Christmas wish

     คุณรู้ความหมายของแต่ละสีในวันคริสต์มาสรึเปล่า

     คุณรู้ถึงความหมายของสิ่งต่างๆในวันคริสต์มาสรึเปล่า

     ไม่รู้สึนะ งั้นจะอธิบายให้ฟังก็แล้วกัน

     ปล.เรื่องนี้เป็นเรื่องที่แต่งขึ้นเพื่อความบันเทิงและใช้ในการแสดงงานโรงเรียนในวันคริสต์มาสเท่านั้นห้ามนำไปเผยแพร่หรือใช้ในเชิงพาณิช

------------------------------------------------------------------------------

     ณ กระท่อมเล็กๆห่างไกลจากหมู่บ้านเล็กน้อยมีเด็กน้อย4คนอาศัยกันอยู่อย่างคับแคบ

     เด็กคนแรกชื่อเรดเป็นคนที่ใจดี กล้าหาญ เด็กน้อยมักจะใส่ชุดสีแดงหรืออะไรก็ตามที่มีสีแดงมาเดินเร่ขายไม้ขีดไฟตามบ้านเรือน

     เด็กคนที่2ชื่อกรีนเป็นคนที่ลุยๆนิสัยห้าวๆ มักจะใส่ชุดสีเขียวเดินตามป่าเพื่อหาของป่าขาย

     เด็กคนที่3ชื่อไวท์เป็นเด็กที่โอบอ้อมอารี ใส่ชุดสีขาวเป็นซิสเตอร์ฝึกหัดในวิหารเก่าๆ

     เด็กคนสุดท้ายชื่อโกล์ดมีนิสัยรักสนุก ชอบวิ่งเล่นตามทุ่งหญ้า ชอบใส่ชุดสีทองทำหน้าที่เป็นเด็กต้อนแกะและวัวในฟาร์มขนาดเล็ก

     และแล้วก็มาถึงวันที่ทุกอย่างจะเปลี่ยนไปในฤดูหนาวที่อากาศหนาวที่สุดในรอบ20ปี เด็กทั้ง4กล่าวร่ำลากันก่อนจะออกเดินทางมาทำงานของแต่ละคนและพวกเขาจะไม่รู้เลยว่าจะไม่ได้กลับมากอีก

     เรดเดินตามทางที่เดินประจำในหมู่บ้าน เห็นผู้คนกำลังเตรียมกลับเข้าบ้าน เรดถามคูณตาและคุณยายที่กำลังประคองกันเข้าบ้าน

"คุณตาคุณยายทำไมวันนี้คนถึงน้อยกันละ"เธอถามพลางมองไปรอบๆที่คนน้อยกว่าปกติอย่างเห็นได้ชัด

"อ๋อ คนเขาบอกกันว่าวันนี้พายุหิมะจะเข้าทำให้หนาวที่สุดในรอบ20ปีเลยละ"คุณยายที่ยืนอยู่ข้างๆคุณตาเป็นคนตอบ

"เพราะงั้นหนูเองก็รีบกลับเข้าบ้านเถอะนะ"คุณตากล่าวเสริมก่อนจะพาคุญยายเข้าบ้านไป

เรดคิดตามเรื่องที่ฟังมาเเต่ก็ยังไม่ตัดสินใจเชื่อเต็มร้อย เเละยังคงเดินขายไม้ขีดไฟต่อไป เรดเดินขายตั้งแต่เช้ายันเย็นแต่ก้ยังขายไม่ได้เลยแถมอากาศก็เย็นจนเรดต้องเอาไม้ขีดไฟบ้างส่วนจุดให้ตัวเองเพื่อเพิ่มความอบอุ่น และตอนนั้นเรดก็หันไปเห็นชายสวมชุดสีแดงขาวขาดนอนใกล้แข็งตายก็รีบเร่งเดินไปจุดไม้ขีดไฟเพิ่มความอบอุ่นเล็กน้อยให้ชายคนนั้น

"คุณลุงเอาไม้ขีดไฟอันเล็กๆนี้ไปเถอะนะ"เรดว่าพลางเอาไม้ขีดไฟทั้งหมดยัดใส่มือชายตรงหน้า

"ขอบใจนะหนูความดีนี้จะทำให้หนูมีความสุขแน่ๆ"เรดยิ้มรับก่อนจะรีบเร่งเดินกลับบ้านก่อนฟ้าจะมืด ในระหว่างทางเรดคิดถึงช่วงที่ทุกคนนั่งรอบเตาผิงหยิบคุ้กกี้กินกันอย่างอบอุ่น

