ยัยเอ๋อสุดซ่าส์กะนายบ้าหน้าหื่น

ลำดับตอนที่ #3 : ตอนที่ 2 ไอ้หน้าหื่นกะความคิดมัน-_-"

[[สวัสดีครับ ผม นายวายุสุดหล่อเองครับ]]

เมื่อตอนบ่ายผมได้ช่วยผู้หญิงคนหนึ่งเอาไว้ เธอหน้าตาน่ารักทีเดียว สงสัยว่าจะเป็นพวกลูกครึ่ง แต่เอ๋อซะเหลือหลาย จะไม่ให้ผมว่าเธออย่างงี้ได้ไง ก็คุณเธอเล่นยืนอยู่ท่ามกลางฝูงควายที่กำลังจะขวิดกัน(คนตีกันน่ะแหละ)

ช่วยมาได้ไม่รู้จะทำไงเลยพากลับมาที่คอนโด พอทำแผลเสร็จความซวยก็มาเยือนทันที เพราะกิฟซี่ คู่ควงคนใหม่ของผมดันมาหาที่คอนโดโดยไม่ได้นัดหมายเอาไว้ล่วงหน้า

\“ซวยแล้วไง”\ไม่ให้ซวยได้ไงกิฟซี่เธอยิ่งเป็นคนขี้หึงอยู่ จะว่าไปที่ผมแคร์เธอเพราะว่าผมยังไม่เบื่อเธอน่ะสิ แล้วแถมลีลาเธอยังดุเด็ดเผ็ดถึงใจอีกด้วย อย่างว่าแหละ คนหล่ออย่างผม สาว ๆ ที่ไหนก็หลงแล้วยิ่งอาวุธลับของผมด้วยแล้ว สาว ๆ ยิ่งหลงกันเข้าไปใหญ่

หลังจากยื่นบ้ากับความหล่อของตัวเองก็รีบเอาผ้าห่มมาห่อยัยหน้าเกาหลีนี่(ดูไปดูมาเหมือนข้าวห่อสาหร่ายเลย^_^) แล้วรีบไปเปิดประตูรับอาหารว่างของผม

\“ทำไมมาช้าจังเลยล่ะคะ พี่วายุ”\พูดเสร็จเธอก็ส่งจูบอันเร่าร้อนมาให้ผมทันที เล่นเอาผมแทบเสียหลักเล็กน้อย หลังจากยืนนัวเนี่ยกันที่หน้าประตูสักพัก ผมเกรงใจกลัวว่าคนแก่แถว ๆ นี้เดินผ่านไปผ่านมาแล้วจะหัวใจวาย เลยรีบใช้ส้นทีนปิดประตู แล้วรีบพากันมาที่ห้องของผมอย่างรวดเร็วปานจะบิน แหมผมน่ะหิวแล้วน่ะสิ หึหึ

และในขณะที่ผมกำลังจะจัดการอาหารว่างตรงหน้าผม ก็มีเสียงดัง180 เดซิเบลลอยมากระทบกับแก้วหูของผมเข้า
\“ห๊ะ ยัยข้าวห่อสาหร่าย”\ครับ ยัยคนที่ผมช่วยเอาไว้มายืนอยู่ที่หน้าห้องนอนผมแล้ว
\“พี่วายุ พี่นัดผู้หญิงอีกคนเอาไว้ด้วยเหรอคะ แล้วนั่นยังใส่ชุดนอนของพี่อีก ทั้ง ๆ ที่กิฟซี่ขอใส่ยังไงพี่ก็ไม่ยอม”\ซวยแล้วไงครับ คุณเธอนั่งจ้องหน้าผม เว้ย คนเค้ากำลังกินอาหารว่าง ยัยข้าวห่อสาหร่ายดันมาขัดซะได้

\“เพี๊ยะ คนโกหก”\หน้าหล่อ ๆ ของผมโดนกิฟซี่ตบเข้าอย่างจัง สงสัยคงเข้าใจผิดแล้วคุณเธอก็รับใส่เสื้อผ้าแล้วหอบเสื้อผ้าที่เหลือวิ่งออกจากห้องไป ส่วนยัยต้นเรื่องยังคงหันหลังให้ผมอยู่

\“นี่เธอ ตื่นตั้งแต่เมื่อไหร่”\ผมรีบเอาผ้าเช็ดตัวมาพันเอาไว้อย่างลวก ๆ แต่ก็แน่นหนาพอที่เจ้าตัวแสบของผมมันจะไม่โผล่ออกมาอาละวาดยัยข้าวห่อสาหร่ายนี่โทษฐานที่ทำให้อารมณ์มันค้าง

\“......................”\เงียบครับ หรือว่ายัยนี่เป็นใบ้ หรือไม่ก็สมองเสื่อมตอนที่โดนไม้ของไอ้พวกนั้นตีเอาถ้าเป็นงั้นจริงผมก็ซวยน่ะสิ

