ลำดับตอนที่ #1
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : พบกันครั้งแรก
แชะ แชะ แชะ
เสียงชัตเตอร์จากกล้องสีดำตัวใหญ่ ดูเหมาะสมกับช่างภาพหนุ่มร่างสูงที่ถือมันอยู่ เขากำลังถ่ายภาพนางแบบสาวสวยนุ่งน้อยห่มน้อย(ปิดข้างบนแทบไม่มิด เล่นเอาตากล้องเลือดกำเดาเกือบไหล) เธอยิ้วยั่วยวนช่างภาพหนุ่มเหมือนกับเชิญชวนให้เขาเข้าไปสัมผัสกับเรือนร่างที่แสนจะเซ็กซี่ของเธอ ถ้าจะดูกันดี ๆ แล้ว ช่างภาพหนุ่มคนนี้ดูหล่อเหลากว่าดารานายแบบบางคนซะอีก ร่างสูงใหญ่ อกผายไหล่ผึ่ง ผิวขาวเนียนราวอิสตรี คิ้วขาวเข้ม จมูกโด่ง ใบหน้าเรียวได้รูป ไม่แปลกเลยที่มีหญิงสาวมากมายมาคอยสยบแทบเท้าของเขาอยู่เนืองๆ
“เรียบร้อยแล้วครับน้องพอลลีน ” ช่างภาพหนุ่มบอกกับพอลลีนนางแบบสาวสวยก่อนหันไปเก็บอุปกรณ์ที่ใช้ทำงาน แต่นางแบบสาวสวยก็ยังไม่เข้าไปเปลี่ยนเสื้อผ้าตามคำบอกของสไตลิสทันที เธอกลับเดินเข้าไปกระซิบที่ข้าง ๆ หูของช่างภาพหนุ่มอย่างนิ่มนวลก่อนเข้าไปเปลี่ยนเสื้อผ้าในห้องแต่งตัวที่อยู่อีกฝั่งหนึ่งของสตูดิโอ
“คืนนี้พอลลีนว่างนะคะพี่กั้ง” เธอยิ้มให้กับช่างภาพหนุ่มอย่างมีเลศนัย
“ครับ ถ้ายังไงแล้วเดี๋ยวพี่ไปหาน้องพอลลีนก็แล้วกัน” สายตาที่ทั้งสองสื่อถึงกันบอกได้เลยว่าคืนนี้สนุกแน่
ติ๊ดชิ่ง ตาลาล้า ! ติ๊ดชิ่ง ตาลาล้า !
เสียงโทรศัพท์มือถือรุ่นใหม่ล่าสุดของช่างภาพหนุ่มดังขึ้น เบอร์ที่ปรากฎบนหน้าจอโทรศัพท์แทบจะทำให้เขาตัดสายทิ้ง แต่ในที่สุดเขาก็ตัดสินใจรับมัน
“สวัสดีครับคุณแม่”
“ไอกั้ง ไอลูกทรพี ทำไมแกไม่รับโทรศัพท์ฉัน “เสียงตะโกนดังดังออกมาจากโทรศัพท์จนขี้หูของเขาแทบออกมาเต้นระบำเสียงของแม่เขาดังประมาณว่ามีเครื่องขยายเสียงตั้งรววมกันอยู่ตรงนั้นประมาณ 10 เครื่องเห็นจะได้
“หือแม่ เบา ๆ ก็ได้ผมได้ยินหรอกน่า”ชายหนุ่มปรามแม่ของเขาเบา ๆ หลังจากที่สังเกตว่าทุกคนในสตูดิโอพากันจ้องมองเขาเป็นตาเดียว “ผมทำงานอยู่ครับ”
“งานบนเตียงแกน่ะสิ”เสียงตามสายโทรศัพท์ฟังดูประชดนิด ๆ”เมื่อเช้านี้ฉันโทรไปหาแกผู้หญิงที่ไหนมันรับโทรศัพท์แกหา”
“อ๋อ..น้องฟ้ามั้งแม่”
“เออนั่นแหละ มันบอกว่ามันเป็นเมียแก”
“หา O_O”ชายหนุ่มรู้สึกตะลึงจากสิ่งที่แม่เขาบอก”ผมยังไม่มีเมียนะแม่”เขารีบแก้ตัวกับแม่เป็นพัลวัน และตัวเขาเองก็ยังไม่คิดที่จะมีครอบครัวผู้หญิงที่คบ ๆ อยู่ตอนนี้ก็เป็นแค่ของแก้เหงาสำหรับเขาเท่านั้น
“เออฉันก็ไม่รับมันมาเป็นลูกสะใภ้ฉันหรอก แล้วฉันก็หาทางแก้ความสำส่อนของแกไว้แล้วด้วย” คิ้วหนาของเขาเริ่มขมวดกันเล็กน้อย ทางแก้ปัญหาที่แม่เขาเคยได้ผลเลยสักครั้ง มีแต่ยิ่งเพิ่มให้มันหนักขึ้นกว่าเดิมทุกครั้ง แล้วเขาก็ไม่เห็นว่าเขาเองจะสำส่อนตรงไหน ก็แค่ไปกินข้าว ฟังเพลง แล้วก็นอนกับผู้หญิงไม่ค่อยซ้ำหน้ากันเท่านั้น
“ เดี๋ยววันนี้หนูน้ำตาลเขาจะไปที่บ้านแก แกไปคอยรับเขาด้วยก็แล้วกัน”
“ยัยน้ำตาลลูกป้านีน่ะเหรอครับ”
“ใช่”เสียงตอบรับจากแม่ของเขาทำให้เขาไม่พอใจมาก”และก็จะอยู่จนกว่าเขาจะเรียนจบอาจจะประมาณ 2-3 ปี เห็นจะได้
“ไม่ได้นะ O_O…..ยัยนั่นจะมาอยู่กับผมได้ยังไงผมเป็นผู้ชายนะ”
“ทำไมจะไม่ได้ทีแกยังเอาผู้หญิงที่ไหนก็ไม่รู้ไปนอนด้วย แล้วทำไมฉันจะให้หนูน้ำตาลไปอยู่ด้วยไม่ได้”
“ไม่รู้แหละยังไงผมก็ไม่ยอมให้ยัยนั่นมาอยู่ด้วยเด็ดขาด” ไม่ว่าจะยังไงกั้งก็ไม่ยอมให้น้ำตาลมาอยู่ด้วยเด็ดขาด ทำอย่างนั้นสาว ๆ ของเขาก็เข้าใจผิดกกันพอดี
“ไม่รู้เหมือนกันยังไงหนูน้ำตาลก็ต้องอยู่ที่นั่น ถ้ากลับจากออสเตรเลียแล้วไม่เห็นหนูน้ำตาลอยู่ที่บ้านฉันจะตัดแกออกจากมรดกแล้วยกให้หนูน้ำตาลคนเดียว”