ตูมมมมมมม เสียงดังบางอย่างทำให้เรดต้องเงยหน้าถึงไปดูฉับพลันกองหิมะใหญ่ก็หล่นตกลงมาบริเวณที่เรดยืนอยู่ กองหิมะทับถมกันจนเรดหายไปในกองหิมะและลมหายใจสุดท้ายของเรดความคิดสุดท้ายคืออยากเจอทุกคนอีกครั้ง

นกสีแดงที่เกาะอยู่บนกิ่งไม้ยิ้มอย่างร้ายกาจในขณะที่กำลังจะบินตรงมายังเรดก็มีชายในชุดสีแดงขาวเดินมาขุดหาร่างของเด็กน้อยและนำพาร่างนี้กลับไปนกน้อยขบฟันด้วยความเจ็บใจก่อนจะเร่งบินตรงไปที่ป่าสน

     กรีนเด็กน้อยผู้ชอบเดินหาของป่าวันนี้คงเป็นวันซวยของกรีนเพราะยังหาของที่สามารถนำไปขายไม่ได้เลยสักชิ้น เดินไปเดินมาจนเห็นรอยเลือดด้วยความขี้สงสัยจึงเดินตามไปจะเห็นกวางน้อยกำลังบาดเจ็บกรีนรีบปฐมพยาบาลเบื้องต้นให้จนสามารถเดินเหินได้กวางน้อบก้มหัวลงเหมือนขอบคุณและเดินจากไป กรีนแอบอมยิ้มเล็กน้อยก่อนจะเดินหาของต่อ แต่ทว่าทางเดินที่คุ้นเคยกลับแปลกตากรีนเรีบเร่งตามหาทางที่เดินจากมาจนจะหมดแรง ข้าวปลาก็ยังไม่ได้กินตั้งแต่เช้าจนเย็นแต่ก็ยังคงเดินต่อด้วยความหวังจนกระทั้งเจอผลไม้รูปร่างประหลาดสีน้ำตาลด้วยความหิวจึงกินมันเข้าไปอย่างไม่ทันคิดเมื่ออิ่มกรีนจึงเดินหาทางกลับบ้านต่อโดยทั้งหมดอยู่ในสายตาของนกสีแดงที่พึ่งบินมาเกาะต้นสนแถวนั้น กรีนเดินต่อไปเรื่อยๆก็เริ่มหายใจไม่ออก ผื่นแดงขึ้นเต้มตัว เดินไปอย่างช้าๆจนเจอเหล่าฝูงกวาง และสิ้นลมโดยอาการแพ้อย่างรุงแรง ฝูงกวางที่หนึ่งในนั้นคือว่าที่กรีนเคยช่วยไว้ก็กล่าวกับเพื่อน

"นี่ๆๆ เด็กคนนี้ไงที่ช่วยฉัน"กวางที่ได้รับความช่วยเหลือกล่าว

"แต่ดูเหมือนเธอจะตายแล้วนะ"

"น่าสงสารจัง ออกจะเป็นเด็กดีแท้"

"อยากช่วยจัง...งั้นเอาร่างไปให้เจ้านายไหมเผื่อเจ้านายจะช่วยได้"

"เอาสิๆ ไปกันเถอะ" เหล่ากวางช่วยกันลากร่างของเด็กน้อยออกไป

"ชิ พลาดอีกแล้วเหรอ ช่วยไม่ได้เอาใหม่ก็แล้วกันยังไงก็เหลืออีก2"นกสีแดงกล่าวก่อนจะบินไปยังวิหารร้างที่วางแผนไว้ตั้งแต่เช้า

     ไวท์ซิสเตอร์ฝึกหัดกำลังปัดกวาดเช็ดถูวิหารอยู่ก็ต้องหยุดลงเมื่อซิสเตอร์รุ่นพี่เดินมาหา

"ไงไวท์วันนี้ก็ทำงานแต่เช้าเลยนะ"

"ค่ะ เช้าอากาศดีออก ว่าแต่รุ่นพี่มามีเรื่องด่วนอะไรรึเปล่าคะ วันนี้รุ่นพี่เป็นเวรคนนำสวดนิคะ"

"อึก...เออแค่จะมาบอกว่าวันนี้เธอต้องเป็นคนไปมอบของขวัญให้พระแม่มารีนะกับแคทและเบลนะ แต่2คนนั้นป่วยหนัก เธอไปแทนได้ไหม"

"เอ๋ หนูเหรอคะแต่หฯเป็นแค่ซิสเตอร์ฝึกหั..."

