THE LITTLE DEVIL ¦ ยัยหมวยตัวร้ายป่วนหัวใจเหล่าชายจิตป่วน

ลำดับตอนที่ #8 : Chapter 4.

ความเดิมตอนที่แล้ว

.

.

.

"..ไม่โกรธฉันจริงๆหรอ..แต่ดูจากหน้าเธอแล้วเธอดูเหมือนจะโกรธนะ.."ใช่ โกรธ โกรธมากด้วย"..หึงฉันใช่มั้ยล่ะ.."เขาพูดน้ำเสียงติดตลก ใบหน้าแดงๆเพราะฤทธ์เหล้าทำให้เขาดูดี"..ถ้าเธอหายโกรธฉันยอมทำทุกอย่างเลย.."เขาส่งรอยยิ้มจากใจมาให้คางุระ

ตึกตักๆ..

"..หายโกรธก็ล่ายน่อ.."คางุระลืมความโกรธไปทันทีเมื่อเห็นรอยยิ้มจริงใจของโซโกะ เขามองคางุระเป็น้ชิงว่าจะให้ทำอะไร"..อากินจัง..อั๊วรู้ลื้ออยู่ตรงนั้งน่อ..พวกลื้อสองคน..ต้องยอมให้อั๊วซ้อมหนึ่งวันเต็มๆน่อ.."คางุระยิ้มเหี้ยม แผ่รังสีอัสหิตออกมาจนโซโกะและกินโทกิเหงื่อตก

-------------------------------------------------------------------------

ตึง!! ตึง!! โครม!!

.

.

.

"..เฮ้ยๆ..ยัยหนูพอได้แล้วมั้ง..สองคนนั้นใกล้ตายแล้วล่ะ.."ฮิจิคาตะเข้ามาปรามหญิงสาวิย่างช่วยไม่ได้ ตั้งแต่เมื่อเช้าคางุระก็เอาแต่ซ้อมกินโทกิและโซโกะ ทั้งเตะ ทั้งต่อย ถึงแม้ว่าจะแค่เบาๆแต่ด้วยเรี่ยวแรงยาโตะของเต้าหล่อนแล้ว ถ้าเป็นคนธรรมดาก็คงจะซี้ม่องเท่งไปแล้วล่ะนะ

"..ชิ..ยังไม่สะใจเลยน่อ..งั้นเหลียวอั๊วมาน่อ..ฝากดูแลพวกอีล่วยน่ออามายองเล่อร์.."คางุระมอบหมายหน้าที่ดูแลกินโทกิและโซโกะให้ฮิจิคาตะ ฮิจิคาตะพยักหน้าแล้วลงมือทำแผลให้กับกินโทกิและโซโกะทันที

"..โอ๊ย!..ไอ้เจ้าบ้าฮิจิคาตะคุณกินเจ็บนาเหวย.."ถึงปากจะพูดแบบนั้นแต่กินโทกิก็แอบดีใจอยู่ไม่น้อย

"..หุบปากไปนะเจ้าหัวหงอก..ทำตัวเองแท้ๆเลย..ใครใช้ให้ไปลั้ลลาที่โยชิวาระล่ะฟะ!?.."ฮิจิคาตะทายาบนแผลฟกช้ำให้กินโทกิอย่างเบามือ(?)

"..เจ้าโซอิจิโร่ชวน.."กินโทกิเอ่ยขึ้นด้วยสีหน้าปลาตาย ฮิจิคาตะหันไปมองโซโกะเป็นเชิงถามว่าจริงรึปล่าว

"..โธ่..ผมจะไปแล้วมันผิดตรงไหนล่ะครับ..มันก็ต้องมีบ้างล่ะน่า.."โซโกะตอบด้วยน้ำเสียงยียวนกวนประสาท

"..มันก็ไม่ผิดหรอก..แต่ฉันแค่แปลกใจว่าทำไมยัยหนูถึงได้...'หึง'ขนาดนี้.."ฮิติคาตะพูดด้วยน้ำเสียงที่แปลกไปถึงแม้โซโกะจะไม่ได้ใส่ใจแต่มันทำให้กินโทกิแปลกใจอย่างมาก

'..หรือว่า..เจ้ามายองเล่อร์นี่มันจะ..'กินโทกิฉุกคิดขึ้น

"..เลิกพูดเรื่องไร้สาระแล้วทำแผลให้คุณกินต่อซักที.."กินโทกินั่งแคะขี้มูกบอกให้รองหัวหน้าปีศาจมาทำแผลให้