“แม่ TOT” ไม่ทันที่กั้งจะพูดอะไรออกแม่ของเขาก็วางหูโทรศัพท์ไปแล้ว ทำให้เขาต้องนั้งกุมขมับปวดหัวกับเรื่องที่แม่ยัดเยียดมาให้เขา แต่มีบางสิ่งบางอย่างแว๊บเขามาในความคิดของเขา สิ่งที่จะให้เขาไม่ต้องอยู่ร่วมบ้านเดียวกับยัยน้ำตาลนั่น และไม่ต้องถูกตัดออกจากกองมรดกแต่อย่างใด เขารีบบึ่งรถบีเอ็มดับบิวสีดำคันเก่งของเขากลับไปบ้านเพื่อรอรับน้ำตาลทันที
*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*
อากาศที่ค่อนข้างร้อนอบอ้าวบวกกับความเหนื่อยล้าจากการเดินหาบ้านเพื่อนสนิทของแม่ ทำให้ฉันต้องถอดเสื้อคลุมสีครีมตัวนอกออก เหลือเพียงแต่เสื้อกล้ามสีฟ้าตัวใน เหงื่อเม็ดใส ๆ ผุดขึ้นเต็มใบหน้านวล และที่กลางหลังก็ใช่ย่อยมันเปียกชื้นจนเสื้อกล้ามตัวน้อยแนบกับแผ่นหลังเห็นสั ดส่วนของฉันอย่างชัดเจน
\'254/9 บ้านอมรักษ์\'
ป้ายบ้านเลขที่ลอยเด่นอยู่ตรงหน้าประตูรั้วสีขาว มองเข้าไปจะเห็นสนามหญ้าค่อนข้างกว้างที่ปกคลุมไปด้วยแมกไม้นานาพันธุ์ มันถูกตกแต่งไว้อย่างสวยงาม
“254/9 บ้านหลังนี้ล่ะมั้ง” ฉันก้มดูที่อยู่ที่แม่จดมาให้อีกครั้งเพื่อความแน่ใจ”เอาวะ..ที่นี่แหละ” แล้วฉันก็ค่อย ๆ เอื้อมมือไปกดกริ่ง
ปิ๊งป่อง
…เงียบไร้วี่แววสิ่งมีชิตในบ้าน…
ปิ๊งป่อง
ฉันกรดกริ่งซ้ำอีกครั้งหนึ่ง ในใจก็นึกกลัว ๆ เหมือนกันไม่รู้ว่ามาบ้านผิดหลังรึเปล่า หลังจากที่ฉันยืนรออยู่ประมาณ 3 นาทีก็มีผู้ชายคนหนึ่งสวมเสื้อยืดสีน้ำเงินกางเกงยีนส์สีซีดเข้าชุดกัน เดินออกมาจากในบ้านอย่างเร่งรีบ ฉันมองจากไกล ๆ ก็รู้ได้เลยว่าตาคนนี้หล่อใช่ย่อย เขาเดินมาหยุดตรงหน้าฉัน แล้วมองฉันด้วยสายตาแปลก ๆนี่ฉันไม่ใช่สัตว์ประหลาดนะยะมองฉันแบบนั้น ในใจมันคิดอย่างนี้ แต่ก็ไม่กล้าพูดออกไปหรอกได้แต่ยืนทำตัวเจี๋ยมเจี้ยมอยู่ตรงนั้น
“เธอมาหาใคร” คำพูดแรกที่ดังออกมากจากปากนายหน้าหล่อคนนั้น
“เอ่อ…คือ…หนูมาหาป้ายุค่ะ” นายหน้าหล่อคนนั้นมองฉันด้วยสายตาแปลก ๆ ยิ่งกว่าเดิมเป็นร้อยเท่าได้มั้ง เขากวาดสายตามองฉันตั้งแต่หัวจรดเท้า ทำให้ฉันเริ่มหันมามองตัวเองตาม ทำไมอ่ะฉันมีอะไรผิดปกติเหรอ
“เธอชื่อน้ำตาลรึเปล่า”
( - - )( _ _ )( - - )( _ _ )
“เธอเนี่ยนะยัยน้ำตาล ที่ตอนเด็ก ๆ อ้วน ๆ ดำ ๆ ชอบถักเปียสองข้าง แล้วก็ชอบวิ่งไล่เตะปิกะจู้ฉันตอนเด็ก ๆ อ่ะ” นายหน้าหล่อคนนั้นทำหน้าแปลกยิ่งกว่าเดิมเป็นล้าน ๆ เท่า เหมือนเจอผีหลอกมางั้นแหละ แต่เอ๊ะ นายคนนี้ทำไมรู้จักฉันล่ะ หรือว่าเป็น
“พะ…พี่กั้ง O_O” ไม่น่าเชื่อเลยไม่เจอกันไม่กี่ปี หล่อขึ้นจนฉันจำไม่ได้ ฉันขอถอนคำพูดออกมาได้มั้ยเนี่ยที่หลงชมว่าตานี่ดูดี เท่าที่ฉันรู้จักนายนี่เป็นคนที่ลามกที่สุดเท่าที่ฉันจำได้ เมื่อตอนฉันเด็ก ๆ ป้ายุชอบไปเยี่ยมแม่ที่บ้านแล้วพาไอพี่กั้งนี่ไปด้วย พอนายนี่เจอหน้าฉันเท่านั้นแหละต้องมาดึงผมเปียสวย ๆ ของฉันแล้วก็ชอบวิ่งไล่ถอดกางเกงฉันทุกครั้งที่เจอกัน
“เออ…พี่เอง^^” ฉันยกมือไหว้พี่กั้งอย่างนอบน้อมที่ทำไปก็ทำไปอย่างนั้นแหละพอให้เป็นมารยาท เขาจะได้ว่าฉันไม่ได้ว่าพ่อแม่ไม่รู้จักสั่งสอน
“เขาไปในบ้านก่อนสิ” พอพูดจบพี่กั้งก็เดินหันหลังกลับเข้าไปในบ้านทันที ทิ้งในฉันยืนอยู่กับกองสัมภาระกองใหญ่ของฉันโดยไม่คิดจะช่วยถือมันเข้าไปข้างในแม้แต่ชิ้นเดียวพอฉันทัก เขาก็ตอบกลับมาว่า ‘ไม่ใช่ธุระ’ ฉันก็เลยต้องค่อย ๆ ลากสัมภาระเข้าไปในบ้านอย่างทุลักทุเล ปากก็ด่านายนั่นไปตลอดทาง …คนอะไรก็ไม่รู้ไร้น้ำใจที่สุด…
ฉันนานพอสมควรกว่าจะสามารถจัดการกับข้าวของ ของฉันทั้งหมดให้เรียนร้อย เสร็จแล้วฉันมาก็นั่งหอบเอาเป็นเอาตายบนโซฟาตัวหนานุ่ม ที่ตั้งอยู่ตรงกลางห้องนั่งเล่นของบ้านหลังนี้ พี่กั้งซึ่งนั่งอยู่ก่อนแล้วหันมามองฉันด้วยแววตายิ้ม ๆ เหมือนคิดอะไรบางอย่างอยู่ สายตาคู่นี้ที่มองมาทางฉันบ่งบอกเลยว่าคงไม่ใช่เรื่องที่ดี ๆ แน่
“มองอะไรพี่กั้ง ไม่เคยเห็นคนสวยรึไง” ฉันถามกวน ๆ ออกไป
