My Love My Real

ลำดับตอนที่ #1 : เหตุของรักแรก *-*

ฉัน เซย่า ถ้าพูดถึงตัวฉันนะหรอ ก็เป็นแค่เด็กผู้หญิงคนนึง ที่ขี้น้อยใจเป็นที่ 1 เรื่องคิดมากหรอ ไม่มีใครเป็นรองฉันได้เลย นิสัยเสียๆ ฉันมีเยอะ ไอดีๆนะ หายาก เห้อ แต่จะว่าไป เพื่อนๆหลายคนชอบบอกนะ ว่าฉันนะเจ้าชู้ แต่ฉันว่าไม่จริง หรอก จะมีคนที่รู้ก็คือเจ้า แนนนี่ เนี่ยหล่ะ รู้ว่าอะไรนะหรอ ก็รู้ว่าฉันนะ รักใครรักเดียวนะสิ (แต่เรื่องปิ๊งหนุ่มๆมานก็ต้องมีบ้าง จริงมะล่ะ)

“ แม่ขาวันนี้หนูต้องไปสมัครเรียนน้ะ เร็วๆหน่อยสิค่ะ เด๊วก้อเต็มหรอก”

ฉันตื่นเต้นมากที่ฉันจะต้องไปสมัครเข้าเรียนใหม่ (เป็นรร.สอนภาษานะ ฉันเรียนเสริมหลังเรียนที่รร.สามัญเสร็จ) คิดๆๆดู ในที่ที่ฉันไม่รู้จักใครเลยซักคน เห้อ ! ฉันจะเป็นยังไงนะ จะรอดมั้ยเนี่ย

                ถึงรร. ฉันนั่งรอคิวตามเลขที่ใบรับสมัครของฉัน ก็คือ 125  ฉันต้องโดนแม่เทศน์กรอกหูจนหูแทบชา ก็ฉันมาถึงตอนที่เขาเรียกคิวที่ 25 เข้าไปสัมภาษณ์นะสิ เหอะๆ นั่นหมายความว่าฉันต้องรอถึง 100 คน  อกอีแป้นจะแตก!!

“ 125 ค่ะ เชิญห้องนี้เลยค่ะ”

คิวฉันแล้วๆ หลับไปสามตื่นได้ แม่ฉันหมุนตัวฉัน 2 รอบ ลูบๆคลำๆ ตัวฉัน เนียบละแหละนะฉันว่า

“มึนละค่ะแม่ขา” ฉันบอกแม่พลางกุมหัว

“โชคดีนะลูก ไปได้และป้ะ” แม่ดันฉันเข้าห้องไป ทีนี้ก็ถึงทีของฉันมั่งละนะ

                ตื่นเต้น!!! เค้าถามคำถามฉัน 12 คำถามด้วยกัน เป็นคำถามเชิงจิตวิทยาหมดเลย ฉันไม่เข้าใจว่าจาถามไปทำไม แต่ก็นะ ตอบไปและ และมั่นใจมากๆด้วยกับทุกๆคำตอบที่ตอบไป ฉันเป็นนางสาวไทยได้เลยแหละ โดยเฉพาะความรักเด็กของฉัน  555555555 (^0^)

                ในที่สุดเวลาที่รอคอย ก็มาถึงซะที วันนี้เป็นวันเปิดเรียนรร.สอรนภาษาวันแรกหน่ะสิ อิอิ (^_^)  ตอนนี้ฉันยืนอยู่หน้ารร. เตรียมที่จะก้าวสู้โลกใบใหม่ของฉัน ไปละนะ..

“ โอ๊ะ  อูยยยยยย เจ็บง่ะ ให้ตายเถอะ อีประตูบ้า สร้างให้ใหญ่ๆหน่อยไม่ได้หรอ หึ้ย  ” หัวฉันดันไปโขกก่าขอบประตูหน่ะสิ จะบอกให้นะ ประตูรร.เนี่ย สร้างได้งกมากๆ กลัวฉันจะเข้าได้หรอ ประตูช่องทางเข้าเท่ารูหนู เล้กกกกกกกกกก เล็ก จะบอกให้นะ คุณ ผอ. เปลี่ยนเถอะ 

มองจากประตูทางเข้ารร.ฉันหรอ เป็นทางเดินเข้าไปก่อน ผ่านที่จอดรถละก้อเป็นตึกเรียน ว้าว!!! สวยนะเนี่ย แต่ปรับปรุงประตูหน่อย  