"จะไปหรือไม่ไปก็แล้วแต่เธอนะ เพราะงานนี้อาจส่งผลถึงผลการสอบจบของเธอก็ได้"ว่าแล้วซิสเตอร์รุ่นพี่ก็รีบเดินจากไป ทิ้งไว้แค่ไวท์ที่ยืนซึม

"สู้ๆตัวฉัน เราต้องทำให้ได้เพื่อทุกคน ถ้าเราจบและได้เป็นซิสเตอร์เต็มตัวทุกคนจะสบาย"ไวท์ให้กำลังใจตัวเองก็จะเร่งเดินไปยังจุดหมายดดยมีสายตาของซิสเตอร์รุ่นพี่มองอย่างชั่วร้าย

"หึหึหึ ดูสิว่าเธอจะรอดไหม"ว่าจบก็กลายร่างเป็นนกสีแดงบินไปในหมู่บ้านก่อนเที่ยงวัน

ทางไวท์ที่เดินออกมาจากวิหารได้ไหมไกลก็คิดได้ว่าเธอจะเอาของขวัญอะไรมอบให้พระแม่มารีดีเดินคิดไปมาจนเจอทุ่งดอกไม้สีสวยมากมาย

"เอาละ เอาดอกไม้ไปให้ก็เเล้วกัน"ไวท์เดินเก็บดอกไม้อยู่ครู่ใหญ่จนได้พอสมควรเพียงแต่เหมือนขาดอะไรบ้างอย่างไป เธอเดินวนหาอีกรอบ พิกซี่ตัวจิ๋วที่แอบมองก็ลังเลว่าจะช่วยดีไหมจนสุดท้ายก็ต้องยื่นมือเข้าไปช่วย

"นี่คือสิ่งที่ธอตามหาอยู่รึเปล่าจะเด็กน้อย"ว่าพลางยื่นดอกไม้สีแดงให้

ไวท์มองด้วยความแปลกใจจนเห็นดอกไม้ที่พิกซี่ยื่นให้

"ใช่จ๊ะ ขอบคุณเธอมากๆนะ"

"ไม่เป็นไรว่าแต่เธอจะเอามันไปมอบให้ใครเหรอ"

"ฉันจะเอาไปให้พระแม่มารีที่โบสถ์นะ"

"เอ๋ โบสถ์นั้นนะเหรอ แต่มันใกล้จะปิดแล้วนะ ไม่รีบไปจะดีเหรอ"

"อะ จริงเหรอฉันคงต้องรีบไปแล้วลาก่อนนะ"ไวท์ตกใจ สายขนาดนี้แล้วคงต้องวิ่งไปแม้จะเสี่ยงเพราะเธอเป็นโรคหอบ แต่ก็ต้องเอาไปส่งให้ถึงให้ได้

พิกซี่มองไวท์ที่ตากไปและด้วยความเป็นห่วงจึงแอบบินตามอย่างห่างๆ

ทางไวท์ที่รีบเร่งวิ่งมาจนมาถึงหน้าโบสถ์ด้วยอาการหอบอย่างรุงแรงเธอล้มหน้าทางเข้ามือกวาดหาขวดยาที่พกไว้แต่มันกลับหล่นหายไป ซึ่งคงจะหายตอนนี้เธอกำลังวิ่ง ไวท์หายใจไม่ทันและขาดอากาศจนสิ้นสติท่ามหนาวอาการที่หนาวจับใจเธอก้ได้ตายลง นกสีแดงยิ้มอีกครั้งในมือถือขวดยาของไวท์ไว้ในขณะที่นกสีแดงทำท่าจะเดินเข้าไปใกล้ พิกซี่ที่แอบตามมาก็ใช้เวทย์ให้ศพของหนูน้อยมาอยู่ในขวดก่อนจะบินไปหาเจ้านายของเธอ

"บ้าที่สุดครั้งนี้ก็พลาดงั้นเหรอ เหลือแค่ครั้งสุดท้ายเท่านั้นต้องห้ามพลาดเด็ดขาด"นกสีแดงปล่อยขวดยาก่อนกระพือปีกบินจากไปอย่างรวดเร็ว