“เปล่า พี่ก็แค่คิดอะไรบางอย่างอยู่”พี่กั้งนั้งเอนตัวไปข้างหลังแต่ดวงตากลมโตคู่นั้นก็ยังจับจ้องที่ใบหน้าขาวนวลของฉันอยู่
“ตาลจะมาอยู่ที่นี่ใช่ป่าว”
“อือ..แม่บอกให้ตาลมาอยู่กับป้ายุ” ความจริงฉันก็ไม่อยากมาอยู่ที่นี่หรอก แต่ฉันดันเอนท์ติดมหาลัยในกรุงเทพฯก็เลยต้องมาอยู่กับป้ายุซึ่งเป็นเพื่อนรักของแม่ที่นี่ เพราะแม่ไม่อยากให้ฉันไปอยู่ที่หอพักกลัวฉันจะใจแตกก่อนเรียนจบน่ะสิ
“แล้วลุงพลกับป้ายุอยู่ไหนล่ะตาลยังไม่ได้ไปไหว้เลย”
“ถ้าจะไหว้คงต้องไปออสเตรเลียแล้วล่ะ”
“หา O_O ลุงกับป้าอยู่ที่ออสเตรเลีย” พี่กั้งทำหน้ายิ้มอย่างมีเลศนัยแล้วก็จ้องมาที่ฉันอย่างไม่ละสายตา
“มะ…หมายความว่าตาลต้องอยู่กับพี่กั้งสองต่อสองงั้นเหรอ” ฉันเริ่มนั่งเก้าอี้ไม่ติดแล้วพอรู้ว่าฉันจะต้องอยู่ในบ้านหลังนี้กับพี่กั้งเพียงสอง ต่อสองเท่านั้น
\"ทำไม...กลัวพี่ปล้ำตาลเหรอ”
“ใครกลัว….ตาลรู้ว่าพี่กั้งไม่ทำอย่างนั้นอยู่แล้ว” ฮือ ฮือ แม่จ๋าหนูโกหกอีกแล้ว ความจริงกลัวอีตาพี่กั้งนี่นึกหื่นขึ้นมาจะตาย คนสวย ๆ อย่างฉันมันก็ต้องกลัวเป็นธรรมดาล่ะนะ ( อิอิอิ หลงตัวเองมากไปป่าวเนี่ย)
“ฮ่า ฮ่า ฮ่า” อยู่ ๆ พี่กั้งก็ระเบิดหัวเราออกมานั่งท้องหงิกท้องงออยู่บนโซฟาตัวนุ่มที่อยู่ตรงข้ามกับฉัน
“ดูหน้าเธอสิยัยขี้เหล่ อย่างเธอใครจะไปปล้ำลง หุ่นก็อย่างกับไม่จิ้มฟัน สะโพกก็ไม่มี หน้าอกก็ยั่งกับทีวีจอแบน ถ้าพี่จะปล้ำตาลนะไปทำกับไม้กระดานเจาะรูยังได้อารมณ์กว่าอีก ^O^”
“-_- +++” (โมโหสุดขีด)
ฉันนั่งตัวสั่นหน้าแดงเป็นลูกมะเขือเทศด้วยความโกธร ในใจนี่อยากจะเอามีดมาสับ ๆ ๆ เจ้าปิกะจู้ของตานี่ให้เป็นชิ้น ๆ แล้วโยนไปให้เป็ดกินซะจริง ๆ ผีตัวไหนนะมาเจาะปากมาให้ตานี่พูด ฉันจะไปจับมันมายัดใส่ไหปลาร้าให้เหม็นตายรอบสองไปเลย โทษฐานที่บังอาจมาดูถูกหุ่นที่แสนจะเพอร์เฟ็กของฉัน เห็นอย่างนี้ฉันซ่อนรูปนะจะบอกให้ ฮึ… ไม่อยากจะบอกตอนอยู่ที่บ้านนะพวกตัวผู้ตามฉันมาเป็นพรวนเลยล่ะ ไม่ว่าจะไอดำ ไอแดง ไอด่าง
“เอาเถอะ”พี่กั้งหยุดหัวเราะแล้วพูดขึ้นด้วยเสียงที่ขึงขังเป็นการเป็นงาน”ตาลอยู่ที่นี่ งานในบ้านทุกอย่างพี่ก็ยกเป็นหน้าที่ของตาลนะ ทั้งกวาดบ้าน ถูบ้าน ล้างจาน ซักผ้า ขัดห้องน้ำ แล้วตาลจะต้องทำกับข้าวให้พี่กินทั้ง 3 มื้อ ส่วนตอนเย็นก็ต้องรดน้ำต้นไม้ทุกวัน” พี่กั้งสั่งงานฉันยาวเป็นหางตุ๊กแก เอ้ย.. หางว่าว จนฉันจดตามแทบไม่ทันสรุปว่าให้ฉันทำหน้าที่เป็นคนรับใช้นั่นแหละ ฉันอยากจะท้วงว่าคนสวยอย่างฉันไม่ใช่คนใช้นะ แต่คำที่แม่สั่งสอนฉันว่ามาอาศัยอยู่บ้านเขาต้องทำงานเป็นการตอบแทน คนสวยอย่างฉันก็เลยต้องก้มหน้าก้มตารับคำไป TT^TT
“แล้วอีกอย่างมีงานอีกอย่างหนึ่งที่ตาลจำต้องทำ”รอยยิ้มที่ปรากฏบนใบหน้าคมเข้มของพี่กั้งทำให้ฉันใจสั่นอย่างบอกไม่ถูก พี่กั้งค่อย ๆ โน้มตัวเข้ามาหาฉันแล้วกระซิบที่ข้าง ๆ หูฉันเบา ๆ งานที่พี่กั้งบอกกับฉันทำให้ขนฉันตั้งขึ้นทุกอณูขุมขนเลยทีเดียว
”ขัดหลังให้ตอนที่พี่กั้งอาบน้ำเนี่ยนะO_O”
ฉันร้องเสียงหลงจะให้สาวบริสุทธ์อย่างฉันไปทำอะไรอย่างนั้นได้ยังไง ถ้าแม่รู้เข้าได้หัวใจวายตายแน่ ๆ
“ ^_^ ”
“ไม่…ไม่เลย”ฉันพลักพี่กั้งให้ออกไปไกล ๆ ตัวฉันแล้วส่ายหน้าจนหัวแทบจะหลุดจากคอเป็นผีกระสือไส้หายอยู่แล้ว”หน้าที่นี้ตาลปฏิเสธ…ไม่ทำเด็ดขาด”
“เริ่มคืนนี้เลยนะ” พี่กั้งไม่ฟังคำปฏิเสธระคนเสียงด่าที่ฉันตะโกนสมทบกันไป กลับเดินผิวปากขึ้นไปข้างบนอย่างอารมณ์ดีซะอีก
*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*
“อื้อหือ….กับข้าวหน้าอร่อยจัง” อาหารน่าตาน่ากินหลายจานถูกยกมาวางตรงหน้าของกั้ง ทั้งแกงจืดปลาหมึกยัดไส้ ไข่เจียวหมูสับ ผัดผักรวมมิตร แล้วก็น้ำพริกปลาทูที่อยู่เคียงกับผักสดหลายชนิด แน่นอนว่ากับข้าวทั้งหมดนี่ฝีมือคนสวยอย่างฉันเองแหละ