ฉันเดินหาห้องเรียนตามบัตรนร.ของฉัน พอถึงหน้าห้อง ฉันรีบวิ่งเข้าไปหาที่นั่งที่ดีที่สุด นั่นก็คือ โต๊ะกลางห้องนั่นเองและจากนั้นฉันก็แสดงตนเป็นเจ้าของด้วยการนำของทุกอย่างที่มีในกระเป๋าฉันออกมาวางทุกซอกทุกมุมของโต๊ะ 555 โต๊ะนี้เป็นของฉัน  ใครอย่ามายุ่งนะ

“หวัดดีจ้า ฉันแนนน. เอ้า ยัยเต่า มาเรียนด้วยหรอ ละทำไมไม่บอกกันว่ะ” ยัยแนนเพื่อนซี้ของฉัน มันมาเรียนด้วยหรอเนี่ย

“เฮ้ย แนนนี่ แกเรียนด้วยหรอ เย้ฉันมีเพื่อนแล้ว สวรรค์ทรงโปรด วู้ฮู” ฉันกระโดดกอดคอเจ้าแนนนี่ทันที

“นี่แก ฉันจะแนะนำใครคนนึงให้แกได้เจริญหูเจริญตา มานี่ๆ” แนนนี่ดึงมือฉันออกไปด้านนอกและพาเดินไปตามทางบนตึก ไปหยุดอยู่หน้าห้องๆหนึ่ง ซึ่งตามเลขห้องเกรดของห้องนี้อ่อนกว่าห้องฉัน

“ฉันให้ทายว่าแกจะได้เจอใคร 555”

“พี่นิค เดอะสตาร์หรือไง ยัยบ๊อง ” ฉันตะโกนใส่ยัยแนน  (พี่นิค คือ ขวัญใจของฉัน น่ารัก น่าหยิกจัง อิอิ)

“ถะถะถูกต้องนะครับบบบ”

(0-0) (o-0)(0-0)

“กรี๊ดดดดดดดดดดดดดด  จริงหรอ แก ไหนๆๆๆๆ”  ฉันทำหน้าตาเลิ่กลั่กไปมา

“5555 แต่เป็นน้องชายนะ อิอิ เฮ้ย ไม่แกล้งละ ฉันหน่ะ เจอหนุ่มตี๋คนหนึ่ง เห็นว่าหน้าเหมือนพี่นิคเดอะสตาร์สุดที่รักของแก เลยพามาดู นั่นไง หันมาแล้วๆ”

จริงอย่างที่มันพูด หน้าคล้ายๆ หุ่นก็เคล้า ๆ ตี๋ๆ ขาวๆ เหอๆ น่าจับไปทำลูกชิ้น คงได้ลูกอวบน่าดู แต่ฉันรู้สึกเหมือนได้เจอรักแรกพบไงไม่รู้ 555 บ้าไปแล้ว

“อึ้งไปเลย ยัยเต่า แก แก้....” ฉันสะดุ้งทันทีที่ยัยแนนตะโกนคำว่าแกใส่หูฉัน

“เออรู้แล้วๆ ไม่เหนน่ารักเรย ไปดีกว่า” ยัยแนนมองหน้าฉันอย่างมีเลศนัย ฉันเลยรีบจูงมือมันเดินกลับห้อง

“แกหน่ะ น่าจะมีประสบการณ์มั่งนะ ไม่เคยมีแฟนก่าเค้าซักคน ยุกี่คน กี่คน ก็เล่นตัว ฉันไม่อยากให้ใครมาบอกละนะว่าเพื่อนฉันเป็นทอม ทั้งๆที่แกนะ หวานเจี๊ยบเลยแหละ” ยัยแนนเอานิ้วชี้มาดันหัวฉัน ฉันหยุดเดิน

“ฉันยังไม่พร้อมเว้ย แกหน่ะมีไปแล้วก็เงียบๆไปป้ะ อย่ามายัดเยียดให้คนอื่นเค้ามีเหมือนแกเรย ตามสบายเถอะแก”

                .........................

