำดับตอนที่ #1
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : โจน เฮเลน
"พ่อ"
หญิงสาวผมสีแดง ปิดประตูเสียงดังหลังจากที่เปิดประตู เข้ามาในห้องของชายผมขาว ผิวหน้ามีรอยเหี่ยวย่นบ่งบอกให้รู้ว่าชายผู้นี้ต้องมีอายุพอสมควร ที่นอนอยู่บนเตียง
"พ่อเป็นอย่างไรบ้าง"
"พ่อสบายดี"
หญิงสาวมองใบหน้าของชายตรงตรง ผู้เป็นพ่อของเธอ
"ข้าว่า ข้าควรพาท่านไปหาหมอ" หญิงสาวพูด
"พ่อไม่เป็นอะไรมาก ว่าแต่เจ้าเถอะ...เรื่องที่ให้เจ้าไปรับใช้ราชินีว่าไงบ้าง"
"อีก2 วัน ข้าก็จะต้องไปแล้ว แต่ข้าไม่อยากไปข้าอยากดูแลท่าน"
"พ่อคงอยู่บนโลกนี้อีกไม่นาน"
ผู้เป็นพ่อพูด ร่างกายเขาไม่ค่อยดีหนัก สูบผอมจากตอนหนุ่มๆมาก
"ข้าจะออกไปตามคนมาช่วยท่าน"
"โจน.... ไม่ต้องไป "
"แต่ท่าน..."
"พ่อแค่อยากเห็นเจ้าไปอยู่ในพระราชวังสบายๆ พ่ออยู่คนเดียวได้ ไม่ต้องเป็นห่วงพ่อ "
"ข้าไม่อยากไปนิ"
"เจ้าเป็นผู้ถูกเลือก ให้ไปรับใช้พระราชินี ท่านทรงมีเมตตาต่อลูก"
"ได้ๆ ถ้ามันทำให้ท่านหายจากอาการเจ็บป่วยรี้ข้าก็จะไป ข้าจะมาเยี่ยมท่านบ่อยๆ"
"พ่อรักลูกนะ "
หญิงสาวพูดจบ จึงสวมกอดพ่อของเธอแต่ว่า... พ่อของเธอนั่นตัวเย็นเฉียบนัก มือของพ่อที่สวมกอดเธอค่อยๆคล้ายลง
"พ่อ"
"พ่อ"
........
หลังจากที่ผู้เป็นพ่อของเธอได้จากไปวัน2วันก่อนที่เธอจะต้องเข้าวังไปเป็นนางกำนัล ของพระราชินีมาเรีย เธอเองนั่นไม่อยากไปนักเธอกลัวว่าเธอจะไม่ได้ดูแลพ่อ แต่เมื่อตอนนี้พ่อของเธอได้จากไปแล้ว เธอรู้สึกเศร้ามาก เพราะเธอเป็นลูกคนเดียวแม่ของเธอตายไปตั้งแต่คลอดเธอมา เธอจึงรักพ่อของเธอมาก
และแล้วก็ถึงวันที่เธอจะต้องออกเดินทางก็มาถึง การแต่งงานของกษัตริย์อังกฤษรอย กับพระราชินีมาเรีย เป็นไปตามทำเนียมของชาวคาทอลิก มันทั้งยิ่งใหญ่ และสวยงามนางกำนัลจากเมืองต่างๆถูกส่งมาเพื่อเป็นของกำนัลให้แก่พระราชินีองค์ใหม่ของอังกฤษ ซึ่งโจน เองก็เป็นหนึ่งในนั้นด้วย
โจนเป็นหญิงสาวที่สวย มาก หน้าตาของเธอเรียกได้ว่า ถ้าเทียบความงามกับดอกกุหลาบเธอเปรียบเป็นดอกกุหลาบสีแดงสด ด้วยผมสีแดง ดวงตาสีแดงริมฝีปากสีแดงสด จมูกโด่ง รูปร่างสูงบางระหง ผิวขาวดุจหิมะ ทำให้หนุ่มๆในเมืองหมายปองเธอหลายคน แต่เพราะหนุ่มๆพวกนั้น มีฐานะทางบ้านที่ยากจนเหมือนเธอเธอจึงไม่ยอมรับรักจากใครสักคน ความใฝฝันของเธอ เธออยากการศึกษาาสูงๆเป็นคนที่มีคนนับหน้าถือตาในสังคม เธอไม่ได้เป็นเพียงนางกำนัลนักหรอกแต่เอาเถอะ ถือว่าเป็นคำขอจากพ่อของเธฮเป็นครั้งสุดท้ายเธอก็จะทำ แม้ว่าจะจำยอมก็ตาม.....!!