“จะกินล่ะน้า^^”
แล้วเราทั้งคู่ก็สวาปามอาหารทั้งหมดจนหมดเกลี้ยง พี่กั้งชมไม่ขาดปากว่ากับข้าวอร่อยมาก หลังจากกินอิ่มแล้วฉันก็ต้องมากเก็บจานไปล้าง…คนเดียว…. โดยที่เจ้าของบ้านไม่คิดจะช่วยฉันเก็บจานเลยซักนิดเดียว ไม่รู้เห็นฉันเป็นแขกบ้างรึเปล่า แถมส่งสายตาล้อเลียนมาให้ฉันอีก
กว่าฉันจะเก็บกวาดทุกอย่างให้เรียบร้อยก็เกือบจะสามทุ่มแล้ว ความเหนื่อยล้าจากการทำงานบวกกับการเดินทางไกล ๆ ทำให้ฉันยืนทรงตัวแทบจะไม่อยู่ ฉันเหลือบไปเห็นโซฟาตัวนุ่มอยู่ที่ห้องนั่งเล่นกะว่าจะเดินไปนั่งพักเหนื่อยซะหน่อย
“น้ำตาล” พี่กั้งเรียกฉันขณะที่ตัวเองกำลังเดินลงบันไดมา ฉันหันไปมองตามเสียงที่เรียก พอหันไปสบตากับเจ้าของเสียงเรียกเท่านั้นแหละใบหน้าที่ขาวซีดของฉันก็แดงปรี๊ดขึ้นทันที พี่กั้งที่อยู่ในสภาพนุ่งผ้าเช็ดตัวผืนเดียวเปลือยท่อนบนเผยผิวขาวเนียนบริเวณหน้าอกที่เต็มไปด้วยกล้ามเป็นมัด ๆ บ่งบอกว่าได้ออกกำลังกายมาเป็นอย่างดีค่อย ๆ เดินตรงมาที่ฉัน ใบหน้าของเขามีรอยยิ้มที่แฝงไปด้วยเลศนัย ฉันอยากจะวิ่งหนีเขาไปให้ไกล ๆ แต่ขาเจ้ากรรมทำไมมันวิ่งไม่ออกก็ไม่รู้ TT^TT แม่จ๋าช่วยหนูด้วย…….
“เราไปทำอะไรที่มันสนุก ๆ กันเถอะตาลจ๋า”แล้วพี่กั้งก็ฉุดร่างที่แสนจะบอบบางฉันขึ้นไปโดยเร็วไม่ว่าฉันจะขัดขืน จะเตะ จะต่อยฉันยังไงก็ไม่สามารถหลุดจากแรงอันมหาศาลนั่นได้เลย
“แง้ แง้ แง้ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ ไม่นะปล่อยตาลเดี๋ยวนี้นะ”
“อ่าส์…อย่างนั้นแหละ”
เสียงของพี่กั้งครางออกมาอย่างมีความสุข ขณะที่น้ำตาของฉันเริ่มไหลออกมาอย่างไม่ขาดสาย
“แรงอีกนิดนึง…อย่างนั้น…อย่างนั้นแหละ”
“พอรึยังตาลเมื่อยไปหมดทั้งตัวแล้วนะ”
“เดี๋ยวก่อนสิกำลังสบายเลย…อือ…ลงไปข้างล่างอีกหน่อย…แรง ๆ เลยนะ”
“ตาลเนี่ยเก่งจัง….เคยถูหลังให้ใครมาก่อนรึเปล่าเนี่ย”
“ไม่เคย”
ฉันถูหลังของพี่กั้งไปสลับกับหน้าแดงระเรื่อขึ้นเป็นพัก ๆ เกิดมาจากท้องพ่อท้องแม่ยังไม่เคยเห็นผู้ชายแก้ผ้า ถึงจะเปลือยแค่ช่วงบนก็เถอะ บ็อกเซอร์ตัวที่ใส่อยู่ก็ไม่ได้ปิดอะไรมากนักหรอกนะ
“พี่ยังจำได้เลยนะว่าตอนเด็ก ๆ น่ะตาลชอบชวนพี่ไปโดดน้ำคลองหลังบ้าน แล้วก็ให้พี่ขัดขี้ไคลให้ประจำ”พี่กั้งพูดขึ้นแล้วหันมามองหันเหมือนกับจะถามให้แน่ใจว่าฉันยังจำได้รึเปล่า
“ -_- “
สาด !
ฉันก็แถมน้ำร้อนราดตัวให้เป็นการตบท้ายหลังจากที่ถูหลังเสร็จ พี่กั้งลุขึ้นพรวดแล้วร้องเหมือนกับโดนใครเอามีดมากรีดที่ผิวขาวเนียนของเขา มือไม้ก็ลูบไปตามหน้าอกและแผ่นหลังที่เปลือยเปล่าเหมือนจะบรรเทาความปวดแสบปวดร้อนให้บรรเทาลงไปบ้าง
“เฮ้ย….ทำอะไรเนี่ยยัยบ๊อง” พี่กั้งพูดพลางใช้มือลูบตามลำตัวและค่อย ๆ ไล่มือต่ำลงมาเรื่อย ๆ จนถึง ที่น้องชายของเขา
”สุกกันพอดี”
“สมน้ำหน้า แบร่ …”
ฉันไม่รอช้ารีบวิ่งออกจากห้องน้ำทันที ขืนอยู่ต่อก็ไม่รู้จะเกิดอะไรกับฉันอีก ถ้าแม่รู้ว่าลูกสาวสุดที่รักต้องมาทำอะไรแบบนี้คงต้องลมจับแน่ ๆ ครั้นจะไปอยู่ที่อื่นก็ต้องเปลืองค่าเช่าหอ ค่าอาหาร ฉันไม่ได้งกนะแค่ต้องการประหยัดเงินเอาไว้ใช้จ่ายอย่างอื่นต่างหากล่ะ ช่างเถอะ…ทนอยู่ที่นี่ไปสักพักพอป้ายุกลับมาตานี่คงไม่กล้าใช้ฉันให้ไปถูหลังให้หรอก
*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*
ทางด้านกั้งเขามองน้ำตาลที่วิ่งออกไปอย่างจะกินเลือดกินเนื้อ ยัยนี่แสบกว่าที่เขาคิด แต่ก็ความรู้สึกบางอย่างเขามาสะกิดที่หัวใจของ เขาตั้งแต่แรกที่ได้พบกับน้ำตาล(หลังจากที่ไม่ได้เจอกันมานานหลายปี) ความรู้สึกที่อยากจะไล่น้ำตาลออกจากบ้านมันหายไป ความรู้สึกบางอย่างเข้ามาแทนที่ซึ่งเขาก็ไม่รู้ว่ามันคืออะไร บางทีอาจจะเป็นความผูกพันธ์ที่เคยสนิทกันตั้งแต่เด็ก ๆ ก็เป็นได้
