ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    Four_seasons อาณาจักรเเห่งฤดูกาล

    ลำดับตอนที่ #3 : ตอนที่ 2 บุคคลในเงามืด

    • อัปเดตล่าสุด 8 พ.ค. 49





    "เจ้าเป็นใคร ออกมาเดี๋ยวนี้"สาวน้อยนามเอมิเลีย ตะโกนเรียกแขกผู้มาเยือนให้ออกมาบุคคลลึกลับที่แต่งกายด้วยชุดสีดำ ปิดหน้าปิดตา

    "ข้าว่า ข้าไม่จำเป็นที่จะต้องบอกเจ้ากระมัง"ผู้มาเยือนลึกลับพูดด้วยนำเสียงล้อเลียนเอมิเลีย

    "อย่านึกว่าข้าจะสู้เจ้าไม่ได้นะ"เอมิเลียเรียกดาบมนตร์มากระชับไว้ในมือ และเตรียมตั้งรับผู้มาเยือนปริศนา แต่ก็ไม่เร็วไปกว่าบุคคลผู้นั้น ดาบของเธอถูกปัดหลุดออกจากมือ

    "ฝีมือ ดีนี่นะ เต่ช้าไปหน่อยนึง"คนชุดดำที่ตอนนี้จ่อปลายดาบที่คอขาว ๆ ของสาวน้อย ค่อย ๆลดดาบในมือลง

    "ข้าว่า ข้า ฝีมือดาบแย่เล้วนะเนี่ย เต่เจ้ายังเย่กว่าข้าอีกเหรอ เอมมี่"บุคคลชุดดำ ดึงผ้าที่ปิดหน้าออก

    "ทรงเล่น พอแล้วหรือ เพคะ ท่านเจ้าหญิง"คนตรงหน้าเธอ เมื่อดึงผ้าที่ปิดหน้าออก ก็เผยให้เห็นใบหน้าอันขาวเนี่ย ดวงตากลมโตสีเขียวมรกตใส ริมฝีปากแดงได้รูป และเส้นผมนำตาลทอง ที่บ่งอบอกได้ถึงความเป็นเชื้อพระวงศ์ ของนคร รีอาร์

    "ข้าว่า ข้าเล่นพอแล้วล่ะ ว่าแต่เจ้าเถอะดูท่าทางรีบร้อน มีอะไรงั้นรึ"

    "องค์ราชินี อัลซิโอเน่ย์ ทรงเรียกให้เข้าเฝ้าที่ห้องทรงพระอักษรเพคะ"

    "เหรอ...โชคดีของเจ้านะที่วันนี้เราอยู่ที่นี่น่ะ"

    "โชคดีขององค์หญิงมากกว่าเพคะ เพราะถ้าองค์ราชินีทรงทราบเข้าว่า องค์หญิง
     ทรงออกไปเที่ยวเล่นนอกเขตพระราชวังอีก ต้องทรงโดนกักบริเวฯอีกเป็นแน่"เอมมี่ได้ทีเลยเทศนาซะยาวจนคนที่เป็นเจ้าหญิงเอามือปิดหูไว้

    "เอาน่า ๆ ว่าแต่ท่านแม่มีเรื่องอะไร เจ้าพอรู้หรือเปล่า"เอมมี่ได้แต่ส่ายหน้า

    "งั้นคงไม่พ้นเรื่องดูตัวหมั้นหมายอีกเป็นแน่ เราไม่ไปหรอก"เพราะทุกครั้งที่ท่านแม่ทรงเรียกหาก็จะมีแต่เรื่องทำนองนี้ทั้งนั้น ซึ่งเจ้าหญิง เซเรนิตี้ ผู้นี่คอยเกี่ยงตลอดเวลา

    "คงไม่ใช่หรอกเพคะ ในรีอาร์แห่งนี้ จะมีใคนหน้าไหนอยากตาย เล่าเพคะ ก็องค์หญิงน่ะ ทรงเล่นประลองดาบกับคนที่จะมาเป็นว่าที่พระคู่หมั้นจนคนเค้ากลัวกันหมดนี่เพคะ เฮ้อ งานบ้านงานเรือนก็ไม่เอาไหน"

    "พอ ๆ เราจะถือว่าเจ้าชมเราก็แล้วกันนะ ฝีมือดาบเราน่ะใช่ว่าจะดีเลิศหรือว่าเก่งมาก
    แต่ทำไมคนที่มาน่ะ ไม่เอาไหนก็ไม่รู้สิ"เซเรนิตี้ทำหน้าเบื่อ ๆ

    "ทำหน้าอย่างงั้นไม่งามนะเพคะ"เอมมีมองหน้าองค์หญิงแล้วก็ขำนิด ๆ

    "งั้นเรารีบไปกันเถอะเพคะ หม่อมฉันว่าเดี๋ยวจะทรงคอยนานเอมมี่ยังพูดไม่ทันจบดี
    องค์หญิงของเธอก็ลากเธอวิ่งจนสุดกำลัง

    "องค์หญิงเพคะ นี่มันคนละทางกับห้องทรงพระอักษรนะเพคะ"เอมมีมองทางเดินที่วิ่งมา นี่มันเป็นทางไปห้องบรรทมของเจ้าหญิงนี่

    "แล้วเจ้าจะให้เราไปทั้ง ชุดนี่เนี่ยนะ มีหวังท่านแม่ก็รู้กันพอดีว่าเรา แอบไปฝึก การป้องกันตัวมา"เอมมีมองชุดที่เซเรนิตี้ใส่อยู่ก็ยิ้มแบบเข้าใจ

    "ทรงไปล้างเนื้อล้างตัวก่อนเถอะเพคะ เดี๋ยวหม่อมฉันจะเลือกชุดเอาไว้ให้"พอพูดจบก็ต่างแยกย้ายกันไป


    ********************************************************

    อิ อิ ตอนที่สองแล้วจ้า อย่าลืมนะ ถ้าแวะมา อย่าลืมแวะทั้กทายกันด้วยเน้อ 

    ถ้าอยากให้เราไปหา แปะเอาไว้นะจ๊ะ เราจะไปหาแน่นอนจ้า

    บาย kiss ๆ ๆ ๆ คนละที หึ ๆ


     

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×