\“นี่เธอ ฉันถามน่ะให้เธอตอบนะ หรือว่าเธอเป็นใบ้”\เซ็งจริง ๆ เลย นี่ผมช่วยคนใบ้มาหรือเนี่ยแล้วจะคุยกันรู้เรื่องมั๊ยเนี่ย

\“อะไรเหรอ”\O_o เอ๋ ยัยนี่พูดภาษาเกาหลีเหรอ มิน่าทำไมถึงไม่ตอบ

พอเห็นหน้ายัยข้าวห่อสาหร่ายนี่แล้วหน้าตาน่าแกล้งชะมัด แกล้งสักหน่อยดีกว่า อิอิ อีกอย่างไอ้ตัวแสบของผมมันก็ยังคงพรร้อมอาละวาดอยู่ด้วยนี่สิ

\“เกาหลีเหรอ เธอช่วยรับผิดชอบหน่อยก็จะดีนะ”\ หึหึ พอผมเดินเข้าไปใกล้ยัยนี่ก็ถอยหนีสุดชีวิต สนุกจริงโว้ยแกล้งคนเนี่ย พอยัยนี่ทำท่าจะวิ่งหนีออกจากห้องผมเลยรีบเอาทีน เอ๊ย มือข้างหนึ่ง ของผมผลักปิดทันที แล้วเอาอีกมือที่ว่างโอบยัยนี่เอาไว้

\“หึ ๆ ดิ้นเหรอ เธอทำให้ฉันค้างนะเพราะงั้น รับผิดชอบซะดี ๆ”\ผมเลยถือโอกาสกอดยัยข้าวห่อสาหร่ายนี่สักหน่อย เนื้อตัวยัยนี่ นุ่มใช้ได้เลย แถมกลิ่นน้ำหอมอ่อน ๆ ที่ติดอยู่ตามเนื้อตัวนี่ก็ หอมเหลือเกิน อ๊าก ไอ้ตัวแสบของผมมันเริ่มทนไม่ไหวแล้ว ทำไงดีเนี่ย ส่วนยัยนี่ก็ดิ้นไปดิ้นมาอยู่ในอ้อมแขนของผม ยิ่งทำให้ไอ้ตัวแสบของผมอยู่ไม่สุขเพราะตอนคุณเธอดิ้นน่ะ เจ้าตัวแสบของผมดันไปถูเข้ากับขาอ่อนขาว ๆ ของคุณเธอเข้าน่ะสิ

พอมองไปมองมา ยัยข้าวห่อสาหร่ายนี่ก็น่ารักดี ปากนิด จมูกหน่อย ตาสีน้ำตาลอ่อน แต่ผมทำไม่ได้หรอก ชื่อก็ยังไม่รู้จักกันเลยด้วยซ้ำ เลยต้องจำใจปล่อยไปก่อน

หลังจากตกลงกันอยู่นาน สรุป ผม ยัยนี่ชื่อ แชยีครับ คนอะไรชื่อเหมือนกุ้งแชบ๊วยเลย ผมชักติดใจยัยนี่เข้าซะแล้วสิ คงเป็นเพราะความเอ๋อที่ไม่เหมือนใครบวกกับหน้าตาที่เวลาโดนแกล้งแล้วยิ่งเอ๋อมากกว่าเดิม แถมยัยนี่ยังไม่มีที่ไปเพราะความซวยบางประการอีกไอ้ผมก็เป็นคนที่ใจอ่อนกับสาว ๆ ซะด้วยสิ ชอบช่วยเหลือคน แล้วที่สำคัญเพราะยัยกุ้งแชบ๊วยนี่ทำให้น้องกิฟซี่เข้าใจผมผิดจึงทำให้ห้องของผมไม่มีคนดูแลเพราะงั้นเลยให้ยัยนี่รับผิดชอบแต่สาเหตุหลัก ๆ ที่สำคัญน่ะ....หึหึ ผมวางแผนจับยัยข้าวห่อสาหร่ายนี่เอาไว้กินเป็นอาหารน่ะสิ ยัยนี่น่ะ พยศได้ใจผมแถมดูท่าทางแล้วยังไม่เคยมีแฟนอีกด้วย หึหึ..............

ผมไม่ชอบฝืนใจใครเลยไม่อยากปล้ำ เพราะฉะนั้นช่วงที่ยัยนี่อยู่กับผม ผมจะต้องทำให้เธอยอมผมให้ได้ หึหึ ถ้าใครได้ลองแล้วจะต้องติดใจ นายวายุสุดหล่อคนนี้

++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++


สวัสดีปีใหม่ค่ะ

ปีใหม่นี้ขอให้เพื่อน ๆ ทุกคนมีความสุขสมหวังนะคะ เเล้วก็ขอให้ติดตามอ่านเรื่องนี้ไปตลอดนะคะ

บายค่ะ