เสียงชัตเตอร์จากกล้องสีดำตัวใหญ่ ดูเหมาะสมกับช่างภาพหนุ่มร่างสูงที่ถือมันอยู่ เขากำลังถ่ายภาพนางแบบสาวสวยนุ่งน้อยห่มน้อย(ปิดข้างบนแทบไม่มิด เล่นเอาตากล้องเลือดกำเดาเกือบไหล) เธอยิ้วยั่วยวนช่างภาพหนุ่มเหมือนกับเชิญชวนให้เขาเข้าไปสัมผัสกับเรือนร่างที่แสนจะเซ็กซี่ของเธอ ถ้าจะดูกันดี ๆ แล้ว ช่างภาพหนุ่มคนนี้ดูหล่อเหลากว่าดารานายแบบบางคนซะอีก ร่างสูงใหญ่ อกผายไหล่ผึ่ง ผิวขาวเนียนราวอิสตรี คิ้วขาวเข้ม จมูกโด่ง ใบหน้าเรียวได้รูป ไม่แปลกเลยที่มีหญิงสาวมากมายมาคอยสยบแทบเท้าของเขาอยู่เนืองๆ
“เรียบร้อยแล้วครับน้องพอลลีน ” ช่างภาพหนุ่มบอกกับพอลลีนนางแบบสาวสวยก่อนหันไปเก็บอุปกรณ์ที่ใช้ทำงาน แต่นางแบบสาวสวยก็ยังไม่เข้าไปเปลี่ยนเสื้อผ้าตามคำบอกของสไตลิสทันที เธอกลับเดินเข้าไปกระซิบที่ข้าง ๆ หูของช่างภาพหนุ่มอย่างนิ่มนวลก่อนเข้าไปเปลี่ยนเสื้อผ้าในห้องแต่งตัวที่อยู่อีกฝั่งหนึ่งของสตูดิโอ
“คืนนี้พอลลีนว่างนะคะพี่กั้ง” เธอยิ้มให้กับช่างภาพหนุ่มอย่างมีเลศนัย
“ครับ ถ้ายังไงแล้วเดี๋ยวพี่ไปหาน้องพอลลีนก็แล้วกัน” สายตาที่ทั้งสองสื่อถึงกันบอกได้เลยว่าคืนนี้สนุกแน่
ติ๊ดชิ่ง ตาลาล้า ! ติ๊ดชิ่ง ตาลาล้า !
เสียงโทรศัพท์มือถือรุ่นใหม่ล่าสุดของช่างภาพหนุ่มดังขึ้น เบอร์ที่ปรากฎบนหน้าจอโทรศัพท์แทบจะทำให้เขาตัดสายทิ้ง แต่ในที่สุดเขาก็ตัดสินใจรับมัน
“สวัสดีครับคุณแม่”
“ไอกั้ง ไอลูกทรพี ทำไมแกไม่รับโทรศัพท์ฉัน “เสียงตะโกนดังดังออกมาจากโทรศัพท์จนขี้หูของเขาแทบออกมาเต้นระบำเสียงของแม่เขาดังประมาณว่ามีเครื่องขยายเสียงตั้งรววมกันอยู่ตรงนั้นประมาณ 10 เครื่องเห็นจะได้
“หือแม่ เบา ๆ ก็ได้ผมได้ยินหรอกน่า”ชายหนุ่มปรามแม่ของเขาเบา ๆ หลังจากที่สังเกตว่าทุกคนในสตูดิโอพากันจ้องมองเขาเป็นตาเดียว “ผมทำงานอยู่ครับ”
“งานบนเตียงแกน่ะสิ”เสียงตามสายโทรศัพท์ฟังดูประชดนิด ๆ”เมื่อเช้านี้ฉันโทรไปหาแกผู้หญิงที่ไหนมันรับโทรศัพท์แกหา”
“อ๋อ..น้องฟ้ามั้งแม่”
“เออนั่นแหละ มันบอกว่ามันเป็นเมียแก”
“หา O_O”ชายหนุ่มรู้สึกตะลึงจากสิ่งที่แม่เขาบอก”ผมยังไม่มีเมียนะแม่”เขารีบแก้ตัวกับแม่เป็นพัลวัน และตัวเขาเองก็ยังไม่คิดที่จะมีครอบครัวผู้หญิงที่คบ ๆ อยู่ตอนนี้ก็เป็นแค่ของแก้เหงาสำหรับเขาเท่านั้น
“เออฉันก็ไม่รับมันมาเป็นลูกสะใภ้ฉันหรอก แล้วฉันก็หาทางแก้ความสำส่อนของแกไว้แล้วด้วย” คิ้วหนาของเขาเริ่มขมวดกันเล็กน้อย ทางแก้ปัญหาที่แม่เขาเคยได้ผลเลยสักครั้ง มีแต่ยิ่งเพิ่มให้มันหนักขึ้นกว่าเดิมทุกครั้ง แล้วเขาก็ไม่เห็นว่าเขาเองจะสำส่อนตรงไหน ก็แค่ไปกินข้าว ฟังเพลง แล้วก็นอนกับผู้หญิงไม่ค่อยซ้ำหน้ากันเท่านั้น
“ เดี๋ยววันนี้หนูน้ำตาลเขาจะไปที่บ้านแก แกไปคอยรับเขาด้วยก็แล้วกัน”
“ยัยน้ำตาลลูกป้านีน่ะเหรอครับ”
“ใช่”เสียงตอบรับจากแม่ของเขาทำให้เขาไม่พอใจมาก”และก็จะอยู่จนกว่าเขาจะเรียนจบอาจจะประมาณ 2-3 ปี เห็นจะได้
“ไม่ได้นะ O_O…..ยัยนั่นจะมาอยู่กับผมได้ยังไงผมเป็นผู้ชายนะ”
“ทำไมจะไม่ได้ทีแกยังเอาผู้หญิงที่ไหนก็ไม่รู้ไปนอนด้วย แล้วทำไมฉันจะให้หนูน้ำตาลไปอยู่ด้วยไม่ได้”
“ไม่รู้แหละยังไงผมก็ไม่ยอมให้ยัยนั่นมาอยู่ด้วยเด็ดขาด” ไม่ว่าจะยังไงกั้งก็ไม่ยอมให้น้ำตาลมาอยู่ด้วยเด็ดขาด ทำอย่างนั้นสาว ๆ ของเขาก็เข้าใจผิดกกันพอดี
“ไม่รู้เหมือนกันยังไงหนูน้ำตาลก็ต้องอยู่ที่นั่น ถ้ากลับจากออสเตรเลียแล้วไม่เห็นหนูน้ำตาลอยู่ที่บ้านฉันจะตัดแกออกจากมรดกแล้วยกให้หนูน้ำตาลคนเดียว”
“แม่ TOT” ไม่ทันที่กั้งจะพูดอะไรออกแม่ของเขาก็วางหูโทรศัพท์ไปแล้ว ทำให้เขาต้องนั้งกุมขมับปวดหัวกับเรื่องที่แม่ยัดเยียดมาให้เขา แต่มีบางสิ่งบางอย่างแว๊บเขามาในความคิดของเขา สิ่งที่จะให้เขาไม่ต้องอยู่ร่วมบ้านเดียวกับยัยน้ำตาลนั่น และไม่ต้องถูกตัดออกจากกองมรดกแต่อย่างใด เขารีบบึ่งรถบีเอ็มดับบิวสีดำคันเก่งของเขากลับไปบ้านเพื่อรอรับน้ำตาลทันที