"พ่อเป็นอย่างไรบ้าง"
"พ่อสบายดี"
หญิงสาวมองใบหน้าของชายตรงตรง ผู้เป็นพ่อของเธอ
"ข้าว่า ข้าควรพาท่านไปหาหมอ" หญิงสาวพูด
"พ่อไม่เป็นอะไรมาก ว่าแต่เจ้าเถอะ...เรื่องที่ให้เจ้าไปรับใช้ราชินีว่าไงบ้าง"
"อีก2 วัน ข้าก็จะต้องไปแล้ว แต่ข้าไม่อยากไปข้าอยากดูแลท่าน"
"พ่อคงอยู่บนโลกนี้อีกไม่นาน"
ผู้เป็นพ่อพูด ร่างกายเขาไม่ค่อยดีหนัก สูบผอมจากตอนหนุ่มๆมาก
"ข้าจะออกไปตามคนมาช่วยท่าน"
"โจน.... ไม่ต้องไป "
"แต่ท่าน..."
"พ่อแค่อยากเห็นเจ้าไปอยู่ในพระราชวังสบายๆ พ่ออยู่คนเดียวได้ ไม่ต้องเป็นห่วงพ่อ "
"ข้าไม่อยากไปนิ"
"เจ้าเป็นผู้ถูกเลือก ให้ไปรับใช้พระราชินี ท่านทรงมีเมตตาต่อลูก"
"ได้ๆ ถ้ามันทำให้ท่านหายจากอาการเจ็บป่วยรี้ข้าก็จะไป ข้าจะมาเยี่ยมท่านบ่อยๆ"
"พ่อรักลูกนะ "
หญิงสาวพูดจบ จึงสวมกอดพ่อของเธอแต่ว่า... พ่อของเธอนั่นตัวเย็นเฉียบนัก มือของพ่อที่สวมกอดเธอค่อยๆคล้ายลง
"พ่อ"
"พ่อ"
........
หลังจากที่ผู้เป็นพ่อของเธอได้จากไปวัน2วันก่อนที่เธอจะต้องเข้าวังไปเป็นนางกำนัล ของพระราชินีมาเรีย เธอเองนั่นไม่อยากไปนักเธอกลัวว่าเธอจะไม่ได้ดูแลพ่อ แต่เมื่อตอนนี้พ่อของเธอได้จากไปแล้ว เธอรู้สึกเศร้ามาก เพราะเธอเป็นลูกคนเดียวแม่ของเธอตายไปตั้งแต่คลอดเธอมา เธอจึงรักพ่อของเธอมาก
และแล้วก็ถึงวันที่เธอจะต้องออกเดินทางก็มาถึง การแต่งงานของกษัตริย์อังกฤษรอย กับพระราชินีมาเรีย เป็นไปตามทำเนียมของชาวคาทอลิก มันทั้งยิ่งใหญ่ และสวยงามนางกำนัลจากเมืองต่างๆถูกส่งมาเพื่อเป็นของกำนัลให้แก่พระราชินีองค์ใหม่ของอังกฤษ ซึ่งโจน เองก็เป็นหนึ่งในนั้นด้วย
โจนเป็นหญิงสาวที่สวย มาก หน้าตาของเธอเรียกได้ว่า ถ้าเทียบความงามกับดอกกุหลาบเธอเปรียบเป็นดอกกุหลาบสีแดงสด ด้วยผมสีแดง ดวงตาสีแดงริมฝีปากสีแดงสด จมูกโด่ง รูปร่างสูงบางระหง ผิวขาวดุจหิมะ ทำให้หนุ่มๆในเมืองหมายปองเธอหลายคน แต่เพราะหนุ่มๆพวกนั้น มีฐานะทางบ้านที่ยากจนเหมือนเธอเธอจึงไม่ยอมรับรักจากใครสักคน ความใฝฝันของเธอ เธออยากการศึกษาาสูงๆเป็นคนที่มีคนนับหน้าถือตาในสังคม เธอไม่ได้เป็นเพียงนางกำนัลนักหรอกแต่เอาเถอะ ถือว่าเป็นคำขอจากพ่อของเธฮเป็นครั้งสุดท้ายเธอก็จะทำ แม้ว่าจะจำยอมก็ตาม.....!!
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น