"..ฮ้าา..อากาศลีจังเลยน่อ.."อีกด้านหนึ่ง คางุระเดินเล่นอยู่ในสวนสาธารณะบิดตัวไปมาไล่ความปวดเมื่อยเอ่ยขึ้นด้วยน้ำเสียงกระดี้กระด้า เจ้าหล่อนดึงยางมัดผมออกแล้วเกล้าผมหางม้าสูงใหม่อีกครั้ง"..เรื่องเมื่อคืงนี่มัง...นี่อั๊วหึงหรอน่อ..ฮ่ะๆ..ไม่มีทางหรอกน่อ..อั๊วไม่มีทางชอบพวกอีเหล็ดขาดเลยน่อ.."คางุระบ่นกับตัวเองทำให้หลายคนหันมามองเธอด้วยสายตาแปลกๆ

"..อ้าว..สวัสดีครับหัวหน้า..มาเดินเล่นหรอครับ.."คางุระหันไปหาเสียงเรียกอันคุ้นหู คาซึระทักทายคางุระเหมือนทุกครั้งเพียงแต่ครั้งนี้ไม่มีอลิซาเบธข้างกาย

"..ใช่เลี้ยวน่อ..ลื้อมาเลิงเล่นหรอ?.."คางุระหันไปพูดคุยกับชายผมยาวตามปกติ คาซึระก็ตอบกลับคางุระเหมือนปกติ

"..ใช่แล้วครับ..เอ๊ะว่าแต่..หัวหน้าเปลี่ยนทรงผมหรอ?.."คาซึระพึ่งสังเกตุว่าเจ้าหล่อนเปลี่ยนทรงผม เส้นผมสีชมพูลูกกวาดแกมน้ำตาลถูกเกล้าสูงขึ้นทำมให้หน้าม้าและปอยผมที่ตกลงมาขับให้ดูเซ็กซี่ขึ้นเหมื่ออยู่ในชุดกี่เพ้าตัวใหม่

"..ใช่เลี้ยวน่อ..อาคาซึระพาอั๊วไปที่ฐานลับหน่อยล่ายมั้ยน่อ.."คางุระเอ่ยถามชายหนุ่มเป็งเชิงอนุญาติ คาซึระเองก็ไม่ได้ว่าอะไรถ้าหากจะพากหญิงสางไปที่ฐานเพราะลูกน้องเขาเองก็คงคิดถึงหญิงสาวไม่แพ้กัน

"สวัสดีครับคุณคาซึระ!"เสียงทักทายของเหล่าลูกสมุนที่นั่งคุยกันอยู่นั้นดังขึ้นเมื่อเสียงเปิดประตูดังขึ้น เมื่อหันไปมองแล้วพบกับร่างของคางุระแทนเสียงเฮก็ดังขึ้น"ยินดีต้อนรับตรับหัวหน้า!"ทุกคนพร้อมใจกันลุกขึ้นตั้งแถวทำความเคารพคางุระ

"..โอ้..ไม่ล่ายมานานเลยน่อ..เป็นยังไงกังบ้าง.."คางุระแคะขี้มูกมองเหล่าชายชายฉกรรจ์ที่ตั้งแถวทำความเคารพเธอ

"..พวกเราสบายดีขอรับ!.."เสียงตอบกลับดังขึ้นอีกครั้ง คางุระโบกมือเป็นเชิงว่าคามสบายเถอะ

"..จะว่าไป..ลื้อรู้รึยังน่อว่าอาเฮียกับเจ้าเตี้ยจะมาอยู่ที่เอโดะกัง.."คางุระหันไปมองคาซึระ คาซึระนิ่งไปซักพักเขาไม่คิดว่าสองคนนั้นจะรุกหนักขนาดนี้ ถึงขนาดลงทุนมาอยู่กันที่โลก

"..ผมพึ่งรู้นะเนี่ย.."คาซึระพูดเสียงเรียบมองเหล้าลูกน้องที่ไม่ได้เรื่องเหล่านี้"..พวกเค้าพักที่ไหนกันหรอครับ.."คาซึระเอ่ยถามหญิงสาวด้วยท่าทางฉงน

"..อั๊วก๊ไม่รู้เหมือนกันน่อ..แต่อาเฮียบอกว่าเหลียวมาหาที่บ้านน่อ.."คางุระตอบแบบไม่ค่อยใส่ใจนัก ในใจคิดถึงแต่มื้อเที่ยง"..อาคาซึระ.."คางุระสะกิดชายหนุ่มเบาๆ

"..มีอะไรหรอครับหัวหน้า?.."คาซึระที่โดนสกิดก้มลงมองหน้าคางุระ ใบหน้าหวานบ่งบอกว่าตอนนี้หิวมาก มาก และมาก

"..พาอั๊วไปกิงราเมงหน่อยล่ายมั้ยน่อ.."คางุระมองร่างสูงตาเป็นประกาย ใบหน้านิ่งๆของคาซึระกำลังซ่อนความเขินอายเอาไว้ 