*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*
อากาศที่ค่อนข้างร้อนอบอ้าวบวกกับความเหนื่อยล้าจากการเดินหาบ้านเพื่อนสนิทของแม่ ทำให้ฉันต้องถอดเสื้อคลุมสีครีมตัวนอกออก เหลือเพียงแต่เสื้อกล้ามสีฟ้าตัวใน เหงื่อเม็ดใส ๆ ผุดขึ้นเต็มใบหน้านวล และที่กลางหลังก็ใช่ย่อยมันเปียกชื้นจนเสื้อกล้ามตัวน้อยแนบกับแผ่นหลังเห็นสั ดส่วนของฉันอย่างชัดเจน
\'254/9 บ้านอมรักษ์\'
ป้ายบ้านเลขที่ลอยเด่นอยู่ตรงหน้าประตูรั้วสีขาว มองเข้าไปจะเห็นสนามหญ้าค่อนข้างกว้างที่ปกคลุมไปด้วยแมกไม้นานาพันธุ์ มันถูกตกแต่งไว้อย่างสวยงาม
“254/9 บ้านหลังนี้ล่ะมั้ง” ฉันก้มดูที่อยู่ที่แม่จดมาให้อีกครั้งเพื่อความแน่ใจ”เอาวะ..ที่นี่แหละ” แล้วฉันก็ค่อย ๆ เอื้อมมือไปกดกริ่ง
ปิ๊งป่อง
…เงียบไร้วี่แววสิ่งมีชิตในบ้าน…
ปิ๊งป่อง
ฉันกรดกริ่งซ้ำอีกครั้งหนึ่ง ในใจก็นึกกลัว ๆ เหมือนกันไม่รู้ว่ามาบ้านผิดหลังรึเปล่า หลังจากที่ฉันยืนรออยู่ประมาณ 3 นาทีก็มีผู้ชายคนหนึ่งสวมเสื้อยืดสีน้ำเงินกางเกงยีนส์สีซีดเข้าชุดกัน เดินออกมาจากในบ้านอย่างเร่งรีบ ฉันมองจากไกล ๆ ก็รู้ได้เลยว่าตาคนนี้หล่อใช่ย่อย เขาเดินมาหยุดตรงหน้าฉัน แล้วมองฉันด้วยสายตาแปลก ๆนี่ฉันไม่ใช่สัตว์ประหลาดนะยะมองฉันแบบนั้น ในใจมันคิดอย่างนี้ แต่ก็ไม่กล้าพูดออกไปหรอกได้แต่ยืนทำตัวเจี๋ยมเจี้ยมอยู่ตรงนั้น
“เธอมาหาใคร” คำพูดแรกที่ดังออกมากจากปากนายหน้าหล่อคนนั้น
“เอ่อ…คือ…หนูมาหาป้ายุค่ะ” นายหน้าหล่อคนนั้นมองฉันด้วยสายตาแปลก ๆ ยิ่งกว่าเดิมเป็นร้อยเท่าได้มั้ง เขากวาดสายตามองฉันตั้งแต่หัวจรดเท้า ทำให้ฉันเริ่มหันมามองตัวเองตาม ทำไมอ่ะฉันมีอะไรผิดปกติเหรอ
“เธอชื่อน้ำตาลรึเปล่า”
( - - )( _ _ )( - - )( _ _ )
“เธอเนี่ยนะยัยน้ำตาล ที่ตอนเด็ก ๆ อ้วน ๆ ดำ ๆ ชอบถักเปียสองข้าง แล้วก็ชอบวิ่งไล่เตะปิกะจู้ฉันตอนเด็ก ๆ อ่ะ” นายหน้าหล่อคนนั้นทำหน้าแปลกยิ่งกว่าเดิมเป็นล้าน ๆ เท่า เหมือนเจอผีหลอกมางั้นแหละ แต่เอ๊ะ นายคนนี้ทำไมรู้จักฉันล่ะ หรือว่าเป็น
“พะ…พี่กั้ง O_O” ไม่น่าเชื่อเลยไม่เจอกันไม่กี่ปี หล่อขึ้นจนฉันจำไม่ได้ ฉันขอถอนคำพูดออกมาได้มั้ยเนี่ยที่หลงชมว่าตานี่ดูดี เท่าที่ฉันรู้จักนายนี่เป็นคนที่ลามกที่สุดเท่าที่ฉันจำได้ เมื่อตอนฉันเด็ก ๆ ป้ายุชอบไปเยี่ยมแม่ที่บ้านแล้วพาไอพี่กั้งนี่ไปด้วย พอนายนี่เจอหน้าฉันเท่านั้นแหละต้องมาดึงผมเปียสวย ๆ ของฉันแล้วก็ชอบวิ่งไล่ถอดกางเกงฉันทุกครั้งที่เจอกัน
“เออ…พี่เอง^^” ฉันยกมือไหว้พี่กั้งอย่างนอบน้อมที่ทำไปก็ทำไปอย่างนั้นแหละพอให้เป็นมารยาท เขาจะได้ว่าฉันไม่ได้ว่าพ่อแม่ไม่รู้จักสั่งสอน
“เขาไปในบ้านก่อนสิ” พอพูดจบพี่กั้งก็เดินหันหลังกลับเข้าไปในบ้านทันที ทิ้งในฉันยืนอยู่กับกองสัมภาระกองใหญ่ของฉันโดยไม่คิดจะช่วยถือมันเข้าไปข้างในแม้แต่ชิ้นเดียวพอฉันทัก เขาก็ตอบกลับมาว่า ‘ไม่ใช่ธุระ’ ฉันก็เลยต้องค่อย ๆ ลากสัมภาระเข้าไปในบ้านอย่างทุลักทุเล ปากก็ด่านายนั่นไปตลอดทาง …คนอะไรก็ไม่รู้ไร้น้ำใจที่สุด…
ฉันนานพอสมควรกว่าจะสามารถจัดการกับข้าวของ ของฉันทั้งหมดให้เรียนร้อย เสร็จแล้วฉันมาก็นั่งหอบเอาเป็นเอาตายบนโซฟาตัวหนานุ่ม ที่ตั้งอยู่ตรงกลางห้องนั่งเล่นของบ้านหลังนี้ พี่กั้งซึ่งนั่งอยู่ก่อนแล้วหันมามองฉันด้วยแววตายิ้ม ๆ เหมือนคิดอะไรบางอย่างอยู่ สายตาคู่นี้ที่มองมาทางฉันบ่งบอกเลยว่าคงไม่ใช่เรื่องที่ดี ๆ แน่
“มองอะไรพี่กั้ง ไม่เคยเห็นคนสวยรึไง” ฉันถามกวน ๆ ออกไป
“เปล่า พี่ก็แค่คิดอะไรบางอย่างอยู่”พี่กั้งนั้งเอนตัวไปข้างหลังแต่ดวงตากลมโตคู่นั้นก็ยังจับจ้องที่ใบหน้าขาวนวลของฉันอยู่