     โกล์ดที่ออกมาทำงานตามปกติ จะผิดแปลกก็ตรงที่วัวและแกะเรียบร้อยกว่าปกติกินหญ้าอย่างเงียบๆ เธอเลยเดินไปถามเจ้านาย

"ที่มันเรียบร้อยผิดปกติก้เพราะว่าวันนี้อากาศหนาวมากการอยู่รวมกันจะอบอุ่มมากกว่านะ ไหนๆวันนี้ก็คงไม่ยุ่งมากหนูก็เอาขนแกะส่วนหนึ่งไปขายในหมู่บ้านสิ"เจ้านายมอบขนแกะส่วนหนึ่งให้โกล์ด เธอพยักหน้ารับของมาใส่ในกระเป๋าเดินตรงเข้าหมู่บ้าน โกล์ดเดินไปเล่นไปจนแอบไปเจอเหล่าเอลฟ์ที่กำลังจัดถุงเท้าหลากสีอยู่ด้วยความซนเธออาศัยจังหวะที่พวกมันเผลอหยิบได้มา2คู่ที่สีไม่เหมือนกันเลยคือสี แดง เขียว ขาว และทอง เธอแอบเอาใส่กระเป๋าหวังจะนำไปให้ครอบครัวของเธอและแอบวางเงินเก็บของเธอไว้ใกล้ๆถุงเท้าเป็นการแลกเปลี่ยน โดยที่ไม่รู้ตัวว่าเอลฟ์ตัวน้อยมองเห็นอยู่ตลอดเธอเดินหาพ่อค้าเจ้าประจำและทำการค้าขาย ได้เงินจำนวนไม่น้อยกลับมาพลางกลางการการมองของพวกอันธพาลขี้เหล้าแถวนั้น โกล์ดเดินทางกลับไปที่ฟาร์มเพื่อนำเงินไปให้ เธอเดินผ่านตรอกร้างที่ไม่มีผู้คนทันใดนั้นพวกอันธพาลที่แอบตามมาก็อาศัยจังหวะนี้รุมกระทืบโกล์ดและขโมยเงินทั้งหมดไปเหลือไว้แค่ถุงเท้า4ข้างและร่างที่บอบช้ำ พวกเอลฟ์ที่แอบตามมาไม่รู้จะทำยังไงจึงปรึกษากัน

"จะเอาไงดีอ่ะ หัวหน้า"

"ตอนแรกว่าจะมาเอาถุงเท้าคืนแต่พอแอบอ่านใจดูเธอก็น่ารักดีนะ"

"สงสารอ่ะหัวหน้าเราช่วยเธอไม่ได้เหรอ"

"หยุดๆๆเลยพวกแก ยังไงก็พาเธอไปให้เจ้านายตัดสินเองละกัน"หัวหน้าพวกเอลฟ์สั่งหยุดก่อนจะหันกลับไปนำร่างของโกล์ดกลับแต่ในระหว่างทางโกล์ดก็สิ้นใจเพราะทนพิษบาดแผลไม่ไหว นกสีแดงที่แอบวางแผนมาตลอดทั้งวันหัวเสีย แผนล่ม ทุกอย่างพลาดไปหมดนกสีแดงแปลงกายเป็นผู้หญิงในชุดดำแดงมุ่งหน้าหาชายในชุดขาวแดงที่เป้นเจ้านายของพวกตัวป่วนพวกนี้

     ในกระท่อมกลางหุบเขาหิมะชายในชุดสีขาวแดงนามซานต้าครอสนำร่างของเรดมาไว้กลางกระท่อม กวาง พิกซี่และเอลฟ์เอาร่างของกรีน ไวท์ และโกลด์ตามลำดับวางกองไว้ข้างๆกัน และรอคนที่ก่อเรื่องทั้งหมดให้ออกมา หญิงสาวชุดดำแดงก้าวเข้ามาในบ้าน

"ทำไม ทำไม(เสียงสูงขึ้น)คุณถึงขวางทางฉันตลอด"เธอตะโกน

"เธอทำให้เด็กๆพวกนี้ต้องตาย"ซานต้าครอสตอบ

"แต่เด็กพวกนี้เป็นเด็กไม่ดีนะ ฉันลงโทษพวกเขามันผิดตรงไหน"

"พวกเขาไม่ดีตรงไหนเธอบอกมาสิ"