“นี่ๆพวกเราวันนี้มีประชุมนะ ที่ห้องประชุม ไม่ต้องเรียนๆ” เพื่อนคนหนึ่งในห้องฉันเดินมาบอก

“นี่ๆ แนน มีประชุมอะไรว่ะ” ฉันเอื้อมมือไปสะกิดยัยแนน

“เหมือนฉันจะรู้เนอะ ” ยัยแนนหันมาทำหน้ากวนๆใส่ฉัน แล้วหันไป  เอ้า!ไอนี่ กวน ก็แค่ถามตามมารยาทเว้ย (มารยาทไรว่ะ งง)

            ในห้องประชุม เก้าอี้แบ่งออกเป็นสองสี ชายกับหญิง แต่ก็ยังชิดกันอยู่ดี ยัยแนนพาฉันไปเข้าห้องน้ำ เพราะมันท้องเสีย ฉันเลยมาสายต้องนั่ง แถวหลังด้านที่ติดกับผู้ชาย เห้อ เจ้านี่ทำฉันซวยอีกแล้ว

“เฮ้ย ยัยเต่า แกนั่งข้างดาราเลยอ่ะ ” ยัยแนนกระซิบข้างหูฉัน แล้วทำหน้าตาเหลอหลา

“อะไรของแก พะเพ้อ ละละหรอออ” ฉันหันไปมองชายหนุ่มที่นั่งข้างฉัน และรีบหันกลับทันที เค้าคือนิค เดอะสตาร์ เอ้ยไม่ใช่ เค้า คือ คนที่ยัยแนนพาฉันไปดู เมื่อวันก่อนนี้นี่ ขอเรียกนายว่านิคละกันนะ

“ เฮ้ย หน้าแดงทำไมว่ะ” ยัยแนนหยิกแก้มฉัน

“ ไรของแก อากาศร้อนเว้ย” ฉันยกหนังสือขึ้นพัด แสร้งทำเป็นร้อน

ป้าบ!! ตายละ ฉันพัดแรงไปหน่อย ไปโดนหัวนิคเค้าหน่ะสิ

“ขอโทษค่ะ มะได้ตั้งใจค่ะ ขอโทษนะค่ะ” ฉันเอามือไปจับหัวเค้า ลูบๆ

“เอ่อ ไม่เปนไรครับ ผมไม่เจ็บ” เค้าโยกหัวออก จากฝ่ามือฉันไป

“5555 ยูโร มึงพาแม่มาด้วยหรอ ลูบหัวเมิงใหญ่เลย 555” เพื่อนที่ยั่งข้างๆนิคแซวเค้า อ้อ !!

“แก พี่นิคของแกชื่อยูโร เท่ห์ดีหว่ะ น่ากินๆๆ เหมือนยูโร่เลย” ยัยแนนกระซิบฉันอีกครั้ง

“ยูโรหรอ” ฉันนึกตามที่ยัยแนนบอก

“ครับ ผมชื่อยูโร มีอะไรหรอครับ” สงสัยฉันจะนึกดังไปหน่อย (เค้าไม่เรียกว่านึกละหล่ะ)

“ป่าวค่ะ โทษค่ะ” ฉันต้องนั่งก้มหน้า ก็หน้าฉันตอนนี้ มันแดงเป็นลูกมะเขือเทศละหน่ะสิ

            ยูโร พี่นิค ยูโร พี่นิค ฉันแอบชอบเค้าหรอเนี่ย

………………………..

“นี่แก ฉันมีข่าวมาบอก” แนนกระซิบฉันขณะนั่งเรียนในห้อง

“อะไรหรอ ”  ฉันถามตามมารยาทของผู้ฟัง

“เพื่อนฉันหน่ะบอกมาอีกที” ยัยแนนควงปากกาแล้วทำหน้าตาอยากเล่า แต่ก็ไม่เล่าซักที

“อะไรของแกละ เล่าได้รึยังเนี่ย ” ฉันเริ่มฉุน เล่นตัวจริงๆ

“เออๆ คือพี่นิคของแก ไอยูโรนะ โดนสาวหักอกมาได้ไม่นานนี้เอง เค้าเพิ่งเลิกก่าแฟนหน่ะ ” ห้ะ ! จริงหรอ ละเค้าจะเป็นยังไงมั่งนะ น่าสงสารจัง คนอกหักมันเจ็บรึเปล่าน้ะ?