“ตาลจะมาอยู่ที่นี่ใช่ป่าว”
“อือ..แม่บอกให้ตาลมาอยู่กับป้ายุ” ความจริงฉันก็ไม่อยากมาอยู่ที่นี่หรอก แต่ฉันดันเอนท์ติดมหาลัยในกรุงเทพฯก็เลยต้องมาอยู่กับป้ายุซึ่งเป็นเพื่อนรักของแม่ที่นี่ เพราะแม่ไม่อยากให้ฉันไปอยู่ที่หอพักกลัวฉันจะใจแตกก่อนเรียนจบน่ะสิ
“แล้วลุงพลกับป้ายุอยู่ไหนล่ะตาลยังไม่ได้ไปไหว้เลย”
“ถ้าจะไหว้คงต้องไปออสเตรเลียแล้วล่ะ”
“หา O_O ลุงกับป้าอยู่ที่ออสเตรเลีย” พี่กั้งทำหน้ายิ้มอย่างมีเลศนัยแล้วก็จ้องมาที่ฉันอย่างไม่ละสายตา
“มะ…หมายความว่าตาลต้องอยู่กับพี่กั้งสองต่อสองงั้นเหรอ” ฉันเริ่มนั่งเก้าอี้ไม่ติดแล้วพอรู้ว่าฉันจะต้องอยู่ในบ้านหลังนี้กับพี่กั้งเพียงสอง ต่อสองเท่านั้น
\"ทำไม...กลัวพี่ปล้ำตาลเหรอ”
“ใครกลัว….ตาลรู้ว่าพี่กั้งไม่ทำอย่างนั้นอยู่แล้ว” ฮือ ฮือ แม่จ๋าหนูโกหกอีกแล้ว ความจริงกลัวอีตาพี่กั้งนี่นึกหื่นขึ้นมาจะตาย คนสวย ๆ อย่างฉันมันก็ต้องกลัวเป็นธรรมดาล่ะนะ ( อิอิอิ หลงตัวเองมากไปป่าวเนี่ย)
“ฮ่า ฮ่า ฮ่า” อยู่ ๆ พี่กั้งก็ระเบิดหัวเราออกมานั่งท้องหงิกท้องงออยู่บนโซฟาตัวนุ่มที่อยู่ตรงข้ามกับฉัน
“ดูหน้าเธอสิยัยขี้เหล่ อย่างเธอใครจะไปปล้ำลง หุ่นก็อย่างกับไม่จิ้มฟัน สะโพกก็ไม่มี หน้าอกก็ยั่งกับทีวีจอแบน ถ้าพี่จะปล้ำตาลนะไปทำกับไม้กระดานเจาะรูยังได้อารมณ์กว่าอีก ^O^”
“-_- +++” (โมโหสุดขีด)
ฉันนั่งตัวสั่นหน้าแดงเป็นลูกมะเขือเทศด้วยความโกธร ในใจนี่อยากจะเอามีดมาสับ ๆ ๆ เจ้าปิกะจู้ของตานี่ให้เป็นชิ้น ๆ แล้วโยนไปให้เป็ดกินซะจริง ๆ ผีตัวไหนนะมาเจาะปากมาให้ตานี่พูด ฉันจะไปจับมันมายัดใส่ไหปลาร้าให้เหม็นตายรอบสองไปเลย โทษฐานที่บังอาจมาดูถูกหุ่นที่แสนจะเพอร์เฟ็กของฉัน เห็นอย่างนี้ฉันซ่อนรูปนะจะบอกให้ ฮึ… ไม่อยากจะบอกตอนอยู่ที่บ้านนะพวกตัวผู้ตามฉันมาเป็นพรวนเลยล่ะ ไม่ว่าจะไอดำ ไอแดง ไอด่าง
“เอาเถอะ”พี่กั้งหยุดหัวเราะแล้วพูดขึ้นด้วยเสียงที่ขึงขังเป็นการเป็นงาน”ตาลอยู่ที่นี่ งานในบ้านทุกอย่างพี่ก็ยกเป็นหน้าที่ของตาลนะ ทั้งกวาดบ้าน ถูบ้าน ล้างจาน ซักผ้า ขัดห้องน้ำ แล้วตาลจะต้องทำกับข้าวให้พี่กินทั้ง 3 มื้อ ส่วนตอนเย็นก็ต้องรดน้ำต้นไม้ทุกวัน” พี่กั้งสั่งงานฉันยาวเป็นหางตุ๊กแก เอ้ย.. หางว่าว จนฉันจดตามแทบไม่ทันสรุปว่าให้ฉันทำหน้าที่เป็นคนรับใช้นั่นแหละ ฉันอยากจะท้วงว่าคนสวยอย่างฉันไม่ใช่คนใช้นะ แต่คำที่แม่สั่งสอนฉันว่ามาอาศัยอยู่บ้านเขาต้องทำงานเป็นการตอบแทน คนสวยอย่างฉันก็เลยต้องก้มหน้าก้มตารับคำไป TT^TT
“แล้วอีกอย่างมีงานอีกอย่างหนึ่งที่ตาลจำต้องทำ”รอยยิ้มที่ปรากฏบนใบหน้าคมเข้มของพี่กั้งทำให้ฉันใจสั่นอย่างบอกไม่ถูก พี่กั้งค่อย ๆ โน้มตัวเข้ามาหาฉันแล้วกระซิบที่ข้าง ๆ หูฉันเบา ๆ งานที่พี่กั้งบอกกับฉันทำให้ขนฉันตั้งขึ้นทุกอณูขุมขนเลยทีเดียว
”ขัดหลังให้ตอนที่พี่กั้งอาบน้ำเนี่ยนะO_O”
ฉันร้องเสียงหลงจะให้สาวบริสุทธ์อย่างฉันไปทำอะไรอย่างนั้นได้ยังไง ถ้าแม่รู้เข้าได้หัวใจวายตายแน่ ๆ
“ ^_^ ”
“ไม่…ไม่เลย”ฉันพลักพี่กั้งให้ออกไปไกล ๆ ตัวฉันแล้วส่ายหน้าจนหัวแทบจะหลุดจากคอเป็นผีกระสือไส้หายอยู่แล้ว”หน้าที่นี้ตาลปฏิเสธ…ไม่ทำเด็ดขาด”
“เริ่มคืนนี้เลยนะ” พี่กั้งไม่ฟังคำปฏิเสธระคนเสียงด่าที่ฉันตะโกนสมทบกันไป กลับเดินผิวปากขึ้นไปข้างบนอย่างอารมณ์ดีซะอีก
*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*
“อื้อหือ….กับข้าวหน้าอร่อยจัง” อาหารน่าตาน่ากินหลายจานถูกยกมาวางตรงหน้าของกั้ง ทั้งแกงจืดปลาหมึกยัดไส้ ไข่เจียวหมูสับ ผัดผักรวมมิตร แล้วก็น้ำพริกปลาทูที่อยู่เคียงกับผักสดหลายชนิด แน่นอนว่ากับข้าวทั้งหมดนี่ฝีมือคนสวยอย่างฉันเองแหละ
“จะกินล่ะน้า^^”