"..ก็ได้ครับ..เดี๋ยวผมค่อยไปตามเก็บจากกินโทกิทีหลัง.."คาซึระส่งรอยยิ้มแสนอบอุ่นมาราวกับคนเป็นแม่มาให้ คางุระเด็กสาวผู้มีผิวซีดราวกับคนไร้เลือด ใบหูของหล่อนขึ้นสีชมพูอ่อนๆ หล่อนไม่ได้เขินแต่อย่างใดเพียงแค่นอกจาดกินโทกิและโคกะก็ไม่เคยมีใครส่งรอยยิ้มแสนอบอุ่นแบบนี้ให้หล่อนเลย

"..อาคาซึระน่ารักที่สุดเลยน่อ!!.."คางุระกอดคอคาซึระหลวมๆเหมือนปกติ เจ้าหล่อนไม่รู้เลยว่าการกระเช่นนี้ทำให้ใจของคาซึระเต้นเร็วแค่ไหน"..ไปเร็วน่อ!.."คางุระรีบลากชายผมยาวไปยังร้านราเมงร้านประจำ

"..ท่านอิคุมัตสึ..ราเมงพิเศษของหัวหน้า..เอ่อ..4ครับ.."คาซึระแทบจะเป็นลมเมื่อคางุระชู4นิ้วให้เขาดู"..ส่วนของผมเหมือนเดิมนะครับ.."คาซึระพูดกับอิคุมัตสึอย่างรู้ใจเขามาร้านนี้บ่อยเสียยิ่งกว่าอะไร

"..รอซักครู่นะ.."อิคุมัตสึพยักหน้ารับก่อนหันไปลงมือทำราเมงจัมโบของคางุระทันที

ผ่านไปไม่นานนักอิคุมัตสึก็เดินเอาถราเมงมาเสิร์ฟให้"..ได้แล้ว..งั้นฉันขอตัวนะ.."อิคุมัตสึกล่าวดังนั้นเดินกลับเข้าครัวทันที

"..หัวหน้าทานก่อนเลยครับ.."คาซึะยิ้มแหยๆให้กับท่าทางน่ารักๆของคางุระที่ทำท่าตื่นเต้นกับราเมงชามโตๆ

"..จะทานเลี้ยวน่อ.."พูดจบคางุระก็รีบโซ้ยเอาเส้นราเมงในชามจนหาดแล้วจัดการซดน้ำต่อ ภายในพริบตาก็เหลือแค่ชามเปล่า"..ฮ่า~อร่อยจังเลยน่อ.."หล่อนฉีกยิ้มกว้างเห็นฟันครบ32ซี่ คาซึระได้แต่ขำท่าทางเปิ่นๆของสาวน้อยที่หุ่นและการกระทำไม่เป็นสาวน้อยเสียเท่าไหร่ เขาไม่อยากจะเชื่อว่าเขา'ชอบ'เด็กกะโปโลคนนี้ได้ยังไงกัน

"..อ่ะหัวหน้าครับ..เปื้อนน่ะครับ.."คาซึระหยิบผ้าเช็ดหน้าลายกระต่ายน้อย(?)ออกมาจากกระเป๋าเสื้อ เขายื่นมือออกไปจัดการเช็ดที่มุมปากของคางุระที่ตั้งอกตั้งใจกินราเมงไม่ได้สนใจอีกคนเลยแม้แต่นิด คางุระสดุ้งเมื่อผ้าเช็ดหน้าผืนบางสัมผัสโดนที่ตรงมุมปากความร้อนแผ่ซ่านไปทั่วหน้า ใบหน้าขึ้นสีชมพูระเรื่อความอ่อนโยนจากคนตรงหน้าแผ่มาถึงถึงใจของเธอ คางุระงุดหน้าที่แดงซ่านไม่เงยหน้ามองอีกฝ่ายที่จ้องมองด้วยสายตาที่แปลกไป

'..น..น่ารักเกินไปแล้ว..'คาซึระแทบกระอักเลือดเมื่อเขาได้มีโอกาศมองหน้สคางุระที่มีสีชมพูระเรื่อขึ้นชัดเจน และสาเหตุที่ทำให้ดวงหน้างามนั้นขึ้นสีก็คือเขา

"..อาคาซึระ?.."เจ้าของเรือนผมสีชมพูขนมหวานแกมน้ำตาลเงยหน้าขึ้นมองใบหน้างามของคาซึระที่บัดยี้สติดหลุดไปเรียบร้อยแล้ว

.

.

.

.

.

-------------------------------------------------------------------------

เป็นยังไงบ้างคะ ชอบกันรึปล่าวเอ่ยคอทเม้นท์บอกกันหน่อยสิคะ~

(●´з`)♡(●´з`)♡