"หึเจ้าหนูเรดขายของเกินราคาทำให้ครอบครัวหนึ่งต้องควักเงินทั้งหมดออกมาซื้อจนไม่มีอะไรจะกิน กรีนแอบเอาของผิดกฎหมายมาขาย ไวท์ทำรูปปั้นแตกแต่ไม่ยอมรับจนมีคนต้องมารับโทษแทน สุดท้ายโกล์ดเคยเผลอนอนจะหมาป่าแอบมากินแกะไปหนึ่งตัว แค่นี้ไม่ดีพอรึยัง"เธอแฉความเลวของเด็กน้อยทั้ง4ออกมาจนหมด

"งั้นเธอคงไม่รู้ว่าเรดหลังจากที่ขายไปแล้วเห็นว่าครอบครัวนั้นไม่มีกินเลยซื้ออาหารให้จากรายได้เล็กน้อยของวันนั้น กรีนหลังจากที่รู้ว่าผิดกฏหมายก็ไม่เอาไปขายอีกแถมยังจับพวกทำผิดกฏหมายได้อีกด้วย ไวท์หลังจากที่ทำผิดก็ออกมายอมรับและรับโทษ2เท่าส่วนคนที่โดนลงโทษแทนก็ไม่ได้รับโทษเพราะไวท์ออกมายอมรับก่อน และสุดท้ายโกล์ดหลังจากเกิดเรื่องก็ออกมาสารภาพจ่ายเงินชดใช้และทำงานโดยไม่ได้ค่าจ้าง1เดือน คนเรานะต้องเคยทำผิดพลาดกันบ้างแต่สุดท้ายทุกคนก็คิดได้และกลับตัวยอมสาราภาพบาป แล้วเธอละสำนึกบ้างไหม"ซานต้าครอสกล่าวอธิบายและเอ๋ยความถามกับหญิงสาว

"อะ เออ ฉันมองแค่ด้านเดียวฉันขอโทษ ฉันไม่รู้ว่าหลังจากนั้นพวกเขาทำอะไรต่อ ยะ ยกโทษให้ฉันได้ไหม"หญิงสาวที่รับรู้ความจริงก็รู้สึกเสียใจกับสิ่งที่ได้ทำ สำนึกกับบาปที่เธอต้องทำให้เด็กๆต้องตาย

"ดีแล้วที่เธอสำนึกได้...แต่เสียไปแล้วก็คือเสียไปแล้วงั้นให้วันนี้พวกเขาได้อยู่ด้วยกันเถอะ"ซานต้าครอสกล่าวและยิ้มอย่างมั่นใจ

"ยังไงเหรอ"หญิงสามถาม

     ซานต้าครอสและหญิงสาวที่ตอนนี้เปลี่ยนมาใส่ชุดขาวแดงแล้วเดินมาที่กระท่อมของเด็กน้อยทั้ง4โดยนั่งเลื่อนที่ขับเคลื่อนโดยกวางของหลังเลื่อนคือกองของขวัญขนาดใหญ่ที่พวกเอลฟ์และพิกซี่ช่วยกันจับ

ทั้งหมดเดินเข้าไปในบ้านซานต้าครอสได้เสกให้เด็กทั้ง4กลายเป็นสิ่งต่างๆดังนี้ เรดกลายเป็นต้นฮอลลี่ขดเป็นวงกลมแขวนไว้หน้าประตูบ้าน กรีนกลายเป็นต้นสนขนาดกลางตั้งไว้กลางบ้าน ไวท์ได้กลายเป็นดอกไม้คริสต์มาสสีแดงสดสวยวางไว้รอบๆบ้าน และโกล์ดได้กลายเป็นถุงเท้าวางไว้หัวเตียงใส่ของขวัญเข้าไป และวางของขวัญไว้รอบๆต้นตริสต์มาส ตรงต้นสนประดับประดาไปด้วยของตกแต่งและดาวบนยอด

"เป็นไงสวยไหม แซนดี้"ซานต้าครอสกล่าวกับคนข้างตัว

"สวยอยู่แล้วซานต้าครอส ถือเป็นวันฉลองวันครอบครัวเลยละกัน"แซนดี้หรือก็คืออดีตหญิงสาวในชุดดำแดงนั้นเอง ทั้งคู่แจกจ่ายของขวัญไปทั่วโลกในวันที่25 ธันวาคม วันที่ทุกคนในครอบครัวอยู่ด้วยกัน

End