แล้วเราทั้งคู่ก็สวาปามอาหารทั้งหมดจนหมดเกลี้ยง พี่กั้งชมไม่ขาดปากว่ากับข้าวอร่อยมาก หลังจากกินอิ่มแล้วฉันก็ต้องมากเก็บจานไปล้าง…คนเดียว…. โดยที่เจ้าของบ้านไม่คิดจะช่วยฉันเก็บจานเลยซักนิดเดียว ไม่รู้เห็นฉันเป็นแขกบ้างรึเปล่า แถมส่งสายตาล้อเลียนมาให้ฉันอีก
กว่าฉันจะเก็บกวาดทุกอย่างให้เรียบร้อยก็เกือบจะสามทุ่มแล้ว ความเหนื่อยล้าจากการทำงานบวกกับการเดินทางไกล ๆ ทำให้ฉันยืนทรงตัวแทบจะไม่อยู่ ฉันเหลือบไปเห็นโซฟาตัวนุ่มอยู่ที่ห้องนั่งเล่นกะว่าจะเดินไปนั่งพักเหนื่อยซะหน่อย
“น้ำตาล” พี่กั้งเรียกฉันขณะที่ตัวเองกำลังเดินลงบันไดมา ฉันหันไปมองตามเสียงที่เรียก พอหันไปสบตากับเจ้าของเสียงเรียกเท่านั้นแหละใบหน้าที่ขาวซีดของฉันก็แดงปรี๊ดขึ้นทันที พี่กั้งที่อยู่ในสภาพนุ่งผ้าเช็ดตัวผืนเดียวเปลือยท่อนบนเผยผิวขาวเนียนบริเวณหน้าอกที่เต็มไปด้วยกล้ามเป็นมัด ๆ บ่งบอกว่าได้ออกกำลังกายมาเป็นอย่างดีค่อย ๆ เดินตรงมาที่ฉัน ใบหน้าของเขามีรอยยิ้มที่แฝงไปด้วยเลศนัย ฉันอยากจะวิ่งหนีเขาไปให้ไกล ๆ แต่ขาเจ้ากรรมทำไมมันวิ่งไม่ออกก็ไม่รู้ TT^TT แม่จ๋าช่วยหนูด้วย…….
“เราไปทำอะไรที่มันสนุก ๆ กันเถอะตาลจ๋า”แล้วพี่กั้งก็ฉุดร่างที่แสนจะบอบบางฉันขึ้นไปโดยเร็วไม่ว่าฉันจะขัดขืน จะเตะ จะต่อยฉันยังไงก็ไม่สามารถหลุดจากแรงอันมหาศาลนั่นได้เลย
“แง้ แง้ แง้ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ ไม่นะปล่อยตาลเดี๋ยวนี้นะ”
“อ่าส์…อย่างนั้นแหละ”
เสียงของพี่กั้งครางออกมาอย่างมีความสุข ขณะที่น้ำตาของฉันเริ่มไหลออกมาอย่างไม่ขาดสาย
“แรงอีกนิดนึง…อย่างนั้น…อย่างนั้นแหละ”
“พอรึยังตาลเมื่อยไปหมดทั้งตัวแล้วนะ”
“เดี๋ยวก่อนสิกำลังสบายเลย…อือ…ลงไปข้างล่างอีกหน่อย…แรง ๆ เลยนะ”
“ตาลเนี่ยเก่งจัง….เคยถูหลังให้ใครมาก่อนรึเปล่าเนี่ย”
“ไม่เคย”
ฉันถูหลังของพี่กั้งไปสลับกับหน้าแดงระเรื่อขึ้นเป็นพัก ๆ เกิดมาจากท้องพ่อท้องแม่ยังไม่เคยเห็นผู้ชายแก้ผ้า ถึงจะเปลือยแค่ช่วงบนก็เถอะ บ็อกเซอร์ตัวที่ใส่อยู่ก็ไม่ได้ปิดอะไรมากนักหรอกนะ
“พี่ยังจำได้เลยนะว่าตอนเด็ก ๆ น่ะตาลชอบชวนพี่ไปโดดน้ำคลองหลังบ้าน แล้วก็ให้พี่ขัดขี้ไคลให้ประจำ”พี่กั้งพูดขึ้นแล้วหันมามองหันเหมือนกับจะถามให้แน่ใจว่าฉันยังจำได้รึเปล่า
“ -_- “
สาด !
ฉันก็แถมน้ำร้อนราดตัวให้เป็นการตบท้ายหลังจากที่ถูหลังเสร็จ พี่กั้งลุขึ้นพรวดแล้วร้องเหมือนกับโดนใครเอามีดมากรีดที่ผิวขาวเนียนของเขา มือไม้ก็ลูบไปตามหน้าอกและแผ่นหลังที่เปลือยเปล่าเหมือนจะบรรเทาความปวดแสบปวดร้อนให้บรรเทาลงไปบ้าง
“เฮ้ย….ทำอะไรเนี่ยยัยบ๊อง” พี่กั้งพูดพลางใช้มือลูบตามลำตัวและค่อย ๆ ไล่มือต่ำลงมาเรื่อย ๆ จนถึง ที่น้องชายของเขา
”สุกกันพอดี”
“สมน้ำหน้า แบร่ …”
ฉันไม่รอช้ารีบวิ่งออกจากห้องน้ำทันที ขืนอยู่ต่อก็ไม่รู้จะเกิดอะไรกับฉันอีก ถ้าแม่รู้ว่าลูกสาวสุดที่รักต้องมาทำอะไรแบบนี้คงต้องลมจับแน่ ๆ ครั้นจะไปอยู่ที่อื่นก็ต้องเปลืองค่าเช่าหอ ค่าอาหาร ฉันไม่ได้งกนะแค่ต้องการประหยัดเงินเอาไว้ใช้จ่ายอย่างอื่นต่างหากล่ะ ช่างเถอะ…ทนอยู่ที่นี่ไปสักพักพอป้ายุกลับมาตานี่คงไม่กล้าใช้ฉันให้ไปถูหลังให้หรอก
*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*
ทางด้านกั้งเขามองน้ำตาลที่วิ่งออกไปอย่างจะกินเลือดกินเนื้อ ยัยนี่แสบกว่าที่เขาคิด แต่ก็ความรู้สึกบางอย่างเขามาสะกิดที่หัวใจของ เขาตั้งแต่แรกที่ได้พบกับน้ำตาล(หลังจากที่ไม่ได้เจอกันมานานหลายปี) ความรู้สึกที่อยากจะไล่น้ำตาลออกจากบ้านมันหายไป ความรู้สึกบางอย่างเข้ามาแทนที่ซึ่งเขาก็ไม่รู้ว่ามันคืออะไร บางทีอาจจะเป็นความผูกพันธ์ที่เคยสนิทกันตั้งแต่เด็ก ๆ ก็เป็นได้
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น