“แล้วเค้าเป็นยังไงมั่งอ่ะ” เสียงฉันสูงผิดปกติ ฉันทำหน้าตาอยากรู้อยากเห็นมากขึ้นทุกที

“แก ฉันบอกเพื่อนเค้าไปละหล่ะ ว่าแกชอบเค้าหน่ะ เพื่อนเค้าบอกว่าจะไปบอกเจ้ายูโรให้ แหะๆ ”

(000)

“ห้ะ นังแนน แก แกกกกกกก ฉันบอกแกเมื่อไหร่ว่าฉันชอบเค้าอะ” ฉันตีแขนมันด้วยความ....เขิน งั้นหรอ?

“ก็เมื่อวานไง” แนนทำเป็นไม่รู้ไม่ชี้กับคำพูดที่พูดออกมา

“ตอนไหนย่ะ บังอาจมาพูดได้  ฉันยังไม่ได้พูดซักคำเลยนะ เท่าที่ฉันจำได้เนี่ย ” ฉันกำมือแล้วทุบไปที่โต๊ะของยัยแนนนี่

“เอาน่า บอกไปแล้วทำไงได้ แกก็อย่าแสดงอะไรให้เค้าสงสัยสิ ไม่ได้ชอบก้อไม่ได้ชอบสิ ร้อนตัวทำไม” ยัยแนนหันมาทำหน้าล้อเลียนฉัน

“ ฮึ้ย เพื่อนตัวแสบ แกนะแก” แต่ก็จริงของมันนะ ฉันจะร้อนตัวทำไม ถ้าไม่ได้ชอบ  ฉันชอบเค้าจริงๆหรอเนี่ย ยูโร?

.........................................

ที่รร. ฉันมาเร็วกว่าปกติ เพราะวันนี้ฉันกลับบ้านเร็ว ฉันเลยลงมานั่งเล่นที่ม้านั่งชั้นล่าง เอ่อ... ตายูโรก็มาเร็วเหมือนฉัน เค้ากำลังเดินเข้ามาในรร.พร้อมเพื่อนคนที่บอกว่าฉันเป็นแม่ตายูโร

“ เฮ้ย คนนั้นไงที่ชอบเมิงอะ แนนบอกกู 555+ ” เพื่อนเค้าชี้มาทางฉัน ฉันรีบหันหน้าหนีทันที และก็เริ่มแดงเป็นลูกมะเขืออีกแล้ว

“ หวัดดี ชื่อไรหรอ” ยูโร เดินเข้ามาหาฉันแล้วพูดกับฉัน

“เอ่อ...ชื่อ เซย่า หน่ะ มีอะไรหรอ” ฉันแกล้งทำเป็นถามไปงั้นละ

“ เรา ชื่อ ยูโรนะ เอ เธอใช่คนที่เอากระดาษมาตีหัวเราป่าว คุ้นๆ ” เค้ายังจำได้อีกแห้ะ 555+ ฉันเลยพยักหน้ากลับไปแล้วยิ้มให้เป็นการขอโทษ

ออดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด  ออดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด เข้าห้องเรียนค่ะ

“ไปก่อนนะ ” ฉันบอกลา แล้วรีบวิ่งขึ้นห้องเรียนไป

วันนี้ฉันไม่เป็นอันเรียน นั่งเหม่อเกือบทั้งชม. เห้อ ฉันชอบตานั่นเข้าแล้วจริงๆ

“ นี่ๆ ยัยเต่า เพื่อนยูโรมาบอกฉัน ว่าอะไรรู้มั้ย ฉันว่าแกต้องดีใจแน่ๆ” ยัยแนน ทำท่าทางระริกระรี้

“แล้วตานั่นชื่ออาราย บอกก่อนได้มะ” ฉันอยากรู้ชื่ออีกตาคนที่เรียกฉันเปนแม่ของยูโรจริงๆ

“แซม”

“ละเค้าบอกแกว่าอารายอีกละ”

“555+ เค้าบอกว่า เจ้ายูโร ก็ดูจะสนใจแกอยู่แหละ เห็นแซมบอกว่า มานถามถึงแกตลอดเลย 555+ เพื่อนฉัน มีหวังแล้ว ไม่ขึ้นคาน กร๊ากๆๆๆๆ” ยัยแนนนั่งขำ ขำอะไรของมัน แล้วฉันละ ยิ้มอารายของฉันเนี่ย เอ้ย! ดีใจด้วยหรอ..